ตอนที่ 2243 พื้นที่ประหลาด
ผู้แปล: Silavin และ Raikov
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
“จงละทิ้งความหลงใหลของคุณซะ คุณยาย ถ้าคุณไม่ปล่อย คุณก็จะติดอยู่ที่ที่คุณอยู่ไปตลอดชีวิต” เหวิน จือซาน แนะนำเธออย่างจริงจัง “ผู้ฝึกฝนอย่างเรา เราจะก้าวไปข้างหน้าได้ก็ต่อเมื่อเป้าหมายของเราชัดเจน คุณย่า คุณยังคงหมกมุ่นอยู่กับความพ่ายแพ้ในการต่อสู้ครั้งก่อนและถูกความเกลียดชังบังตา คุณจะก้าวขึ้นสู่ระดับ Martial Dao ที่สูงขึ้นได้อย่างไร ถ้าคุณตั้งใจอยากให้ฉันตาย”
“นายกำลังสอนฉันเหรอ ไอ้สารเลว?” คุณย่าคุณจ้องไปที่เหวินจือซาน
คนหลังยักไหล่และพูดว่า “ฉันแค่พูดความจริง และไม่ใช่ว่าคุณไม่เข้าใจเช่นกัน คุณยาย คุณแค่ไม่ต้องการที่จะยอมรับมัน”
เขาถอนหายใจและพูดต่อไป “Yang Boy และ Little Xue Ting อาจคิดว่าใบหน้านี้ของคุณคือรูปลักษณ์ที่แท้จริงของคุณ และผู้หญิงสวยที่คุณปรากฏตัวในกระจกสวรรค์ศักดิ์สิทธิ์เป็นเพียงภาพลวงตาที่คุณสร้างขึ้น แต่มีเพียงคุณและฉันเท่านั้น รู้ว่า… รูปลักษณ์ของคุณภายใน Divine Ascension Mirror คือรูปลักษณ์ที่แท้จริงของคุณ ปัจจุบันคุณเป็นเพียงรูปแบบบิดเบี้ยวที่เกิดจากความเกลียดชังของคุณ คุณย่าก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน เหตุใดจึงทำให้ตัวเองลำบากเช่นนี้”
“คุณพูดทั้งหมดนี้เพื่ออะไร” น้ำเสียงของคุณยายยูสงบลงมากด้วยเหตุผลบางอย่าง
“ฉันแค่อยากจะบอกว่าคุณย่า ความถนัดของคุณคงไม่ต่ำกว่าฉัน หากคุณสามารถเอาชนะ Heart Demon ได้ คุณอาจจะกลายเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้ในสักวันหนึ่ง”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ คุณยายโหยวตัวสั่นและมองเหวินจือซานอย่างเฉียบขาด พลางคำราม “คุณพูดจากใจจริงหรือ”
Wen Zi Shan ยิ้มและพูดว่า “พูดตามตรง ฉันไม่ใช่คนที่พูดแบบนี้”
“แล้วใครพูดล่ะ”
“ก็แค่ชายชราธรรมดาๆ ไร้กังวล” เหวินจือซานดูลังเลอย่างยิ่งที่จะเอ่ยชื่อคนๆ นั้น
แม้ว่าเขาจะไม่ได้เอ่ยชื่อบุคคลนั้น แต่ดวงตาของคุณยายยูก็เปล่งประกายราวกับว่าเธอเข้าใจอะไรบางอย่าง
“ฉันไม่สามารถรักษา Azure Sun Temple คนเดียวได้ คุณยาย คุณเต็มใจจะช่วยฉันไหม” Wen Zi Shan มองอย่างจริงจังที่คุณยาย You และถาม
คุณย่าคุณจ้องมองเขาอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจู่ๆ ก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา เย้ยหยันขณะที่เธอทำ “หญิงชราคนนี้ได้ฆ่าสาวกชั้นยอดของคุณไปมากมายแล้ว คุณไม่ถือโทษโกรธเคืองต่อหญิงชราคนนี้เลยหรือ?”
