บทที่ 19 | กับดัก (3)
* * *
เขารู้หรือไม่?
เขารู้อยู่แล้วและเพิ่งจะออกไปถาม? เขากำลังพยายามให้เธอสารภาพทุกอย่างก่อนที่จะเดินไปที่หน้าต่างและเปิดมันเองหรือเปล่า?
ด้วยความคิดนั้น Rienne พยายามที่จะละสายตาจากหน้าต่างที่ Rafit ซ่อนตัวอยู่บนกรอบอย่างหวุดหวิด
[Rienne] “ใช่ แค่นั้นแหละ”
[สีดำ] “ดีใจที่ได้ยิน”
แม้จะดูเหมือนรู้ทุกอย่างแต่เขาก็ตอบเรียบๆ
[สีดำ] “จากนั้นเริ่มการวัด”
[รีน] “. . ”
เธอทำอย่างนั้นไม่ได้ เธอจำเป็นต้องพาเขาออกจากห้องนี้โดยเร็วที่สุดเพื่อที่เธอจะได้พาราฟิตออกไป เขาสามารถยืนหยัดได้ในตอนนี้ แต่ในที่สุดคนข้างนอกก็สังเกตเห็นว่าราฟิตยืนอยู่นอกหน้าต่างของเธอ
และสิ่งต่าง ๆ จะซับซ้อนยิ่งขึ้นหากเขาล้มลง
[Rienne] “ไปที่ห้องอื่นก่อน”
Rienne เข้าใกล้ Black และกระซิบกับเขาอย่างเงียบ ๆ เธอรู้สึกละอายใจเล็กน้อยที่ต้องทำเช่นนี้ แต่ตอนนี้เธอแค่ต้องพาเขาออกจากห้อง
เธอต้องถือว่าเขารับรู้ถึงการปรากฏตัวของราฟิต หากเป็นเช่นนั้น เขาจะไม่จากไปหลังจากที่เธอวัดตัวเสร็จ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะพยายามอยู่เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น
นั่นคือสิ่งที่ Rienne เชื่อว่าเขาสามารถทำได้
ทั้งร่างกายและจิตใจ แบล็คเป็นคนเฉียบแหลม มีไหวพริบ และมีสติสัมปชัญญะสูงส่ง ถ้าเขาเป็นเพียงคนเถื่อนธรรมดาๆ ที่ไม่รู้อะไรเลยนอกจากสงครามและการเข่นฆ่า บางทีเธอคงไม่พบว่าเขาอันตรายแต่น่าหลงใหล
[ดำ] “ทำไม”
และเป็นไปตามที่เธอคาดไว้ เขาถามว่าทำไมเขาถึงต้องจากไป Rienne ลดเสียงของเธอ เป็นเสียงกระซิบที่แผ่วเบาเหมือนเสียงของผู้ล่อลวง
[Rienne] “ผู้หญิงรอฉันอยู่ข้างนอก”
[สีดำ] ". . ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น Black ก็จ้องมองไปที่ Rienne โดยไม่พูดอะไรสักคำ ดวงตาของเขาสดใสและซื่อตรงมาก ดูเหมือนว่าจะเปิดเผยทุกความคิดที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังลักษณะนิสัยของเขา
เขาก้มหัวลงมาหาเธอ น้ำเสียงของเขานุ่มนวลและต่ำพอๆ กับเสียงของ Rienne
[ดำ] “งั้นก็ส่งเธอไป”
[Rienne] “ฉันทำไม่ได้”
[สีดำ] “ทำไมล่ะ?”
[Rienne] “อุปกรณ์ตัดเย็บทั้งหมดของเธออยู่ที่นี่”
[สีดำ] ". . ”
[Rienne] “ฉันไม่สามารถ….. ปล่อยให้เธอรอข้างนอก…นานเกินไป”
หลังจากที่เธอพูดอย่างนั้น Rienne ก็รู้สึกว่าใบหน้าของเธอแดงขึ้น
[Black] “…เรื่องแบบนี้มันยากที่จะไม่คิดถึงคุณ เจ้าหญิง”
แบล็กค่อยๆ กระตุ้น Rienne ให้เข้ามาใกล้โดยที่มือของเขายังคงอยู่ในผมของเธอ และเธอก็เดินตามผู้นำของเขาโดยไม่ขัดขืน พวกเขาอยู่ใกล้กันอยู่แล้ว แต่แม้แต่ช่องว่างที่เล็กที่สุดระหว่างพวกเขาก็ค่อยๆแคบลง
จนแทบจะสัมผัสกัน
[สีดำ] “ฉันไม่รู้ว่ามันจะออกมาเป็นยังไง”
[Rienne] “หมายความว่าไง….?”
