ตอนที่ 1468: การปล้นหนังสือ
ผู้แปล: Legge
ผู้เล่าเรื่องตั้งความหวังไว้สูงสำหรับซูซีโม่
แน่นอนว่าตามที่ผู้เล่าเรื่องได้กล่าวไว้ เขาเป็นตัวแปร ยังมีหนทางอีกยาวไกลสำหรับ Su Zimo ที่จะเติบโตจนถึงจุดที่จักรพรรดิทั้งหมดในโลกยอมจำนนต่อเขา
แต่ตอนนี้ สถานการณ์บน Tianhuang Mainland กำลังเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
Su Zimo เหลือเวลาอีกไม่มาก
ขณะที่ผู้เล่าเรื่องพูด เขาพาทุกคนเข้าไปในพระราชวังปริศนา
จากภายนอก พวกเขายังไม่สามารถมองเห็นพระราชวังปริศนาได้ทั้งหมด
เราสามารถสัมผัสกับความผันผวนของเวลาได้อย่างแท้จริงหลังจากเข้าสู่อาณาเขตของ Enigma Palace— ขนาดของอารมณ์ไม่ใช่สิ่งที่นิกายและกลุ่มอื่น ๆ สามารถเปรียบเทียบได้!
“อืม?”
ทันใดนั้นผู้เล่าเรื่องขมวดคิ้วและอุทานเบาๆ สายตาของเขาเปลี่ยนไปและจับจองพื้นที่ของ Enigma Palace
Su Zimo ก็มองไปเช่นกัน
พระราชวังขนาดมหึมาตั้งตระหง่านอยู่ในบริเวณนั้น มันสูงหนึ่งพันฟุตและทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยเก้าชั้น—แต่ละชั้นสามารถรองรับคนได้มากกว่าหนึ่งแสนคน!
คำขนาดมหึมาเขียนไว้บนแผ่นจารึกของวัง—หอสมุด
“มีอะไรเหรอท่านผู้เฒ่า”
Lin Xuanji ถามอย่างเป็นกันเองเมื่อเขาเห็นสีหน้าแปลก ๆ บนใบหน้าของผู้เล่าเรื่อง
“มีคนนอกมาที่นี่”
สีหน้าของผู้เล่าเรื่องมืดลงเล็กน้อยและคำพูดของเขาก็ตกตะลึง!
"อา?
Lin Xuanji ตกตะลึงถามว่า “คุณหมายความว่าอย่างไร? คนนอกมาที่ห้องสมุดเหรอ?”
มีคู่มือลับและหนังสือโบราณมากมายในห้องสมุด
เทคนิคการเพาะปลูกและคู่มือลับไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด—มันคือหนังสือประวัติศาสตร์!
ห้องสมุดเป็นสถานที่สำคัญสำหรับพระราชวังปริศนา และแม้แต่เจ้านายวังแห่งพระราชวังปริศนาก็ไม่สามารถเข้าไปได้โดยไม่ตั้งใจ!
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคนนอกเข้ามาในห้องสมุด!
“ฉันจะไปดู!”
Lin Xuanji ขยับและพูดก่อนที่จะวิ่งไป
“เขาจากไปนานแล้ว”
ผู้เล่าเรื่องเกรี้ยวกราดอย่างเย็นชา “คนในวังช่างโง่เขลาไร้ประโยชน์เสียจริง พวกเขาเล่นกันอย่างงี่เง่าและไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีคนนอกเข้ามาในห้องสมุด!”
หัวใจของ Su Zimo เต้นไม่เป็นจังหวะขณะที่เขาพึมพำ “อาจเป็นเขาหรือ?”
ผู้เล่าเรื่องพยักหน้าเล็กน้อย “ถ้าฉันจำไม่ผิด สายเลือดที่อยู่นอก Enigma Palace ก็ได้รับการขัดเกลาโดยบุคคลนี้เช่นกัน”
พระด่า!
