The Reincarnated Extra
ตอนที่ 261 ต่อสู้

update at: 2024-08-30
-
“ในตอนแรก 'เทคนิค' เป็นเพียงการดิ้นรนของผู้อ่อนแอคุณรู้ไหม?”
หมัดขวาแล้วหมัดซ้าย
ขวาซ้ายขวา
ขณะที่ปัดป้องการโจมตีทั้งหมดที่ปล่อยออกมาจากฉัน Lairine พูดด้วยรอยยิ้ม
“เพราะฉะนั้นเอมิจัง สำหรับเราที่แข็งแกร่งจริงๆคุณเห็นไหม? มันเป็นสิ่งที่เราไม่ต้องการ มันเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะกับเรา! ใช่ ใช่!”
ลูกเตะวงเวียนที่ฉันเล็งไปที่เท้าของเธอนั้นหลบเลี่ยงได้ด้วยการกระโดด และลูกเตะที่ฉันเล็งไปที่เอวของเธอก็ถูกสกัดกั้นได้อย่างง่ายดาย
ดังนั้นการใช้เท้าที่จับไว้เป็นแกนหมุน ฉันจึงใช้กำลังทั้งหมดเพื่อดึงร่างกายของฉันไปทาง Lairine และชกเธอด้วยโมเมนตัมนั้น
แม้ว่าฉันจะโจมตีด้วยการเคลื่อนไหวที่แหวกแนว แต่ก็ไม่มีผลอะไร
แขนต่อยของฉันถูกคว้าไว้ และฉันก็ถูกโยนขึ้นไปในอากาศเบาๆ
ฉันหมุนไปรอบ ๆ และลงจอด
“แน่นอน เอมิจัง คุณยังอ่อนแออยู่ แต่นั่นเป็นเพียงการเปรียบเทียบกับฉันเท่านั้น! เมื่อเทียบกับฝูงชนแล้ว คุณแข็งแกร่งมากแล้ว!”
ฉันเข้าใกล้ Lairine พร้อมกับควักพื้นด้วยกำลังทั้งหมดที่มี
ขวา ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา!
หน้า หน้าท้อง ไหล่ซ้าย หน้าท้อง หน้า ใบหน้า!
ฉันปล่อยหมัดอย่างต่อเนื่องขณะกระโดดเพื่อชดเชยการขาดความสูง
“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคุณถึงแข็งแกร่งอย่างไม่ต้องสงสัย ฉันรับประกัน!”
อย่างไรก็ตาม Laairine สกัดกั้นพวกเขาทั้งหมดได้
ปลายนิ้วสีขาวเพรียวและสวยงามเหล่านั้นป้องกันการโจมตีของฉันได้อย่างง่ายดาย
บาชิอิน!
บาชิอิน บาชิอิน บาชิอิน บาชิอิน บาชิอิน!
มีเพียงเสียงกระแทกเท่านั้นที่ดังสะท้อนอย่างว่างเปล่า
“กล่าวอีกนัยหนึ่ง เทคนิคเหล่านั้นที่ต้องดิ้นรนของผู้อ่อนแอนั้นไม่เหมาะสำหรับคุณ จากนี้ไป คุณควรยัดเยียดพรสวรรค์อันศักดิ์สิทธิ์ของคุณให้ผู้อื่นและใช้ความรุนแรงตามที่คุณต้องการ!”
ในขณะที่ขยับมือของเธอด้วยความเร็วที่มองไม่เห็น สกัดกั้น หันเห และปัดหมัดของฉันออกไป Lairine ก็ยิ้มอย่างสดใส
ตรงกันข้ามกับฉันที่หายใจไม่ออกและเหงื่อออกมาก ผู้หญิงคนนี้มีสีหน้าเย็นชา
มันทำให้โมโหมาก
เดือด เดือด เดือด!
“นั่นคือวิธีที่เหมาะสมกับคุณในฐานะหนึ่งในผู้แข็งแกร่ง! …คุณเข้าใจไหม?”
วิธีคิดอันหยิ่งผยองนั่น!
ทัศนคติอันถ่อมตัวแบบนั้น!
ณ จุดนี้ ฉันไม่ชอบทุกอย่างที่เป็นเธอ!!
“อย่ามายุ่งกับฉัน!”
ฉันเตะอย่างสุดกำลัง
แน่นอนว่าการโจมตีเพียงครั้งเดียวนั้นถูกสกัดกั้นโดยฝ่ามือของ Lairine ได้อย่างง่ายดาย
บาชิอิน!!
เสียงที่ดังก้องกังวานเป็นพิเศษ และหญ้าโดยรอบก็ถูกลมพัดปลิวไป แต่อีกครั้ง มันไม่มีผลกับ Lairine เลย
ฉันกระโดด หมุนตัวไปในอากาศ โดยใช้ฝ่ามือที่ยึดเท้าเป็นที่วางเท้า และสร้างระยะห่าง
“อะไรนะ… 'วิธีการที่เหมาะสมกับผู้แข็งแกร่ง' คืออะไร! พูดไร้สาระแบบนี้!!”