[สีดำ] “เราควรไปที่ไหน?”
แบล็กจับแขนของเธอด้วยมือของเขา แบล็กกระซิบกับเธออย่างอ่อนโยน
[Rienne] “เดอะ...ห้องถัดไปมากกว่า”
เขาหันร่างทั้งสองไปรอบๆ
เหยียบ!
เขากำลังเดินเร็วมาก และก่อนที่ Rienne จะรู้ตัวว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น เธอก็ได้ยินเสียงเปิดประตู
ห้องถัดไปอยู่ใกล้กว่าที่เธอคิดไว้มาก
* * *
สแลม!
เสียงของบางอย่างกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างแรงดังก้องไปในอากาศ แต่ไม่ใช่ร่างของ Rienne เธอไม่รู้สึกเจ็บปวดแม้แต่น้อย จากนั้น Rienne ก็รู้ว่า Black มีแขนโอบรอบตัวเธออยู่แล้ว ฝ่ามือของเขาพยุงหลังเธอไว้ก่อนที่เธอจะแตะกำแพง
ทันทีที่ประตูเปิดออก ริมฝีปากของทั้งคู่ก็ประกบกัน เมื่อรู้สึกว่าแบล็กลดศีรษะลงและโน้มตัวเข้าหาเธอ ศีรษะทั้งหมดของ Rienne เปลี่ยนเป็นสีขาวโพลน
เธอเอื้อมมือไปหาเขาโดยสัญชาตญาณ แขนของเธอคล้องรอบคอของเขาอย่างหลวมๆ แบล็กจับเธอด้วยแขนข้างหนึ่ง แบล็กยกเธอขึ้นไปในอากาศอย่างง่ายดายและดึงเธอขึ้นมาหาเขา
ทุกอย่างรู้สึกร้อนรุ่ม ราวกับว่าร่างกายของเธอกลายเป็นฟืน
ใช้เวลาเพียงประกายไฟเพียงครั้งเดียวก่อนที่ทุกอย่างจะเริ่มมอดไหม้
[Rienne] “อ่า เดี๋ยวก่อน….”
Rienne ถอนหายใจโดยไม่รู้ตัวขณะที่รอยจูบของ Black เคลื่อนลงมาที่คอของเธอ
[สีดำ] “คุณไม่ชอบเหรอ?”
[Rienne] “ไม่ นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉัน….”
[สีดำ] “งั้นก็อยู่นิ่งๆ”
แม้ว่าเท้าของเธอจะไม่แตะพื้น แต่ Rienne ก็ไม่รู้สึกประหม่า มือของเธอวางบนไหล่ที่กว้างและแข็งแรงของเขาอย่างมั่นคง และสิ่งที่เธอต้องการทำก็คือจับไว้ ทำให้เธออยากอยู่ใกล้ๆ
[รีน] “. . ”
Rienne ปล่อยลมหายใจออกมาเบา ๆ และจับที่ไหล่ของเขาแน่นขึ้น เมื่อรู้สึกว่าร่างกายของเธอสั่นเทา แบล็คหยุดชั่วขณะ แต่เขาไม่หยุดทันที
เขาถอนริมฝีปากออกช้าๆ ลูบไล้ไปทั่วผิวที่บอบบางของ Rienne
[สีดำ] “ไม่สบายหรือเปล่า” (1)
[Rienne] “ไม่…ไม่”
[Black] “แล้ว…คุณกลัวไหม?”
เธอเป็น สิ่งนี้น่ากลัว
เธอไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป และมันเริ่มรู้สึกเหมือนร่างกายของเธอไม่ใช่ของเธออีกต่อไป
[Rienne] “แค่นิดหน่อย….”
[สีดำ] ". . ”
….ถึงคราวที่แบล็คต้องถอนหายใจ Rienne รู้สึกว่าเขาพ่นลมหายใจร้อนรดที่คอของเธอ มันเป็นความร้อนที่ท่วมหัวของเธอและทำให้จิตใจของเธอลุกโชน
[สีดำ] “ไม่ต้องกลัว”
แบล็คพึมพำกับตัวเองเกือบปล่อยมือที่จับ Rienne และปล่อยให้เท้าของเธอแตะพื้นอีกครั้งอย่างระมัดระวัง ทันทีที่เขาทำ จู่ๆ ขาของ Rienne ก็รู้สึกหนักอึ้งมาก
….ไม่…นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันหมายถึงตอนที่ฉันพูดว่าฉันกลัว…เธอกำลังเข้าใจฉัน….
