บทที่ 39 | การเริ่มต้น
ผู้แปล/บรรณาธิการ: astralmech | บรรณาธิการ: ผี
T/N: (หมายเหตุ): ในบทที่แล้ว ฉันแปลพระนามกษัตริย์องค์ก่อนเป็น Seon ผิด นั่นไม่ถูกต้องและกษัตริย์ (ปัจจุบันไม่มีชื่อ) ถูกอ้างถึงด้วยคำที่หมายถึงกษัตริย์องค์เก่า ฉันไม่คุ้นเคยกับคำนี้และอ่านผิดว่าเป็นชื่อของเขา (ฉีก) โปรดทราบว่าการเปลี่ยนแปลงต่อจากนี้ และในที่สุดฉันจะแก้ไขบทก่อนหน้าเพื่อสะท้อนถึงความแตกต่างนี้ ขอบคุณ <3
*
* * *
*
นั่นเป็นวิธีที่มันเป็น
แม้ว่าเขาจะฟังเรื่องราวจากฟีร์มอสได้ไม่มากนัก แต่แบล็กก็ยังสามารถวาดภาพที่ชัดเจนของสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องทำงานของพระราชาได้
การจะบอกว่าสิ่งต่าง ๆ ต้อง 'ยาก' สำหรับเธอจะเป็นการพูดที่ไม่ยุติธรรมและโหดร้าย
Rienne อายุเพียงสิบเก้าปีเมื่อเธอได้รับมงกุฎ; แทบจะไม่เป็นผู้ใหญ่ เจ้าหญิงวัยเพียงสิบเก้าปีจะถูกมองว่าเป็นเพียงเหยื่อง่ายๆ สำหรับใครก็ตามที่ต้องการใช้ประโยชน์จากเธอ นั่นคือกลุ่มไคลน์เฟลเดอร์ส
เพื่อที่จะรับใช้ผลประโยชน์ของตนเอง พวกเขาฉีกเธอเหมือนฝูงสุนัขป่า แย่งชิงทุกอย่างที่ทำได้จากอาณาจักรที่ล่มสลายไปแล้ว
และหลังจากอดทนมาทั้งหมด ไหล่ที่ดูอ่อนแอเหล่านั้นก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยืนหยัดอย่างเข้มแข็ง นั่นเป็นเหตุผลที่เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นเธอ เธอมักจะดูราวกับว่าเธอใกล้จะถึงน้ำตา แต่เขาไม่เคยเห็นเธอร้องไห้เลยสักครั้ง
พอเข้าใจทุกอย่างก็เหมือนมีอะไรในใจปะทุ และผ่านรูที่หน้าอกของเขา การดำรงอยู่ของ Rienne Arsak ไหลผ่านรอยแตกที่เพิ่งเกิดขึ้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
แต่อย่างน้อยตอนนี้เขาก็รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับราฟิต ไคลน์เฟลเดอร์จบลงอย่างสมบูรณ์แล้ว
Rienne เป็นคนฉลาด ดังนั้นเธอจึงต้องคิดให้มากว่าการแต่งงานกับครอบครัว Kleinfelder หมายความว่าอย่างไร หลังจากพิจารณาผลที่ตามมาอย่างลึกซึ้งแล้ว เธอต้องพูดอย่างตรงไปตรงมาเมื่อเธอบอกเขาก่อนหน้านี้
เธอไม่เคยหักหลังเขาเลยสักครั้ง และเธอก็ไม่มีความตั้งใจที่จะทำเช่นนั้นด้วย
ในท้ายที่สุด Rienne จะได้ข้อสรุปว่าเธอไม่สามารถผูกมัดตัวเองกับ Rafit Kleinfelder ได้ แม้ว่าเธอจะรักเขา แม้ว่าเธอจะมีลูกกับเขาก็ตาม
เพราะคนที่ Rienne Arsak จะแต่งงานด้วยไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฉัน
แบล็คผายมือบนหน้าผากของ Rienne กระตุ้นให้เธอวางศีรษะลงบนหมอนจนสุด
[Black] “ถึงคุณจะบอกว่าสบายดี แต่ความเป็นเด็กในตัวคุณก็อาจจะไม่ใช่ก็ได้”
[Rienne] “ลูก? ทำไมคุณถึง………อา”
Rienne ทำหน้าลำบากใจขณะที่ใบหน้าของเธอแข็งทื่อ
[ดำ] “ระวังไว้ก็ไม่เสียหาย คุณดูไม่สบาย ดังนั้นคุณควรพักผ่อน”
เมื่อได้ยินคำพูดนั้น ดวงตาของเธอดูราวกับว่ากำลังสั่นไหว
สำหรับ Rienne ดูเหมือนว่าการมีลูกยังคงเป็นความคิดที่ไกลตัวในความคิดของเธอ ไม่ใช่ว่าเขาแตกต่างแต่อย่างใด เป็นเพราะเธอไปได้ไม่ไกลพอที่จะเริ่มรู้สึกไม่สบายในร่างกายของเธอหรือยัง?