“วิถีแห่งสวรรค์นั้นคงที่ แต่โชคชะตานั้นไม่เที่ยง ถ้าพวกเขาข้ามอุปสรรคนั้นไม่ได้ ก็หมายความว่าการฝึกฝนของพวกเขายังไม่เพียงพอ!”
สีหน้าของคุณยายเปลี่ยนไปและเธอก็เงียบไป หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ตะโกนออกมาว่า “สแครม! ออกไปจากที่นี่!"
Wen Zi Shan ยิ้มและพูดว่า “ลองคิดดูสิ คุณยาย”
ด้วยคำพูดเหล่านี้ เขาค่อยๆ หายไปจากอวกาศราวกับว่าเขาไม่เคยปรากฏตัวที่นั่นมาก่อน
ยายคุณถูกทิ้งไว้ตามลำพังด้วยสีหน้าเย็นชาและผันผวน
…
ตั้งแต่หยางไค่มาถึงคฤหาสน์ถ้ำในยอดไผ่ม่วงของเกาเสวี่ยถิง เวลาผ่านไปหนึ่งเดือน
ในช่วงเวลานี้ เขายังคงอยู่ในบ้าน ขัดเกลาสร้อยข้อมือทาสแมลง
ในตอนแรก สร้อยข้อมือทาสแมลงไม่ตอบสนอง แต่หยางไค่ก็อดทนและใช้พลังของเขาโจมตีเกราะป้องกันสร้อยข้อมือทาสแมลงต่อไป และเมื่อเวลาผ่านไป สิ่งประดิษฐ์จักรพรรดิก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป
มันค่อยๆ เริ่มที่จะยอมรับพลังงานทางจิตวิญญาณและแหล่ง Qi ของหยางไค่
กระบวนการขัดเกลาเหมือนการสาวไหมจากรังไหม หยางไค่ทำงานหนักมาก แต่เมื่อกำจัดสิ่งกีดขวางทั้งหมดแล้ว หยางไค่จะมีโอกาสขัดเกลากำไลทาสแห่งแมลงและสลักรอยประทับวิญญาณของเขาไว้ข้างใน
ในวันนี้ หยางไค่ยังคงดำเนินต่อไปตามปกติ
ในช่วงเวลาหนึ่ง มีเสียงหึ่งๆ แปลกๆ ตามมาด้วยเสียงระเบิดของอากาศเล็กน้อยในห้อง ในเวลาเดียวกัน หยางไค่รู้สึกถึงความร้อนจากมือของเขา ราวกับว่าสร้อยข้อมือทาสแมลงกำลังลุกไหม้
หยางไค่ไม่ตกใจเมื่อเขารู้สึกเช่นนี้ แต่มีความสุข เขารู้ว่านี่เป็นสัญญาณว่าการกลั่นของเขาได้ทำลายเกราะป้องกันสำเร็จแล้ว ทันใดนั้น เขาไม่ละความพยายามในการหมุนเวียนพลังงานของเขา โดยเทพลังงานอย่างบ้าคลั่งลงในสร้อยข้อมือทาสแมลง
ความรู้สึกแสบร้อนที่มือของเขาเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่สร้อยข้อมือทาสแมลงดูเหมือนจะกลับมามีชีวิตอีกครั้ง หยางไค่กระเด้งกระดอนไปรอบ ๆ อย่างต่อเนื่องและต้องการหลบหนีจากการควบคุมของเขา
แต่หยางไค่ไม่ปล่อยให้มันทำสำเร็จ คว้ามันไว้ตลอดชีวิต
