บทที่ 1990 สั่งตัด
ผู้แปล: Silavin และ PewPewLaserGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
ขณะที่หยางไค่รู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้งต่อกฎแห่งการต่อสู้กลืนกินสวรรค์ เขาก็ได้รับแรงบันดาลใจในทันทีและความคิดที่น่าตื่นเต้นก็เข้ามาหาเขา
กฎการต่อสู้กลืนกินสวรรค์สามารถกลืนทุกสิ่งที่มีพลังอยู่ในนั้นและปรับแต่งเพื่อใช้เอง
ความสามารถอันศักดิ์สิทธิ์โดยกำเนิดของเผ่าหุ่นเชิดศิลาทำให้สมาชิกในตระกูลสามารถกลืนกินและปรับแต่งแร่ต่างๆ กำจัดของเสีย และใช้แก่นแท้เพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้ตนเอง
ทั้งสองคล้ายกันอย่างน่าประหลาดใจ…
ยิ่งกว่านั้น หุ่นหินมีร่างกายที่กล้าหาญอย่างเหลือเชื่อ ซึ่งในแง่ของความสามารถในการปรับตัวและความอดทนนั้นไม่มีใครเทียบได้! ตัวอย่างเช่น เสี่ยวเสี่ยวยังสามารถกลืนและกลั่นแก่นแท้ของดวงอาทิตย์ได้
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหุ่นหินฝึกฝนกฎการต่อสู้กลืนกินสวรรค์?
โดยทั่วไปแล้ว กลุ่มหุ่นเชิดหินไม่สามารถปลูกฝังศาสตร์ลับใด ๆ ได้ เพราะแม้ว่าพวกเขาจะมีพลังโดยกำเนิด แต่ความรู้สึกของพวกเขายังต่ำเกินไป และพวกเขาไม่สามารถเข้าใจความลึกลับของศาสตร์ลับได้ นับประสาอะไรกับการเพาะปลูก
สวรรค์มีความยุติธรรมในทุกสิ่ง ทำให้กลุ่มหุ่นเชิดหินมีร่างกายที่ทรงพลังและมีพลังทำลายล้างสูง แต่ลดความรู้สึกนึกคิดลงตามสัดส่วน
หากกลุ่มหุ่นเชิดหินมีความเฉลียวฉลาดสูง แน่นอนว่าพวกเขาน่าจะเป็นเผ่าพันธุ์ที่เทียบได้กับวิญญาณศักดิ์สิทธิ์โบราณ ซึ่งเป็นความคิดที่น่ากลัวอย่างยิ่ง
แต่… หยางไค่มีรูปลักษณ์ของเขา!
เดิมทีศูนย์รวมนั้นเปลี่ยนจากหุ่นเชิดหินทองคำและได้รวมทวีปที่ลอยอยู่ทั้งหมดแล้ว มันเป็นโฮสต์ทางกายภาพของ Soul Clone ของ Yang Kai ซึ่งเทียบเท่ากับร่างที่สองของ Yang Kai!
กลุ่มหุ่นเชิดหินไม่สามารถฝึกฝนศาสตร์ลับได้ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าร่างจำลองของหยางไค่ไม่สามารถทำได้
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เลือดของหยางไค่ก็เริ่มเดือดพล่านเมื่อเขาค้นพบว่า ในเรื่องกฎการต่อสู้กลืนกินสวรรค์ รูปลักษณ์ของเขามีข้อได้เปรียบและความสามารถพิเศษในการบ่มเพาะมัน
หยางไค่รีบผลักดันสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขา และนำร่างโคลนวิญญาณของเขาซึ่งปัจจุบันอาศัยอยู่ในร่างของเขากลับคืนมา และเทกฎแห่งการต่อสู้กลืนกินสวรรค์และข้อมูลเชิงลึกทั้งหมดของเขาลงในนั้น
Soul Clone ของเขาบินออกมาอีกครั้งและหลั่งไหลเข้าสู่ร่างที่เหมือนภูเขา
ทันทีหลังจากนั้น ร่างจำลองแสดงท่าทางเคร่งขรึมและเริ่มฝึกฝนกฎแห่งการต่อสู้กลืนกินสวรรค์ด้วยสีหน้าจริงจัง
ในขั้นต้น ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ แต่เมื่อเวลาผ่านไป เสียงแตกดังออกมาจากร่างอันใหญ่โตของร่างอวตาร ทำให้หยางไค่รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาคิดว่ามีบางอย่างผิดพลาด แต่หลังจากรับรู้สถานการณ์ของ Soul Clone อย่างรอบคอบแล้ว เขาก็พบว่าไม่ใช่ในกรณีนี้
เสียงแตกดังต่อเนื่องและดังขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งหินก้อนใหญ่ตกลงมาจากร่างของเขาเมื่อถึงจุดหนึ่ง เมื่อหินเหล่านี้ตกลงสู่พื้น พวกเขาก็กลายเป็นฝุ่นและกระจัดกระจายไปในทันที
ดวงตาของหยางไค่เป็นประกายและเขาก็อดยิ้มไม่ได้
กฎแห่งการต่อสู้กลืนกินสวรรค์นั้นไม่ธรรมดาอย่างแท้จริง และศิลปะลับสุดยอดนี้ดูเหมือนจะสร้างมาเพื่อกลุ่มหุ่นเชิดหินโดยเฉพาะ!
