บทที่ 30 | ทดลอง
* * *
*
[สีดำ] “ย้าย!”
Black ผลัก Rienne ออกไป ทำให้เขารับแรงกระแทกจำนวนมากในขณะที่ Rienne หนีไปด้านข้างได้อย่างหวุดหวิด
[Rienne] “ลอร์ด Tiwakan!”
รีนน์กรีดร้อง
ชั่วพริบตาเดียว ถนนก็วุ่นวายไปหมด ขณะที่ถังไม้ยังคงหมุนต่อไป พวกเขาก็ทิ้งหมอกควันไว้ตามทาง
ผู้คนร้องตะโกนออกมาขณะที่พวกเขาพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อหลีกเลี่ยงถังที่ดูราวกับว่าพวกเขาสามารถบดขยี้พวกเขาได้อย่างง่ายดายหากถูกจับได้
[Rienne] “ท่านทิวา………..ฮึ่ม!”
และระหว่างความวุ่นวายนี้ มีคนคว้าตัว Rienne จากด้านหลังแล้วเอามือปิดปากเธอ
[???] “อยู่เงียบๆ”
[รีแอนน์] “…….!”
Rienne จำได้ทันทีว่าเป็นเสียงของใคร
[???] “ฉันไม่อยากให้เราถูกจับได้”
เสียงที่คุ้นเคยนั้นกอดเธอแน่นและบังคับลากเธอออกไป
และเช่นเดียวกัน Rienne ก็จากไป
*
* * *
*
[Rienne] “…….ไอ! บ้าไปแล้วเหรอ!?”
ในที่สุดมือที่ปิดปากเธอก็หายไป ทันทีที่ Rienne ไอเมื่ออากาศเข้าปอดอย่างกระทันหัน เธอก็ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ
แม้ว่าความจริงแล้วเธออยากจะพูดอะไรที่รุนแรงกว่านี้
[Rienne] “เกิดอะไรขึ้นกับคุณ…. คุณรู้หรือไม่ว่าสิ่งที่คุณทำลงไป…!?”
[ราฟิต] “รีแอนน์”
ผู้รับผิดชอบคือราฟิต
Rafit จับมือของ Rienne และวางบนใบหน้าของเขา มันเป็นการกระทำที่สุภาพและสุภาพเกินไปหลังจากความวิกลจริตที่เขาพยายามทำในที่สาธารณะ
[Rafit] “ฉันต้องการคุยกับคุณ ที่ไหนสักแห่งที่มีแค่เราสองคน โดยที่เราไม่ต้องกังวลว่าใครกำลังฟังอยู่”
[Rienne] “…..คุณทำมันพังหมดแล้ว”
Rienne ดูรังเกียจและอ่อนล้าอย่างแท้จริงบนใบหน้าของเธอ
พวกเขาอยู่ในรถม้าซึ่งมองไม่เห็นหน้าต่าง เห็นได้ชัดว่ามีความพยายามบางอย่างที่จะลักพาตัวเธออย่างมีประสิทธิภาพ
[Rienne] “หยุดรถม้า”
เมื่อสัมผัสได้ถึงความเย็นจากมือของเธอ Rafit จึงกำมือแน่นขึ้น
[Rafit] “Rienne คุณถอดใจจากเขาสักครู่ไม่ได้เหรอ?”
[Rienne] “คุณกำลังพูดถึงอะไร”
[Rafit] “ตอนนี้เขาคงจะตายแล้ว ดังนั้น….”
[Rienne] “หยุด ปล่อยฉัน!”
ทันใดนั้น ความกลัวและความตื่นตระหนกปะปนกันก็ปะทุขึ้นภายในตัวเธอ
ขณะที่ถังไม้ขนาดใหญ่เหล่านั้นร่วงลงมาหาพวกเขา สิ่งสุดท้ายที่ Rienne จำได้คือเสียงของ Black ที่บอกให้เธอออกไปให้พ้นทาง
ตอนนี้เขา……
มือซีดของเธอเริ่มสั่นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เขาตายแล้วเหรอ?
