ตอนที่ 2176 โลตัสสมบัติพิเศษ
ผู้แปล: Silavin และ PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
น้ำศักดิ์สิทธิ์ชำระวิญญาณ ของเหลวต้นกำเนิดอมตะ และครีมหยกฟื้นฟูชีวิตคือน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่ยิ่งใหญ่ทั้งสาม
ในหมู่พวกเขา การก่อตัวของ Soul Cleansing Divine Water นั้นเกี่ยวข้องกับเรื่องบังเอิญเป็นส่วนใหญ่ มันต้องการการล่มสลายของปรมาจารย์ผู้ซึ่งวิญญาณมีพลังอย่างเหลือเชื่อ อย่างน้อยก็ไปถึงอาณาจักรราชาต้นกำเนิดลำดับที่สาม ในดินแดนที่รวบรวมพลังงานโลกอันมั่งคั่ง หลังจากผ่านไปหลายศตวรรษ และด้วยความโชคดี สระแห่ง Soul Cleansing Divine Water จะถูกสร้างขึ้น แม้ว่ามันจะเป็นสมบัติล้ำค่าที่หายาก แต่ก็ยังสามารถค้นพบได้เป็นครั้งคราว
อย่างไรก็ตามอีกสองคนที่เหลือนั้นยากที่จะได้มา
Life Revitalizing Jade Cream อาจมีอยู่ในมุมที่ซ่อนอยู่ของ Star Boundary แต่นั่นก็เป็นปริศนา
สำหรับ Immortal Source Liquid… มันหาไม่เจอไม่ว่าจะมองหามันยากแค่ไหนก็ตาม
เนื่องจาก Immortal Source Liquid เป็นผลพลอยได้จาก Immortal Tree! มันเป็นแก่นแท้ของต้นไม้อมตะ!
หยดของ Immortal Source Liquid หยดเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้คนที่ประตูแห่งความตายฟื้นคืนชีพขึ้นมา เป็นผลพิเศษที่ท้าทายสวรรค์
ในโลกนี้ มีต้นไม้อมตะเพียงต้นเดียวที่ปลูกในสวนยาขนาดเล็กของหยางไค่ ดังนั้นจึงไม่มีทางที่คนอื่นจะได้รับของเหลวต้นกำเนิดอมตะ
นอกจากนี้เขายังมีหยดของ Immortal Source Liquid ซึ่งเขาได้มาจาก Immortal Tree เมื่อหลายปีก่อน แต่จนถึงตอนนี้เขาไม่เต็มใจที่จะใช้มัน!
ด้วยสมบัติที่ท้าทายสวรรค์เช่นนี้ หากหยางไค่นำมันออกมาเพื่อแลกกับผลไม้มหันตภัย ไม่มีใครจะปฏิเสธ
อย่างไรก็ตาม หยางไค่ต้องกังวลว่าการปรากฏตัวของ Immortal Source Liquid หยดหนึ่งจะทำให้เกิดปัญหาอื่น ๆ หรือไม่
อย่างไรก็ตาม สำหรับผลแห่งความทุกข์ยาก เขาไม่ลังเลเลย ถ้ามีคนถาม เขาก็แค่พูดเล่นๆ ถ้าเขาปฏิเสธ คงไม่มีใครคิดว่าเขามีสมบัติล้ำค่าอย่างต้นไม้อมตะ
ดังนั้น หยางไค่จึงนั่งไขว่ห้างและเริ่มรออย่างเงียบๆ
ยังเหลือเวลาอีกประมาณห้าหรือหกวันก่อนที่ Four Seasons Realm จะปิดลง และผู้ฝึกฝนที่อยู่ภายในเห็นได้ชัดว่าไม่รีบเร่งที่จะออกไป เนื่องจากยังมีโอกาสมากมายให้ค้นหา ดังนั้นบริเวณทางเข้าจึงเงียบมาก
เวลาผ่านไปและหนึ่งวันต่อมา ทางเข้ายังคงว่างเปล่า มีเพียงหยางไค่นั่งรออยู่
เมื่อถึงจุดหนึ่ง หยางไค่ก็ขมวดคิ้วขณะที่ลืมตาขึ้นและหันไปในทิศทางหนึ่ง
ในขณะนั้น เขารู้สึกได้ถึงความผันผวนของพลังงานที่แปลกประหลาด ซึ่งหายไปเกือบจะทันทีที่มันปรากฏขึ้น!