สิ่งที่หลุดออกจากร่างของเขาในตอนนี้คือสิ่งเจือปนและของเสียที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์ เดิมทีศูนย์รวมได้รวมทวีปลอยน้ำทั้งหมดเข้าด้วยกัน และได้ใช้ความสามารถศักดิ์สิทธิ์โดยกำเนิดของเผ่าหุ่นหินเพื่อปรับแต่งมวลของมันในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา น่าเสียดายที่ความคืบหน้านั้นช้ามาก ทิ้งไว้กับร่างกายที่ใหญ่โตซึ่งค่อนข้างไม่สะดวกที่จะเดินไปมา
หยางไค่มีส่วนร่วมในการต่อสู้มากมายนับตั้งแต่ที่เขาได้รับร่างจำลอง แต่ไม่ค่อยนำมันออกมาเพื่อช่วยเขาด้วยเหตุผลนี้
ร่างกายของมันใหญ่เกินไป และการพยายามดึงมันออกมาจากลูกปัดโลกปิดผนึกนั้นต้องใช้พลังงานทางจิตวิญญาณจำนวนมหาศาล ดังนั้นหยางไค่จะเต็มใจทำเช่นนั้นได้อย่างไร เว้นแต่จะเป็นทางเลือกสุดท้ายของเขา
ตามอัตราความก้าวหน้าก่อนหน้านี้ หยางไค่ประเมินว่าจะใช้เวลาอย่างน้อยสิบหรือยี่สิบปีก่อนที่ร่างจะค่อย ๆ หดตัวลงเหลือความสูงเพียงหนึ่งร้อยเมตรหรือมากกว่านั้น จากนั้นจึงสามารถใช้ได้ตามต้องการ
แต่เมื่อถึงเวลานั้น ความแข็งแกร่งของหยางไค่จะยิ่งใหญ่กว่าความแข็งแกร่งของร่างอวตารในตอนนี้อย่างแน่นอน ดังนั้นร่างอวตารของเขาซึ่งเทียบได้กับราชาต้นกำเนิดลำดับที่สามจะช่วยได้มากน้อยเพียงใด?
ในความเป็นจริง หยางไค่รู้สึกปวดหัวว่าจะทำอย่างไรกับรูปลักษณ์ของเขา แต่เนื่องจากเขาไม่มีวิธีแก้ปัญหาที่ดี เขาจึงได้แต่เลื่อนการจัดการกับมันออกไป
แต่ตอนนี้ ด้วยกฎการต่อสู้กลืนกินสวรรค์ ดูเหมือนว่าปัญหาทั้งหมดของเขาได้รับการแก้ไขแล้ว
กฎแห่งการต่อสู้กลืนกินสวรรค์ เมื่อรวมกับความสามารถอันศักดิ์สิทธิ์โดยกำเนิดของเผ่าหุ่นเชิดหิน ทำให้ร่างของเขาสามารถกลั่นกรองสิ่งเจือปนที่เหลืออยู่ในร่างกายได้อย่างรวดเร็วกว่ามาก สิ่งเจือปนที่ถูกทิ้งนับไม่ถ้วนหล่นลงมาจากรูปลักษณ์ ทิ้งไว้เพียงแก่นแท้ที่บริสุทธิ์ ราวกับว่าร่างอวตารกำลังผลัดผิวและเกิดใหม่
บางทีมันอาจจะไม่นานก่อนที่รูปลักษณ์ของเขาจะกลายเป็นผู้ช่วยที่ยิ่งใหญ่สำหรับเขา
แต่นั่นไม่ใช่จุดสิ้นสุด!