ไม่…ไม่ เขาไม่สามารถเป็นได้
เขาไม่ตาย
หลังจากใช้เวลาสิบปีในสนามรบ เขาจะไม่ตายเพียงแค่นั้น คนที่อดทนมากขนาดนั้นคงไม่ตายง่ายๆ กลางถนนหรอก
เขายังไม่ตาย เขาตายไม่ได้
[Rienne] “เขา…ไม่..ตายแล้ว…”
การมองเห็นของเธอเริ่มพร่ามัว แต่เธอไม่ได้ร้องไห้ เธอจะสามารถเห็นได้อย่างถูกต้องหากน้ำตาของเธอไหลออกมาอย่างอิสระ แต่ในสายตาที่เลือนลางของเธอ เฝ้าดูราฟิตขณะที่เขาโอบกอดเธอ เขาเริ่มดูเหมือนคนอื่น เหมือนผู้ชายคนนั้น
และนั่นคือตอนที่เธอตระหนัก
สิ่งที่เธอรู้สึกคือความสิ้นหวัง…..เพราะเธอไม่ต้องการให้ผู้ชายคนนั้นตาย
[Rienne] “เขายังไม่ตาย”
Rienne หายใจสั่นเทา ขณะที่น้ำตาเริ่มไหลอาบใบหน้า ในที่สุด ราฟิตก็เริ่มดูเหมือนราฟิตอีกครั้ง
[Rienne] “อย่าแตะต้องฉัน แล้วก็ออกไปซะ”
เมื่อพูดเช่นนั้น เธอจึงชักมือกลับและดึงมันออกจากการเกาะกุมของราฟิต
[Rienne] “ทิ้ง Nauk ไว้และไม่กลับมาอีก ฉันจะไม่พูดแบบนี้อีก”
[Rafit] “คุณคิดว่าฉันไม่รู้หัวใจที่แท้จริงของคุณจริง ๆ ไหมเมื่อคุณพูดแบบนั้นกับฉัน”
Rafit ยังคงไม่เข้าใจสิ่งที่ Rienne พยายามบอกเขา
[Rafit] “ไม่มีประโยชน์ที่พยายามจะกำจัดฉันด้วยคำพูดที่โหดร้ายแบบนั้น ฉันจะไม่ฟังมัน ไม่เป็นไร รีนน์…. คุณสามารถซื่อสัตย์ได้แล้ว ผู้ชายคนนั้นตายแล้ว! ตาย! และแม้ว่าเขาจะไม่ใช่ เขาก็จะเร็วพอ ฉันจะไม่ใช้มาตรการครึ่ง ๆ กลาง ๆ เมื่อพูดถึงเรื่องแบบนี้”
[Rienne] “อะไร….คุณกำลังพูดถึงอะไร”
[Rafit] “ฉันจะเสียโอกาสนี้ไปไม่ได้ในขณะที่คุณอยู่คนเดียว เดิมทีฉันตั้งใจจะพาคุณไป แต่แผนเปลี่ยนไปเมื่อเขาปรากฏตัวขึ้น ดังนั้นฉันจึงสั่งให้อัศวินแห่งตระกูลไคลน์เฟลเดอร์จัดการกับเขาทันทีที่เขาได้รับบาดเจ็บ—“
กระหน่ำ!
รถม้าที่บรรทุกพวกเขากำลังเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วเมื่อจู่ๆ ก็ชนกับบางสิ่ง—สั่นอย่างรุนแรงและตัดคำพูดของราฟิต กระจายไปในอากาศ
แต่ไม่มีทางรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่มีหน้าต่างและประตูปิดและล็อคจากด้านนอก
[ราฟิต] “เกิดอะไรขึ้น?”
ราฟิตตะโกนออกมา กระแทกกับฉากกั้นที่นำไปสู่คนขับรถม้า
แต่มีเสียงกรีดร้องดังออกมาแทนคำตอบ
[โค้ช] “อ๊าก!”
บูม!
เสียงกรีดร้องดังก้องไปไกล ฟังดูเหมือนมีคนจับตัวเขา ดึงเขาออกจากที่นั่งบนแคร่ที่กำลังเคลื่อนที่อย่างแรง แล้วเหวี่ยงเขาลงกับพื้น
และไม่ใช่แค่จินตนาการของ Rienne เท่านั้น Raft กระโดดออกจากที่นั่งและลุกขึ้นยืน
กระหน่ำ!
