บทที่ 16 | ในการนับสาม
* * *
การถามเธอว่าเธอไม่ชอบหรือไม่ Rienne ถามตัวเองด้วยคำถามเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า และทุกครั้งที่เธอบอกตัวเองว่าไม่
[Rienne] “ถึงคุณจะขยับได้…คุณคิดจะทำอะไร?”
[สีดำ] “มีหลายสิ่งที่ฉันสามารถทำได้”
ขณะที่เขาค่อยๆ เลื่อนมือไปที่ท้ายทอยของเธอ เธอเริ่มรู้สึกถึงสิ่งที่คิดว่าเธอไม่สามารถรู้สึกได้ ราวกับว่าความรู้สึกที่หมองคล้ำมานานของเธอได้รับการฟื้นฟู
มันเหมือนกับว่าบางสิ่งที่อยู่ลึกในตัวเธอกำลังสั่นไหว กระจายไปทั่วตัวเธอ แตกกิ่งก้านสาขาขณะที่มันเคลื่อนลงมาตามสันหลังของเธอ
จากนั้น Rienne ก็ตระหนักว่านิ้วของเธอกำลังสั่นเมื่อวางบนหน้าอกของ Black
[Rienne] “เราไม่ควร…ทำอย่างนั้น”
[ดำ] “อย่างนั้นหรือ”
แบล็คเลิกคิ้ว
[สีดำ] “เดี๋ยวก่อน”
[Rienne] “ฉัน... มีเรื่องมากมายที่ทำให้ฉันยุ่งมากในตอนนี้… เตรียมตัวสำหรับงานแต่งงาน…”
แม้ในขณะที่เธอพูด Rienne ก็รู้ว่ามันเป็นข้อแก้ตัวที่อ่อนแอ ร่างกายที่สั่นเทาของเธอในขณะที่แบล็กกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาทรยศต่อคำพูดที่บอบบางของเธอ
[สีดำ] “งั้นก็ไม่เป็นไรถ้าฉันทำเร็วๆ ใช่ไหม?”
Rienne จะทำอะไรได้บ้างในสถานการณ์แบบนี้? เธอเป็นคนที่ตกลงที่จะมีความสัมพันธ์ที่แท้จริงกับเขา ดังนั้นเธอจึงไม่มีเหตุผลที่แท้จริงที่จะปฏิเสธเขา ไม่มีเหตุผลใดที่จะปฏิเสธได้
แต่ปัญหาที่แปลกประหลาดที่สุดคือเธอไม่แน่ใจว่าเธอต้องการตั้งแต่แรกหรือไม่
[สีดำ] “การใช้เวลาของเราในทางอื่นจะเป็นการสูญเปล่า”
Rienne รู้สึกว่า Black โอบแขนของเขารอบเอวของเธอในขณะที่เสียงที่นุ่มนวลของเขากระซิบข้างหูของเธอ ร่างกายของเธอถูกเอนไปด้านหลัง แต่น่าแปลกที่เธอไม่รู้สึกประหม่า เธอกลับรู้สึกสบายใจเมื่อรู้สึกถึงมือกว้างของเขาที่ประคองเธอไว้
เธอรู้แล้วว่าเธอรู้สึกปลอดภัยแค่ไหนเมื่อมีอ้อมแขนเหล่านี้โอบล้อมเธอ
[รีน] “. . ”
หลังจากที่แบล็กจับมือคางของเธอและจูบเธออย่างอ่อนโยนเท่านั้น เธอจึงตระหนักว่าสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ค่อนข้างน่าเสียใจ
น่าเสียดายที่เขาตรวจดูบาดแผลก่อนหน้านี้เท่านั้น
การรู้ว่าเธอรู้สึกลึก ๆ หมายความว่ามีที่ไหนสักแห่งในความปรารถนาที่มีอยู่ของเธอ ไฟที่ขังอยู่ในตัวเธอยังคงอยู่ที่นั่นเสมอ คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ทำให้หัวของเธอว่ายน้ำ
ความหลงใหลในตัวเธอกำลังรอโอกาสที่จะระเบิดออกมา