แต่นั่นไม่ใช่เรื่องเลวร้าย
ตลอดเวลาที่เธออุ้มเด็กคนนี้ คนที่อยู่ข้าง Rienne จะเป็นเขา ความจริงที่ว่าบิดาผู้ให้กำเนิดเป็นชายอื่นจะไม่มีใครรู้ และในที่สุดก็จะจางหายไปตามกาลเวลา (1)
[Black] “ในปราสาทไม่มีหมอประจำอยู่เหรอ?”
[Rienne] “ฉันไม่จำเป็นต้องเห็นบ่อยนัก ไม่เลย”
ราชวงศ์ที่ไม่มีหมอประจำตัว? ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน
โดยไม่ทราบเหตุผล Black ยกมือของ Rienne ขึ้นและค่อยๆ กัดปลายนิ้วของเธอ—ราวกับจะยับยั้งคำพูดไม่ให้หลุดออกไป
[Rienne] “อืม………….มีอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”
[สีดำ] “เจ็บไหม”
[Rienne] “ไม่ ไม่จริง……ฉันแค่สงสัยว่าทำไม……”
ความจริงแล้วไม่มีคำอธิบายที่แท้จริง
ในบางจุดทุกครั้งที่เขาเห็น Rienne เขาก็อยากจะสัมผัสเธอ มือ ริมฝีปาก—มันไม่สำคัญหรอก มันจะซับซ้อนขึ้นถ้าเขาต้องหาเหตุผลทุกครั้งที่มีแรงกระตุ้นเข้ามาหาเขา
[สีดำ] “เป็นเพราะคุณสวย”
[Rienne] “……อะไรนะ?”
ฉันจะพูดอย่างนั้น
เป็นเพราะทุกครั้งที่เขาเห็น Rienne เธอดูน่ารักมาก มันไม่ถูกต้อง ดังนั้นนั่นน่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการอธิบายความรู้สึกนี้ในตอนนี้
[ดำ] “ฉันจะโทรหาฟีมอส”
[Rienne] “ไม่ ไม่จำเป็นที่เขาจะต้องมาทางนี้……….ว่าแต่ เขาเป็นหมอด้วยเหรอ?”
[Black] “เขามีความรู้เรื่องยามาก ดังนั้นฉันว่าเขาเก่งกว่าหมอเสียอีก”
[Rienne] “เขาคือ?”
[ดำ] “พักที่นี่สักครู่ ฉันจะกลับมา."
[Rienne] “ไม่ เดี๋ยวก่อน”
ในขณะที่ Black กำลังจะลุกขึ้น Rienne ก็รีบเข้ามาจับตัวเขาไว้
มันเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่กลับทำให้ความรู้สึกที่แบล็คเก็บไว้ข้างในกลายเป็นเรื่องยุ่งเหยิง ความโล่งใจและความพึงพอใจปะทุขึ้นในอกของเขา พร้อมกับความรู้สึกปรารถนาที่รุนแรงยิ่งขึ้น
แต่สิ่งที่รุนแรงที่สุดในบรรดาอารมณ์ที่พลุ่งพล่านเหล่านั้นคือแรงกระตุ้นที่จะดึงเธอเข้าสู่อ้อมกอดของเขาและจูบเธอ
[Rienne] “ลอร์ด Phermos คือ……..เขาเป็นผู้ชาย…..แม้ว่าเขาจะเป็นหมอ…..ฉันก็ยังรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย”
เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเธอดูกระอักกระอ่วน เขาคิดว่าน่าจะมีเหตุผลมากกว่านั้น
แต่ฉันไม่อยากแงะถ้ามันทำให้เธอไม่สบายใจ ยิ่ง Rienne อึดอัดมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งใช้เวลานานขึ้นเท่านั้นที่จะเปิดใจให้ฉัน
[Black] “หมอที่ยืนยันการตั้งครรภ์ของคุณก็เป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ?”