ก่อนที่เธอจะรู้ตัว มีบางอย่างหยุดรถม้า
มันสั่นอย่างรุนแรงอีกครั้งก่อนจะหยุดกะทันหัน ทำให้ Rafit ซึ่งยืนอยู่เสียการทรงตัวและตกลงมาทับ Rienne
บูม!
และในขณะที่พวกเขาติดอยู่อย่างนั้น ประตูรถม้าก็เปิดออก
[รีน] “. . ”
เมื่อแสงสว่างส่องเข้ามาในรถม้าที่มืดอย่างกะทันหัน Rienne ก็กระพริบตา ร่างที่มืดมิดตัดกับแสงจ้าของดวงอาทิตย์ และ Rienne สามารถเห็นตัวเองสะท้อนอยู่ในดวงตาที่เย็นชาของพวกเขา
เมื่อเห็นร่างนั้นปรากฏขึ้น ปกคลุมไปด้วยความมืดมิดและด้านหลังมีแสงจากดวงอาทิตย์ ความคิดหนึ่งเดียวเข้ามาในหัวของ Rienne
สัตว์ร้ายตัวใหญ่มหึมา
[สีดำ] ". . ”
ดวงตาสีฟ้าอ่อนราวกับสัตว์ป่าจ้องลงมาที่เธอ
ราวกับว่าเขาอยู่ห่างจากการฉีกคอของใครบางคน
* * *
[สีดำ] “ลุกขึ้น”
เสียงของเขาทุ้มต่ำเหมือนเสียงคำรามของสัตว์
หลังจากที่ Black คว้าร่างของ Rafit และดึงเขาออกจาก Rienne เธอจึงรู้ว่าเขากำลังพูดกับเธอ
กระหน่ำ!
เขาจับข้อเท้าของราฟิตแล้วเหวี่ยงลงไปที่ถนนอย่างแรงเท่าที่จะทำได้ กระแทกกับพื้นอย่างรุนแรง
[รีแอนน์] “…….!”
Rienne เอามือปิดปาก ไม่สามารถแม้แต่จะพูดอะไรออกมาด้วยความตกใจแม้แต่คำเดียว
[สีดำ] “ลุกขึ้น”
เขาย้ำกับตัวเอง
[รีน] “. . ”
ในที่สุด Rienne ก็นึกขึ้นได้ คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอคือแบล็ค
ความรู้สึกแรกที่เธอรู้สึกคือความโล่งใจในทันที
ดู…. เขายังไม่ตาย…
ทำไม Rafit ถึงบอกว่าเขาตายทั้งที่เขาไม่อยู่แล้ว? แค่นี้ก็โล่งใจแล้ว…….ดีใจจัง……
[Rienne] “ลอร์ด—“
แต่ความโล่งใจนั้นหายไปอย่างรวดเร็ว
[Black] “หรือฉันจะลากเธอออกไปเอง”
ไม่มีความอบอุ่นหลงเหลืออยู่ในน้ำเสียง ใบหน้าหรือดวงตาของเขา
[สีดำ] “คุณต้องการอย่างนั้นเหรอ?”
[รีแอนน์] “ไม่…. ไม่มันไม่ใช่…."
Rienne ยกกระโปรงของเธอขึ้นและดึงตัวเองขึ้น ตอนนี้เธอเพิ่งตระหนักในความเร่งรีบและวุ่นวายของรถม้าที่กำลังสั่นสะเทือน ร่างกายของเธอปวดมาก
[Rienne] “ยังไง……”
โดยไม่ต้องถาม สถานการณ์ก็ชัดเจนทันทีที่เธอก้าวออกจากรถม้า
ทหารรับจ้าง Tiwakan มีสถานที่ทั้งหมดล้อมรอบด้วยหลังม้า คนขับรถม้าที่เธอได้ยินไม่ปรากฏให้เห็น และราฟิตซึ่งถูกโยนทิ้งไป อยู่ในเงื้อมมือของทหารรับจ้างแล้ว
แผนของราฟิตล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง Rienne ไม่แน่ใจว่าพวกเขาสามารถติดตามรถม้าได้เร็วขนาดนี้ได้อย่างไร แต่อย่างน้อยตอนนี้เธอก็เห็นแล้วว่าพวกเขาเคลื่อนที่ได้เร็วแค่ไหน
แต่แล้วเธอก็สังเกตเห็นว่าเสื้อผ้าของแบล็คเปื้อนเลือด
[Rienne] “อาการบาดเจ็บของคุณสาหัสหรือเปล่า?”
