ตอนที่ 1784 ยั่วยุอย่างโหดเหี้ยม
ผู้แปล: Silavin และ PewPewLaserGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
พ่อของเขาเป็น Sect Master ของ Purple Star ซึ่งเป็นหนึ่งในบุคคลที่มีอำนาจมากที่สุดใน Star Field ทั้งหมด ชายผู้ที่สามารถกระทืบเท้าของเขาและทำให้ Star Field สั่นสะเทือน แต่จริง ๆ แล้วเขาขอโทษต่อจูเนียร์ที่ดูถูกซ้ำแล้วซ้ำอีกและ ยั่วเขา? Zi Dong แทบจะไม่เชื่อหูตัวเองและเริ่มสงสัยว่าทุกสิ่งที่เขาเห็นตอนนี้เป็นภาพลวงตาที่ซับซ้อนหรือไม่
“คุณหุบปาก!” Zi Long ชำเลืองมองเขาในขณะที่ปล่อยความโอ่อ่าตระหง่านออกมา เมื่อเห็นแสงที่เฉียบคมในดวงตาของพ่อของเขา จือตงก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก
“คุณกำลังขอโทษ?” หยางไค่ยิ้มกว้าง
Zi Long ขมวดคิ้วและพูดเบา ๆ ว่า “ถ้าเจ้าต้องการเช่นนั้นก็ช่างมัน”
“เอ่อ… ในเมื่อมันเป็นคำขอโทษ ฉันก็จะยอมรับอย่างไม่เต็มใจ”
ไม่เต็มใจ…
Zi Dong คลั่งไคล้จนแทบกระอักเลือด!
หลังจากที่ Sect Master of Purple Star ริเริ่มที่จะขอโทษ เด็กสารเลวคนนี้ไม่ได้แสดงความขอบคุณแม้แต่น้อยและแสร้งทำเป็นว่ามันเป็นภาระบางอย่างที่เขาต้องยอมรับ? เขาไม่รู้ว่านี่เป็นเกียรติมากเพียงใด? ไอ้สารเลวนี้… ไม่น่าให้อภัยเลย!
“อย่างไรก็ตาม… คุณกำลังพยายามจะพูดอะไรกันแน่?” Yang Kai เพิกเฉยต่อสายตาของ Zi Dong และมุ่งความสนใจไปที่ Zi Long รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความหมายบนใบหน้าของเขา
คำขอโทษแบบนี้ไม่มีอะไรมากไปกว่าน้ำลายเล็กน้อยที่สามารถพ่นออกมาโดยไม่ตั้งใจได้ ดังนั้นหยางไค่จึงไม่ได้คำนึงถึงคำพูดของจื่อหลง อย่างไรก็ตาม ท่าทีของอีกฝ่ายทำให้เขาสงสัย
เขาไม่เชื่อว่า Zi Long มองไม่เห็นหัวใจปีศาจที่เขาปลูกไว้ให้กับ Zi Dong ในตอนนี้ และเขาไม่เชื่อด้วยว่า Zi Long ใจกว้างจริง ๆ ที่เขาจะให้อภัยการยั่วยุและการดูหมิ่นทั้งหมดที่เขาทำเมื่อครู่
Sect Master of Purple Star ไม่ควรประมาท!
“ราชาองค์นี้ไม่มีเจตนาแอบแฝง ราชาผู้นี้แค่ต้องการถามว่าคุณสนใจเข้าร่วมกลุ่มดาวสีม่วงของฉันหรือไม่” Zi Long มองไปที่ Yang Kai อย่างเคร่งขรึมและถามในขณะที่ส่งคำเชิญ
“เข้าร่วมดาวสีม่วง?” หยางไค่หัวเราะเบา ๆ
“อืม แม้ว่าการฝึกฝนของคุณยังไม่ถึงระดับราชาต้นกำเนิด แต่ราชาองค์นี้สามารถเสนอตำแหน่งผู้อาวุโสผู้มีเกียรติตามผลงานของคุณในตอนนี้!”
“ผู้อาวุโสแขกผู้มีเกียรติ!” Zi Dong ไม่สามารถเก็บความเงียบไว้ได้อีกต่อไปเมื่อเขาได้ยินสิ่งนี้
การเป็นแขกรับเชิญผู้มีเกียรติของ Purple Star นั้นแตกต่างอย่างมากจากการเป็นหนึ่งในนิกายหรือครอบครัวแบบสุ่มอื่น ๆ นี่ไม่ใช่แค่สถานะอันยิ่งใหญ่ แต่ยังแสดงถึงความแข็งแกร่งที่เหลือเชื่อ!
