กลุ่มมุ่งหน้าลึกเข้าไปในสวนผลไม้ หลังจากข้ามยอดเขาอีกหลายยอด พวกเขาเห็นผลตั้งแต่ระดับแปดขึ้นไป
Zhou Qiushi และคนอื่น ๆ ไม่มีโอกาส แต่พวกเขายังคงพยายามทดสอบโชคของพวกเขา จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผลไม้อันดับแปดหรือเก้าหล่นลงมาให้พวกเขา?
แค่ผลไม้อันดับเก้าเพียงผลเดียวก็เหนือกว่าทุกสิ่งที่พวกเขาได้รับมาจนถึงตอนนี้ ทั้งกลุ่มรวมกัน นั่นเป็นเหตุผลที่พยายามแม้จะรู้ว่าไร้ประโยชน์ก็ตาม
นักเรียนทุกคนแบ่งปันความคิดนี้ ไม่ใช่แค่กลุ่มของ Zhou Quishi การมาที่นี่เป็นโอกาสที่หาได้ยาก ดังนั้นพวกเขาจึงต้องรักษาทุกช่วงเวลา
โชคไม่ดีที่ความน่าจะเป็นของความสำเร็จนั้นน่าสมเพชจนแทบไม่สำคัญ
ยิ่งอันดับสูงเท่าไหร่ผลไม้ก็ยิ่งมีพลังแสงมากขึ้นเท่านั้น เราต้องการความแข็งแกร่งอย่างท่วมท้นหรือหัวใจเต๋าที่แน่วแน่เพื่อที่จะล้มผลไม้อันดับเก้า
จากการวิจัยก่อนหน้านี้ การล้มผลไม้อันดับเก้าจำเป็นต้องมีจุดเริ่มต้นที่อาณาจักรแห่งจักรพรรดิที่แท้จริงหรือนิรันดร์ อาจารย์เหล่านี้สามารถทำได้ด้วยความมั่นใจ แน่นอนว่าผู้เชี่ยวชาญที่อ่อนแอกว่าเล็กน้อยก็มีโอกาสเช่นกัน แม้ว่าจะเล็กน้อยก็ตาม
กลุ่มนั้นได้ยินนักเรียนสองสามคนพูดถึงการเคาะผลไม้ที่ประสบความสำเร็จ
“ฉันเห็น Goldpython True Emperor ทำลายผลไม้ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์แปดกลีบ เป็นสิ่งที่ดีจริงๆ เพียงกัดเพียงครั้งเดียวแสงก็กลายเป็นน้ำผลไม้แสนอร่อย” คนหนึ่งกลืนน้ำลายระหว่างอธิบาย
“Goldpython True Emperor ก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ? ดูเหมือนว่าภาพขนาดใหญ่หลายภาพจาก Lightless จะมาถึงแล้ว” ผู้คนสั่นสะท้านหลังจากได้ยินชื่อนี้
ฮ่องเต้หนุ่มที่มีตำหนักสามแห่งมักให้ความเคารพและชื่นชมอยู่เสมอ
“Stonecarver True Emperor ก็อยู่ที่นี่เช่นกัน เขาทำลาย Rocking Vermillion Fruit อันดับเก้าจากนั้นก็ขึ้นสู่อันดับสูงสุด ผมเชื่อว่า” บุคคลจาก Sacred Bank เพิ่ม
สถานศึกษาที่ยิ่งใหญ่ทั้งสี่แห่งเป็นส่วนหนึ่งของระบบ แต่นักเรียนของพวกเขามักจะโต้เถียงกันอยู่เสมอ ทุกคนเชื่อว่าสถานศึกษาของพวกเขาดีที่สุด
“ได้โปรด รุ่งอรุณของเราก็งดงามอยู่ที่นี่เช่นกัน จักรพรรดิทองทิพาที่แท้จริง” นักเรียนจาก Dawn สังเกตเห็นนักเรียนคนอื่นๆ ทำตัวงี่เง่าและเตือนพวกเขา [1]
“Goldtypha True Emperor ก็อยู่ด้วย?” ทุกสายตาหันไปทางนักเรียนคนนี้จากรุ่งอรุณ
“โอ้… อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ฉันได้ยินมาจนถึงตอนนี้…” นักเรียนคนนี้รู้สึกอายเนื่องจากแสงสปอตไลต์และพูดอย่างไม่มั่นใจ: “รุ่นพี่ของฉันบอกว่าพวกเขาเห็นเขาระหว่างออกเดินทาง ตอนนี้เขาอาจจะอยู่ใน Beast Garden แทนที่จะเป็นสวนผลไม้”