ความรู้สึกแสบร้อนเปลี่ยนไปอย่างช้า ๆ และตอนนี้รู้สึกเหมือนฝ่ามือของหยางไค่ถูกมดนับล้านแทะ ความรู้สึกเสียวแปลบแผ่ซ่านจากฝ่ามือลงไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกายก่อนจะลึกเข้าไปในจิตวิญญาณของเขา ทำให้เขารู้สึกอึดอัดอย่างมาก
ความรู้สึกเสียวซ่าค่อยๆ กลายเป็นความเจ็บปวด ไม่เพียงแต่กับร่างกายของเขาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงจิตวิญญาณของเขาด้วย ราวกับว่ามันถูกเฉือนด้วยมีดทื่อๆ นับพันเล่ม
หยางไค่อดไม่ได้ที่จะขู่ฟ่อด้วยความเจ็บปวด
เขากัดฟันอดทนต่อความทรมานที่ไม่อาจจินตนาการได้ในขณะที่เขาผลักดันพลังงานทางจิตวิญญาณและแหล่ง Qi ของเขาอย่างดุเดือดยิ่งขึ้น
หลังจากผ่านไปสองวัน ร่างกายของหยางไค่ก็รู้สึกเบาขึ้น และความรู้สึกผิดปกติทั้งหมดก็หายไปในพริบตา
ในเวลาเดียวกัน แสงก็พุ่งออกมาจากสร้อยข้อมือทาสแมลง อักษรรูนเล็กๆ ริบหรี่ปรากฏบนพื้นผิวของสร้อยข้อมือเส้นเล็กๆ เหมือนหิ่งห้อย ส่องสว่างทั่วทั้งห้องด้วยการแสดงที่สวยงาม
อักษรรูนนั้นซับซ้อนและลึกลับมาก ดูเหมือนจะมีชีวิตของมันเอง มีการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
สร้อยข้อมือทาสแมลงที่ดูธรรมดาก็ปล่อยออร่าจักรพรรดิและเจตจำนงของจักรพรรดิที่ชัดเจนเช่นกัน
หยางไค่ไม่ได้ยินดีแม้แต่น้อยกับสถานการณ์นี้ แต่ใบหน้าของเขากลับกลายเป็นเคร่งขรึม
หลังจากนั้นไม่นาน อักษรรูนที่ซับซ้อนก็รวมเข้ากับสร้อยข้อมือทาสแมลง และหยางไค่ก็ได้ยินเสียงแตกราวกับว่ามีบางอย่างแตกหัก จากนั้น พลังงานทางจิตวิญญาณและแหล่ง Qi ของเขาพุ่งตรงเข้ามา ไหลเข้าสู่สร้อยข้อมือทาสแมลงโดยไม่มีสิ่งกีดขวาง
เสียงนั้นจากความคิดของเขาคือเสียงของเขาที่ทะลุกำแพงขั้นสุดท้ายของกำไลทาสแห่งแมลงอย่างไม่ต้องสงสัย
นี่ก็หมายความว่ากระบวนการปรับแต่งเสร็จสมบูรณ์แล้วเป็นส่วนใหญ่
อย่างไรก็ตาม… เนื่องจากสร้อยข้อมือทาสแมลงไม่ใช่สิ่งประดิษฐ์ใหม่และมีเจ้าของคนก่อน การทดสอบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจึงเริ่มขึ้นในตอนนี้
ขณะที่เขาเทพลังจิตวิญญาณของเขาเข้าไป ในไม่ช้า หยางไค่ก็สัมผัสได้ถึงพลังบริสุทธิ์จากภายในสร้อยข้อมือทาสแมลงที่ต่อสู้กับเขา
พลังนี้ไม่ได้มีพลังมากนัก แต่มันบริสุทธิ์และรุนแรงมาก
นี่คือ Soul Imprint ที่หลงเหลืออยู่ในสร้อยข้อมือ Insect Enslavement โดยจักรพรรดิแมลง!