ในที่สุดความสงสัยในใจของ Su Zimo ก็ได้รับการแก้ไขในที่สุด
ในขั้นต้น เขามีความสงสัยว่าทำไมพระ Daming ถึงวางกับดักเช่นนี้ หากเขาเพียงต้องการขัดเกลาสายเลือด
ประการแรก มีสายเลือดเหลืออยู่ไม่มากในการต่อสู้ครั้งนี้
ประการที่สอง มันไม่คุ้มเลยที่พระ Daming จะมาที่นี่และปรับแต่งสายเลือด เนื่องจากการคุกคามอันยิ่งใหญ่ของ Enigma Palace
ตอนนี้ซู่ซีโม่เข้าใจแล้ว
พระ Daming วางกับดักนี้ให้เขาวิ่งหน้า Enigma Palace และต่อสู้กับผู้ฝึกฝนของ Enigma Palace เป้าหมายที่แท้จริงของเขาไม่ใช่การขัดเกลาสายเลือด—แต่คือการไปที่ห้องสมุดของ Enigma Palace!
ตอนนี้เขาคิดเกี่ยวกับมันแล้ว พระ Daming ควรจะขัดเกลาสายเลือดที่หน้า Enigma Palace อย่างไม่เป็นทางการหลังจากที่เขามาที่ห้องสมุด
หาก Secrets Secrets ไม่ใช้ Blood Refinement Fiend Sutra เขาอาจมีโอกาสรอดชีวิต
อย่างไรก็ตาม ในการต่อสู้ที่รุนแรงกับ Yan Beichen อุบัติเหตุจะเกิดขึ้นทันทีที่เขาเปิดใช้งาน Blood Refinement Fiend Sutra!
ความลับสวรรค์ถือว่าพระ Daming เป็นคู่ต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา
อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่แรก พระ Daming ไม่ได้จริงจังกับความลับของสวรรค์เลย การกระทำที่ไม่เป็นทางการของเขาทำให้ชีวิตของทายาทที่โดดเด่นที่สุดของ Enigma Palace เสียชีวิต!
“ผู้อาวุโส คุณรู้หรือไม่ว่าเขาเป็นใคร”
Su Zimo ถามในลักษณะทดสอบ
“ฉันได้ทำนายไว้แล้ว”
ผู้เล่าเรื่องหยุดครู่หนึ่งก่อนที่จะส่ายศีรษะ “อย่างไรก็ตาม ฉันไม่สามารถทำนายเขาได้ เขามีพลังมาก”
นับตั้งแต่ผู้เล่าเรื่องปรากฏตัว เขาทำให้ซูซีโม่รู้สึกว่าเขารอบรู้ มีอำนาจทุกอย่าง และรู้ทุกสิ่งในโลก
อย่างไรก็ตาม แม้แต่ผู้เล่าเรื่องก็ไม่สามารถทำนายตัวตนของ Monk Daming ได้!
ตอนนี้ Su Zimo น่าจะเป็นคนเดียวที่รู้เรื่อง Monk Daming อย่างแท้จริง
เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งและไม่เปิดเผยตัวตนของ Monk Daming ต่อผู้เล่าเรื่อง
ไม่ว่ายังไง พระต้าหมิงก็เคยช่วยชีวิตเขามาก่อน
นอกจากนี้ แม้แต่ Su Zimo ก็ยังไม่แน่ใจว่า Monk Daming นั้นชั่วร้ายจริงหรือไม่
“ไปที่ห้องสมุดเพื่อดูว่ามีอะไรขาดหายไปบ้าง”
ผู้เล่าเรื่องกล่าวอย่างเฉยเมย และพาซู่ซีโม่และคนอื่นๆ ไปที่หน้าห้องสมุด
เขาสะบัดแขนเสื้อเบา ๆ แล้วประตูห้องโถงก็เปิดออก
บนพื้นตรงทางเข้ามีร่างสองร่างถูกมัดแน่นจนขยับไม่ได้
ทั้งสองคนดูเหมือนจะถูกสาปแช่งและไม่สามารถพูดได้ พวกเขาสามารถจ้องมองที่ผู้เล่าเรื่องด้วยดวงตาที่เบิกกว้างเท่านั้น
“รุ่นพี่ รุ่นน้อง พวกคุณ…”
Lin Xuanji แข็งไปชั่วขณะ
ทั้งสองคนเป็นศิษย์อีกสองคนของผู้เล่าเรื่อง Di Ji และ Huang Ji
“แม้ว่าฉันจะรู้ว่ามันไม่ดี แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันแค่อยากจะหัวเราะ! ฮ่าฮ่าฮ่า!”