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอมักจะรู้สึกเหมือนผู้ชายคนนี้กำลังบุกรุกจิตใจของเธอ มันเป็นความรู้สึกที่ทำให้มั่นใจว่าการติดต่อกับเขาทำให้เธอตัวสั่นและสั่น
ไม่นานนัก พวกเขาก็เริ่มจูบกันอย่างดูดดื่ม
ความรู้สึกปรารถนาก่อนหน้านี้ไม่ได้รับการเติมเต็ม แต่จะกลับมาแข็งแกร่งขึ้นทันทีที่พวกเขาสัมผัสกัน มันเป็นความรู้สึกละโมบ โลภมากขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่สัมผัส
ความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่พวกเขามีต่อกันและกันหลั่งไหลเข้ามาระหว่างพวกเขาราวกับคลื่นยักษ์ ในที่สุดก็พัดพาพวกเขาไปในขณะที่ Rienne หลงระเริงไปกับความรู้สึกนี้—โอบแขนรอบคอของเขาอย่างกระตือรือร้น
และเมื่อจูบช้าลง ริมฝีปากของทั้งคู่ก็ค่อยๆ ผละออกจากกัน แต่ระยะห่างยังคงเท่าเดิม
[สีดำ] “เราควรหยุดที่นี่หากต้องการทำเรื่องนี้ให้สั้นลง”
แบล็คพึมพำในขณะที่เขาคลายที่จับที่เอวของ Rienne เขาไม่ได้รั้งเธอไว้เลย—เธอสามารถถอยห่างจากเขาได้ทุกเมื่อที่เธอต้องการ
[รีแอนน์] “….ใช่”
Rienne เห็นด้วยกับเขา
ฉันคงจะบ้าไปแล้ว
เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งว่ามันเป็นเรื่องน่าละอาย แต่นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้พวกเขาต้องหยุด
นั่นคือสิ่งที่พวกเขาสองคนบอกตัวเอง
แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่ถอยหนี แม้ว่าพวกเขารู้ว่าต้องจากกัน ต้องหยุด แต่พวกเขาก็ยังจับมือกันไว้
ราวกับว่าพวกเขาไม่รู้วิธีปล่อยวาง
แบล็กค่อยๆ แตะมือใหญ่ของเขาเข้ากับแผ่นหลังที่บอบบางของ Rienne
แม้แต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนั้นก็ยั่วยวนเธอเกินไป Rienne จับแขนเสื้อของเขาให้แรงที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วกระซิบกับตัวเอง
[Rienne] “ฉันจะนับหนึ่งถึงสามและเราทั้งคู่ควรถอยห่าง”
[สีดำ] ". . ”
แบล็คพึมพำบางอย่างภายใต้ลมหายใจของเขาที่ Rienne ไม่ได้ยินก่อนที่จะตอบสนอง
[สีดำ] “ฉันจะพยายาม”
[Rienne] “โอเค….หนึ่ง สอง. สาม."
ขณะที่เธอนับถอยหลัง Rienne ก็ปล่อยแขนเสื้อของ Black และพยายามถอยหลังหนึ่งก้าว
[รีนน์] “…..?”
แต่แบล็คไม่ทำ
เขาวางมือไว้ที่คางของเธอและใช้นิ้วหัวแม่มือลูบริมฝีปาก มองมาที่เธอในลักษณะที่ล็อคเธอให้อยู่กับที่ ขณะที่เธอจ้องมองเขาด้วยสีหน้าสงสัย
[สีดำ] “คุณนับเร็วเกินไป”
[รีแอนน์] “จริงเหรอ?”
[สีดำ] “นับใหม่อีกครั้ง คราวนี้ค่อยเป็นค่อยไป”
[Rienne] “ฉันไม่รู้ว่ามันจะสร้างความแตกต่างอะไร”
[ดำ] “คงไม่มาก”
[Rienne] “แล้วทำไม?”
[สีดำ] “ฉันแค่พยายามที่จะซื้อเวลา”
[รีแอนน์] “อะไรนะ?