ปัจจุบันมีผู้อาวุโสที่ได้รับเกียรติแห่งดาวม่วงเพียงเจ็ดคน แต่ละคนเป็นราชาต้นกำเนิด ยิ่งไปกว่านั้น แขกผู้มีเกียรติผู้อาวุโสของ Purple Star เคยเป็นราชาต้นกำเนิดมาโดยตลอด ไม่เคยเป็นผู้ฝึกฝนของ Origin Realm เลย
แต่ตอนนี้ Sect Master of Purple Star ได้เชิญเยาวชนที่หวนคืนดินแดนต้นกำเนิดแห่งคำสั่งที่สามเป็นการส่วนตัวให้เข้าร่วม Purple Star ในขณะที่เสนอตัวตนดังกล่าวให้กับเขา
หากคำพูดนี้แพร่กระจายออกไป มันอาจจะสั่นสะเทือนไปทั้งสนามดารา
“ผู้อาวุโสแขกผู้มีเกียรติ…” หยางไค่หัวเราะเยาะ แสดงความสนใจน้อยที่สุดในขณะที่เขาส่ายหัว “ไม่ ขอบคุณ ฉันเป็นคนพเนจรคนเดียวมาโดยตลอดและไม่ชอบถูกจำกัด ดังนั้นฉันจะต้องปฏิเสธข้อเสนอที่ดีของคุณ ของโพสต์ผู้อาวุโสแขกผู้มีเกียรติ”
[เด็กคนนี้งี่เง่าหรือเปล่า] จื่อตงมองไปที่หยางไค่เหมือนเขาเป็นคนโง่ เขาไม่รู้หรือว่าคำพูดของผู้เฒ่าแขกผู้มีเกียรตินั้นมีน้ำหนักมากแค่ไหน? เขาจะปฏิเสธโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยได้อย่างไร?
จิตใจของ Zi Dong อยู่ในความสับสนวุ่นวาย
“ผู้อาวุโสแขกผู้มีเกียรติไม่ได้ถูกจำกัดโดยดาวสีม่วงของฉัน แต่อย่างใด พวกเขารักษาความเป็นอิสระอย่างสมบูรณ์ เพื่อนตัวน้อยดูเหมือนจะเข้าใจข้อเสนอของฉันผิด…” Zi Long อธิบายอย่างอดทน
ก่อนที่เขาจะพูดจบ หยางไค่ก็ขัดจังหวะเขา “ไม่ต้องอธิบาย ฉันรู้ว่าผู้อาวุโสผู้มีเกียรติคืออะไร แค่… ฉันไม่ได้วางแผนที่จะเข้าร่วมกองกำลังที่ยิ่งใหญ่ใดๆ”
Zi Long หรี่ตาของเขาและพูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา “เพื่อนตัวน้อย คุณแน่ใจหรือว่าคุณจะไม่พิจารณาใหม่”
“คุณพูดมากเกินไป” หยางไค่มองเขาอย่างเหยียดหยาม โดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ
ใบหน้าของ Zi Long จมลงทันที
“ฮ่าฮ่า เจ้าคิดถูกแล้วที่ปฏิเสธ!” Xu Wei ร้องตะโกนออกมา โดยรู้สึกยินดีในความโชคร้ายของ Zi Long อย่างชัดเจน “อย่าเชื่อวาทศิลป์ของเขา หากคุณเห็นด้วยกับข้อเสนอของเขาจริง ๆ อนาคตของคุณจะเศร้าหมองอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม นายเก่าคนนี้ชื่นชมทัศนคติของคุณมาก ดังนั้นทำไมไม่ลองเข้าร่วมถ้ำร้างของฉันล่ะ ตอนนี้คุณทำให้ผู้ชายคนนี้ขุ่นเคือง ดังนั้นมันจะยากสำหรับคุณที่จะรวมเข้ากับ Star Field ในอนาคต แต่ถ้ำร้างของฉันไม่เกรงกลัว Purple Star ของเขา ปรมาจารย์ผู้นี้รับรองว่าจะไม่มีปัญหาในการเข้าร่วม และด้วยความสามารถของคุณ คุณจะกลายเป็นหนึ่งในตัวละครเอกของ Abandoned Lair ได้อย่างรวดเร็ว!”