และฉันก็ตะโกน!
ฉันปลดปล่อยความรู้สึกที่เอ่อล้นออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจออกมาในรูปแบบดิบๆ!
“อย่าพูดถึงความเป็นอยู่ของฉันนะ! ฉันตัดสินใจเลือกความเป็นของตัวเอง!!”
เสียงของฉันดังก้องไปทั่วทั้งทุ่งหญ้าซึ่งได้ยินเพียงเสียงลมเท่านั้น
แลรีน… ฟังแบบนั้นด้วยสายตาเบิกกว้าง
“นี่คือสมบัติล้ำค่าของฉัน! กำจัดมันเหรอ? ไม่มีทาง!!”
ร่างกายของฉันรู้สึกร้อนผ่าว!
ความโกรธของฉันจะไม่บรรเทาลง!
อาจเห็นฉันโวยวายด้วยความหลงใหลในขณะที่ยังคงไม่แสดงอารมณ์ ในที่สุด Lairine ก็เริ่มอยู่ไม่สุขในขณะที่เหงื่อออกอย่างเย็นชา
“เอ่อ อืม เห็นไหมเอมิจัง? ฉัน… ฉันกำลังคิดถึงสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับคุณ…”
“หุบปากซะ เจ้าพ่อเฒ่า!!”
“ผู้เฒ่า…!?”
เมื่อได้ยินคำพูดที่หลุดออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ แลรีนก็หยุดนิ่งและหยุดลง
และทันใดนั้น ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้น และในที่สุด Lairine ก็เริ่มโกรธด้วย
“มะ-กล้าดียังไงมาพูดกับแม่แบบนั้น!”
“หุบปาก! คุณไม่ใช่แม่! แค่แม่มดเก่า! ไอ้โง่ ไอ้โง่!!”
ฉันจะไม่ให้อภัยผู้หญิงคนนี้อีกต่อไป!
ฉันโยนคำพูดคมๆใส่เธอเหมือนมีดทีละคำ!
"งี่เง่า! งี่เง่า!! ไอ้โง่!!!”
นับเป็นการดูหมิ่นทางวาจาอย่างไร้ความปราณีอย่างร้ายแรง!!
“เอมิจัง เกิดอะไรขึ้นกับคุณ…?”
แลรีนมีสีหน้าเจ็บปวดมาก
และอีกครั้งฉันไม่ชอบสิ่งนั้น
เจ็บ?
อย่าเป็นคนเดียวที่ทำหน้าเจ็บ!
อย่างไรก็ตาม หากเป็นเช่นนั้น ฉันก็ยังให้อภัยเธอได้
ผู้หญิงคนนี้ เธอตกใจแบบนั้นเพียงชั่วครู่เท่านั้น
ในไม่ช้า สีสันแห่งความสุขก็เริ่มผสมปนเปไปกับการแสดงออกนั้น
Lairine จับแก้มของเธอด้วยมือทั้งสองข้าง และตะโกนพร้อมกับซ่อนรอยแดงนั้นไว้!
“เพื่อให้ลูกสาวที่เงียบขรึมและเชื่อฟังกลับกลายร่างแบบนี้!? นี่อาจจะเป็น…สิ่งที่พวกเขาเรียกว่า 'ช่วงกบฏ'!? ค๊าาา!!”
…เธอกำลังยุ่งอยู่
ล้อเล่นกันไปเรื่อยเปื่อย
ฉันไม่รู้ภูมิหลังของผู้หญิงคนนี้
ฉันไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่เมื่อเธออยากเป็นแม่ของฉัน
ฉันไม่สนใจ เลยไม่ได้ถาม
ถึงกระนั้นเธอก็ให้อาหารฉัน
เธอให้เตียงฉัน
เธอให้เสื้อผ้าฉัน
เธออยู่กับฉันเสมอ
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมแม้แต่ฉันด้วย!
เริ่มคิดว่านี่ต้องเป็นสิ่งที่แม่เป็น!
ฉันเริ่มคิดแบบนั้นแล้ว แต่!
…ฉันเริ่มคิดแบบนั้นแล้ว แต่!!
คนนี้!
ตั้งแต่ต้น!
ตั้งแต่แรกเธอไม่เคยตั้งใจจะเป็นแม่เลย!
เธอแค่อยากเล่นเป็นแม่!!
“นั่นมัน…”
ฉันส่ายหัวและกำหมัดแน่น
"ฮะ…?"
เสียงที่แผ่วเบาของ Lairine รั่วไหลออกมา
“ฉันจะ… ออกจากบ้านนี้!!”
ฉันหันหลังให้กับ Lairine และคฤหาสน์ และเริ่มวิ่งด้วยความเร็วเต็มที่ไปยังเนินเขาที่อยู่รอบๆ!


 contact@doonovel.com | Privacy Policy