นายน้อยแห่งตระกูลมู่เป็นคนเกียจคร้านและทำอะไรไม่ถูก โดยใช้เวลาไปกับการไม่ทำอะไรเลยนอกจากกินและนอน เขาอ้วนมาก แม้จะตัวกลมเหมือนลูกบอล และน่าจะรู้ดีกว่าการไล่ตามชายที่หล่อที่สุดในเมืองหลวง ใครสักคนที่ออกจากกลุ่มของเขาใช่ไหม ไม่น่าแปลกใจที่เขาจะถูกคนอื่นดูหมิ่น วันหนึ่ง มู่หยุนเพิ่งเสร็จสิ้นการฝึกฝนและฟาดฟันหลัวเฟิง เจ้าชายผู้มีเสน่ห์ในสายตาของหลายๆ คน “คุณเองที่พยายามทุกวิถีทางเพื่อไล่ตามฉัน ทำไมฉันถึงตกเป็นเป้าของการเยาะเย้ยและข่มเหง? มันไม่ยุติธรรมเลย!” “ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ นะ” หลัวเฟิงลูบหลังมู่หยุนและพยายามบรรเทาความโกรธของเขา “ฉันมีความสุขที่ได้กินอะไรก็ได้ที่ฉันชอบ และนอนได้ทุกเมื่อที่ฉันรู้สึกอยาก…”