ตอนที่ 3288 – สุดยอดสมบัติ
ผู้แปล: ศิลาวินและจอน
ตัวตรวจสอบการแปล: PewPewLazerGun
บรรณาธิการและพิสูจน์อักษร: Leo of Zion Mountain และ Dhael Ligerkeys
หนึ่งชั่วโมงต่อมา หยางไค่ก้าวออกจากถ้ำและเดินหน้าต่อไป
ซีเหล่ยมองดูเขาจากด้านหลังจนกระทั่งหลังหายไปจากสายตาของเขา หลังจากนั้นเขาก็ถอนหายใจ
ในเขตหวงห้ามหุบเขานี้ ยิ่งไป ยิ่งรู้สึกกดดัน แรงกดดันในสถานที่ที่เขานั่งคือระดับสูงสุดที่ Xi Lei สามารถทนได้ มิฉะนั้นจะไม่มีประโยชน์ที่จะทำให้ร่างกายของเขาสงบลง อย่างไรก็ตาม เขาไม่แข็งแรงพอที่จะไปต่อได้
ในทางกลับกัน หยางไค่ยังสามารถเดินทอดน่องไปได้ไกลและทิ้งเขาไว้ข้างหลัง ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าร่างกายของเขาแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ ซีเหล่ยแอบถอนหายใจด้วยความหงุดหงิด ถึงยังไงเขาก็เป็นราชาสัตว์ประหลาด แต่เขาก็ไม่คู่ควรกับมนุษย์ ด้วยแรงกระตุ้น เขาคำรามและบุกออกจากถ้ำก่อนที่จะกลับคืนสู่ร่างที่แท้จริงและต่อต้านการทำลายล้างของ Outer Astral Wind ต่อไป
ในส่วนที่ลึกที่สุดของหุบเขา หยางไค่มีเลือดออกไม่หยุดหย่อนจากบาดแผลนับไม่ถ้วนบนผิวหนังของเขา อย่างไรก็ตาม บาดแผลก็หายอย่างรวดเร็วด้วยพลังการฟื้นฟูที่น่าทึ่งของเขา ซึ่งก่อตัวเป็นวัฏจักรไม่สิ้นสุด
ขณะที่เขาสำรวจลึกเข้าไปในหุบเขา ไม่มีถ้ำบนหน้าผาอีกแล้ว เขาคาดเดาว่าไม่มีใครไปถึงหุบเขาได้ไกลขนาดนี้ตั้งแต่ก่อตั้งวิหารออร์ทอดอกซ์ ดังนั้นจึงไม่แปลกที่ไม่มีถ้ำอีกต่อไป
หลังจากเดินไปอีกหนึ่งชั่วโมง เขาก็มาถึงจุดสิ้นสุดที่แท้จริงของหุบเขา ในขณะนั้น หยางไค่รู้สึกได้ถึงความผันผวนอย่างประหลาดของหลักการอวกาศที่มาจากด้านหน้า
เมื่อตระหนักได้ถึงบางสิ่ง เขาเงยหน้าขึ้นเพียงเพื่อเห็นว่าห่างจากเขาหนึ่งพันเมตร มีรอยแตกว่างเปล่าที่ยาวหลายสิบเมตรลอยอยู่เหนือปลายหุบเขา มันดูเหมือนแผลเป็นในโลกที่ไม่มีวันหาย
รู้สึกได้ถึงลมที่น่ากลัวที่มาจาก Void Crack ขณะที่มันพัดไปทางหุบเขา
หยางไค่ตระหนักได้ว่าลมดวงดาวชั้นนอกในพื้นที่หวงห้ามนี้มาจากไหน มันพัดออกมาจากรอยแตกแห่งความว่างเปล่านี้ หลักการแห่งโลกคือการฟื้นฟูตนเอง ตัวอย่างเช่น หากหยางไค่ฉีกช่องว่างออกจากกัน ช่องว่างที่ฉีกขาดจะได้รับการเยียวยาอย่างรวดเร็วด้วยหลักการแห่งโลก
อย่างไรก็ตาม รอยแยกแห่งความว่างเปล่าที่อยู่ต่อหน้าต่อตาของเขาดูเหมือนจะมีมานานแล้ว และไม่ชัดเจนว่ามันเชื่อมต่อกับสถานที่ใด The Outer Astral Wind ยังคงระเบิดออกมาจากมัน และหลักการของโลกที่นี่ไม่สามารถแม้แต่จะซ่อมแซมรอยฉีกขาดนี้ ซึ่งทำให้ Void Crack ยังคงอยู่อย่างไม่มีกำหนด