“คุณยังยืดเยื้อเกินไป!” หยางไค่หันไปมองซูเว่ยและเย้ยหยัน “หมาแก่ เจ้าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าเจ้ากำลังพยายามทำอะไร? คุณคิดว่าคุณสามารถหยุดฉันด้วยการแสดงตลกราคาถูกเหล่านี้ได้หรือไม่”
ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา ทั้งสีหน้าของ Xu Wei และ Zi Long ก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าหยางไค่ได้เปิดเผยความตั้งใจที่แท้จริงของพวกเขา
แม้ว่า Xu Wei และ Zi Long จะไม่เคยเป็นเพื่อนกัน และอาจถูกมองว่าเป็นศัตรูด้วยซ้ำ เมื่อได้เห็นการแสดงของ Yang Kai ในตอนนี้และเฝ้าดูเขาเข้าใกล้สมบัติที่พวกเขาอยากได้ พวกเขารู้สึกถึงวิกฤตโดยธรรมชาติ ด้วยไหวพริบอันเฉียบแหลมของพวกเขา โดยไม่จำเป็นต้องพูดคุยถึงเรื่องนี้ นายเก่าทั้งสองรู้ดีว่าทางเลือกที่ดีที่สุดของพวกเขาในสถานการณ์นี้คือพยายามขัดขวางหยางไค่จนกว่าแสงเจิดจ้าเจ็ดสีจะล่าถอยไป
หลังจากถูกหยางไค่เปิดโปง ใบหน้าของจื่อหลงก็น่าเกลียดทันที และเขาประกาศอย่างเย็นชาว่า “ไอ้หนุ่ม ฉลาดเกินไปไม่ใช่เรื่องดี อย่าคิดว่าความเชี่ยวชาญเพียงเล็กน้อยของ Space Force นั้นเพียงพอสำหรับคุณที่จะหลบหนีจากฝ่ามือของราชาองค์นี้! คุณเป็นเพียงผู้เยาว์ของ Origin Realm ที่ไม่เข้าใจความน่ากลัวของ Origin King Realm และ King นี้เป็นผู้เชี่ยวชาญแม้แต่ในหมู่ Origin Kings หากคุณคิดว่าคุณสามารถใช้พลังอวกาศในการหลบหนีได้ คุณคิดไม่ผิด ราชาผู้นี้จะให้โอกาสครั้งสุดท้ายแก่เธอ: เลือกดอกไม้แห่งการตรัสรู้เหล่านั้นและส่งมอบให้กับราชาองค์นี้ แล้วราชาองค์นี้จะไว้ชีวิตเจ้า!”
เมื่อทุกอย่างล้มเหลว ในที่สุดเขาก็เผชิญหน้ากับหยางไค่
“ฮ่าฮ่าฮ่า!” หยางไค่หัวเราะ “พวกที่อยู่ในอาณาจักรต้นกำเนิดราชาน่ากลัวแค่ไหน? ฉันได้ฆ่า Origin Kings ของคุณที่ 'น่าสะพรึงกลัว' มากกว่าหนึ่งคน”
“คนบ้า!” Zi Dong พึมพำไปด้านข้าง
แม้แต่อัจฉริยะอย่างเขาที่สามารถต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่อยู่เหนืออาณาจักรของเขาได้ ก็ไม่สามารถเป็นภัยคุกคามต่อราชาต้นกำเนิดได้ แม้ว่าเขาจะฝึกฝนระดับต้นกำเนิดสูงสุดก็ตาม ตรงกันข้าม เจ้านายเช่นนี้จะสามารถฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย
ระหว่าง Origin Returning Realm และ Origin King Realm มีช่องว่างที่ข้ามไม่ได้!