“นอกจากเขาแล้วมีใครอีกไหม” ตอนนี้ทุกคนมีสีหน้าจริงจัง
Goldtypha เป็นจักรพรรดิที่แท้จริงแปดวังจากรุ่งอรุณ แข็งแกร่งกว่า Goldpython และ Stonecarver True Emperor
สิ่งสำคัญที่สุดคือเขาเป็นศิษย์ของ Orchid Sage การดำรงอยู่ที่ทุกคนมองหา [2]
ในคนรุ่นใหม่ร่วมสมัย มีเพียง Orchid Sage เท่านั้นที่เทียบได้กับ Luminous Master
“หืม แล้วไง? สตรีผู้อัศจรรย์แห่งสวรรค์ก็อยู่ที่นี่ด้วย” นักเรียนจาก Sacred Bank ตะคอก
"WHO? อภินิหารดาบบิน?” นักเรียนจากสถาบันอื่นถาม
“มีใครอีกบ้างที่คู่ควรกับตำแหน่งนี้นอกจากเธอ” นักเรียนหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ: “เธอเป็นนิรันดร์ครึ่งขั้นแล้ว!”
“น้องสาวของราชาแห่ง Purification Creek” ผู้คนเริ่มเคร่งเครียดหลังจากได้ยินสิ่งนี้
เธอไม่ได้เป็นเพียงหนึ่งในชั่วอายุครึ่งก้าวที่อายุน้อยที่สุด ภูมิหลังของเธอก็น่ากลัวเช่นกัน
“ใช่ เธอน่าทึ่งและทั้งหมด แต่อย่าลืมเรื่อง Spiritheart True Emperor ของเรา!” นักเรียนจาก Lightless กล่าว
นักเรียนจาก Lightless, Sacred Bank และ Dawn ไม่ลดละในการสนทนาของพวกเขา อย่างไรก็ตาม Northern Academy ดูค่อนข้างเงียบ
“ใครอยู่ที่นี่จาก Northern Academy, Holyfrost True Emperor” สมาชิกของสถาบันอื่นๆ ถาม
“ไม่ มีเพียงสามตาอัจฉริยะเท่านั้นที่อยู่ที่นี่ สมเด็จโฮลีฟรอสต์ไม่เสด็จมาในงานเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้” นักเรียนภาคเหนือตอบกลับ
“สามตาอัจฉริยะ ลูกครึ่งที่อายุน้อยที่สุด!” แน่นอนว่านักเรียนทางเหนือคนนี้พยายามที่จะเล่น แต่ฝูงชนก็ยังสั่นคลอน
อัจฉริยะสามตาอายุน้อยกว่า Flying Sword Marvel แม้แต่จักรพรรดิองค์อื่น ๆ ก็ยกย่องความสามารถที่ไม่มีใครเทียบได้ของเขาและคิดว่าอนาคตของเขาสดใสมาก บางทีเขาอาจจะกลายเป็น Fardao ชั่วนิรันดร์
“ให้ตายเถอะ ฉันสงสัยว่าพวกเขาจะไปพยายามเอาผลไม้ชั้นยอดมาหรือเปล่า” คนอื่นพูด
นักเรียนแลกเปลี่ยนสายตากัน ใครๆ ก็ปรารถนาผลไม้อันประเสริฐเหล่านี้
จุดเริ่มต้นคือจักรพรรดิที่แท้จริงหรืออาณาจักรนิรันดร์ อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้รับผลไม้เหล่านี้
“คราวนี้ใครจะชนะ? ก่อนหน้านี้มีข่าวลือว่า Holyfrost True Emperor, Brightking Buddha และ Metalkin War God ได้รับบางส่วน ฉันหวังว่ากลุ่มนี้จะดีพอๆ กับผู้ที่ประสบความสำเร็จอย่างน้อยสามคน” อีกคนหนึ่งกล่าวว่า
“ฉันคิดว่ามีม้ามืดกำลังเล่นอยู่” นักเรียนคนหนึ่งกระโดดเข้ามา