Rienne เอื้อมมือไปหาเขาโดยไม่รู้ตัว แต่ Black ถอยหลังไปเล็กน้อยและหลีกเลี่ยงมือที่วิตกของเธอ
[สีดำ] “อย่าแตะต้องฉัน วันนี้ฉันจะไม่เลือดออกคนเดียว ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณถาม”
[Rienne] “ดีมาก….. เดี๋ยวก่อน ขอโทษนะ?”
[Black] “คุณอยากรู้ไหมว่าอาการบาดเจ็บของฉันรุนแรงพอที่จะฆ่าฉันได้ไหม”
[Rienne] “ฉัน….ไม่เข้าใจ…..”
[ดำ] “ฉันบอกคุณแล้ว วันนั้นจะเป็นวันเดียวที่ฉันจะเมินเฉยต่อลูกนอกสมรสของไคลน์เฟลเดอร์ส”
[รีน] “. . ”
ด้วยเหตุนี้ Rienne จึงตระหนักได้ว่าเหตุใด Black จึงหมดความกรุณาที่เขาเคยแสดงต่อเธออย่างรวดเร็ว
ขณะที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน จู่ๆ อุบัติเหตุก็เกิดขึ้น ส่งผลให้ Rienne หายตัวไป เขาไล่ตามเธอเพียงเพื่อพบว่าเธอวิ่งหนีไปที่ไหนสักแห่งในรถม้ากับคนรักเก่าของเธอ
และเมื่อเขาเปิดประตู Rienne และ Rafit ก็อยู่ในอ้อมแขนของกันและกันราวกับว่าพวกเขาอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน….. (1)
จากมุมมองของ Black ดูเหมือนว่า Rienne จะเป็นส่วนหนึ่งของแผนนี้ตั้งแต่ต้น
Rienne ส่ายหัวด้วยความสิ้นหวัง
[Rienne] “นั่นไม่ใช่สิ่งที่……….สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้คือ…..”
[สีดำ] “คุณไม่รู้เรื่องนี้เหรอ?”
[Rienne] “ฉันไม่ได้มาที่นี่ด้วยความเต็มใจของฉันเอง ฉันเพิ่งรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่อุบัติเหตุเมื่อฉันถูกบังคับขึ้นรถม้า”
[สีดำ] “……..ฉันเข้าใจแล้ว”
แต่ในขณะที่เขาพูดคำว่า 'ฉันเข้าใจ' เห็นได้ชัดว่าไม่มีความเข้าใจหรือการยอมรับในคำเหล่านั้นเลยแม้แต่น้อย
แบล็คไม่เชื่อคำพูดที่รีแอนน์พูด
[แบล็ก] “ถ้าอย่างนั้น ลูกชายนอกกฎหมายของไคลน์เฟลเดอร์สจะต้องเป็นคนคิดแผนกบฏนี้ด้วยตัวเขาเอง คุณไปหาเขา เราจะเอาหัวของเขามาที่นี่ กำจัดศพและส่งศีรษะกลับไปยังครอบครัว”
[ทหารรับจ้าง] “ครับท่าน”
คำสั่งนั้นชัดเจนและรัดกุม และได้รับการยอมรับอย่างรวดเร็ว
แต่ไม่ใช่โดย Rienne
[Rienne] “ลอร์ด Tiwakan!”