ภาพที่เห็นทำให้หยางไค่ประหลาดใจ และเขาอยากจะเข้าไปสำรวจ เขาต้องการค้นหาว่า Void Crack เชื่อมต่อกับจุดใดที่ทำให้ลมรุนแรงพัดผ่านออกมาไม่หยุดหย่อน
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว หยางไค่ก็จัดการกับหลักการอวกาศและปรากฏตัวต่อหน้ารอยแตกแห่งความว่างเปล่าก่อนที่จะพุ่งเข้ามาโดยไม่ลังเล
ครู่ต่อมา เขารีบวิ่งออกจาก Void Crack ร่างกายของเขาโชกไปด้วยเลือด เลือดสีทองกระเซ็นกระเซ็นกลางอากาศ ขณะที่หยางไค่ถอยห่างออกไปหลายพันเมตร ก่อนที่เขาจะรู้สึกปลอดภัยอีกครั้งในที่สุด เมื่อหันไปมองที่ Void Crack เขายังคงสั่นสะท้านจากความตกใจ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
หลังจากที่เขารีบเข้าไปใน Void Crack ก่อนหน้านี้ เขาก็ตระหนักว่ามันเต็มไปด้วย Outer Astral Wind และพลังของลมนี้มีพลังมากกว่าที่พัดไปทั่วทั้งหุบเขา ทันทีที่เขาสัมผัสกับลม หยางไค่ก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ถ้าเขาไม่ถอยทันที เนื้อทั้งหมดของเขาจะถูกลอกออกจากกระดูกในเวลาอันสั้น ไม่ว่าร่างกายของเขาจะแข็งแกร่งเพียงใด เขาจะต้องเสียชีวิตหากเป็นเช่นนั้น
แม้ว่าเขาจะอยู่ใน Void Crack เพียงครู่เดียว หยางไค่ก็สัมผัสได้ถึงออร่าที่ไม่ธรรมดาภายใน มันเป็นรัศมีที่ดูเหมือนจะสามารถทำลายล้างทุกสิ่งในโลกนี้ได้ และเห็นได้ชัดว่าเป็นแหล่งกำเนิดของลมดวงดาวชั้นนอก
วิหารออร์ทอดอกซ์มีมานานกว่าหมื่นปี และลมดวงดาวชั้นนอกมีอยู่ก่อนการก่อตั้งนิกายเสียอีก อย่างไรก็ตาม ทุกสิ่งเกิดขึ้นด้วยเหตุผลในโลกนี้ และมันก็เหมือนกันกับ Outer Astral Wind ไม่มีทางที่มันจะพัดผ่านหุบเขาเป็นเวลาหลายหมื่นปีโดยไม่มีเหตุผล
แหล่งที่มาของลมถูกซ่อนอยู่ใน Void Crack
น่าเสียดายที่หยางไค่ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าแหล่งที่มานี้คืออะไร และเขาไม่มีความสามารถในการจับมันด้วย อย่างไรก็ตาม ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันต้องเป็นสมบัติล้ำค่าภายในที่อาจทำให้จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ระวังตัวได้
หยางไค่ถูกล่อลวงให้หยิบมันออกมา แต่หลังจากประเมินพลังของตัวเองแล้ว เขาก็ยังตัดสินใจออกไปด้วยท่าทีที่หดหู่ เขาไม่มีพลังพอที่จะเอาสมบัติออกมา บางทีเขาอาจต้องรอให้การบ่มเพาะของเขาถึงจุดสูงสุดของโลกนี้ในอนาคตก่อนที่เขาจะทำอย่างนั้นได้
ครู่ต่อมา เขาก็กลับมายังจุดที่ซีเหล่ยอยู่ เมื่อเห็นเขา ซีเหล่ยที่ตกตะลึงก็ถามว่า “ท่านครับ เกิดอะไรขึ้นกับท่าน?”