ดำกอดเธอแทนการตอบสนอง แม้ว่าจะกะทันหัน แต่ Rienne ก็ไม่รู้สึกอาย เธอยังคิดสั้น ๆ ว่ามันคงดีถ้าได้อยู่อย่างนั้น
…ฉันคงจะบ้าไปแล้วจริงๆ
แบล็คเพียงแต่ขอให้เธอนับช้าๆ ไม่หยุดนับพร้อมกัน แต่ถึงอย่างนั้น Rienne ก็ยังคงอยู่ในอ้อมกอดของเขาจนกระทั่งมีคนมาเคาะประตูเสียงดัง
* * *
[Phermos] “โอ้… ฉันขอโทษ ฉันขัดจังหวะหรือเปล่า”
ฟีมอสเป็นคนมาหาแบล็ค
[Phermos] “ฉันจะกลับมาใหม่ไหม?”
[รีน] “….? ไม่ นั่นไม่จำเป็น แต่ฉันควรขอโทษที่ขัดจังหวะคุณ ฉันจะลางานแล้ว ได้โปรด—พูดตามสบายเถอะ”
Rienne ไม่เข้าใจว่าทำไม Phermos ถึงแสดงท่าทีระแวดระวังขนาดนั้น
ทันทีที่ Rienne และ Black ได้ยินเสียงเคาะประตู พวกเขาก็ปล่อยมือจากกันทันที ตอนนี้มีระยะห่างที่เหมาะสมระหว่างทั้งสองคน และ Rienne รีบหยิบสายวัดที่เธอยืมมาจาก Mrs. Flambard
เธอไม่คิดว่าเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
[Phermos] “หมายความว่าไงเจ้าหญิง?”
แต่ความคิดนั้นไร้เดียงสาเกินไป
เพียงแค่มองที่ดวงตาของแบล็ค ก็ทำให้เห็นได้ชัดว่าไฟกำลังลุกไหม้อยู่ในห้อง มันชัดเจนมาก จิตใจของฟีมอสจมอยู่กับการพยายามทำความเข้าใจกับมัน
ฉันไม่คิดว่าเขาแค่เล่นๆ (1)
Phermos รู้ว่าพระเจ้าของเขาไม่ใช่คนประเภทที่จะทำอะไรเพียงเพื่อความสนุกสนาน น้อยกว่านี้มาก เขาเป็นคนประเภทที่จะแสดงความไม่ชอบในสิ่งที่ไม่มีเหตุผลออกมาทางเสียงมากกว่า
แล้วทำไม?
เวลาผ่านไปไม่มากพอที่เจ้าหญิง Rienne จะพิสูจน์ความจริงใจต่อพระองค์ หากไม่มีอะไรอื่น เธอก็เริ่มสงสัยมากขึ้นเรื่อยๆ
วันนี้ เจ้าหญิง Rienne ไปที่บ้านคนรักของเธอ และพวกเขายังไม่มีภาพที่ชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น
แบล็ครู้เรื่องนี้ทั้งหมด
เขาไม่สนใจเลยเหรอ? ไม่นั่นไม่สามารถเป็นได้ นั่นจะขัดกับนิสัยของเขา
[Phermos] “นี่คือเรื่องที่ควรจะคุยกับคุณที่นี่เช่นกัน เจ้าหญิง ฉันเสียใจที่ต้องแจ้งให้คุณทราบว่ายังไม่พบลอร์ดเวรอซ เราไม่เห็นวี่แววของเขาเลย”
[Rienne] “เขาไม่ได้อยู่ที่ Kleinfelder Estate เหรอ?”