Rienne รีบดึง Black กลับมา ผ้าของเสื้อผ้าของเขาเปียกโชกไปด้วยโคลน และเธอรู้สึกได้ถึงเลือดที่เปื้อนปลายนิ้วของเธอ มันทำให้เธอรู้ว่าเขาบาดเจ็บแค่ไหน
[ดำ] “ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าแตะต้องตัวฉัน”
[Rienne] “คุณทำไม่ได้”
[สีดำ] “ฉันทำไม่ได้ อะไรนะ”
Rienne ปิดตาของเธอแน่นก่อนที่จะเปิดมัน
ไม่มีใครที่เซ็งและเหนื่อยกับสถานการณ์มากไปกว่าเธอ
ครอบครัวไคลน์เฟลเดอร์ไม่ได้เป็นเพียงแค่โรคระบาด และราฟิตซึ่งหมกมุ่นอยู่กับความสัมพันธ์ที่จบลงไปแล้ว ก็ยิ่งโกรธเคือง
แต่ถึงกระนั้น ราฟิตก็ไม่มีวันถูกฆ่าได้
การทำเช่นนั้นจะเป็นการปลุกระดมให้เกิดสงคราม
สงครามในอาณาจักรที่อ่อนแอและเจ็บป่วยเช่นนี้จะฉีกมันเป็นชิ้นๆ เติมเต็มด้วยการเข่นฆ่าที่ไม่รู้จบ Rienne ไม่สามารถพาตัวเองไปเผชิญหน้ากับผู้เสียชีวิตจากทั้งสองฝ่ายได้
[Rienne] “ได้โปรด…….คุณฆ่าเขาไม่ได้…..”
[Black] “Nauk เป็นสถานที่ที่ปล่อยให้คนทรยศก้มหน้าอยู่หรือเปล่า?”
[Rienne] “ถ้าเป็น Kleinfelders…”
Rienne กลืนลำบาก ราวกับว่าเธอกำลังบีบหนามที่คอของเธอ
[Rienne] “ราคานี้เป็นราคาที่เราไม่สามารถจ่ายได้ ไคลน์เฟลเดอร์สจะไม่นั่งเฉย—เราจะไม่สามารถต้านทานผลที่ตามมาได้”
[สีดำ] “ฉันจะจัดการกับมัน”
[Rienne] “ไม่ คุณทำไม่ได้”
หยด. หยด.
ขณะที่ Rienne จับเสื้อผ้าของเขาไว้แน่น เลือดก็ไหลซึมผ่านนิ้วของเธอและหยดลงบนเท้าของเธอ
[Rienne] “Nauk จะเป็นคนที่ต้องรับผลที่ตามมา การฆ่า Kleinfelders เท่ากับการฆ่า Nauk ครึ่งหนึ่ง”
หากพวกเขาทำสงครามกับราชวงศ์ บ้านทุกหลังในคณะผู้แทนชนชั้นสูงจะเข้าข้างไคลน์เฟลเดอร์ส เมื่อสงครามมาถึงและ Tiwakan กวาดล้างพวกเขา พวกเขาจะไม่ปราบปรามกลุ่มกบฏกลุ่มเล็กๆ
พวกเขาจะทุบอาณาจักรเล็ก ๆ ที่มีอยู่ให้แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ทำลายให้สิ้นซากและไม่เหลืออะไรไว้นอกจากเศษชิ้นส่วนที่แตกสลายไว้เบื้องหลัง
[Rienne] “Nauk เผชิญกับการสูญเสียมากเกินไปแล้ว ความเสียใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันคือฉันไม่ยอมรับข้อเสนอของลอร์ด Tiwakan เร็วกว่านี้ ถ้ามี….คงไม่มาถึงจุดนี้”
ถ้าเธอหยุดราฟิตไม่ให้ไปเสริมกำลังที่อาณาจักรชาร์กาได้
ถ้าเพียงเธอรีบยุติความสัมพันธ์แบบผูกมัดและผูกมัดกับเขาอย่างรวดเร็วและยอมรับข้อเสนอทันทีที่เธอได้รับ
ถ้าเธอมี ผู้คนหลายร้อยคนที่ตายไปก็จะยังมีชีวิตอยู่ และเธอคงไม่ต้องโกหกที่อันตรายมากมายเพียงเพื่อช่วยราฟิต
เธอไม่ต้องโกหกเรื่องการมีลูกเช่นกัน เธอไม่จำเป็นต้องตื่นตระหนกเกี่ยวกับวันที่เธอมีไข้ประจำเดือน หรือต้องหาทางปกปิดความไม่ชำนาญของเธอ
และเมื่อเขาได้สิ่งที่ต้องการจากเธอแล้ว…. การแก้แค้นหรืออะไรก็แล้วแต่…..