"WHO? พรสวรรค์ใหม่?” ทุกคนเริ่มสนใจ
“หลี่ฉีเย่ เขาอาจจะทำได้” นักเรียนพูดอย่างจริงจัง
"นั่นใคร?" นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้ยินชื่อนี้
“นักเรียนจากสถาบันกลับใจ” นักเรียนอธิบายเพิ่มเติมว่า “ฉันคิดว่าเขามาที่นี่เพื่อผลไม้นี้โดยเฉพาะ”
“คุณบ้าเหรอ? นักเรียนที่กลับใจพยายามเลือกผลไม้ชั้นเลิศ?” ทั้งกลุ่มระเบิดเสียงหัวเราะในขณะที่ส่ายหัว
“ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าตั้งแต่ก่อตั้งสถาบันนั้น ไม่มีนักเรียนคนเดียวจากที่นั่นที่สามารถทำได้ หลี่ฉีเย่คนนี้มีความพิเศษอย่างไร?” นักเรียนคนหนึ่งถาม
“เพราะเขาได้รับการยอมรับจากดาบแห่งการกลับใจ - ดาบส่วนตัวของบรรพบุรุษของเรา ผู้คนจำนวนมากต้องการให้มันไร้ประโยชน์ มีเพียง Holyfrost True Emperor เท่านั้นที่สามารถยกมันได้ โปรดจำไว้ว่าในตอนนั้นเธอมีพระราชวังสิบเอ็ดหลัง ห่างจากสิบสองก้าวเพียงก้าวเดียว” นักเรียนดูไม่เหมือนเขาล้อเล่นเลย
“ได้รับการยอมรับโดยการกลับใจ? ปีศาจเล็กน้อยจริงๆ” ฝูงชนมองหน้ากันงุนงง
“ฉันคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ สัมผัสแห่งโชคชะตา” คนหนึ่งโต้ทันที: "ไม่มีใครสามารถคาดเดาสิ่งนี้ได้ บางทีเขาอาจจะโชคดีเหมือนสุนัขกลืนแมลงวันในขณะที่หาว”
“เอาล่ะ สมมติว่าเขาโชคดีจริงๆ แต่เขาสะบัดนิ้วเพียงครั้งเดียวผลไม้ผมขาวหลายสิบผลก็หล่นลงมา พวกมันเป็นผลไม้อันดับห้า ใครเล่าจะได้มากมายในเวลาอันสั้นเช่นนี้? แม้แต่จักรพรรดิที่แท้จริงก็ยังต้องทำทุกอย่างเพื่อทำเช่นนั้น” นักศึกษาเผย.
สิ่งนี้จุดประกายการสะท้อนภายในในใจของทุกคน พวกเขายังมีสีหน้าสงสัย ท้ายที่สุด พวกเขาไม่สามารถทำอะไรแบบนี้ได้แม้จะมาจากสี่สถาบันที่ยิ่งใหญ่
พวกเขาเป็นนักเรียนที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน บางคนเป็นนิรันดร์แล้ว
“ฉันเห็นมันด้วยตัวเอง เขาล้มผลไม้ไปหลายโหลจริงๆ มันแปลกประหลาดมาก แต่ฉันไม่สามารถระบุได้อย่างแน่ชัด” ผู้อาวุโสที่อยู่ที่นั่นอธิบายว่า: “จางติงหยูไม่ต้องการยอมรับความพ่ายแพ้และกล่าวหาว่าหลี่ฉีเย่โกง แต่ตอนนี้ฉันคิดเกี่ยวกับมัน บางทีมันอาจจะเกี่ยวข้องกับดาบแห่งการกลับใจ”
เขาหยุดเล็กน้อยและมองไปที่ทุกคน: “ดาบเป็นของบรรพบุรุษและมีพลังงานแสงมากมาย ในขณะเดียวกัน ผลไม้ที่นี่เป็นการหลอมรวมกันของแสงและสาระสำคัญทางโลก หลี่ฉีเย่ต้องใช้พลังแสงของดาบฟันผลไม้ ไม่ใช่พลังของเขาเอง”
1. ตัวละคร Typha ต้องการบริบทมากกว่านี้ มันมักจะจับคู่กับตัวละครอื่น เมื่ออยู่คนเดียวก็มีความหมายที่เป็นไปได้มากเกินไป
2. อีกหนึ่งชื่อเรื่องยากที่จะแปลโดยไม่มีบริบทเพิ่มเติม