แต่เธอไม่สามารถขอให้เขาอุ้มเธอขึ้นมาและจูบเธออีกครั้ง แม้ว่าแบล็คจะเป็นคนรักของเธอ แต่เธอก็อายเกินกว่าจะร้องขอแบบนั้น
[สีดำ] “ฉันเดาว่าฉันเคลื่อนไหวเร็วเกินไป”
เขาเป็น? Rienne ไม่แน่ใจ
สิ่งที่เธอจำได้คือความรู้สึกแสบร้อนที่ไหลเวียนไปทั่วร่างกายของเธอ เมื่อมองย้อนกลับไป พวกเขาไม่ได้เคลื่อนไหวช้าอย่างแน่นอน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นคนเดียวที่เคลื่อนไหวเร็ว
ถ้าเธออยู่ในตำแหน่งของเขา เธออาจจะใจร้อนมากกว่านี้
[Rienne] “ไม่เป็นไร…..”
Rienne กระซิบอย่างแผ่วเบายิ่งกว่ายุง ดวงตาของเธอมองลงไปที่พื้น หลังจากที่ริมฝีปากของเธอเข้าไปพัวพันกับเขาเมื่อครู่อย่างอันตราย มันน่าอายเกินไปที่จะมองตาเขาตรงๆ
[ดำ] “แน่ใจนะว่าสบายดี?”
แต่ทันใดนั้น แบล็คก็มองเห็นเต็มตาของเธอ แม้ในขณะที่เธอมองลงไป
เขาคุกเข่าต่อหน้าเธอ ศีรษะของเขาอยู่ใต้หน้าอกของเธอขณะที่เขาเงยหน้าขึ้นมองเธอ ด้วยความตื่นตระหนก Rienne รีบเอามือปิดตาเพื่อหลีกเลี่ยงการจ้องมองของเขา
[Rienne] “ทะ…คุณกำลังทำอะไรอยู่?”
[ดำ] “คุณบอกว่าคุณสบายดี แต่คุณไม่ได้มองอย่างนั้น”
[Rienne] “ไม่ จริง ๆ ฉันไม่เป็นไร”
[สีดำ] “จริงเหรอ?”
[รีแอนน์] “ใช่”
[Black] “แล้วเธอปิดตาฉันทำไม”
[Rienne] “นั่นคือ…”
เธอรู้ดีว่าทำไม
แม้ว่านี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาจูบกัน แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ตอนนี้ Rienne รู้สึกเขินอายอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังอยู่ใกล้พอที่ Rienne จะเอื้อมมือไปปิดตาเขาได้อย่างง่ายดาย
ก่อนหน้านี้ เมื่อใดก็ตามที่ Rienne รู้สึกอายหรือเขินอาย เธอจะวิ่งหนีหรือกัดลิ้นตัวเอง แต่ตอนนี้เธออยู่ที่นั่น เอามือปิดตาเขาแทนที่จะหลบหน้าเขา
มันเป็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยที่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันกำลังเกิดขึ้น
[Rienne] “ฉันจะปล่อยเธอไป อย่ามองฉันแบบนั้น”
[Black] “….ถ้านั่นเป็นปัญหาสำหรับคุณ ก็โอเค”
[รีแอนน์] “ก็ได้”
ในขณะที่ Rienne ค่อยๆ เอามือของเธอออกจากดวงตาของเขา มือนั้นก็ค่อยๆ ปัดไปที่ด้านข้างของใบหน้าของเขาเพียงชั่วครู่ขณะที่มันตกลงมา ซึ่งเป็นการกระทำที่ไม่ต่างอะไรจากการสัมผัสเขา
แต่ก่อนที่เธอจะได้ถอยออกไป แบล็ครีบคว้าข้อมือของเธอและจับฝ่ามือของเธอให้เข้าที่
[สีดำ] “มันก็ไม่เลวเหมือนกัน”
[Rienne] “อะไร… คุณหมายถึง…?”