สิ่งที่ทำให้หยางไค่ตื่นเต้นที่สุดคือตอนนี้ร่างจำลองของเขามีศาสตร์ลับที่เข้ากันได้ มันสามารถฝึกฝนและแข็งแกร่งขึ้นได้ กลุ่มหุ่นเชิดหินไม่สามารถฝึกฝนได้และสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งได้โดยการกลืนกินแร่หายาก
เสี่ยวเสี่ยวเติบโตมาในลักษณะนี้
แม้ว่าในตอนนี้ รูปลักษณ์ของหยางไค่ไม่เพียงแต่มีความสามารถอันศักดิ์สิทธิ์โดยกำเนิดของเผ่าหุ่นหินเท่านั้น แต่ยังได้รับความช่วยเหลือจากกฎแห่งการต่อสู้กลืนกินสวรรค์อีกด้วย เมื่อปัจจัยทั้งสองนี้รวมกัน ตราบใดที่หยางไค่สามารถจัดหาวัตถุดิบได้เพียงพอ รูปลักษณ์ของเขาก็จะสามารถปรับปรุงความแข็งแกร่งได้อย่างรวดเร็วในเวลาอันสั้น
*ซิซิลิลี…*
ในที่ที่ศูนย์รวมนั่งอยู่ มันเหมือนกับฝนดาวตก โดยมีสิ่งสกปรกจำนวนนับไม่ถ้วนหลุดออกจากมัน และสร้างชั้นฝุ่นหนารอบตัวอย่างรวดเร็ว
ด้วย Soul Clone ของเขาที่ควบคุมการบ่มเพาะร่างของเขา หยางไค่จึงไม่จำเป็นต้องสนใจมันเลย
ดังนั้น หยางไค่จึงเริ่มบ่มเพาะอย่างรวดเร็ว โดยมุ่งเน้นที่การเปลี่ยน Saint Qi ของเขาให้เป็น Source Qi
เขาใช้แสงดาวในร่างกายจนหมด ดังนั้นหากเขาต้องการเพิ่มความเร็วในการแปลงร่างเป็น Saint Qi ของเขา หยางไค่สามารถใช้ Source Condensing Pills ได้เท่านั้น
แม้ว่าผลกระทบจะช้ากว่าการใช้แสงดาว แต่เม็ดยาควบแน่นแหล่งที่มาที่สกัดโดยหยางไค่นั้นมีคุณภาพดีเยี่ยม ดังนั้นผลลัพธ์จึงยังค่อนข้างดี ยิ่งไปกว่านั้น เขาบริโภค Source Condensing Pills เร็วกว่า Origin Kings ปกติด้วยเหตุผลบางประการ
ราชาต้นกำเนิดลำดับสามทั่วไปจะใช้เวลาประมาณสามวันในการปรับแต่งประสิทธิภาพของยาในยาเม็ดที่ควบแน่นแหล่งที่มา
แต่หยางไค่สามารถทำสิ่งนี้ได้ภายในหนึ่งวัน
หลังจากครุ่นคิด หยางไค่ก็คิดว่าเป็นเพราะเขาเป็นสตาร์มาสเตอร์ Star Masters สามารถดูดซับแสงดาวจาก Starlight Corridor และเปลี่ยน Saint Qi ของพวกเขาให้เป็น Source Qi ได้เร็วกว่าราชาต้นกำเนิดทั่วไป ดังนั้น Yang Kai จึงสันนิษฐานว่าสิ่งเดียวกันนั้นเป็นจริงสำหรับ Source Condensing Pills
อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่สิ่งเลวร้าย ตอนนี้ เขาไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับ Source Condensing Pills และสามารถปรับแต่งได้มากขึ้นหากเขาหมด ลำดับความสำคัญของเขาคือการเปลี่ยนแปลง Saint Qi ของเขาอย่างเต็มที่โดยเร็วที่สุด ปรับปรุงประสิทธิภาพการต่อสู้ของเขา และทำให้เขาเข้าใกล้การทะลวงสู่ Dao Source Realm อีกก้าวหนึ่ง
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและในไม่ช้าก็ผ่านไปเจ็ดวัน
หยางไค่ทิ้งลูกปัดโลกที่ถูกผนึกไว้