Rienne แน่ใจว่าเขาจะอยู่ที่นั่นที่ไหนสักแห่ง เธอคิดว่าลินเด็นวางแผนงานแต่งงานที่ถูกบังคับ และตัดสินใจให้เวรอซออกไปชั่วคราวด้วยการขังเขาไว้
ตอนนี้แผนของเขาล้มเหลวแล้ว เขาไม่มีเหตุผลที่จะต้องขัง Weroz ไว้
[ฟีร์มอส] “ใช่ ฉันก็คิดว่ามันแปลกเหมือนกัน”
Phermos พูดต่อไปในขณะที่เขาเล่นซอกับแว่นตาที่เหมือนแว่นเดียวของเขา
[Phermos] “ถ้าเขาแปรพักตร์หรือหลบหนี เขาคงจะทิ้งร่องรอยบางอย่างไว้ แต่เราไม่พบอะไรแบบนั้นเลย นอกจากนี้ Kleinfelders ยังไม่ได้แสดงพฤติกรรมที่น่าสงสัยเกี่ยวกับการกักขังใครบางคน”
หาก Weroz ถูกขังอยู่ที่ไหนสักแห่งใน Kleinfelder Estate อย่างที่ Princess Rienne กล่าว จะต้องมีสัญญาณบางอย่างเกิดขึ้น
แต่ลินเดน ไคลน์เฟลเดอร์เป็นคนที่มีความมั่นใจ เขาบอกพวกเขาว่ามีอิสระที่จะมองไปรอบ ๆ ได้มากเท่าที่ต้องการ แต่ถ้าพวกเขาไม่พบสิ่งที่ต้องการ เขาจะจ่ายค่าล่วงละเมิดให้พวกเขา
นั่นต้องหมายความว่า Weroz ไม่ได้อยู่ที่ที่ดิน
แต่ในขณะเดียวกันก็น่าสงสัยว่าพวกเขาลักลอบนำเขาออกมา มีเวลาไม่พอสำหรับเรื่องแบบนั้น และ Tiwakan ก็สอดส่ายสายตาไปทั่วโดยอ้างว่ามองหาคนที่ยิงธนู พวกเขาคงได้เห็นอะไรบางอย่าง
[Phermos] “เป็นไปได้ว่าเขาไปซ่อนตัวอยู่”
[Rienne] “ไม่อย่างแน่นอน ลอร์ดเวรอซจะไม่มีวัน!”
Rienne เชื่ออย่างแน่วแน่ว่าหัวหน้าองครักษ์ของ Castle Nauk จะไม่ทำอะไรที่ขี้ขลาดและไร้ความรับผิดชอบเช่นนี้
[Phermos] “ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน แต่สถานการณ์ค่อนข้างจะบอกได้”
[Rienne] “อะไร 'สถานการณ์'?
[Phermos] “มีเหตุผลอะไรอีกที่เขาจะต้องปกปิดเส้นทางของเขาจนไม่สามารถแกะรอยได้? ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร มันต้องเร่งด่วนมากแน่ๆ”
[รีแอนน์] “คุณ…”
เขามีประเด็น เขาจะมีเหตุผลอะไรในการทำเช่นนั้น?
[Phermos] “ถ้ามันกลายเป็นเรื่องจริง ฉันไม่คิดว่าฉันได้พูดอะไรแย่ๆ เขาน่าจะกลับมาเมื่อทุกอย่างสงบลง หรือบางทีเขาอาจจะพยายามติดต่อคุณด้วยซ้ำ เจ้าหญิง”
[Rienne] “นั่นคือ…”
ไม่ว่าความคิดจะวนซ้ำอยู่ในหัวของเธอกี่ครั้ง ก็ไม่สมเหตุสมผลเลย Rienne ส่ายหัวขณะที่ขาของเธองออยู่ข้างใต้เธอ
[Phermos] “อา เจ้าหญิง!”
ขณะที่ Phermos ตะโกนออกมาด้วยความประหลาดใจ Black ก็ไม่เสียเวลายื่นมือเข้าไปช่วยเธอ โดยจับร่างกายที่ไม่มั่นคงของเธอไว้ Phermos เดาะลิ้นของเขาด้วยความรำคาญ
[Phermos] “ข้ารู้ว่าสิ่งนี้จะทำให้เจ้าตกใจ เจ้าหญิง แต่เจ้าต้องระวังให้มากกว่านี้ ฉันได้ยินมาว่ามันอันตรายที่จะออกแรงในสภาพของคุณ……โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออยู่คนเดียว ถ้าคุณตกลงไป คุณจะมีปัญหา ดังนั้นคุณควรดูแลให้นั่งให้ได้ทุกครั้งที่ทำได้”
แม้ว่า Phermos จะเต้นรำไปรอบๆ ตัวแบบ แต่ Rienne ก็สัมผัสได้ว่าแขนของ Black ตึงขึ้นขณะที่เขาอุ้มเธอ
ฉันเกือบลืมไปแล้ว…พวกเขายังคิดว่าฉันท้อง….
