Supreme Magus
ตอนที่ 1894 เวลาที่หายไป (ตอนที่ 1)

update at: 2023-03-22

“ตำรวจกล้าดียังไงมาเอาของของฉันไป! พ่อ ความคิดของคุณคงไม่โง่ไปกว่านี้แล้ว แม้ว่าลุงมอร์นจะแนะนำก็ตาม” เจ้าหญิงโยนจดหมายลงบนพื้น กระทืบซ้ำหลายครั้ง

ขณะที่ทั้งห้องระเบิดความโกลาหล มีเพียงนายพลแห่งกองทัพ Orion Ernas เท่านั้นที่ยิ้มอย่างอ่อนโยนและใจเย็น

'ฉันคงโดนด่าแน่ถ้านี่ไม่ใช่เพราะหนึ่งในแผนของ Jirni การข้ามภรรยาของฉันมักจะย้อนกลับมาเสมอ' เขาคิดด้วยความภาคภูมิใจ 'เธอจัดการให้พวกเขากลับมารวมกัน ทำให้ Lith มีความหวังอีกครั้ง และบังคับราชวงศ์ให้อยู่ในสถานะสแตนด์บาย

'ยิ่งเวลาผ่านไปพวกเขาก็ยิ่งสิ้นหวัง จนถึงจุดหนึ่ง Jirni จะถามบางอย่างที่อุกอาจจากราชวงศ์และพวกเขาจะต้องยอมรับ เพราะตอนนี้เธอถือกุญแจไขไปสู่ความช่วยเหลือของทั้ง Lith และสภา'

***

ทะเลทรายสีเลือด นอกวังของ Salaark ในเวลาเดียวกัน

ห้องจัดเลี้ยงเต็มไปด้วยอาหารรสเลิศจากอาณาจักรและทะเลทราย ขนมหวานมากมายถูกจัดเรียงอย่างสวยงามและหลายชิ้นเป็นของโปรดของโซลัส

แต่ไม่พบเธอที่ไหนเลย หลังจากกัดไปสองสามคำ เธอก็ออกจากงานเฉลิมฉลองและมองหาสถานที่ห่างไกล

ทันทีที่ Tista สังเกตเห็นว่าเธอไม่อยู่จากบุฟเฟ่ต์ขนมหวาน เธอได้เตือน Elina และออกตามหาเพื่อนที่หายไปของเธอ

เธอพบโซลัสนั่งร้องไห้อยู่ที่ริมฝั่งทะเลสาบ

“จนกระทั่งเมื่อวาน ฉันกับลิธสอนเด็กๆ ว่ายน้ำที่นี่” เธอพูดหลังจากจำทิสต้าได้จากฝีเท้าของเธอ “เราใส่ชุดว่ายน้ำ ใช้เวลาร่วมกัน และไม่มีใครมารบกวนเรา

“ผู้หญิงคนอื่นๆ จะไม่แสดงตัวต่อหน้าเขาด้วยเสื้อผ้าเนื้อบาง และผู้ชายก็จะหลีกเลี่ยงฉันด้วยเหตุผลเดียวกัน นี่คือโอเอซิสของเราอย่างแท้จริง”

“ฉันขอโทษจริงๆ โซลัส” ทิสต้าไม่รู้จะพูดอะไรอีก

“อย่าเลย นี่ควรจะเป็นวันที่มีความสุข ฉันเลยจากไป ฉันไม่อยากทำลายมันเพื่อทุกคน” โซลัสตอบกลับ

“ฉันขอโทษ แต่ฉันต้องขอถามคุณหน่อย เราไม่ได้ย้ายไปที่ทะเลทรายอีกครั้งและนานมากแล้วตั้งแต่คุณได้ร่างกายของคุณกลับมา ถ้าคุณรักเขามาก ทำไมคุณไม่สร้าง ย้ายก่อนไหม” ทิสต้ากล่าว

"เพราะมันไม่เคยได้ผล" โซลัสส่ายหัวก่อนจะฝังมันไว้ที่หัวเข่าของเธอเอง “ฉันแทบจะไม่สามารถรักษารูปร่างนี้ไว้ได้ครึ่งชั่วโมง ฉันไม่สามารถออกจากหอคอยโดยไม่ต้องทนทุกข์ทรมานกับโลกแห่งความเจ็บปวด