หลังจากสแกนไปรอบ ๆ ด้วยสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขา หยางไค่สังเกตเห็นทันทีว่ามีใครบางคนเข้ามาในห้องตรวจจับรอบ ๆ บ้านที่เงียบสงบของเขา เมื่อเขาตรวจสอบว่าใครเป็นใคร หยางไค่เลิกคิ้วขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ หยิบโทเค็นประจำตัวออกมา เขาปิดใช้งาน Isolation Arrays และบาเรียร์ทั้งหมด
นอกบ้านที่เงียบสงบของเขา ชายคนหนึ่งแต่งตัวเหมือนพ่อค้าขายของยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้าวิตกกังวล ถืออุปกรณ์สื่อสารไว้ในมือ ดูเหมือนกำลังส่งข้อความกับคนอื่นอย่างต่อเนื่อง ทันใดนั้น เสียงของหยางไค่ก็ดังขึ้น “เข้ามา”
มือของร้านค้าตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ฉายรอยยิ้มที่มีความสุขทันทีเมื่อเขารีบเปิดประตูและเข้าไป
“สวัสดี นักเล่นแร่แปรธาตุหยาง!” เจ้าของร้านรีบทำความเคารพ
“อืม เจ้าของร้านคังขอให้คุณมาหาฉันเหรอ? มีอะไรบางอย่างผิดปกติ?" หยางไค่ถามเบาๆ
มือร้านค้านี้เป็นพนักงานของ Spirit Pill Plaza ดังนั้นหยางไค่จึงจำเขาได้โดยธรรมชาติ
“ใช่ เจ้าของร้านบอกว่าเขาต้องการขอให้นักเล่นแร่แปรธาตุหยางอยู่ที่ร้านขายยาเพื่อพูดคุยเรื่องหนึ่ง”
“เจ้าของร้านคังกลับมาแล้วเหรอ?”
Kang Si Ran ได้รับเชิญจาก City Lord's Mansion ในการสืบสวนภูเขาหยกใสที่ Luan Feng ปรากฏตัว หยางไค่รู้เรื่องนี้ แต่ด้วยเปลวเพลิงสีดำที่ดับโลกยังคงปกคลุมพื้นที่นั้น จึงไม่มีอะไรให้ค้นพบนอกจากเถ้าถ่าน
เมื่อคำนวณเวลาแล้ว ก็สมเหตุสมผลที่ทีมสอบสวนกลับมาแล้ว
“เจ้าของร้านกลับมาเมื่อวานนี้และพยายามติดต่อนักเล่นแร่แปรธาตุ Yang ทันที แต่ไม่สามารถเข้าถึงตัวตนที่นับถือของคุณได้ โปรดพาคนต่ำต้อยนี้กลับไปที่ร้านขายยาเพื่อคุยกับเจ้าของร้าน เจ้าของร้านได้กระตุ้นผู้ต่ำต้อยคนนี้หลายครั้งแล้ว ดังนั้นเรื่องนี้จึงเป็นเรื่องสำคัญอย่างแน่นอน” มือร้านค้ายิ้มและพูดในลักษณะที่สะดวกสบาย
“แน่นอน” หยางไค่พยักหน้า
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าทำไมคังซีรันถึงกระตือรือร้นที่จะตามหาเขา แต่เขารู้ว่าต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้น มิฉะนั้น คังซีรันคงไม่มีค่ายขายของนอกบ้านที่เงียบสงบของเขา
โดยไม่จำเป็นต้องแพ็คของหรือจัดการอะไร หยางไค่ออกจากบ้านที่เงียบสงบทันทีและรีบไปที่ Spirit Pill Plaza ด้วยมือของร้านค้า
ไม่นานหลังจากเข้าไปในร้านยา คังซีรันก็ดึงหยางไค่เข้าไปในห้องด้านหลังทันที
เมื่อเห็นเขาให้ความสำคัญกับความลับ หยางไค่อดไม่ได้ที่จะถามว่า “มีบางอย่างเกิดขึ้นหรือเปล่า เจ้าของร้านคัง?”