ในที่สุดเธอก็ต้องแกล้งแท้ง แต่แม้แต่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็ทำให้ดวงตาของเธอมืดลง นางจะทำเรื่องไร้ยางอายเช่นนี้ได้จริงๆ หรือ?
….ไม่ ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำได้ ฉันค่อนข้างจะซื่อสัตย์กับเขา ฉันจะบอกเขาว่าฉันไม่มีลูก ฉันไม่ได้ตั้งท้องด้วยซ้ำ
แต่เขาจะพูดในทางกลับกันหรือไม่?
พวกเขาได้ประสานการดำรงอยู่ของเด็กไว้ในคำสาบานการแต่งงานแล้ว
ประโยคระบุว่าลูกของ Rienne จะผูกพันกับนามสกุล Arsak และอำนาจอธิปไตยของ Nauk จะเป็นของพวกเขาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม คำมั่นสัญญานั้นเป็นสิ่งที่รับประกันอนาคตของ Nauk
หมายความว่าแม้ว่าชายคนนี้ซึ่งเป็นผู้นำของ Tiwakan ต้องการรับ Nauk ไว้เป็นของตัวเองหลังจากข้อเสนอ แต่เขาก็ไม่สามารถรับ Nauk จากตระกูล Arsak ได้เนื่องจากการมีอยู่ของเด็ก
จะดีกว่าไหมที่จะรักษาสัญญานั้น?
เด็กคนนี้คือแนวป้องกันสุดท้ายที่ Rienne มีไว้ในกรณีที่ทุกอย่างล้มเหลว
[Rienne] “….ขอบคุณสำหรับความห่วงใย”
เธอจึงเลือกทางเลือกที่ปลอดภัยที่สุด
จนกว่าเธอจะรู้มากขึ้นเกี่ยวกับแรงจูงใจที่แท้จริงของ Tiwakan เธอก็ยังไม่สามารถบอกความจริงได้ เธอปล่อยเด็กไปไม่ได้ สิ่งเดียวที่ทำให้เธอและ Nauk ปลอดภัย (2)
[สีดำ] “นั่ง”
Black รู้จัก Rienne ดีพอที่จะรู้ว่าเธอจะไม่เพียงแค่ฟัง เขาจึงยกเธอขึ้นและวางเธอลงบนเก้าอี้ด้วยตัวเอง (3)
[Phermos] “อืม ไอ”
เมื่อรู้สึกว่าอากาศอึดอัด Phermos เรียกความสนใจกลับมาที่ตัวเองด้วยการไอ
[Phermos] “ฉันมีอย่างอื่นจะบอกเธอ หัวหน้าบ้านไคลน์เฟลเดอร์ ใช่ไหม เขาสัญญาว่าจะส่งของขวัญเป็นหีบทองคำสองใบ เตียงใหม่ และคนรับใช้ห้าคนเพื่อฉลองการแต่งงาน เขาคงจะโลภมากจริงๆ เขาอ้างว่าเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดใน Nauk แต่เขาก็ยังส่งของขวัญเล็กๆ น้อยๆ มาให้”
[รีแอนน์] “อะไรนะ?”
แต่ในส่วนของ Rienne เธอตกใจมากที่ Linden Kleinfelder ทุกคนส่งของขวัญแต่งงานมาให้
[Rienne] “เขาส่ง… ของขวัญมาให้เราเหรอ?”
ของขวัญที่แท้จริง? หรือเขาแอบสาปแช่งเธอ?
[Phermos] “อืม เขาไม่ได้ตัดสินใจเรื่องนั้นด้วยตัวเขาเอง แต่ในที่สุดเขาก็กลับมาและตัดสินใจส่งมันไป”
[Rienne] “แต่ยังไงล่ะ?”