[สีดำ] “คุณกำลังแตะต้องฉัน เจ้าหญิง”
[รีน] “. . ”
แบล็คดึงข้อมือของ Rienne และจูบเธอที่ฝ่ามือ
[สีดำ] “งั้นวันนี้ฉันจะไม่สนใจมัน”
[รีแอนน์] “อะไรนะ?”
[แบล็ก] “ลูกชายนอกกฎหมายของตระกูลไคลน์เฟลเดอร์”
[รีแอนน์] “…..!”
แม้ว่าร่างกายทั้งหมดของ Rienne จะแข็งทื่อเหมือนรูปปั้น แต่ Black ก็ยังคงริมฝีปากของเขาไว้ที่มือของ Rienne ตลอดเวลา
ก่อนหน้านี้ Rienne รู้สึกกลัวมากที่มีผู้ชายจูบมือเธออย่างอ่อนโยน
[Black] “ตอนนี้ Tiwakan มีหน้าที่รักษาความปลอดภัยของ Castle Nauk ฉันไม่มีเหตุผลที่จะอนุญาตให้ผู้บุกรุกที่เข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาตจากฉันออกไปโดยสุจริต แต่สำหรับวันนี้….”
เขาใช้ริมฝีปากแตะมือเธอเบาๆ
[Black] “สำหรับวันนี้ ฉันจะไม่สนใจมัน…เพราะคุณแตะต้องฉัน เจ้าหญิง”
[รีน] “. . ”
Rienne ไม่สามารถพูดอะไรกลับไปได้ แบล็กปล่อยมือของเธอ ดำเนินบทสนทนาต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
[สีดำ] “คุณต้องการการวัดอะไรอีกบ้าง”
หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้น Rienne ก็ตระหนักว่าเธอไม่ได้นำสายวัดมา ในท้ายที่สุด Mrs. Flambard จะต้องเป็นคนทำงานให้เสร็จ
* * *
[Phermos] “ตามที่คุณสั่ง เราปล่อยให้เขาจากไปอย่างสงบ”
Phermos มีคำถามมากมาย ส่วนใหญ่เป็นการบ่นโดยธรรมชาติ
คนที่พวกเขาถูกบอกให้ออกไปตามลำพังไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก Rafit Kleinfelder เอง
ในปราสาทเก่าแก่ที่มีจุดบอดมากมาย มันง่ายเกินไปที่หนูจะแอบเข้าและออกโดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีใครสังเกตเห็นชั่วขณะ แต่ในที่สุด Phermos ก็ได้รับรายงาน
เขายิ้มกว้างจนสุดหูเมื่อได้รับแจ้งว่ามีหนูจากตระกูลไคลน์เฟลเดอร์แอบเข้าไปในปราสาท นี่เป็นโอกาสของพวกเขาที่จะบีบทุกอย่างที่ทำได้จากบ้านหลังนั้น ด้วยโมเมนตัมที่อยู่เคียงข้างพวกเขา มันจะเป็นประโยชน์สูงสุดที่จะกัดสิ่งนี้ในขณะที่พวกเขามีโอกาส
แต่เมื่อพวกเขาบอกว่าหนูกำลังตรงไปที่ห้องนอนของเจ้าหญิง Rienne รอยยิ้มของ Phermos ก็หายไปอย่างรวดเร็ว….