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงคิดว่าหยางไค่กำลังพูดเรื่องไร้สาระโดยไม่รู้ตัว
แต่สิ่งที่ Zi Dong ไม่รู้ก็คือ Yang Kai ได้ฆ่า Origin King มากกว่าหนึ่งคนจริงๆ หนึ่งในนั้นเคยเป็นราชาต้นกำเนิดลำดับสองด้วยซ้ำ และแม้ว่าหยางไค่จะประสบความสำเร็จด้วยความช่วยเหลือของเหรียญจักรพรรดิดารา แต่มันก็ยังเป็นประสบการณ์ของเขา
หาก Zi Dong รู้ความจริงเขาจะต้องรู้สึกเสียใจอย่างแน่นอน
“ลืมไป ฉันไม่มีเวลาดูแลคุณ” หยางไค่พูดอย่างเซ็งๆ แล้วหันกลับมา แม้ว่าเขาจะเคยโต้เถียงกับ Xu Wei และ Zi Long ด้วยวาจา แต่ Yang Kai ก็ไม่เคยลืมเวลาเช่นกัน
มีก้านธูปประมาณหนึ่งก้านก่อนที่แสงเจิดจ้าเจ็ดสีจะถอยกลับ ซึ่งมากเกินพอ!
“ว้าว กลิ่นหอมสมุนไพรมากมาย!” หยางไค่อุทานออกมาอย่างเกินจริงในขณะที่เขาสูดกลิ่นหอมของดอกไม้แห่งการตรัสรู้ทั้งห้าที่อยู่ตรงหน้าเขา แสดงสีหน้ามึนเมาในขณะที่เขาพูดออกมาเสียงดังว่า “ดี ตามที่คาดไว้สำหรับดอกไม้แห่งการตรัสรู้ ประสิทธิภาพนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ ฉันยังรู้สึกได้ว่าคอขวดของฉันคลายลงบ้าง นี่อาจเป็นโอกาสของฉันได้ไหม”
ขณะที่พูดเช่นนั้น เขาก็เกาศีรษะและทำท่าทางอึดอัด
เห็นได้ชัดว่าเขากำลังประจบประแจง เหมือนพ่อค้าคุยโวเกี่ยวกับคุณภาพของสินค้าของเขา แต่นั่นไม่ได้ทำให้ตาของ Zi Dong ไม่แดง
สูดกลิ่นหอมของสมุนไพรเพียงครั้งเดียวก็คลายคอขวดได้แล้วหรือ?
หยางไค่มีการเพาะปลูกแบบเดียวกับเขา จุดสูงสุดของอาณาจักรแห่งการหวนคืนต้นกำเนิดลำดับที่สาม ห่างจากการทะลวงผ่านไปยังอาณาจักรราชาต้นกำเนิดเพียงก้าวเดียว และตอนนี้… หยางไค่ดูเหมือนจะคว้าโอกาสนี้ไว้
แต่ตอนนี้ Zi Dong ทำได้เพียงจ้องมองเขาอย่างว่างเปล่าจากที่อยู่ห่างออกไปเพียงพันเมตร ไม่มีอำนาจที่จะทำอะไร
สถานการณ์นี้ทำให้ Zi Dong ต้องทนทุกข์ทรมานทั้งทางร่างกายและจิตใจ และเขาแทบรอไม่ไหวที่จะรีบวิ่งไปข้างหน้าเพื่อแทนที่ของ Yang Kai หมัดของเขากำแน่นจนเริ่มแตก
“ไม่ดี ไม่ดี การบุกเข้าไปในสถานที่ต้องสาปนี้ก็เท่ากับการแสวงหาความตาย ฉันต้องรีบระงับความรู้สึกนี้และจะบุกทะลวงเมื่อปลอดภัยเท่านั้น!” หยางไค่ตะโกนอีกครั้ง
Zi Dong อยากจะกระอักเลือดจริงๆ
โอกาสที่เขาแสวงหามากกว่าสิ่งอื่นใดอยู่ตรงหน้าหยางไค่ แต่ความจริงแล้วกลับระงับทันที มีอะไรที่น่าผิดหวังในโลกนี้อีกไหม?
Zi Dong เริ่มเชื่อว่าการเผชิญหน้ากับ Yang Kai ใน Severed World นี้เป็นฝันร้ายที่สุดในชีวิตของเขา! เขาต้องทำให้แน่ใจว่าหยางไค่ตายโดยไม่มีศพที่สมบูรณ์...