[Rienne] “อืม…..ก็ใช่ แต่ปกติแล้วพี่เลี้ยงของฉันจะเป็นคนที่ดูแลฉัน”
[Black] “งั้นฉันจะเอาเธอมาแทน”
[Rienne] “ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ในปราสาท”
[ดำ] “เธอจะกลับมาเมื่อไหร่”
[Rienne] “ฉัน…….ฉันไม่รู้จริงๆ เธออาจจะไม่กลับมาจนกว่าจะสิ้นวัน”
[ดำ] “ขอโทรกลับได้ไหม”
[Rienne] “นั่นคือ……”
Rienne ดูราวกับว่าเธอกำลังเจ็บปวดกับสิ่งที่เธอกำลังคิดอยู่ หลังจากนั้นเธอก็ผงกหัวเหมือนตัดสินใจได้
เธอตบพื้นที่ข้างๆ เธอต้อนรับให้เขานั่งลง
นั่นหมายความว่าเรื่องราวของเธอต้องใช้เวลาพอสมควรในการอธิบาย
[Rienne] “ฉันขอให้เธอทำบางอย่างให้ฉัน”
[ดำ] “เธอไปไกลหรือยัง”
[Rienne] “ไม่ มันไม่ใช่แบบนั้น……..แต่มีบางอย่างที่ฉันจำเป็นต้องรู้ ดังนั้นฉันจึงขอให้เธอพบใครสักคนให้ฉัน แต่ฉันไม่คิดว่าจำเป็นอีกต่อไป”
[Black] “แล้วเธออยากจะบอกฉันไหมว่าเธอหายไปไหน?”
[รีแอนน์] “ใช่ ไม่มีเหตุผลใดที่ฉันต้องซ่อนสิ่งนี้อีกต่อไป”
Black เฝ้าดู Rienne ขณะที่สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย มันดูเบาและสดชื่นขึ้น
[Rienne] “เมื่อวันก่อน ฉันพบคนที่ดูเหมือนจะรู้จักคุณ ท่านลอร์ด Tiwakan”
*
* * *
*
ใช้เวลาไม่นานนักในการพูดคุยเกี่ยวกับวิธีที่เธอพูดกับขอทานชรานอกวิหาร แต่แม้เวลาจะผ่านไปเพียงไม่นาน Rienne ก็รู้สึกเหมือนหัวใจของเธอเบาบางลงมาก
[Rienne] “…………ข้าได้ยินเกี่ยวกับท่าน ท่านลอร์ด Tiwakan หลังจากที่เขามาพบข้าครั้งแรก ฉันไม่ได้พูดอะไรเพราะฉันไม่แน่ใจว่ามันเป็นความคิดที่ดีไหมที่คุณจะรู้จักตัวตนของเขา”
แม้ในขณะที่เธอพูด Rienne ก็รู้สึกว่าการแสดงออกของเธอแปลกไป
เธอเปิดเผยบางอย่างที่เธอปิดบังเขามาตลอด และเธอไม่สามารถห้ามตัวเองไม่ให้ยิ้มได้ ดูเหมือนว่าหัวใจที่เบาขึ้นตามธรรมชาติจะนำไปสู่ริมฝีปากที่สว่างขึ้นด้วย
[Rienne] “ฉันสงสัยว่าเขาได้ยินข่าวลือมาจากที่ไหนสักแห่ง…….? หรือบางทีเขาอาจจะจำคุณได้ พระเจ้า Tiwakan บางทีเขาอาจจะเห็นคุณกลับมาเมื่อคุณเคยอาศัยอยู่ใน Nauk”
[สีดำ] “ฉันไม่คิดอย่างนั้น”
ราวกับรู้ว่ารอยยิ้มกำลังดึงอยู่ที่ปากของเธอ แบล็กเอื้อมมือไปแตะริมฝีปากของเธอด้วยนิ้วของเขา
มันเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อย สิ่งที่ไม่มีความหมายในแผนใหญ่ของสิ่งต่างๆ แต่มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นการผูกมัดพวกเขาไว้ด้วยกัน เหมือนเป็นการวางรากฐานสำหรับการหมั้นหมายจริงๆ
[สีดำ] “ใบหน้าของฉันดูแตกต่างจากเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว”
[Rienne] “ใช่ไหม”
[ดำ] “ฉันยังเด็ก ฉันเลยตัวเล็กกว่ามาก”
[Rienne] “อาจจะ…….แต่ถ้าเป็นฉัน ฉันคิดว่าฉันจะจำได้”
เมื่อคิดอย่างลึกซึ้ง Rienne พยายามคิดภาพของเด็กผิวดำในใจของเธอ พูดตามตรง มันค่อนข้างยากที่จะจินตนาการ แต่ถึงอย่างนั้น เธอมั่นใจว่าเธอจำได้ว่าเคยเห็นคนแบบเขา
[Rienne] “ดวงตาของคุณยังคงเหมือนเดิม”
[สีดำ] “ถึงตาของฉันจะผิดปกติ แต่ก็ไม่ซ้ำกันเลย”
[Rienne] “นั่นสินะ……?”