เฉพาะเมื่อรอยประทับนี้ถูกลบอย่างสมบูรณ์ หยางไค่จะสามารถออกจากรอยประทับของเขาได้
การฝึกฝนที่แท้จริงของจักรพรรดิแมลงอย่างน้อยที่สุดก็คืออาณาจักรจักรพรรดิ์ลำดับสาม แต่โชคไม่ดีที่เขาพ่ายแพ้และถูกสังหารระหว่างการต่อสู้กับหยางหยาน และไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องรักษาจิตวิญญาณของเขาด้วยวิธีพิเศษบางอย่าง จากนั้นอาศัยการยึดร่างของผู้อื่น ที่จะเกิดใหม่
สำหรับความรุ่งโรจน์และการบ่มเพาะในอดีตของเขา มันหายไปเกือบหมดแล้ว
หลังจากผ่านไปหนึ่งหมื่นปี Soul Imprint ในสร้อยข้อมือ Insect Enslavement ได้อ่อนแรงลงจนไม่สามารถจดจำได้
หากไม่ใช่เพราะสิ่งนี้ หยางไค่คงไม่มีโอกาสขัดเกลากำไลทาสแห่งแมลง เว้นแต่เหวินจือซานจะช่วยเขาถอดรอยประทับนี้
แต่ตอนนี้ แม้จะมีความบริสุทธิ์ รอยประทับนี้แทบจะไม่แข็งแกร่งเท่ากับจักรพรรดิลำดับที่หนึ่ง ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วมีความแข็งแกร่งเช่นเดียวกับวิญญาณของหยางไค่
รอยประทับนี้กำลังต่อสู้กับเขาแบบตัวต่อตัว โดยต้องการหยุดการกระทำครั้งต่อไปของหยางไค่ แต่หยางไค่ก็ไม่ยอมถอย เขาไม่สะทกสะท้านและระดมพลังทางจิตวิญญาณของเขาเพื่อตอบสนองโดยตรง
*หงส์…*
เสียงดังขึ้นขณะที่ร่างกายของหยางไค่โยกเล็กน้อย และเขารู้สึกวิงเวียนเล็กน้อย
นี่เป็นการปะทะกันโดยตรงของวิญญาณ ซึ่งความแข็งแกร่งและความอดทนเท่านั้นที่สำคัญ
ในระหว่างการปะทะกันนี้ ทั้งหยางไค่และสำนักพิมพ์เดิมไม่ได้ถือไพ่เหนือกว่า พวกเขาเสมอกัน
หลังจากหยุดหายใจชั่วครู่ หยางไค่ก็รวบรวมพลังวิญญาณของเขาอีกครั้งและชนเข้ากับกำไลพันธนาการแมลง
กระแทกอีกครั้ง ใบหน้าของหยางไค่ซีดลงเล็กน้อย เลือดไหลออกจากจมูกและปากของเขา
อย่างไรก็ตาม ในระหว่างการปะทะกันนี้ พลังงานทางจิตวิญญาณของหยางไค่ได้รับชัยชนะอย่างชัดเจน ในขณะที่รอยประทับของจักรพรรดิแมลงอ่อนแอลงอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม หยางไค่ไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น เขาระดมพลังจิตวิญญาณของเขาโจมตีครั้งที่สาม
*หงส์…*
มีแสงวาบจากสร้อยข้อมือทาสแมลง ราวกับว่ามีบางอย่างแตกหักและเปิดออก
พลังงานทางจิตวิญญาณของหยางไค่ส่งผ่านเข้าไปโดยปราศจากสิ่งกีดขวางใดๆ
ณ จุดนี้ รอยประทับของจักรพรรดิแมลงถูกทำลายอย่างสมบูรณ์
หยางไค่เทพลังจิตวิญญาณของเขาลงไป อดทนต่อความรู้สึกไม่สบายในหัวของเขาเพื่อประทับตราวิญญาณของเขาลงในสร้อยข้อมือทาสแมลงอย่างรวดเร็ว
หลังจากทำเสร็จแล้ว เขาก็ยิ้มและทรุดตัวลงกับพื้น ไม่แม้แต่จะขยับเขยื้อนแม้แต่นิ้วเดียว
ตอนนี้ Insect Enslavement Bracelet เป็นสิ่งประดิษฐ์ของจักรพรรดิภายใต้การครอบครองของเขา เพียงแต่การใช้สร้อยข้อมือทาสแมลงยังคงเป็นสิ่งที่เขาต้องทดสอบและพัฒนาในภายหลัง