“ไอ้สารเลว พอ!” Zi Long เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกชายของเขา และอดไม่ได้ที่จะตะโกนใส่ Yang Kai
“หึ หึ…” หยางไค่ชำเลืองมองเขาเบา ๆ ก่อนจะหันกลับมาและถูมือของเขาราวกับคนลามกที่ยืนอยู่ต่อหน้าสาวงามที่เปลือยเปล่า น้ำลายแทบจะไหลออกจากริมฝีปาก ภาพลักษณ์ของเขาไม่น่าดูอย่างยิ่งในขณะที่เขาเหยียดกรงเล็บเข้าหาดอกไม้ตรัสรู้
เพียงดึงเบาๆ ดอกไม้แห่งการรู้แจ้งก็ถูกหยางไค่ดึงโดยตรง ทั้งรากและทั้งหมด
โดยทั่วไปแล้ว เมื่อมีคนหยิบสมุนไพรที่มีค่ามาก พวกเขาจะเก็บเกี่ยวเฉพาะส่วนที่ใช้ได้ในขณะที่พยายามไม่ให้พืชเสียหาย วิธีนี้ทำให้พวกเขาได้รับประโยชน์สูงสุดโดยไม่ทำลายโอกาสนี้สำหรับคนรุ่นต่อไป ตราบเท่าที่ยังเหลือรากของดอกไม้ตรัสรู้ไว้ที่นี่ พวกมันอาจผลิดอกอีกครั้งหลังจากเวลาผ่านไปพอสมควร
นักเล่นแร่แปรธาตุจะระมัดระวังเป็นพิเศษในการปฏิบัติตามหลักการนี้เมื่อรวบรวมสมุนไพร
อย่างไรก็ตาม หยางไค่รู้สึกว่าการทิ้งร่องรอยของดอกไม้แห่งการตรัสรู้เหล่านี้จะเป็นประโยชน์ต่อ Zi Long และ Xu Wei เท่านั้น ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจดึงปัญหาออกจากต้นตออย่างแท้จริง เพื่อที่จิ้งจอกเฒ่าทั้งสองจะไม่ได้อะไรเลย
“อืม นี่คือดอกไม้ตรัสรู้ในตำนาน ไม่เลวเลย! ไม่เลวเลย เก้ากลีบและสีลาเวนเดอร์ ดูเหมือนว่ามีอายุอย่างน้อยสามพันปี! ด้วยอายุยาที่เข้มข้นเช่นนี้ เมื่อฉันทะลวงไปถึงราชาต้นกำเนิด การใช้สิ่งนี้จะช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งเมื่อฝึกฝนอย่างแน่นอน แม้ว่าฉันจะไม่ได้ใช้มันเอง แต่ฉันก็สามารถแลกเปลี่ยนมันกับสิ่งดี ๆ มากมายได้อย่างแน่นอน!” หยางไค่พูดในขณะที่เขาหยิบกล่องหยกออกมาจากแหวนอวกาศของเขา และเก็บดอกไม้ตรัสรู้ไว้ข้างในอย่างระมัดระวัง
การเคลื่อนไหวของเขาช้าและเกินจริง ทำให้ Zi Long และ Xu Wei มองเห็นกระบวนการทั้งหมด
เมื่อดูการแสดงนี้ ราชาต้นกำเนิดทั้งสองรู้สึกเหมือนหัวใจของพวกเขากำลังหลั่งเลือด
ไอ้สารเลวนี้จงใจทำสิ่งนี้!
Xu Wei และ Zi Long มีความคิดเช่นนั้นอยู่ในใจในเวลาเดียวกัน และความเกลียดชังที่พวกเขามีต่อ Yang Kai ก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น
นี่เหมือนกับชายผู้หิวโหยสองคนที่ไม่ได้กินหรือดื่มมาหลายวัน ทันใดนั้นก็พบกับโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารอันโอชะ แต่พวกเขาไม่เพียงกินไม่ได้ พวกเขาต้องนั่งอยู่ที่นั่นและทนดูของอื่นตรงหน้า มันไม่มีอะไรสั้นของการทรมาน
หยางไค่เป็นคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอย่างไม่ต้องสงสัย กินจนอิ่ม พูดพล่ามไปเรื่อยว่าอาหารอร่อยแค่ไหน...
“อย่างที่สอง ฮ่าฮ่าฮ่า…” หยางไค่หยิบดอกไม้ตรัสรู้อีกดอกหนึ่งและพูดกับตัวเองต่อไปในขณะที่เขาวางมันลงในกล่องหยกอีกใบ
การกระทำของเขายังคงเหมือนเดิม ช้าและจงใจอย่างเจ็บปวด!
Zi Long หายใจเข้าลึก ๆ และหลับตา
เขาไม่อยากดูอีกต่อไป คิดเพียงว่า ‘สิ่งที่ตาไม่เห็น ใจไม่เศร้าโศก’