Rienne ไม่เคยเจอใครที่มีดวงตาเหมือนเขามาก่อน แต่อาจเป็นเพราะเธอไม่เคยมีโอกาสไปเที่ยวนอก Nauk
[Rienne] “อย่างไรก็ตาม ฉันต้องบอก Mrs. Flambard ให้กลับมา เธออาจจะประสบปัญหาบางอย่าง”
[สีดำ] “ฉันจะส่งคนออกไป”
[รีแอนน์] “ขอบคุณค่ะ”
ดวงตาของ Rienne ปิดลงเล็กน้อยขณะพูดด้วยรอยยิ้ม เมื่อมองไปที่เธอ แบล็คก็เอียงศีรษะ
[Black] “แต่ยังมีเวลาจนกว่าเธอจะกลับมา ดังนั้นเราควรให้ Phermos ตรวจดูคุณ”
ดังนั้นปัญหาก่อนหน้านี้จึงกลับมา
Rienne พยายามที่จะรักษาใบหน้าของเธอให้สงบขณะที่เธอมองไปที่ Black ซึ่งอยู่ห่างกันเพียงเล็กน้อยระหว่างพวกเขา
[Rienne] “ไม่ จริงๆ……..ฉันไม่เป็นไรจริงๆ ฉันไม่ต้องการหมอ”
[ดำ] “แน่ใจเหรอ?”
ถ้าหมอมาตรวจเธอ เรื่องใหญ่จะเกิดขึ้น
Rienne รู้ว่าเธอจำเป็นต้องพูดคำเหล่านั้น เธอต้องการบอกเขาว่าเธอไม่ได้ท้องด้วยความตั้งใจของเธอเอง
แต่……เธอต้องการเวลามากกว่านี้ หากเรื่องราวยังคงดำเนินต่อไปในเส้นทางนี้ เธอจะสามารถสารภาพคำโกหกทั้งหมดของเธอได้ในที่สุด เธอแค่ต้องการเวลามากกว่านี้เพื่อรวบรวมความกล้า อีกเพียงเล็กน้อย
[Rienne] “ใช่……ดังนั้นโปรดอย่ากังวล ท่าน Tiwakan ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้น ฉันก็เหมือนเดิม"
[ดำ] “อย่าพูดอย่างนั้น คุณไม่เหมือนเดิม”
แบล็กจับข้อมือของ Rienne ที่มีรอยฟกช้ำ
[Rienne] “……..ฉันยกเว้นเรื่องนี้”
[ดำ] “ถ้าไม่มีปัญหา ขอจูบได้ไหม”
[รีแอนน์] “อะไรนะ? ทำไมกะทันหันจัง”
ในขณะที่ Rienne พูดไม่ออก Black ก็มองมาที่เธอและพูดด้วยเสียงพึมพำเบาๆ
[ดำ] “มันไม่กะทันหันสำหรับฉัน”
[Rienne] “………คุณไม่ได้ปฏิบัติกับฉันเหมือนคนไข้เหรอ?”
[ดำ] “ฉันถามเพราะคุณเป็นคนไข้”
[รีน] “. . ”
[Black] “ฉันไม่ต้องการทำให้สิ่งที่ยากขึ้นไปอีกสำหรับผู้บาดเจ็บเพียงเพื่อสนองความโลภของตัวเอง”
ดูเหมือนว่าเขากำลังพูดคำเหล่านั้นเพราะเขารัก Rienne อย่างสุดซึ้ง
[Rienne] “คุณ……..คุณไม่ต้องถาม”
Rienne เงียบไปครู่หนึ่งขณะที่เธอกลืนน้ำลายอย่างหนัก นี่เป็นสิ่งที่เธอคิดว่าเธอสามารถพูดได้อย่างมั่นใจแล้วในตอนนี้
เพราะเธอรู้ดีว่าเธอหมายถึงอะไรกับเขาในตอนนี้
[สีดำ] “คุณไม่ชอบมันเหรอ?”