เพราะเขารู้ว่าแบล็คไม่มีความสุข
แทนที่จะยิ้ม เขากลับดูเป็นทุกข์อย่างยิ่ง การแสดงออกที่แข็งทื่อของเขาทำให้ชัดเจนอย่างมาก
เมื่อสังเกตเห็นว่า Phermos สามารถสาบานกับ God of War ได้ด้วยตัวเองว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็น Black พยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเองแบบนั้น
เห็นได้ชัดว่าหนูจากตระกูล Kleinfelder เป็นผู้บัญชาการอัศวินที่ยังมีชีวิตอยู่ ดูเหมือนว่าเขากำลังมุ่งหน้าไปยังห้องนอนของเจ้าหญิง Rienne เพื่อพบกับความรักของเขาอย่างลับๆ
เห็นได้ชัดว่าเจ้าหญิง Rienne ไม่สามารถลืมชายคนนี้ได้อย่างง่ายดาย
แม้ว่าตามความเป็นจริงแล้วมันคงจะน่าสงสัยหากเธอลืมเขาเร็วเกินไป พวกเขามีความสัมพันธ์กันมานานแล้ว และแน่นอนว่าชายผู้นี้ไม่มีความตั้งใจที่จะปล่อยเธอไป เขาไปไกลถึงปราสาทแม้ว่าจะเสี่ยงต่อชีวิตของเขาเอง
และเหนือสิ่งอื่นใด เขาเป็นพ่อของลูกของเจ้าหญิง Rienne ซึ่งแตกต่างจากเจ้าหญิง เขาจะไม่เลือกที่จะทิ้งเธอไปง่ายๆ ในสถานการณ์เช่นนี้
ปัญหาคือแบล็คจำเป็นต้องยืนยันสิ่งต่าง ๆ ด้วยตาและหูของเขาเอง ความคิดทั้งหมดของเขาเขียนไว้บนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน
….ไม่ถูกต้อง มันจะต้องมีความผิดพลาด พวกเขาควรจะย้ายไปแล้ว (2)
เมื่อเห็นอารมณ์ที่ชัดเจนจากเขา Phermos สามารถบอกได้ว่าหัวใจของ Black เริ่มเอนเอียงไปทาง Princess Rienne แล้ว
แต่การที่เขาโปรดปรานไม่ได้ทำให้เธอมีสิทธิ์แอบพบกับคนรักเก่าได้ทุกเมื่อที่เธอต้องการ แม้ว่า Phermos จะรู้ว่า Black ไม่เคยมีผู้หญิงอยู่เคียงข้างเขามาก่อน แต่เขาเชื่อว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายประเภทที่จะปล่อยให้ตัวเองถูกล้อเล่นแบบนี้
ท้ายที่สุดเขาเป็นคนที่มีความเชื่อมั่น เป็นคนที่ไม่ยอมแพ้และแข็งแกร่ง
Phermos คิดว่านี่คือวันที่ความเมตตาของเจ้านายของเขาที่มีต่อเจ้าหญิง Rienne จะหมดลง ในช่วงกลางของงานหมั้น เธอได้พาชายอื่นมาที่ห้องนอนของเธอ หากเป็นเช่นนั้น เขาแน่ใจว่าหัวของใครบางคนจะปลิวไปแล้ว
แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้น
ไม่นานหลังจากนั้น ข้อความก็ส่งเข้ามาเหมือนโชคชะตา
เจ้าหญิง Rienne กำลังขอเข้าเฝ้าพระเจ้าของเขา
ในขณะที่ Phermos ยังคงยุ่งอยู่กับการจัดระเบียบความคิดของเขาเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น Black ก็รีบออกไปแล้ว สำหรับเจ้าหญิง Rienne นั้นจริงๆ….
โชคดี…หรือฉลาด
พระเจ้าของเขามีสิ่งหนึ่งที่ถูกต้อง เจ้าหญิง Rienne เป็นสตรีที่เข้าใจได้ยาก Phermos ไม่สามารถบอกได้ว่าเธอไร้เดียงสาและอ่อนโยนจริง ๆ อย่างที่เธอเห็น….หรือว่าเธอแค่ทำหน้ากากให้สมบูรณ์แบบ
[Phermos] “ฉันได้รับแจ้งว่าหนูกลับมาที่รังโดยที่หัวยังติดอยู่ พูดถึงซึ่ง…” (2)
หลังจากกลับมาจากการพบเจ้าหญิง Rienne Phermos ก็อดไม่ได้ที่จะสังเกตเห็นว่า Black ดูคล้ายกับเธออย่างไร ใบหน้าของเขาครุ่นคิดด้วยสีหน้าที่เขาควบคุมไม่ได้
[Phermos] “…คุณแน่ใจหรือว่าต้องการเพิกเฉยต่อสิ่งนี้?”
Phermos ไม่สามารถระงับคำถามได้อีกต่อไป
[ดำ] “….แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว”
ผ่านไปนาน ในที่สุดแบล็คก็ตอบตกลง นั่นต้องหมายความว่ามันไม่ใช่การตัดสินใจที่ง่ายเลย
[Phermos] “ฉันขอถามได้ไหมว่าทำไม….? ไม่ จริง ๆ แล้วฉันอยากรู้อยากเห็นมาก ไม่ควรปล่อยให้ Kleinfelders อยู่ตามลำพังเช่นนี้ กองทหารรักษาการณ์ส่วนตัวของพวกมันไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรา แต่อย่างที่คุณทราบ พวกหนูเป็นพันธมิตรกับอาณาจักรชาร์กา”
[Black] “ครั้งนี้ฉันตัดสินใจทิ้งสิ่งต่างๆ ไว้คนเดียว”
[Phermos] “แต่…ฉันหมายความว่า… ทำไมคุณถึง…?”
