ตอนที่ 2286 ฉันจะไม่ขายมันในตอนนี้
ผู้แปล: ศิลาวินและลอร์ดโจ๊กเกอร์
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
"โอ้จริงเหรอ?"
เมื่อได้ยินทั้งหมดนี้ ใบหน้าของหยางไค่ก็แสดงอาการงุนงง เขาไม่รู้ว่าโทเค็นประจำตัวของสาวกของ Azure Sun Temple นั้นแบ่งออกเป็นหลายระดับ
ดูเหมือนว่า Azure Sun Golden Token ที่ Gao Xue Ting มอบให้เขานั้นเป็นอะไรที่ไม่ธรรมดา และเป็นสัญลักษณ์ของความไว้วางใจที่เธอมีต่อเขา รวมถึงการที่เธอรับรู้ถึงศักยภาพของเขา
“นายน้อยหยาง คุณไม่รู้อะไรเลยจริงๆเหรอ?” Ye Jing Han หัวเราะอย่างขมขื่น
“มันเป็นแค่โทเค็น” หยางไค่ตอบอย่างสบายๆ ก่อนที่เขาจะใส่สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขาลงในโทเค็น จากนั้นส่งการแจ้งเตือนให้เกาเสวี่ยถิงก่อนที่จะวางกลับคืน "ไปกันเถอะ!"
รูปลักษณ์ที่ซับซ้อนที่ปรากฏบนใบหน้าของ Ye Jing Han ถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นอย่างรวดเร็ว และเธอก็พยักหน้า “ตกลง!”
เมื่อสิ้นเสียงของเธอ พลังของหยางไค่ได้ห่อหุ้มเธอไว้แล้ว และพวกเขาก็เคลื่อนย้ายออกไปนอกเมือง หลังจากนั้นไม่นาน หยางไค่ก็นำสิ่งประดิษฐ์เรือไม้ออกมาและก้าวขึ้นไปบนนั้น จากนั้นกวักมือเรียกเธอ รอให้เธอขึ้นไปก่อนที่จะทอชุดผนึกมือและออกเดินทาง
เรือไม้ลำนี้ไม่ใหญ่นัก แต่ก็ยังมากเกินพอที่จะรองรับคนสองคนที่ยืนอยู่บนเรือได้ นอกจากนี้ นี่คือสิ่งประดิษฐ์การบินระดับสูงระดับ Dao Source ซึ่งเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ใกล้เคียงกับระดับจักรพรรดิ ดังนั้นความเร็วของมันจึงค่อนข้างโดดเด่น
ก่อนหน้าการทดสอบนี้ เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าครั้งหนึ่งเขาเคยได้ยินชื่อนิกายพันใบจากที่ใด และเขาไม่เข้าใจเรื่องนี้ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาถาม Ye Jing Han สั้น ๆ เกี่ยวกับการเดินทาง
ตามที่ Ye Jing Han ได้กล่าวไว้ นิกายพันใบเป็นหนึ่งในนิกายชั้นหนึ่งของดินแดนทางใต้เมื่อนานมาแล้ว มันไม่ได้เทียบเท่ากับนิกายระดับสูงสุดเช่น Azure Sun Temple และ Heavenly Martial Holy Land แต่ก็ยังไม่ไกลจากพวกเขา
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทางเข้าสู่ Sealed World ถูกปิด Sect จึงสูญเสียการเข้าถึงพลังงานโลกที่มีอยู่มากมาย เช่นเดียวกับมรดกหลักหลายชิ้น เป็นผลให้มันลดลงอย่างรวดเร็วและอ่อนแอลงทุกปีที่ผ่านไป
ในรุ่นปัจจุบันของพ่อของ Ye Jing Han นิกายได้ปฏิเสธอย่างสมบูรณ์แล้วและผู้ฝึกฝน Dao Source Realm อันดับสามเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่คือ Sect Master Ye Han กล่าวอีกนัยหนึ่ง พวกเขาอ่อนแอกว่า Blue Feather Sect!
สำนัก Blue Feather Sect ไม่มีจักรพรรดิระดับปรมาจารย์คอยบัญชาการ แต่ก็ยังมีผู้ฝึกฝนระดับสามของ Dao Source Realm สี่คนในครั้งสุดท้ายที่หยางไค่ไปเยี่ยม
ในการเปิดอาณาจักร Four Seasons ก่อนหน้านี้ สำนัก Blue Feather Sect ยังได้รับโควต้าการเข้าร่วมสองครั้ง ในขณะที่ Thousand Leaves Sect ไม่มีแม้แต่โควต้า เราสามารถเห็นความแตกต่างระหว่างพวกเขาได้อย่างชัดเจนจากสิ่งนี้
นิกายพันใบตั้งอยู่ในเทือกเขาพันใบในมณฑลเจียงทางตอนใต้ และอยู่ห่างจากเมืองเมเปิลวู้ดประมาณครึ่งเดือน
ก่อนหน้านี้ เมืองเมเปิลวูดมี Space Array ที่นำไปสู่จังหวัด Jiang แต่มันถูกทำลายโดย Drunkard ระหว่างการต่อสู้อย่างสิ้นหวังกับ Demon Qi ที่ปกคลุมเมืองและไม่ได้รับการซ่อมแซมตั้งแต่นั้นมา
อย่างไรก็ตาม เมืองเมเปิลวูดนั้นค่อนข้างเล็ก และคำพูดของต้วน หยวน ซาน และพรรคพวกของเขาก็นับว่าน้อยนิด พวกเขาไม่สามารถเชิญ Array Masters ที่มีความสามารถมาซ่อมแซม Space Array ได้
แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป หลังจากจัดการเรื่องของ Spirit Lake Palace แล้ว Xiao Yu Yang และจักรพรรดิองค์อื่น ๆ จะส่ง Array Masters จากนิกายของพวกเขาไปซ่อมแซม Space Array อย่างแน่นอน
Maplewood City จะกลายเป็นหนึ่งในเมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ Southern Territory และ Space Array จะเชื่อมต่อกับเมืองใหญ่ทุกเมืองอย่างแน่นอน
หยางไค่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะกลับไปที่เมืองเมเปิลวูดในครั้งต่อไป เพราะเขาจะต้องแสวงหาเมืองขนาดกลางใดๆ และใช้ Space Array เพื่อเดินทางไปยังเมืองเมเปิลวูดในทันที
ระหว่างทาง หยางไค่และเย่จิงหานใช้เวลาว่างสนทนากัน และเขาได้เรียนรู้ว่าแท้จริงแล้วนิกายพันใบไม้เป็นนิกายปรับแต่งหุ่นเชิด และสาวกส่วนใหญ่ฝึกฝนเต๋าแห่งหุ่นเชิด
นี่เป็นครั้งแรกที่หยางไค่ได้พบกับนิกายประเภทนี้ในเขตแดนดารา มีสามพัน Daos ซึ่งประกอบด้วย Martial Dao วิชาเชิดหุ่นไม่ได้อ่อนแอ แต่พวกมันมีข้อกำหนดในการบ่มเพาะที่เข้มงวด และการปรับแต่งหุ่นเชิดเป็นกระบวนการที่ค่อนข้างซับซ้อน ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงมีเพียงไม่กี่คนที่ประสบความสำเร็จที่ดีใน Dao นี้
แต่ถ้าใครปลูกฝัง Dao of Puppetry ถึงจุดสุดยอด พวกเขาก็จะทรงพลังมากเช่นกัน
“ในเมื่อนิกายพันใบไม้ของคุณฝึกฝนวิชาเชิดหุ่นเป็นส่วนใหญ่ ทำไมฉันไม่เคยเห็นคุณใช้มันเลย” หยางไค่ถามด้วยความสับสน
เมื่อพวกเขาตกอยู่ในอันตรายใต้สิบแปด Spirit Springs Ye Jing Han ไม่ได้ใช้หุ่นเชิดของเธอเลยสักครั้ง
เมื่อได้ยินคำถามของ Yang Kai ใบหน้าของ Ye Jing Han ก็ดูเขินอาย และเธอก็พูดอย่างเคอะเขินว่า “ถ้าฉันบอกคุณ คุณก็จะหัวเราะเยาะเรา นิกายพันใบของเราเป็นที่รู้จักจากเทคนิคหุ่นกระบอก แต่เราสูญเสียเทคนิคการควบคุมหุ่นหลักส่วนใหญ่ไปหลังจากที่ Sect Master ในยุคนั้นนำคู่มือเทคนิคลับและหนังสือจำนวนมากมาสู่โลกที่ถูกผนึก ด้วยเหตุนี้ หุ่นเชิดที่ขัดเกลาโดยนิกายพันใบในปัจจุบัน… ไม่มีประโยชน์มากนัก”
เมื่อพูดเช่นนั้น เธอเม้มริมฝีปากสีกุหลาบและทำสัญลักษณ์มือ เรียกนกสีฟ้าตัวน้อยมาไว้ในฝ่ามือ
หยางไค่สังเกตนกอย่างระมัดระวัง นี่เป็นการเลียนแบบนกที่เหมือนจริงอย่างสมบูรณ์แบบ และยังมีขนที่โดดเด่นซึ่งให้ความแวววาวตามธรรมชาติ แต่ถ้าใครสังเกตมันด้วยสัมผัสแห่งสวรรค์ พวกเขาจะรู้ว่านกตัวนี้ไม่มีร่างกายเป็นเลือดและเป็นเพียงหุ่นเชิดที่สร้างขึ้นจากวัสดุต่างๆ
ความประหลาดใจปรากฏขึ้นในดวงตาของหยางไค่ หากเขาไม่สังเกตนกอย่างระมัดระวังด้วยสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขา เขาก็คงไม่สามารถแยกแยะมันออกจากของจริงได้
หลังจากนั้นไม่นาน Ye Jing Han ก็สานตราประทับมืออีกครั้งและชี้นิ้วสีขาวหยกของเธอไปที่นก
ในช่วงเวลาถัดมา นกก็ส่องแสงเจิดจ้าและมันก็กระพือปีกเล็กๆ ของมัน หันหัวของมันและบินขึ้นไปในอากาศ ก่อนที่มันจะเริ่มบินวนรอบๆ เย่ จิงหาน ส่งเสียงเจี๊ยกๆ ออกมา
เมื่อเห็นสิ่งนี้ หยางไค่ก็อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจและพยักหน้าให้เธอพร้อมกับชมเชย “เทคนิคหุ่นเชิดของนิกายขุนนางของคุณนั้นยอดเยี่ยมมาก”
ใบหน้าของ Ye Jing Han แดงก่ำ “ขอบคุณมาก นายน้อย Yang สำหรับคำชมที่ไม่สมควรได้รับ เทคนิคหุ่นเชิดในปัจจุบันของนิกายของเราสามารถสร้างหุ่นเชิดได้เหมือนกับหุ่นเชิดต่อหน้าต่อตาคุณเท่านั้น พวกมันมีประโยชน์สำหรับการรวบรวมข่าวกรองและการติดตามอย่างลับ ๆ ล่อ ๆ แต่พวกมันค่อนข้างไร้ประโยชน์ในการต่อสู้จริง นี่คือเหตุผลที่… ผู้อาวุโสบางคนของนิกายของเราได้เริ่มฝึกฝนวิธีการอื่นและเทคนิคลับแล้ว เนื่องจากพวกเขาเชื่อว่าเทคนิคเชิดหุ่นไม่มีประโยชน์”
หยางไค่เย้ยหยันและพูดว่า “พวกเขาทั้งหมดสายตาสั้นเกินไป”
ดวงตาของ Ye Jing Han เป็นประกาย “นายน้อย Yang คุณเชื่อจริงๆว่า Dao of Puppetry นั้นดีหรือไม่”
หยางไค่พูดอย่างหนักแน่นว่า “ข้ายังไม่ได้เจาะลึกเข้าไปใน Dao นี้ แต่ข้าก็ยังรู้ว่าหุ่นเชิดที่ทรงพลังนั้นไม่ควรมองข้าม ว่ากันว่า Star Boundary มีหุ่นเชิดที่ค่อนข้างแข็งแกร่ง หุ่นที่แข็งแกร่งจนแม้แต่ Emperor Realm Masters ยังหลีกเลี่ยงการต่อสู้กับพวกเขาหากทำได้”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ Ye Jing Han ยิ้มอย่างขมขื่น “ฉันไม่ได้ปรารถนาที่จะสร้างหุ่นเชิดที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ฉันแค่ต้องการหยุดการเสื่อมถอยของนิกายพันใบของเรา แต่น่าเสียดาย… สาระสำคัญของการขัดเกลาหุ่นกระบอกคือความพร้อมใช้งานของ Spirit Energy Hearts และ Sect ของเราไม่มีวิธีใดเหลืออยู่ในการสร้าง Spirit Energy Hearts ระดับสูง อย่างน้อยหากเราได้รับวิธีการดังกล่าว การฟื้นความรุ่งโรจน์ในอดีตของเราคงไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้”
“หัวใจพลังงานวิญญาณ?” หยางไค่ขมวดคิ้วขณะที่เขานึกอะไรบางอย่างออก เขาเหยียดมือออกเรียกคริสตัลขนาดเท่าไข่ออกมาหลายอันซึ่งเปล่งแสงประหลาดออกมาบนฝ่ามือของเขา
Ye Jing Han ร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนกและโดยไม่รอให้เขาอธิบายอะไร เขาตะโกนว่า “Spirit Energy Hearts? นายน้อยหยาง ทำไมคุณถึงมีวัตถุดังกล่าวอยู่ในครอบครอง”
“ข้าได้รับมันมาจากดินแดนสี่ฤดู” หยางไค่ตอบ
ในวิหาร Flowing Time การทดสอบครั้งแรกที่ฝูงชนเผชิญหน้าคือหุ่นเชิดจำนวนมาก และหลังจากที่หยางไค่เอาชนะหุ่นเชิดดังกล่าวได้ เขาก็รวบรวมหัวใจพลังวิญญาณของพวกมัน แม้ว่าเขาจะมีเพียงไม่กี่คนและยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรกับพวกเขา
“ดินแดนสี่ฤดู…”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของ Ye Jing Han ก็มืดมน แต่เธอก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็วและถามอย่างตื่นเต้นว่า “นายน้อยหยาง ฉันขอดู Spirit Energy Hearts เหล่านั้นได้ไหม”
หยางไค่เหลือบมองเธอเบา ๆ ก่อนจะโยนมันไปหนึ่งลูก
Ye Jing Han จับมันด้วยความดีใจและเริ่มเล่นกับมันในมือของเธอ ขณะที่สังเกตมันอย่างระมัดระวังเหมือนเด็กน้อยที่เพิ่งได้ของเล่นใหม่ ความสุขของผู้หญิงปรากฏบนใบหน้าของเธอ!
“Spirit Arrays ที่สลักบน Spirit Energy Heart นี้ดูเก่ามาก เทคนิคการแกะสลัก Spirit Veins นั้นสูญหายไปแล้ว แต่ Spirit Energy Heart นี้ค่อนข้างสูง ถ้าฉันจำไม่ผิด นี่ควรเป็นของหุ่นเชิดระดับ Dao Source ใช่ไหม?”
หยางไค่พยักหน้าและกล่าวว่า “ถูกต้อง เจ้ายังคงสามารถประเมินและจำแนกพวกมันได้อย่างถูกต้องตามที่เห็นสมควร”
“นายน้อยหยาง ได้โปรดอย่าล้อเล่นกับฉัน ฉันมีส่วนร่วมใน Dao of Puppetry ตั้งแต่เด็กและฉันก็ศึกษามันตั้งแต่นั้นมา ถ้าฉันมี Spirit Energy Heart นี้ ฉันสามารถสร้างหุ่นเชิดระดับ Dao Source ได้…”
เมื่อพูดเช่นนั้น เธอกำ Spirit Energy Heart แน่นและมองไปที่หยางไค่อย่างมีความหวัง “นายน้อยหยาง ฉันมีคำขอที่คาดเดาไม่ได้”
“ในเมื่อเจ้ารู้ว่าเป็นคำขอที่อวดดี อย่ายกมันขึ้นมา” หยางไค่รู้ดีว่านางต้องการจะขออะไร และรีบคว้า Spirit Energy Heart กลับคืนมาจากนาง โดยยิ้มกว้างในขณะที่เขากล่าวว่า “ข้ามีเพียงไม่กี่อันเท่านั้น และฉันต้องการเก็บมันไว้”
“นายน้อยหยาง…” เย่จิงหานมีท่าทางโศกเศร้า ราวกับว่าตอนนี้หยางไค่ละทิ้งเธออย่างไร้ความคิดหลังจากนอนกับเธออย่างไม่ตั้งใจ “ทำไมคุณไม่ขายมันให้ฉัน วัตถุนี้ค่อนข้างไร้ประโยชน์สำหรับคุณ”
ตอนนี้เธอเป็นเพียงผู้ปลูกฝัง Dao Source Realm ระดับที่สอง เช่นเดียวกับ Yang Kai แต่ถ้าเธอสามารถปรับแต่งหุ่นเชิดระดับ Dao Source ได้ เธอก็จะสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของเธอได้อย่างมาก นี่ไม่ต่างอะไรจากพรจากสวรรค์สำหรับผู้ที่หมกมุ่นอยู่กับวิชาเชิดหุ่นมาตั้งแต่เด็ก
ยิ่งไปกว่านั้น มันไม่ได้จำกัดเพียงแค่นี้ เธอยังคงสามารถศึกษาโครงสร้างภายในของ Spirit Energy Heart นี้และอาจเข้าใจความลับบางอย่างของมันได้ ทำให้เธอสามารถผลิตมันขึ้นมาใหม่ได้ในที่สุด ถ้าเธอสามารถบรรลุความสำเร็จนี้ได้ เธอก็จะสามารถเพิ่มพลังของนิกายพันใบได้หลายเท่า
“นายน้อยหยาง คุณช่วยขายให้ผมสักอันได้ไหม? ฉันขอร้องคุณ."
เมื่อสังเกตเห็นว่าหยางไค่กำลังทำเป็นหูหนวกต่อคำอ้อนวอนของเธอ เย่จิงหานก็จับแขนของหยางไค่และเริ่มเขย่าซ้ำๆ ราวกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่กำลังแสดงอารมณ์ฉุนเฉียว
หยางไค่ขดมุมริมฝีปากของเขาและเผยรอยยิ้มชั่วร้าย หัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขาพูดว่า “สาวน้อยเย่ ตอนนี้เราอยู่ในพื้นที่รกร้าง ดังนั้นคุณจึงสมควรที่จะแนบชิดกับฉันมากขนาดนี้หรือไม่”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ใบหน้าของ Ye Jing Han ก็แดงก่ำ และเธอก็รู้ทันทีว่าการกระทำในปัจจุบันของเธอนั้นไม่เหมาะสม เธอปล่อยเขาอย่างรวดเร็วแล้วถามอย่างสมเพชว่า “นายน้อยหยาง คุณต้องการอะไรเป็นการแลกเปลี่ยนกับหนึ่งในนั้น”
“ตอนนี้ฉันจะไม่ขายมัน” หยางไค่ตอบ
"สำหรับตอนนี้?"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่จิงหานก็เลิกคิ้วขึ้น และเธอก็สังเกตเห็นความหมายแฝงของคำพูดของหยางไค่ ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็สว่างขึ้นขณะที่เธอถามว่า “แล้วเมื่อไหร่คุณจะขายพวกมัน?”
หยางไค่หัวเราะเบา ๆ “นั่นขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ฉันอาจจะไม่ขายมัน หรือฉันอาจตัดสินใจขายมันเมื่อมีโอกาสผ่านไป”
“คุณช่าง…” เย่จิงหานโกรธจัดจนกระทืบเท้า เธอไม่มีทางจัดการกับหยางไค่
เธอยังไม่ทันพูดจบ สีหน้าของหยางไค่ก็เปลี่ยนไปทันที และเขาก็หยุดเรือ Ye Jing Han ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาเกือบชนหลังของเขา แต่เธอตอบสนองอย่างรวดเร็วและใช้ Source Qi เพื่อรักษาสมดุลของเธอ หลังจากนั้น เธออดไม่ได้ที่จะถามด้วยความโกรธว่า “นายน้อยหยาง คุณทำอะไรอยู่”
หยางไค่ไม่ตอบและมองอย่างเย็นชาเข้าไปในความว่างเปล่าในบริเวณใกล้เคียงด้วยรอยยิ้มเย้ยหยันบนใบหน้าของเขา
“มีอะไรผิดปกติ?”
เมื่อเห็นสิ่งนี้ Ye Jing Han ก็อดไม่ได้ที่จะถามเขา ในขณะที่ความหนาวเย็นก็ไหลลงมาตามสันหลังของเธอ ราวกับว่าเธอกำลังถูกสัตว์ร้ายที่อันตรายจ้องมองอยู่