อย่างน้อยฉันก็ไม่ต้องรู้สึกเหมือนหัวกำลังจะระเบิด……. ต้องตั้งคำถามอยู่ตลอดเวลาว่าแท้จริงแล้วอะไรอยู่ในใจคุณ
[Rienne] “ได้โปรด……โปรดอย่าฆ่าเขา ฉันแค่ต้องการ……ปกป้องนอค”
ดวงตาที่เฉียบคมผิดปกติของเขาสแกนการแสดงออกของ Rienne เมื่อใดก็ตามที่เขาทำอย่างนั้น Rienne รู้สึกราวกับว่าเธอไม่สามารถโกหกเขาได้
[Rienne] “ไม่ใช่เขา แต่เป็น Nauk”
[ดำ] “………..ฉันไม่เชื่อคุณ”
แต่เมื่อคำตอบช้า ๆ ของแบล็กออกมา มันเป็นวลีที่ทำให้หัวใจของเธอสิ้นหวัง
[Black] “เธอแก้ตัวและสัญญาที่ไม่น่าเชื่ออยู่เรื่อยๆ เจ้าหญิงไม่สามารถรักษาได้ เจ้าหญิง……ฉันไม่อยากเชื่อเธอแล้ว”
[Rienne] “ได้โปรด…….โปรดเชื่อฉัน ทุกสิ่งที่ฉันบอกคุณตอนนี้เป็นความจริง”
[สีดำ] “เป็นไปไม่ได้”
ปากของแบล็คเกร็ง
[Black] “อาจมีเรื่องโกหกอีกมากมายที่ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำ ทำไมฉันถึงเริ่มไว้ใจคุณตอนนี้”
[รีน] “. . ”
Rienne ไม่สามารถหาคำที่จะพูดได้
เขาพูดถูกอย่างสมบูรณ์ เมื่อใดก็ตามที่ Rienne โกหกเพื่อหลีกเลี่ยงวิกฤตอย่างหวุดหวิด Black จะทำตัวเพิกเฉย แต่เขารู้อยู่เสมอว่ามีบางอย่างกำลังเกิดขึ้น แม้ว่าเขาจะไม่รู้รายละเอียดก็ตาม
[Rienne] “อะไรก็ได้……. ฉันจะทำทุกอย่าง….เพื่อพิสูจน์ว่าฉันไม่ได้โกหก……”
Rienne รู้สึกได้ถึงความสิ้นหวังที่ถาโถมเข้ามา แต่ Black ดูเหมือนจะไม่เห็น เขามองลงมาที่เธอด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวและบิดเบี้ยวบนใบหน้าของเขา
[ดำ] “ดูเหมือนว่าฉันจะสนับสนุนนิสัยแย่ๆ ในตัวคุณ เจ้าหญิง”
[Rienne] “คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร……?”
[Black] “คุณคิดว่าคราวนี้ทุกอย่างจะเป็นไปตามที่คุณคิดไหมถ้าคุณใช้ร่างกายของคุณเพื่อเอาใจฉัน” (2)
เท่านั้น
* * *
T/N: (1) หมายถึง "ในอ้อมกอด" หรือ "ในอ้อมกอด" ตามตัวอักษร แต่ในบริบทนี้ อาจมีความหมายแฝงที่โรแมนติกมากกว่า
(2) เขาใช้คำในที่นี้ที่แปลว่า 'ทำดี/เคยชินกับบางสิ่ง' ร่วมกับคำที่แปลว่า 'ปลอบประโลม/ทำให้สงบ/สงบ' เป็นต้น เช่น Rienne ใช้ร่างกายของเธอทำให้เขาสงบเป็นนิสัย ออกจากสถานการณ์ที่ยากลำบาก
Astral comment: อ๊อฟ นั่นมันเยอะมาก
ความคิดเห็นผี: *ใส่ elmo fire meme* หัวใจของฉัน…..;_;