ในขณะนี้ หยางไค่ดูสะบักสะบอม เลือดสีทองที่แห้งของเขาถูกห่อหุ้มไว้ทั่วร่างของเขาราวกับชั้นของทองคำ แม้แต่รัศมีของเขาก็ไม่คงที่ ทำให้เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับบาดเจ็บ
หยางไค่กระแอมเบา ๆ และตอบว่า “แค่เกิดอุบัติเหตุเล็กน้อย ระหว่างทางมันอันตรายเกินไป ดังนั้นฉันขอแนะนำให้คุณระมัดระวังเป็นพิเศษ” เมื่อพูดจบ เขาก็แอบเข้าไปในถ้ำใกล้ๆ และปรับลมหายใจ
ซีเหล่ยดูเคร่งขรึมและไม่สงสัยคำพูดของเขาเลย แม้แต่หยางไค่ก็ยังประสบกับความพ่ายแพ้ข้างหน้า ดังนั้นจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา คนที่อ่อนแอกว่าหยางไค่?
หลังจากที่ซีเหล่ยได้รับคำเตือน เขาก็ตัดสินใจที่จะไม่เดินเข้าไปในหุบเขามากกว่านี้ก่อนที่เขาจะเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่
ครึ่งวันต่อมา หยางไค่ก้าวออกจากถ้ำด้วยชุดเสื้อผ้าที่สะอาดและออกจากเขตหวงห้ามด้วยท่าทีตกตะลึงหลังจากกล่าวคำอำลากับซีเหล่ย
เมื่อได้พบกับ Hua Qing Si และ Nanmen Da Jun พวกเขาเลือกสถานที่ที่เหมาะสมในวิหาร Orthodoxy เพื่อตั้งค่า Space Array Nanmen Da Jun ผู้หลงใหลในการตัดสินใจช่วยเหลือเขาและละทิ้งหน้าที่ของตัวเอง
ในอดีต เหตุผลที่หนานเหมินต้าจุนตัดสินใจอยู่ในวังสวรรค์สูงก็เพราะว่าเขาได้เห็นว่าหยางไค่สามารถจัดพื้นที่ข้ามอาณาเขตได้อย่างไร ดังนั้นเขาจึงต้องการศึกษาภายใต้เขา โชคไม่ดี แม้ว่าเขาจะเข้าใจพื้นฐานของการจัดเรียง Space Array และเขาสามารถสร้าง Space Array ที่ดูเหมาะสมได้ แต่ Array ก็ไม่สามารถขนส่งผู้คนผ่าน Void ได้
Nanmen Da Jun เพิ่งตระหนักว่าเขาตกอยู่ในหลุมพรางหลังจากศึกษามาหลายปี มีเพียงปรมาจารย์ใน Dao of Space เท่านั้นที่สามารถจัดเรียง Space Arrays ที่ใช้งานได้
อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ไม่ได้ลดทอนความกระตือรือร้นของเขาที่จะศึกษามัน บนเต๋าอันยิ่งใหญ่ หลักการหนึ่งนำไปสู่หลักการอื่นๆ อีกมากมาย Array Grandmaster เช่น Nanmen Da Jun สามารถเข้าใจหลายสิ่งหลายอย่างจากการศึกษาที่ดูเหมือนไม่เกี่ยวข้องกัน และประสบการณ์และข้อมูลที่เขาได้รับนั้นมีประโยชน์กับเขาในหลายๆ ด้าน
ด้วยความช่วยเหลือของเขา Space Array จึงจัดได้ง่ายขึ้นมาก เนื่องจากสถานที่นี้จะเป็นสำนักสาขาของพระราชวังสวรรค์ชั้นสูง และสาวกมากกว่าห้าหมื่นคนจะอยู่ที่นี่ Space Array จึงไม่เล็กเกินไป หยางไค่ใช้ผลึกวิญญาณอวกาศและหยกวิญญาณอวกาศจำนวนนับไม่ถ้วนเพื่อสร้างอาร์เรย์ขนาดใหญ่ที่สามารถขนส่งผู้คนได้มากกว่าร้อยคนในคราวเดียว
หยางไค่ใช้เวลาทั้งวันเพื่อทำทุกอย่างให้เสร็จ และหลังจากที่เขาเชื่อมต่อ Space Array เข้ากับเครือข่าย เขาก็อำลาหัวชิงซีและหนานเหมินต้าจุน