[สีดำ] “ฉันได้รับบางอย่าง”
[Phermos] “ให้อะไรบางอย่าง….? โดยใคร? ไคลน์เฟลเดอร์ส?”
แม้ว่าโอกาสที่ Kleinfelders จะจ่ายเงินให้เขาจริง ๆ มีน้อย แต่ Phermos ก็ยังถาม พวกเขาเป็นคนเดียวที่มีวิธีการทำแบบนั้น
[สีดำ] “ไม่ใช่พวกเขา”
[ฟีมอส] “แล้วใคร…?”
[สีดำ] “มันคือเจ้าหญิง”
ขณะที่เขาตอบ คำพูดของเขาเต็มไปด้วยความรำคาญ Phermos รู้สึกในอกของเขาว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องหยุดการตั้งคำถามนี้ แม้ว่าเขาอยากจะรู้ว่าองค์หญิงให้อะไรแก่เจ้านายของเขาแทบตาย เขาก็ตัดสินใจกลืนความอยากรู้อยากเห็นของเขาลงคอ
แน่นอนว่าอาจเป็นเพราะ Phermos ที่ดีที่สุดยังคงสงสัยอยู่ เขาจะตอบสนองอย่างไรหากรู้ว่าค่าตอบแทนที่แบล็กได้รับคือเจ้าหญิงเพียงแค่สัมผัสใบหน้าของเขา
[Phermos] “ก็….ฉันหวังว่าอะไรก็ตามที่เจ้าหญิงมอบให้คุณก็คุ้มค่าที่จะเสียโอกาสในวันนี้ แต่ด้วยความเคารพ ฝ่าบาท… สิ่งนี้จะเกิดขึ้นต่อไปหากเจ้ายังใจอ่อนกับเธอเกินไป”
Phermos เตรียมพร้อมที่จะถูกดุว่ากล้าพูด แต่ Black กลับตอบอย่างหนักแน่น
[Black] “…ไม่ ฉันไม่คิดว่าจะเป็นเช่นนั้น”
[Phermos] “อะไรทำให้คุณมั่นใจขนาดนั้น”
[ดำ] “เพราะองค์หญิงไม่เรียกหา”
[Phermos] “คุณรู้ได้อย่างไรว่า….?”
[Black] “ถ้านั่นคือสิ่งที่เธอตั้งใจ เธอคงไม่โทรหาเราทั้งคู่พร้อมกัน ถ้าเธออยากจะฉลาดเกี่ยวกับเรื่องนี้”
Phermos ก็สับสนกับสิ่งนั้นเช่นกัน หากเป็นเช่นนั้น เจ้าหญิง Rienne จะไร้เดียงสาจริง ๆ อย่างที่เธอเห็นหรือไม่? นั่นคือสิ่งที่ทำให้หัวใจของเจ้านายของเขาอ่อนนุ่มเหมือนพุดดิ้ง?
[ฟีมอส] “แล้ว…. นี่หมายความว่าเธอเชื่อใจเจ้าหญิง Rienne เหรอ?”
เท่านั้น
* * *
T/N: (1) นี่เป็นการอ้างอิงถึงความรู้สึกไม่สบายทางร่างกายมากกว่าอารมณ์
(2) คำที่ใช้ในที่นี้คือ “넘어가셨어” ซึ่งมีความหมายว่า หมายถึงในบริบทนี้ "จะทำกับบางสิ่ง / เพื่อไปยังสิ่งต่อไป"
(3) เช่นเดียวกับหมายเหตุ Phermos อ้างถึงทั้ง Kleinfelders และ Rafit ว่าเป็นหนู / หนูค่อนข้างสม่ำเสมอตลอดทั้งส่วนนี้ ฉันแทนที่บางกรณีด้วย 'Kleinfelder' เพื่อแยกการทำซ้ำ แต่ฉันรู้สึกว่านี่เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องรู้ แสดงให้เห็นว่าเขาเคารพพวกเขามากแค่ไหน lol
ความคิดเห็นของผู้แปล: เยี่ยมมาก Siri เล่นเพลง “Everytime We Touch” โดย Cascada นอกจากนี้ ฉันรู้สึกแย่แทน Phermos คงไม่ง่ายนักเมื่อเจ้านายสุดเท่ผู้ยิ่งใหญ่ของคุณกลายเป็นคนธรรมดา