Rienne ถามอย่างกระอักกระอ่วน Phermos ซึ่งไม่พอใจที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับ Linden Kleinfelder เข้าใจปฏิกิริยาระมัดระวังของเธอในทันที
เขาคิดว่ามันแปลกที่ Kleinfelders สามารถสะสมความมั่งคั่งมากมายในอาณาจักรที่ยากจนเช่นนี้ น่าจะเป็นผลมาจากการบีบคั้นเอาทุกอย่างที่ทำได้จากเจ้าหญิงผู้อ่อนโยน
[Phermos] “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะฟังดูหยิ่งยโส แต่ฉันสามารถโน้มน้าวใจได้มาก”
[Rienne] “คุณหมายความว่าคุณโน้มน้าวลอร์ดไคลน์เฟลเดอร์ด้วยคำพูดเพียงอย่างเดียวเหรอ”
[Phermos] “มันไม่ง่าย แต่อย่างที่ฉันพูด ฉันโน้มน้าวใจ เราทั้งคู่ตกลงอย่างดีที่สุดที่จะแสดงความจริงใจต่อกัน”
[Rienne] “ยกโทษให้ฉันถ้าฉันพบว่ามันยากที่จะเชื่อ”
Rienne ถอนหายใจเสียงดัง แต่ไม่ว่าคุณจะมองอย่างไร เธอก็โล่งใจ
เธอดูน่าสงสารอย่างเหลือเชื่อในสายตาของฟีมอส แค่มองไปที่การแสดงออกของเธอ ก็เห็นได้ชัดว่าเธอทำงานหนักแบบไหนเพื่อสนับสนุนอาณาจักรที่ล้มเหลวของเธอ
….มันบ้ามากที่คิดว่าแม้แต่จิตใจของฟีมอสยังหวั่นไหวกับภาพที่เห็น บางทีนั่นอาจเป็นเช่นนั้นสำหรับแบล็กด้วย เขาไม่ใช่คนที่มีความเห็นอกเห็นใจเป็นพิเศษ แต่คาดว่าเขายังเป็นมนุษย์อยู่ และผู้คนก็มีแนวโน้มที่จะเป็นแบบนั้นในบางครั้ง
แต่ก็ไม่มีประโยชน์ที่จะคิดเกี่ยวกับมัน Phermos ตัดสินใจว่านี่เป็นคำถามที่เขาอาจไม่มีวันได้รับคำตอบ
[Phermos] “เชื่อเถอะ เจ้าหญิง”
เห็นได้ชัดว่าลินเด็น ไคลน์เฟลเดอร์ไม่เห็นด้วยกับคำขออย่างง่ายดาย ทั้งหมดเป็นผลมาจากการคุกคามอันชาญฉลาดของ Phermos
Phermos บอกเป็นนัยว่า Tiwakan รู้ว่า Rafit Kleinfelder ยังมีชีวิตอยู่ ลินเด็นซึ่งหมดหวังที่จะเก็บความลับไว้ก็ถูกบังคับให้ยอมจำนน
[Phermos] “แต่ฉันยอมรับว่ามันไม่ได้มาโดยไม่มีราคา ลอร์ดลินเด็น ไคลน์เฟลเดอร์ขอให้เรายอมรับบุตรนอกสมรสของเขาเพื่อแลกกับความจงรักภักดีต่อตระกูลอาร์สัก ฉันไม่ได้ให้คำตอบเขาเพราะคุณทั้งคู่ต้องตัดสินใจ”
ทันใดนั้น Phermos สังเกตเห็นสีหน้าของ Rienne จมลงในช่วงเวลาที่เขาพูดคำว่า 'นอกกฎหมาย'
ฉันรู้แล้ว ลูกชายคนนั้นจะต้องเป็นผู้บัญชาการของอัศวิน เขาแสร้งทำเป็นตายในขณะที่คลานกลับบ้านและแสร้งทำเป็นคนอื่น
และตัดสินจากปฏิกิริยาของเจ้าหญิง Rienne เธอต้องรู้อยู่แล้ว
พวกเขาต้องมีการต่อสู้บางอย่างเพื่อมัน เห็นได้ชัดว่าหลังจากการหายตัวไปของหัวหน้าองครักษ์และ Rienne ติดอยู่ในบ้านหลังนั้นได้อย่างไร