คังซีรันหัวเราะเบา ๆ และตอบว่า “นักเล่นแร่แปรธาตุหยาง มีสิ่งดีๆ เกิดขึ้นแล้ว”
“แล้วนี่มีอะไรดี”
“Sir Star Envoy มอบโอกาสให้เราแล้ว!”
"คุณหมายความว่าอย่างไร?" หยางไค่ขมวดคิ้วในขณะที่คังชีรันยังคงคลุมเครือในคำอธิบายของเขา
“สถานการณ์เป็นเช่นนี้” คังซีรันรินชาให้หยางไค่หนึ่งถ้วยขณะที่เขาอธิบาย “ในอีกสามวัน Sir Star Envoy จะเปิดเจดีย์สมบัติห้าสีที่นี่ในเมืองเมเปิลวูด!”
“เจดีย์ห้าสีสมบัติ?” หยางไค่รู้สึกสับสนมากยิ่งขึ้น “นั่นคืออะไร?”
กรามของ Kang Si Ran ลดลงเล็กน้อย ดูเหมือนจะค่อนข้างประหลาดใจที่ Yang Kai ไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเจดีย์สมบัติห้าสีด้วยซ้ำ แต่เมื่อเขาจำการแสดงที่โง่เขลาของ Yang Kai ก่อนหน้านี้ได้ เขารีบปรับตัวและอธิบายว่า “นี่เป็นความผิดของ Kang Si Ran ที่ ไม่ชัดเจน โปรดอย่าโกรธนักเล่นแร่แปรธาตุ Yang”
การแสดงออกของ Yang Kai รู้สึกเขินอายเล็กน้อยในขณะที่เขารู้ว่า Kang Si Ran เพียงแค่พยายามที่จะเผชิญหน้ากับเขา แต่เขาก็รีบสงบสติอารมณ์และตั้งใจฟัง
“เจดีย์สมบัติห้าสีเป็นสิ่งประดิษฐ์ของจักรพรรดิ!”
“สิ่งประดิษฐ์จักรพรรดิ?” ความสนใจของ Yang Kai นั้นป่องๆ
“แน่นอน และการมีอยู่ระดับสูงมากในหมู่สิ่งประดิษฐ์ของจักรพรรดิในตอนนั้น!” Kang Si Ran ยิ้มเล็กน้อย ดูเหมือนจะพอใจกับรูปลักษณ์ของ Yang Kai “ยิ่งไปกว่านั้น… เจดีย์สมบัติห้าสีเป็นสิ่งประดิษฐ์ของจักรพรรดิประเภทพิเศษมาก ไม่มีความสามารถในการโจมตีหรือป้องกันเลย”
“ไม่มีความสามารถในการรุกหรือรับ? แล้วมีไว้เพื่ออะไร? ใช้สำหรับการเพาะปลูก?” แม้ว่าหยางไค่จะไม่รู้และไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับขอบเขตดารา แต่เขาก็ยังมีสามัญสำนึก หน้าที่ส่วนใหญ่ของสิ่งประดิษฐ์คือการโจมตีหรือป้องกัน แต่เนื่องจากสิ่งประดิษฐ์ของจักรพรรดินี้ไม่ได้ใช้สำหรับทั้งสองอย่าง จึงสามารถใช้เพื่อการฝึกฝนเท่านั้น
“ในแง่หนึ่ง” คังชีรันหัวเราะเบา ๆ และกล่าว “เจดีย์สมบัติห้าสีถูกใช้เพื่อมอบประสบการณ์ชีวิต พื้นที่ฝึกฝนสำหรับสาวกของ Star Soul Palace โดยเฉพาะ”
“แล้วเจ้าของร้านคังหมายถึงอะไร… เจดีย์สมบัติห้าสีนี้เป็นโลกปิดผนึกขนาดเล็ก?” หยางไค่คิดถึงความเป็นไปได้ในทันที
คังซีรันมองไปที่หยางไค่ด้วยความประหลาดใจและพูดด้วยความชื่นชมอย่างเห็นได้ชัดว่า “นักเล่นแร่แปรธาตุหยางช่างเฉียบแหลมจริงๆ เอาน่า เจดีย์ห้าสีสมบัติเป็นโลกที่มีตัวตนจริงๆ เป็นโลกที่ลึกซึ้งและลึกลับมาก”