เมื่อร่างของเขาปรากฏขึ้นอีกครั้ง เขาก็อยู่ในดินแดนป่าโบราณแล้ว หลังจากออกจากถ้ำต้นไม้อันต่ำต้อย เขาไปเยี่ยมผู้อาวุโสและมู่นาเพื่อขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของพวกเขาก่อนหน้านี้ ในเวลาเดียวกัน เขาได้นำของขวัญมากมายมามอบให้กับทั้งสองตระกูล
ในการทำสงครามกับ Orthodoxy Temple กลุ่ม Stone Spirit และ Wood Spirit Clan ได้มีส่วนร่วมอย่างมาก ในช่วงเริ่มต้นของสถานการณ์อันตราย พวกเขาติดตามและสังหาร Demon Spirits ไปจำนวนหนึ่ง ทำให้ผู้ฝึกฝนที่ถูกปีศาจคนอื่นๆ สูญเสียความสามารถในการกระทำ หลังจากการต่อสู้สิ้นสุดลง กลุ่ม Wood Spirit ยังใช้เทคนิคลับของพวกเขาในการปราบปราม Demon Qi ภายในร่างกายของผู้ปลูกฝังปีศาจกว่าหมื่นคน ซึ่งทำให้ Yang Kai สามารถชำระล้าง Demon Qi ที่ทำลายพวกเขาและช่วยชีวิตผู้ฝึกฝนชั้นนำหลายคนในภาคใต้ อาณาเขต.
ทั้งสองเผ่านี้รักสันติ ดังนั้นหากไม่ใช่เพราะคำขอของหยางไค่ พวกเขาคงไม่ก้าวออกจากดินแดนแห่งนี้ที่พวกเขาอาศัยอยู่มาหลายชั่วอายุคนและเข้าไปพัวพันกับความขัดแย้งเช่นนี้ แน่นอน หยางไค่จะไม่มีวันลืมความกรุณาของพวกเขา
หลังจากคุยกันเล็กน้อย เขาก็มาถึงหัวข้อหลัก “ผู้อาวุโส ท่านเป็นผู้รอบรู้ ดังนั้นข้าจึงอยากถามท่านเกี่ยวกับใครสักคน”
ผู้อาวุโสตอบด้วยรอยยิ้ม “ข้าเพิ่งมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน คุณอยากรู้เกี่ยวกับใคร”
“ผู้อาวุโส คุณเคยได้ยินชื่อ Sheng Yu Zhu มาก่อนหรือไม่” การถามเกี่ยวกับ Sheng Yu Zhu ไม่ใช่เหตุผลหลักที่ Yang Kai มาหา แต่เขาเชื่อว่าเขาควรถามเกี่ยวกับเธออยู่ดี แม้ว่าเขาจะไม่คิดว่า Sheng Yu Zhu เป็นคนชั่วร้าย แต่เขาก็ยังต้องระวัง อย่างไรก็ตาม เธอได้ทำสัญญาบางอย่างกับเขา ดังนั้นการค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเธอก็จะเป็นประโยชน์ต่อความร่วมมือในอนาคตของพวกเขาด้วย
สมาชิกของ Stone Spirit Clan มีชีวิตที่ยืนยาวมาก และผู้อาวุโสอาจกล่าวได้ว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีอายุมากที่สุดในขอบเขตแห่งดวงดาวทั้งหมด ซึ่งเป็นเหตุผลที่หยางไค่ตัดสินใจถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้
“เซิ่งหยูจู้?” ผู้อาวุโสทวนชื่อและส่ายหัว “ฉันไม่เคยได้ยินชื่อเธอมาก่อน”
“คุณไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับเธอเหรอ” หยางไค่ตกตะลึง
เอ็ลเดอร์ตอบว่า “ถ้าเป็นชื่อเฉพาะที่สั่นสะเทือนโลก ตราบเท่าที่ฉันเคยได้ยินมาก่อน ฉันจะไม่มีวันลืม มีอะไรพิเศษเกี่ยวกับเธอที่ทำให้คุณกังวล?