ไม่ว่ายังไง ฉันต้องจำให้ได้ว่าเธอต้องการจะเก็บสิ่งนี้ไว้จากเราอย่างไร
เมื่อคำนึงถึงทุกสิ่งโดยรวมแล้ว ดูเหมือนว่าเจ้าหญิง Rienne ต้องการเก็บความลับของการมีอยู่ของคนรักของเธอ
[Phermos] “เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่คฤหาสน์ มีอะไรที่คุณอยากจะเพิ่มเติมไหม เจ้าหญิง? มีคำสั่งหรือคำขออะไรเพิ่มเติมหรือไม่”
[รีแอนน์] “ไม่ ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่คุณทำเพื่อช่วย”
[Phermos] “ไม่มีปัญหา หน้าที่ของฉันคือความภักดีของฉัน”
หลังจากได้รับของขวัญที่ไม่คาดคิด Rienne ก็ออกจากห้องของ Black สำหรับจำนวนเงินที่เธอได้รับ มันมากกว่าของขวัญหมั้น — จำนวนเงินที่ไม่ได้ใช้จนหมด
* * *
[Phermos] “องค์หญิงจะทำอะไร ข้าสงสัย”
ทันทีที่ Rienne จากไป Phermos ก็พูดความคิดของเขาทันที เขาเลิกคิ้วไปทางแบล็คขณะที่เขาถามคำถามของเขา
[Phermos] “มันเป็นอย่างที่คุณคิด ลูกชายนอกสมรสปรากฏตัวขึ้นทันทีที่มีการยืนยันการตายของลูกชายคนโต และถ้าลูกชายคนโตยังมีชีวิตอยู่… ก็เห็นได้ชัดว่าเหมือนกับหนึ่งบวกหนึ่ง”
แบล็คเป็นคนเงียบ ๆ และความเงียบของเขาแทบจะเป็นเครื่องยืนยันได้เสมอ
[Phermos] “เจ้าหญิงจะต้องได้พบกับคนรักของเธออีกครั้ง ฉันไม่รู้ว่าเธอตั้งใจจะทรยศคุณหรือเปล่า แต่เห็นได้ชัดว่าผู้ชายยังคงอยู่ในใจเธอ”
[ดำ] “….ฉันรู้”
หลังจากที่ Phermos พูดถึงคำว่า 'นอกกฎหมาย' Black ก็สังเกตเห็นใบหน้าของ Rienne ที่ซีดเซียว
มันคงจะแปลกไปกว่านี้ถ้าเขาไม่ทำ เมื่อใดก็ตามที่เขาสบตากับ Rienne เขาแทบจะไม่สามารถละสายตาจากพวกเขาได้เลยโดยไม่ต้องพยายามแม้แต่น้อย
เท่านั้น
* * *
T/N: (1) Phermos แปลว่าชอบทำสิ่งต่างๆ เพียงเพื่อความสนุก โดยบอกว่า Black ไม่ได้ทำสิ่งที่เขากำลังทำอยู่เพราะเขากำลังเล่นกับเธอ
(2) Rienne เรียกเด็กว่าเป็น 'ตาข่ายนิรภัย' หรือ 'อุปกรณ์ป้องกัน' ของเธอ โดยพื้นฐานแล้วเธอหมายความว่าเด็กจะปกป้องเธอเป็นทางเลือกสุดท้ายในกรณีที่มีอะไรเกิดขึ้น
(3) อ้างอิงถึงบทที่ 5 โดยที่ Rienne ไม่ยอมนั่ง
ความคิดเห็นของผู้แปล: Rienne คงจะไม่ได้สนใจ Rafit เลยจริงๆ ฮ่าๆ ถึงจุดที่คิดว่าความรู้สึกของเธอเสียหรืออะไรบางอย่าง ฉันคงรู้สึกแย่แทนเขาถ้าเขาไม่ได้แย่ที่สุด และเห็นได้ชัดว่าลินเด็นตัดสินใจที่จะยึดติดกับคำโกหก 'ลูกนอกสมรส' ทั้งหมดนี้ ฉันเดาว่าเขาน่าจะทำเพราะ Tiwakan ยังไม่รู้ว่า Rafit หน้าตาเป็นอย่างไร...