ไม่ นั่นไม่ถูกต้องเสียทีเดียว
[รีแอนน์] “ไม่”
Rienne เอื้อมมือไปแตะริมฝีปากของ Black ด้วยปลายนิ้วของเธอ ทันทีที่คำตอบของเธอกระทบหูของเขา เธอรู้สึกว่าเขาตัวแข็งทื่อ
[Rienne] “ฉันแค่หมายความว่าคุณไม่จำเป็นต้องถามทุกครั้งที่คุณต้องการทำ”
[สีดำ] ". . ”
แบล็กจ้องมองที่นิ้วของ Rienne ที่สัมผัสเขา โดยเคลื่อนไหวเพียงดวงตาของเขา เมื่อเห็นเช่นนั้น เธอรู้สึกว่าปากของเธอแห้งผาก
[Black] “…………คุณอาจจะเสียใจที่พูดแบบนั้น”
ผ่านไปนาน ในที่สุดแบล็คก็พูดขึ้น ทุกคำพูด เธอสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวของริมฝีปากของเขาผ่านปลายนิ้วของเธอ
[Rienne] “ไม่……..ฉันไม่คิดว่าจะทำ”
[ดำ] “สายเกินไปที่จะเอาคืน”
[Rienne] “ฉันยังไม่คิดว่ามันเป็นความผิดพลาด”
[สีดำ] “แล้ว…”
ขณะที่เขาเข้าใกล้ Rienne รู้สึกได้ว่าเขาค่อยๆ กระตุ้นริมฝีปากของเธอออกจากกันขณะที่ริมฝีปากบนของเขาเล็ดลอดเข้าไปในปากของเธอ อีกครั้ง เธอรู้สึกบางอย่างในอกของเธอตื่นเต้นกับความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย
…..บางทีมันอาจผิดพลาดที่จะต้อนรับสิ่งนี้ แต่ชายผู้นี้มีฝีมืออย่างแน่นอน
แม้ว่าจะไม่เข้มข้นเท่าเมื่อเช้า แต่ก็รู้สึกขัดสนและขัดสน มันรู้สึกเหมือนกำลังขุดลึก ราวกับว่าเขากำลังพยายามลิ้มรสทุกส่วนของเธอ
เธอโอบแขนรอบไหล่ของแบล็กโดยไม่ทันรู้ตัวเพื่อพยุงตัวเองในขณะที่เขาดึงเธอเข้ามาใกล้เขาที่เอว ขนตาสีทองของเธอสั่นระริกเมื่อรู้สึกถึงร่างกายของพวกเขาที่ใกล้ชิดอย่างกะทันหัน
[รีน] “. . ”
ขณะที่พวกเขาแยกจากกัน Black ก็เอนร่างของเขาไปที่ Rienne โดยยังคงจับมือเธอไว้ด้วยมือข้างเดียว เธอถูกทิ้งให้นอนหงายบนเตียงขณะที่เขามองลงมาที่เธอ ร่างอุ้ยอ้ายของเขาตั้งตระหง่านอยู่เหนือเธอ
[สีดำ] “ฉันชอบใบหน้านี้”
ด้วยนิ้วหัวแม่มือของเขา เขาปัดริมฝีปากที่ยังเปียกของ Rienne มันเป็นความรู้สึกที่แตกต่างจากจูบมาก
อาย Rienne หลบสายตาของเธอ
[Rienne] “ฉันมักจะดูไม่สวย……..จากมุมนี้”
[ดำ] “คุณดูเหมือนคนที่อาศัยอยู่ในชนบทที่ไม่มีกระจก”
ชั่วครู่หนึ่ง Rienne รู้สึกว่าตัวเองกำลังสับสนเล็กน้อย เธอคิดว่าเขาสังเกตว่าในปราสาทมีกระจกไม่มากนักหลังจากที่เธอขายชิ้นส่วนที่มีค่าและมีสีสันมากกว่าไปมากมาย
[Rienne] “อะไร………คุณหมายถึงอะไร?”
[ดำ] “ฉันแค่ไม่คิดว่าคุณเคยมองหน้าตัวเองอย่างถูกต้องมาก่อน”
[Rienne] “แปลว่าเธอกำลังพูดว่า…….?”
เขากำลังพยายามบอกว่าเธอสวยหรือเปล่า?
หมายความว่าเธอดูดีในสายตาของเขาแบบนี้เหรอ?
เช่นเดียวกับที่เขาดูดีในตัวเธอ?