หลังจากถอนหายใจ หยางไค่ก็พูดว่า “นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น…”
เขาเล่าให้พวกเขาฟังว่าเกิดอะไรขึ้นใน Luo Sha Sect แต่เขาไม่สนใจคำสัญญาที่ Sheng Yu Zhu ให้ไว้กับเขา อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสและมู่นายังคงตกใจเมื่อได้ยินคำบรรยายของเขา
ผู้อาวุโสตกใจอุทาน “ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่ามีคนแบบนี้อยู่ในโลกนี้!”
มู่นาที่ประหลาดใจปิดปากของเธอและพูดว่า “เธอรอดชีวิตจากรอยร้าวความว่างเปล่าด้วยตัวเธอเองมานับหมื่นปี? มันน่าตกใจมากจริงๆ” เธอหยุดชั่วขณะ “เธอค่อนข้างน่าสงสาร…”
หลังจากพยักหน้า หยางไค่ก็พูดขึ้นว่า “ฉันพบว่ามันน่าตกใจเหมือนกัน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันตัดสินใจถามผู้อาวุโสเกี่ยวกับเรื่องนี้”
ผู้อาวุโสส่ายศีรษะ “ข้าไม่เคยได้ยินชื่อนางมาก่อนเลยจริงๆ”
หยางไค่มีประกายแวววาว “ผู้อาวุโส คุณหมายความว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับภูมิหลังของเธอ?”
อย่างไรก็ตาม ผู้อาวุโสหัวเราะเบา ๆ และตอบว่า “ไม่จริง ถึงจะอยู่มานานแต่รู้ไม่เท่าทันโลก เนื่องจากใครจะรู้ว่ากี่ปีที่ผ่านมา กลุ่มของเราอาศัยอยู่อย่างสันโดษในดินแดนโบราณ ฉันไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อไปถึงจุดสูงสุดของเต๋าอันยิ่งใหญ่ เพราะฉันได้ยินเพียงข่าวลือบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครมีส่วนร่วมในการต่อสู้ในเวลานั้น อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเธอสามารถบอกชื่อจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ได้หลายคน เธอคงไม่โกหก เธออาจจะมาจากช่วงเวลานั้นจริงๆ เธอคิดว่าเธอเป็นคนดีหรือคนชั่ว?”
หลังจากส่ายหัว หยางไค่ตอบว่า “ข้าไม่รู้สึกถึงเจตนาร้ายใดๆ จากนาง”
เอ็ลเดอร์พูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไร ถ้าอย่างนั้น เธอถูกกักขังมาหลายหมื่นปี ดังนั้นฉันแน่ใจว่าการบ่มเพาะของเธอเหลืออยู่ไม่มากนัก แม้ว่าเธอจะเป็นคนชั่วร้าย แต่เธอก็ยังไม่ใช่จักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ ถ้าเธอกล้าก่ออาชญากรรมอุกอาจ คนที่ยืนอยู่สูงกว่าเราจะจัดการกับเธอ”
หยางไค่ก้มศีรษะลง “นั่นคือสิ่งที่ข้าคิดเช่นกัน ซึ่งเป็นเหตุผลที่ข้าตัดสินใจพานางออกจากสถานที่นั้น ไม่อย่างนั้นฉันคงไม่กล้าทำเรื่องแบบนี้แน่ ฉันจะพยายามหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเธอก่อน”