“ฉันอยู่กับเขาไม่ได้จริงๆ ฉันเป็นแค่แขกชั่วคราว เฮ้ ถึงเราจะอยากมีลูก เราก็มีให้ไม่ได้ เพราะพระเจ้ารู้ว่ากี่ปีกับวันของลิธจะถูกนับ

“ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากที่ไบตราบอกความจริงเกี่ยวกับแม่ของฉัน ฉันเจ็บปวดเกินกว่าจะคิดเรื่องความสัมพันธ์ สิ่งเดียวที่ฉันต้องการคือหยุดความทุกข์

“ถ้าฉันย้ายออกไป ฉันจะต้องเสียใจเมื่อหายดี แม้ว่า Lith จะบอกว่าใช่ Aerth พูดถูก ฉันยังคงกลัวที่จะตกหลุมรักใครซักคน

“ลิธแข็งแกร่ง แต่พลังชีวิตของเขาลดน้อยลง และทุกช่วงเวลาที่เราใช้ร่วมกัน ฉันกังวลว่ามันจะเป็นครั้งสุดท้ายหรือไม่ นอกจากนี้ ยิ่งฉันได้สัมผัสกับชีวิตมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งเข้าใจมากขึ้นว่าทำไมเขาถึงไม่เคลื่อนไหวกับฉัน ทั้ง.

“เมื่อเทียบกับเขา ฉันยังเด็ก ฉันไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรหรือชอบอะไร เขาไม่ใช่เด็กขี้โมโหที่ต้องการให้ฉันควบคุมความโกรธอีกต่อไป ลิธกลายเป็นคนเต็มตัวในขณะที่ฉันไม่ใช่

“จนกว่าฉันจะยืนหยัดทัดเทียมเขาได้ ฉันรู้ว่าฉันเป็นเหมือนลูกสาวหรือพี่สาวของเขามากกว่าเป็นแฟน คนที่เขาต้องดูแล ในขณะที่สิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดคือคนที่เขาสามารถพึ่งพาได้ คนอย่าง คามิล่า” โซลัสสะอื้นไห้

“ถ้าคุณรู้เรื่องนี้และคุณมีความสุขกับเขา คุณจะร้องไห้ทำไม” ทิสต้าถามในขณะที่โอบไหล่เรียวของโซลัส

"เพราะฉันหวังว่าจะมีเวลามากขึ้น มีเวลามากขึ้นในการค้นพบตัวเอง เพื่อทำให้ร่างกายของฉันมั่นคง มีเวลามากขึ้นในการตัดสินใจ ฉันร้องไห้เพราะรู้สึกว่ามันถูกพรากไปจากฉัน" เธอตอบ.

"คุณรู้จัก Awakened และการแต่งงาน" ทิสต้าพูดอย่างไม่เป็นทางการ “อีกอย่าง คามิล่าก็เป็นมนุษย์ ถ้าลิธไม่ปลุกเธอ เธอก็จะไม่มีชีวิตอยู่มากเท่ากับคุณ ให้ถือว่าเป็นเวลาที่คุณสามารถอุทิศให้กับตัวเองได้อย่างเต็มที่”

"การอวยพรให้พวกเขาไม่มีความสุขหรือตายรังแต่จะทำให้ฉันรู้สึกแย่ลง" โซลัสสูดจมูก "ฉันเกลียดการรอคอย ฉันใช้เวลา 715 ปีที่ผ่านมาในการรอคอย ในที่สุดเมื่อไหร่ฉันจะหายเป็นปกติ"

ทิสตาไม่มีคำตอบให้ เธอจึงอยู่อย่างเงียบๆ คอยอยู่เป็นเพื่อนโซลัสจนกระทั่งพระอาทิตย์ตกดินและพระจันทร์ขึ้น

***

ภายในห้องจัดเลี้ยง Lith สังเกตเห็นว่า Solus ไม่อยู่ แต่เขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร

ทิสต้าได้ไปหาเธอแล้ว และการโทรหาแอริธก็ดูเหมือนจะส่งผลย้อนกลับ บลูฟีนิกซ์เป็นห่วงโซลัส แต่ท่าทีที่วู่วามและคำพูดที่ไม่สุภาพของเขารังแต่จะทำให้เรื่องแย่ลงไปอีก

“อยากให้ฉันไปคุยกับเธอไหม” คามิล่าถามราวกับว่าเธออ่านใจเขาได้

“ขอบใจ แต่เปล่า อย่างที่ฉันบอก เวลาและการแยกทางเป็นสิ่งเดียวที่จะช่วยโซลัสได้ในตอนนี้ ฉันคงรู้สึกเหมือนเธอหากสถานการณ์ของเรากลับตาลปัตร ความสัมพันธ์ของเรายังคงเป็นพิษ เราพึ่งพาซึ่งกันและกันมากเกินไป” ลิทตอบกลับ

"คุณรังเกียจไหมถ้าเราบอกลาแขกและจากไป ฉันรู้สึกเหนื่อยมาก" เธอพูด.

ระหว่างอารมณ์ทั้งหมดที่เธอเผชิญ ยืนและเต้นรำจนถึงวินาทีนั้น คามิลาไม่รู้สึกถึงเท้าของเธออีกต่อไป

'ไทรออน แน่ใจนะว่าไม่อยากคุยกับพ่อ' Lith พูดผ่านลิงก์ในใจขณะที่ Kamila กอด Zinya และเด็กๆ ก่อนที่ Salaark จะกลับบ้าน 'เขารู้สึกดีมากและผมสงสัยว่าโอกาสแบบนี้จะเกิดขึ้นอีกในเร็ว ๆ นี้'

'ฉันแน่ใจ ขอบคุณ' พี่ชายของ Lith ตอบกลับด้วยขนนกของเขา 'การเห็นฉันมีแต่จะทำลายวันนี้ของเขาและโยนเขากลับไปสู่ความสิ้นหวัง หลังจากที่ฉันจากแม่และพ่อครั้งสุดท้ายที่เราพบกัน ฉันไม่อยากทำร้ายพวกเขาอีกต่อไป

'ยังไงก็ตาม ขอแสดงความยินดีด้วย'

Trion ไม่อยากเรียก Lith ว่าน้องชายคนเล็ก ไม่มีความรักระหว่างพวกเขาและเขารู้สึกเหมือนปรสิตที่เกาะติดลิธเพื่อความอยู่รอด ระหว่างนั้นกับคำสาบานที่เขาสาบาน ตอนนี้ Trion ถือว่าตัวเองเป็นเหมือนทหาร

เขาไม่ชอบเลยสักนิด แต่มันเป็นผลมาจากการเลือกที่แย่ๆ ของตัวเอง และมันก็ยังดีกว่าการเป็นวิญญาณพเนจร เขาดูดดื่มและแสร้งทำเป็นว่ายังอยู่ในกองทัพภายใต้คำสั่งของนายพล

หลังจากขอบคุณ Salaark เป็นครั้งสุดท้าย Lith ก็แจ้งให้ Elina ทราบถึงการตัดสินใจของพี่ชาย จากนั้นคู่บ่าวสาวก็ไปที่ห้องนั่งเล่นของเขาในคืนนี้

"ขอบคุณ." คามิล่าพูดขณะที่เธอเปลื้องผ้า "ฉันรู้ว่าในอนาคตเราจะใช้เวลาส่วนใหญ่ในหอคอย แต่ตอนนี้ความคิดที่ว่าโซลัสสอดแนมเราทำให้ฉันขนลุก"

“เธอไม่เคยทำอย่างนั้น แต่ฉันเข้าใจความรู้สึกของเธอ เธอต้องใช้เวลาปรับตัวให้เข้ากับฉันใหม่ เช่นเดียวกับที่เธอคุ้นเคย” Lith จับไหล่ของเธอเบาๆ และหยุดเธอก่อนที่เสื้อผ้าจะเหลืออยู่น้อยเกินไป


อ่านนิยายฟรี นิยายแปลไทย นิยายจีน นิยายเกาหลี นิยายญี่ปุ่น ติดตามได้ที่นี่ [doonovel.com]