Lin Xuanji ระเบิดเสียงหัวเราะ
ผู้ปลูกฝังทั้งสองหน้าแดงด้วยความละอายใจ
ผู้เล่าเรื่องยื่นนิ้วของเขาและกวาดไปทั่วร่างกายของพวกเขาผ่านความว่างเปล่า
เชือกที่มัดทั้งสองขาดทันที
ทั้งคู่อยู่ที่ขอบเขต Conjoint Body และเชือกที่สามารถมัดพวกเขาได้นั้นเป็นของที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ผู้เล่าเรื่องพิการ!
ทั้งสองคนลุกขึ้นและวิ่งไปหาผู้เล่าเรื่องก่อนจะคุกเข่าลง
“ท่านอาจารย์ ข้าสมควรตายเพราะไม่สามารถปกป้องห้องสมุดได้! ได้โปรดลงโทษฉันด้วย มาสเตอร์!”
ตี่จี๋โกธรซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ด้วยท่าทางละอายใจ Huang Ji กระซิบว่า "อาจารย์ฉันทำให้คุณอับอาย"
Su Zimo คร่ำครวญอยู่ในใจว่า “การประเมินของผู้เล่าเรื่องไม่ผิดจริงๆ ตี่จี๋มีบุคลิกที่แข็งกระด้างและเชื่อฟังกฎอย่างเคร่งครัด ในขณะที่หวางจีดูเป็นคนใจดีและซื่อสัตย์”
“ลุกขึ้น มันไม่ใช่ความผิดของคุณ”
ผู้เล่าเรื่องไม่ได้มีเจตนาตำหนิพวกเขาและถามต่อไปว่า “พวกคุณรู้ไหมว่าเขาทำอะไรในห้องสมุด”
"ฉันไม่รู้,"
Huang Ji ตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “อย่างไรก็ตาม บุคคลนั้นไม่ได้อยู่ในห้องสมุดนานก่อนที่จะจากไป เขาบอกว่าเหตุผลที่เขามาในครั้งนี้เพราะเขาต้องการยืม Mystic Firmament Record เพื่อดู เมื่อเขาอ่านจบ เขาจะคืนมันอย่างแน่นอนและไม่แพร่งพรายออกไป!”
บันทึกนภาลึกลับ!
Su Zimo แอบพูดไม่ออก
นั่นคือรากฐานของพระราชวังปริศนา!
มันถูกสร้างโดย Fairy Ling Long และครอบคลุมทุกอย่าง สร้างเสร็จหลังจาก Eternal Human Emperor ทำให้มันสมบูรณ์แบบเท่านั้น
คิดว่าวันนี้พระ Daming จะขโมยมันไป!
นั่นเป็นโชคมหาศาล!
ผู้เล่าเรื่องไม่ได้เข้าไปในห้องโถงและเพียงแค่หลับตาเพื่อรับรู้ความรู้สึกก่อนที่จะพยักหน้า “อันที่จริง เขาเอาบันทึกนภาลึกลับไป”
“ฉันสมควรตาย! ฉันสมควรตาย!”
ตี่จี๋คุกเข่าลงอีกครั้งและคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว แม้ว่าหน้าผากของเขาจะเต็มไปด้วยเลือด แต่เขาก็ไม่มีความตั้งใจที่จะหยุด
“พี่อาวุโส รีบลุกขึ้นเถิด อย่าทำลายสมองของคุณ”
Lin Xuanji รีบไปข้างหน้าและดึง Di Ji ขึ้นอย่างแรง
“ฟุฟุ”
ทันใดนั้นผู้เล่าเรื่องก็หัวเราะ
ทั้ง Di Ji และ Huang Ji รู้สึกสับสนและอยากจะตาย—พวกเขาไม่รู้ว่าผู้เล่าเรื่องยังคงยิ้มได้อย่างไร
“เหลือเชื่อเลย”
นักเล่าเรื่องยกย่องว่า “คิดว่าเขาสามารถมาที่ Enigma Palace และขโมย Mystic Firmament Record ได้ ประทับใจ ประทับใจ”
“ท่านอาจารย์ เหตุใดท่านจึงยังชมเชยเขาอีก? การสูญเสีย Mystic Firmament Record เป็นเรื่องใหญ่!” Huang Ji อดไม่ได้ที่จะถาม
“ช่างมันเถอะ ปล่อยเขาไปเถอะ”
ผู้เล่าเรื่องยิ้มอย่างอ่อนโยน “คนนั้นค่อนข้างน่าสนใจ เขาแค่บอกว่าเขายืมหนังสือไปอ่าน นอกจากนี้เขายังสัญญาว่าจะคืนให้โดยไม่แพร่งพรายออกไป..”