แต่เมื่อเขามองไปยังทิศทางที่เกิดการผันผวน หยางไค่ไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งใด ซึ่งทำให้เขาสงสัยเล็กน้อยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ในขณะที่เขาสงสัยว่าเขาเพิ่งจินตนาการไปหรือเปล่า
ในขณะที่เขากำลังครุ่นคิด จากตำแหน่งที่ไกลออกไป รัศมีของแสงก็ปรากฏขึ้น
รัศมีนี้ดูเหมือนจับต้องได้และแผ่ออกไปทุกทิศทุกทางราวกับระลอกคลื่นในสระน้ำ
หยางไค่ลุกขึ้นยืนทันทีและหรี่ตา
ในทิศทางที่เขาจ้องมอง ห่างออกไปประมาณหนึ่งร้อยกิโลเมตร บนยอดเขา รัศมีแสงยังคงกะพริบ ในตอนแรก รัศมีนี้เป็นเพียงสีเดียว แต่เมื่อเวลาผ่านไป สีต่างๆ ก็เริ่มปรากฏขึ้นในนั้นมากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่เพียงแค่นั้น พลังงานโลกโดยรอบดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นเมื่อท้องฟ้าเหนือภูเขาเต็มไปด้วยเมฆหลากสี ทำให้เกิดฉากที่แปลกประหลาดแต่น่าตื่นตา
“การสำแดงจากสวรรค์!” หยางไค่กระซิบ “สมบัติอันล้ำค่ากำลังจะถือกำเนิดขึ้นแล้วหรือ?”
แม้ว่าเขาจะไม่รู้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น แต่จากสถานการณ์ปัจจุบัน หยางไค่ตัดสินว่าสมบัติบางอย่างกำลังจะถือกำเนิดขึ้น และเป็นสมบัติพิเศษในตอนนั้น มิฉะนั้น การเกิดของมันจะไม่ทำให้เกิดปรากฏการณ์ที่ชัดเจนเช่นนี้
“ทำไม… ในเวลานี้…” หยางไค่ขมวดคิ้ว ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นเศร้าหมองอย่างมาก
ตอนนี้ทางออกสู่ Four Seasons Realm เปิดอยู่ แต่จะปิดในอีกสี่หรือห้าวัน ดังนั้นสาวกทั้งหมดจากนิกายหลักภายในจะกลับมาที่นี่ในไม่ช้าอย่างไม่ต้องสงสัย
ทางออกอยู่ห่างจากที่เกิดสมบัติประมาณหนึ่งร้อยกิโลเมตรเท่านั้น
กล่าวอีกนัยหนึ่ง การสำแดงจากสวรรค์ที่เกิดจากการถือกำเนิดของสมบัติอันล้ำค่ามีแนวโน้มที่จะดึงดูดผู้คนมากมาย และเมื่อเวลาผ่านไป ก็จะมีมากขึ้นเรื่อยๆ! เมื่อถึงเวลานั้นย่อมจะทำให้เกิดการแย่งชิงอย่างบ้าคลั่งซึ่งจะส่งผลให้เลือดไหลเป็นแม่น้ำ!
เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น แผนการของหยางไค่ที่จะแลกเปลี่ยนหยดของเหลวต้นกำเนิดอมตะกับผลไม้แห่งความทุกข์ยากจะต้องหยุดชะงักอย่างแน่นอน
ดังนั้น เมื่อเขาเห็นการสำแดงจากสวรรค์ ความคิดแรกของหยางไค่ไม่ใช่ความตื่นเต้น แต่เป็นความรำคาญ เพราะเวลาไม่ได้แย่ไปกว่านี้แล้วสำหรับเขา
แต่แม้ว่าเขาจะสาปแช่งอยู่ในใจ การสำแดงจากสวรรค์ก็เด่นชัดมากจนความอยากรู้อยากเห็นของเขายังคงป่องๆ อยู่!
เมื่อพิจารณาทั้งหมดนี้แล้ว หยางไค่เรียกเรือบินของเขาโดยตรง ก้าวขึ้นไปบนเรือ และผลักต้นกำเนิด Qi ของเขา ทำให้มันกลายเป็นกระแสน้ำที่พัดผ่าน
ความเร็วของเรือไม้ค่อนข้างเร็ว มาถึงที่หมายของหยางไค่ห่างออกไปหนึ่งร้อยกิโลเมตรในเวลาเพียงสิบอึดใจต่อมา ขณะที่เขาเข้าไปใกล้ หยางไค่ได้กลิ่นหอมแปลก ๆ ในอากาศ ซึ่งไม่เพียงทำให้สดชื่นและผ่อนคลาย แต่ยังทำให้เขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังประสบกับความรู้แจ้ง...
“มันต้องเป็นสมุนไพรหายากสักชนิด…” หยางไค่พึมพำอย่างใช้ความคิด ระบุทันทีว่าสมบัติใดที่กำลังจะเกิดเป็นสมุนไพรหายากที่จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อการเพาะปลูกของผู้เพาะปลูก เขาตัดสินใจอย่างรวดเร็วเพราะทันทีที่กลิ่นหอมเข้าจมูก หยางไค่รู้สึกได้เล็กน้อยว่าคอขวดของเขาที่จุดสูงสุดของอาณาจักรต้นกำเนิดเต๋าลำดับที่หนึ่งได้คลายลงเล็กน้อย!
เขาไม่ได้ทะลวงผ่านไปยัง Dao Source Realm เมื่อนานมาแล้ว และแม้ว่าเขาจะใช้เวลาทั้งวันในการต่อสู้และฝึกฝนอย่างขยันขันแข็ง แม้จะได้รับโอกาสบางอย่างจาก Flowing Time Steps แต่ก็ยังควรมีเวลาก่อนที่เขาจะก้าวผ่านไปสู่ขั้นที่สอง -Order Dao Source Realm แต่ตอนนี้ ระยะห่างที่เขารู้สึกได้จากการทะลวงขั้นต่อไปของเขาลดลงอย่างเห็นได้ชัด แสดงให้เห็นว่ายาวิเศษที่ท้าทายสวรรค์นี้ต้องเป็นอย่างไร
หยางไค่รู้สึกตื่นเต้นอย่างช่วยไม่ได้ เพราะ ณ ที่แห่งนี้ไม่มีใครอื่นนอกจากเขา ดังนั้นบางทีเขาอาจจะสามารถผูกขาดสมบัติอันล้ำค่านี้ได้!
เป็นความบังเอิญที่บังเอิญเจอความโชคดีแบบนี้ อย่างไรก็ตาม หยางไค่รีบไปที่ทางออกก่อนเวลาอันไกลโพ้น ตั้งใจจะสอบถามเกี่ยวกับที่อยู่ของผลมหันตภัย ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
เมื่อความคิดเหล่านี้แวบเข้ามาในหัวของเขา หยางไค่ก็มาถึงบนยอดเขาและนำเรือไม้ของเขาไปหยุดในขณะที่เขามองลงไป
ณ จุดหนึ่งบนยอดเขา ท่ามกลางก้อนหินที่กระจัดกระจาย มีดอกตูมหนึ่งดอกปรากฏขึ้นอย่างเงียบๆ
จากรูปลักษณ์ของมัน ดอกไม้นี้เป็นดอกบัวบางชนิด และแม้ในระยะที่กำลังแตกหน่อ กลีบพับของมันก็ยังเป็นสีขาวและไม่มีจุดด่างพร้อย รัศมีที่พร่างพรายค่อยๆ ไหลออกมาจากดอกบัวนี้พร้อมกับกลิ่นหอมอันน่าหลงใหลที่กระจายอยู่รอบๆ ดอกบัวตูมนี้บริสุทธิ์มากจนแทบไม่ดูเหมือนจริง แต่กลับเหมือนภาพลวงตาที่น่าหลงใหล
เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆ หยางไค่สร้างอักษรรูนลึกลับเล็ก ๆ ขึ้นมาที่กลีบดอกบัว อักษรรูนที่ไหลออกมาเหล่านี้ดูเหมือนจะมีความหมายลึกซึ้งบางอย่างที่หากเข้าใจแล้วจะก่อให้เกิดประโยชน์มากมายไม่รู้จบ
หัวใจของหยางไค่สั่นอย่างรุนแรงในขณะที่เขาอดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง “นี่คือ…”
ในขณะที่เขาพูด เขาก็พลิกมือและหยิบใบหยกออกมาจาก Space Ring ของเขา หลับตาและตั้งสมาธิในนั้นเพื่อค้นหาบันทึกบางอย่าง
ใบหยกนี้เป็นมรดกของกงซุนมู่ และหยางไค่ได้จดจำทุกสิ่งที่บันทึกไว้ในนั้นแล้ว แต่เหตุการณ์ตรงหน้าทำให้เขาตกตะลึงมากจนต้องเปรียบเทียบกับบันทึกที่เป็นลายลักษณ์อักษรเหล่านี้เพื่อความมั่นใจในการตัดสินของเขา
ไม่นานหลังจากนั้น หยางไค่ก็พบบันทึกที่เขากำลังมองหาในใบหยก และหลังจากอ่านซ้ำสามครั้งเพื่อยืนยัน เขาก็ลืมตาขึ้นในขณะที่มีแสงที่เกือบจะคลั่งไคล้ส่องผ่านพวกเขา หยางไค่จ้องมองไปที่ดอกบัวที่กำลังผลิดอกตรงหน้าเขา อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมาด้วยเสียงที่สนุกสนานว่า “ดอกบัวสมบัติที่ไม่ธรรมดา!”
มีข้อความในใบหยกของกงซุนมู่เกี่ยวกับการกำเนิดของดอกบัวสมบัติพิเศษที่ยึดมั่นในวิถีแห่งสวรรค์อย่างเคร่งครัด ดอกบัวนี้จะดูดซับเฉพาะแก่นแท้ที่บริสุทธิ์ที่สุดของดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ และในวันที่มันบาน มันจะเต็มไปด้วยเจตจำนงของจักรพรรดิที่ไม่ธรรมดา ถ้ามีใครสามารถกลืนและปรับแต่งดอกบัวสมบัติวิสามัญได้ โอกาสของพวกเขาที่จะทะลุไปสู่อาณาจักรจักรพรรดิในอนาคตจะดีขึ้นอย่างมาก และถ้ามันสามารถสกัดเป็นเม็ดยาได้ ผลกระทบจะดียิ่งขึ้นไปอีก!
กล่าวอีกนัยหนึ่ง นี่คือสมบัติท้าทายสวรรค์ที่สามารถเพิ่มโอกาสในการเป็นจักรพรรดิ!
อาณาจักรจักรพรรดิเป็นจุดสูงสุดของลำดับชั้นการเพาะปลูกของขอบเขตดารา
นอกจากสมบัติล้ำค่าที่เกือบจะสูญพันธุ์ไปแล้ว ไม่มีอะไรที่จะช่วยให้ผู้ฝึกฝนเพิ่มโอกาสในการเข้าถึงอาณาจักรนี้ได้
แต่บัวสมบัติวิสามัญเป็นหนึ่งในนั้น
นอกจากนี้ ดอกบัวสมบัติพิเศษยังแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับหญ้าและยาวิญญาณทั่วไป เนื่องจากการบริโภคมันจะปรับปรุงความสามารถของผู้ฝึกฝนโดยพื้นฐานในการเข้าใจวิถีแห่งสวรรค์และเต๋าแห่งการต่อสู้ และมีผลอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ในการเพิ่มความสามารถของผู้ฝึกฝนในการควบแน่นและแสดงเจตจำนงจักรพรรดิของตนเอง .
มูลค่าของดอกบัวสมบัติพิเศษนี้สามารถจินตนาการได้! หากปรมาจารย์อย่าง Xia Sheng หรือ Wu Chang ได้รับดอกบัวสมบัติพิเศษนี้ พวกเขาจะสามารถบุกทะลวงไปสู่อาณาจักรจักรพรรดิได้ภายในห้าปีโดยไม่มีความเป็นไปได้ที่จะล้มเหลว
จักรพรรดิเป็นเสาหลักที่สนับสนุนนิกายขนาดใหญ่ทุกแห่งและเป็นตัวชี้วัดพลังของนิกายนั้นอย่างแท้จริง การเพิ่มขึ้นของแม้แต่จักรพรรดิองค์เดียวก็เพียงพอที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งของนิกายได้อย่างมาก
ถ้ามีใครคิดแบบนี้ มูลค่าของดอกบัวสมบัติพิเศษนี้ไม่สามารถวัดได้...
เลือดของหยางไค่เริ่มเดือด แต่ในไม่ช้า ความเศร้าก็ปกคลุมใบหน้าของเขา
เนื่องจากดอกบัวสมบัติพิเศษที่อยู่ตรงหน้าเขา… ยังบานไม่เต็มที่ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถเก็บมันได้ หากเขารีบหยิบมันตอนนี้ ประสิทธิภาพทางยาของมันจะหายไปทั้งหมด
และแม้ว่ามันจะบานเต็มที่ แต่ก็จำเป็นต้องกลืนทันทีหรือกลั่นเป็นเม็ดยาภายในเวลาอันสั้น มิฉะนั้น ประสิทธิภาพของยาก็จะหมดไปอย่างหมดจดเช่นกัน
สวรรค์นั้นยุติธรรมในทุกสิ่ง และทุก ๆ โอกาสที่มีอยู่ก็มาพร้อมกับข้อเสียที่เหมาะสม
ดอกบัวสมบัติพิเศษมีเอฟเฟกต์ที่ท้าทายสวรรค์อย่างแท้จริง ดังนั้นจึงมีเหตุผลที่ไม่ค่อยเห็นในประวัติศาสตร์
ภายในเวลาเพียงสามชั่วโมงหลังจากดอกไม้บาน ประสิทธิภาพของมันจะเริ่มลดลงและหลังจากนั้นไม่นานก็จะเหี่ยวเฉา ทิ้งไว้เพียงชื่อเสียงในตำนานเท่านั้น
ผลก็คือ แม้ว่าจะอยู่ที่ไหนสักแห่งในขอบเขตดวงดาวที่กว้างใหญ่ ดอกบัวสมบัติพิเศษก็ถือกำเนิดขึ้นและเบ่งบาน ถ้าไม่มีใครพบมันภายในสามชั่วโมง มันก็จะเหี่ยวเฉาและหยุดอยู่...
“ฉันต้องหาทางปกปิดการสำแดงจากสวรรค์นี้ ดูจากลักษณะแล้ว… มันคงจะไม่บานสักระยะหนึ่ง และถ้ายังเป็นเช่นนี้ต่อไป ก็จะยิ่งดึงดูดผู้คนมากขึ้นเรื่อยๆ นี่เป็นเรื่องยากมาก” หยางไค่พึมพำกับตัวเอง แต่เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมองภาพขนาดมหึมาบนท้องฟ้า เขาก็รู้สึกไร้เรี่ยวแรงอย่างรวดเร็ว
ถ้าเขามีความชำนาญในการจัดเรียง Spirit Arrays เขาอาจจะทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ แต่ความเข้าใจของ Yang Kai เกี่ยวกับ Spirit Arrays นั้นอยู่ในระดับที่จะทำลายมันด้วยกำลังอันดุร้าย ดังนั้นนั่นจึงไม่ใช่ทางเลือกที่นี่
นอกจากนี้ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะรวบรวมดอกบัวสมบัติวิสามัญลงในลูกปัดโลกปิดผนึกของเขา เพราะนั่นจะเหมือนกับการเก็บมันก่อนกำหนด ซึ่งจะนำไปสู่การเหี่ยวเฉาโดยตรง
ในฐานะนักเล่นแร่แปรธาตุ การกระทำเช่นนี้เป็นสิ่งที่ไร้เหตุผลอย่างยิ่งสำหรับหยางไค่
ชั่วขณะหนึ่งเขาทำได้เพียงเกาศีรษะอย่างงุ่มง่าม
ในขณะที่เขากำลังรู้สึกกังวล เสียงของบางอย่างที่ตัดผ่านอากาศก็มาถึงหูของเขา และหยางไค่ก็เห็นร่างหลายร่างพุ่งมาจากทิศทางต่างๆ เพื่อลงจอดใกล้ๆ
มีชายสามคนและหญิงหนึ่งคน ในหมู่พวกเขา ชายคนหนึ่งและผู้หญิงดูเหมือนจะเป็นเพื่อนกับชายอีกสองคนที่มาถึงทีละคน
ทันทีที่ทั้งสี่คนนี้ปรากฏตัว ทุกสายตาจับจ้องไปที่ดอกบัวสมบัติวิสามัญ สีหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและตกใจ
มีเพียงหญิงสาวเท่านั้นที่ละสายตาจากหยางไค่ แต่หลังจากพบว่าเขาเป็นเพียงผู้ปลูกฝังขอบเขตต้นกำเนิดเต๋าลำดับที่หนึ่ง เธอก็ไม่ได้สนใจเขาอีกต่อไป