การต่อสู้แบบเงียบ ๆ นี้ทำให้พลังกายและแรงใจของหยางไค่หมดไปมาก เขายังต้องยกเครดิตให้กับ Soul Warming Lotus เนื่องจากเขาคงไม่กล้าใช้วิธีการที่รุนแรงและตรงไปตรงมาเช่นนี้เพื่อลบรอยประทับของจักรพรรดิแมลงโดยปราศจากมัน
แต่ด้วยการหล่อเลี้ยงและการปกป้องของบัวอุ่นวิญญาณ หยางไค่จึงไม่กังวลเกี่ยวกับความเสียหายพื้นฐานใดๆ ที่เกิดขึ้นกับวิญญาณของเขา เขามีเงินทุนที่จะใช้วิธีการที่ดุร้ายเช่นนี้ในเรื่องนี้
หลังจากพักผ่อนเป็นเวลาครึ่งวัน หยางไค่ก็ลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง รู้สึกดีขึ้นกว่าเดิมมาก และเริ่มมองสร้อยข้อมือทาสแมลงต่อหน้าเขาอย่างใกล้ชิด
หลังจากขัดเกลาแล้ว สร้อยข้อมือทาสแห่งแมลงก็ไม่เปลี่ยนแปลง นอกจากความจริงที่ว่ามันสามารถถอดออกและนำออกจากร่างกายของเขาได้ตามต้องการในตอนนี้
สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของหยางไค่พลุ่งพล่านและหลั่งไหลเข้าสู่สร้อยข้อมือทาสแห่งแมลง พยายามค้นหาว่ามีสิ่งมหัศจรรย์อะไรอยู่ภายในสิ่งประดิษฐ์นี้ และวิธีที่เขาสามารถใช้มันเพื่อยับยั้งแมลงที่กลืนกินวิญญาณ
แต่สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
ทันทีที่เขาเทความรู้สึกศักดิ์สิทธิ์ลงในสร้อยข้อมือทาสแมลง หยางไค่ก็ค้นพบว่าภายในสร้อยข้อมือมีช่องว่างแปลกๆ
พื้นที่นี้ไม่เหมือนกับพื้นที่ภายในของ Sealed World Bead ซึ่งไม่สามารถเข้าถึงได้โดยอิสระ
มันคล้ายกับช่องว่างใน Space Ring แต่มีความแตกต่างเล็กน้อย
หยางไค่รู้สึกได้ถึงพลังงานประหลาดที่พลุ่งพล่านภายในพื้นที่นี้ ซึ่งไม่มีประโยชน์และไม่เป็นอันตรายต่อจิตวิญญาณ เขาไม่รู้ว่ามันมีไว้เพื่ออะไร
ในไม่ช้าสายตาของหยางไค่ก็จับจ้องไปยังเหยือกที่มีขนาดและรูปร่างต่างกันภายในพื้นที่
ภายใต้ความอยากรู้อยากเห็นของเขา หยางไค่ใช้สัมผัสศักดิ์สิทธิ์สำรวจพวกเขา
แต่ในไม่ช้า เขาก็หน้าซีดและดึงสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขาออกจากไหเหล่านี้อย่างแข็งขัน
เพราะทรงเห็นว่าโอ่งเหล่านี้เต็มอยู่เป็นอันมาก. มีเพียงไม่กี่ห้องเท่านั้นที่ว่างเปล่า สำหรับสิ่งที่อยู่ในนั้นเขาไม่รู้ เขาได้ยินเพียงเสียงบิดตัวและเสียงหึ่งๆ จากข้างใน แม้ว่าบางคนจะเงียบไปแล้วก็ตาม
แต่แต่ละสิ่งที่บรรจุอยู่ในเหยือกเหล่านี้ให้ความรู้สึกที่อันตรายต่อหยางไค่
แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นเจ้าของสร้อยข้อมือทาสแมลง แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะเปิดขวดโดยไม่ตั้งใจเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ข้างใน
ท่ามกลางความไม่แน่ใจ เขาพบว่าจู่ๆ มีคำปรากฏขึ้นบนพื้นผิวของไหเหล่านั้น และเขารีบปรับสายตาเพื่อมองมัน