[Black] “ฉันหวังว่าจะมีห้องที่ฉันขังเธอไว้ได้นะเจ้าหญิง ที่ซึ่งเวลาไม่ได้ผ่านไปเพียงแค่เราสองคน”
แบล็คค่อยๆ ดึงมือออกจากเธอ
คำพูดที่บ่งบอกถึงการจำคุกนั้นน่ากลัวและไม่สงบเมื่อได้ยินจากใครก็ตาม แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง พวกเขามีความรู้สึกที่แตกต่างไปจากเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาพูดช้าๆด้วยไฟในดวงตาของเขา
มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนมีลมร้อนพัดผ่านผิวของเธอ
[Rienne] “ฉันไม่คิดว่าจะมีสถานที่แบบนั้นอยู่………….แต่ฉันจะบอกคุณถ้าฉันพบมัน”
แบล็กยิ้มอ่อนๆ ปล่อยลมหายใจที่เธอไม่รู้ว่าเขากำลังถืออยู่
[สีดำ] “ฉันต้องระวัง”
[Rienne] “เอ๋…..?”
[ดำ] “อยู่รอบตัวเธอ เจ้าหญิง”
แบล็กก้มหน้าลงอีกครั้ง เข้าใกล้ริมฝีปากของเธออย่างอันตราย โดยสัญชาตญาณ Rienne หลับตา
มันเป็นความผิดพลาดหรือไม่?
โดยรวมแล้วพวกเขาอยู่ในห้องที่เวลาผ่านไปไม่นาน เป็นสถานที่ที่แนวคิดของกลางวันและกลางคืนไม่เกี่ยวข้องกัน โดยที่สิ่งเหล่านี้ไม่มีความกังวล
แต่…..ไม่ใช่เรื่องผิด
เพราะ Rienne ตระหนักว่าเธอชอบห้องนี้
การมาที่นี่กับเขาในตอนแรกเป็นทางเลือกที่แย่ แต่เธอก็ดีใจที่ได้ทำผิดพลาด ซึ่งหมายความว่ามันไม่ใช่ความผิดพลาด
[Black] “ฉันไม่คิดว่าฉันจะหยุดตัวเองที่นี่ได้………”
แบล็คถูริมฝีปากของเธอ หยุดในขณะที่เสียงแหบพร่าและต่ำของเขากระซิบกับเธอ
[สีดำ] “ฉันไม่จำเป็นต้องขออนุญาตทำสิ่งนี้ด้วยใช่ไหม”
คำพูดนั้นทำให้เธอหายใจติดขัดในลำคอ ครู่หนึ่ง เธอคิดว่าตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจก่อนจะได้ยินเสียงเคาะประตูอย่างไม่ระมัดระวังและไม่แน่นอน
[Phermos] “ข้าเอง พระเจ้าข้า…….และเจ้าก็เช่นกัน เจ้าหญิง”
มันคือฟีมอส
[Phermos] “ฉันขอเข้าไปได้ไหม”
*
* * *
*
เธอปฏิเสธเขาไม่ได้
เสียงของแบล็คที่บอกเธอว่าเขาหยุดตัวเองไม่ได้นั้นรุนแรงเกินกว่าจะทำเช่นนั้น Rienne สับสนไปหมดว่าจะทำอะไรหรือพูดอะไรดี ดังนั้น Phermos เคาะประตูจึงเป็นข้อแก้ตัวที่ดี
เป็นเรื่องตลกที่เธอเป็นคนบอกว่าเธอไม่ต้องการให้ใครเรียก Phermos แทนเธอ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกขอบคุณที่เขาปรากฏตัว
[Rienne] “ฉันมีคำถามสองสามข้อที่อยากถาม เกิดอะไรขึ้นกับลอร์ดไคลน์เฟลเดอร์”
เธอต้อนรับเขาเพื่อเป็นการกีดกันแบล็ค แต่จริงๆ แล้วเธอมีเรื่องจำเป็นมากมายที่อยากคุยด้วย
เท่านั้น
ลินเดน ไคลน์เฟลเดอร์ถูกคุมขังไม่ใช่เหตุการณ์เล็กๆ ในนอค ไม่ใช่แค่การกักขังเขา
นี่เป็นจุดเริ่มต้นของส่วนสำคัญ
* * *
T/N: (1) เขากำลังพูดถึงเวลา เนื่องจาก Rienne ตั้งครรภ์เร็วมาก จึงเป็นไปได้ที่เขาจะแสดงเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดเพราะเวลาเหมาะสม