บทที่ 51 | ในช่วงเวลานี้
Mrs. Flambard กอด Rienne ใบหน้าและน้ำเสียงของเธอจริงจังอย่างไม่น่าเชื่อ
[นาง. Flambard] “และฉันจะบอกคุณเพราะคุณไม่มีประสบการณ์ใด ๆ เจ้าหญิง แต่ไม่ควรมีเพศสัมพันธ์ในช่วงเวลานี้ของเดือน ไม่ว่ามันจะเย้ายวนเพียงใดที่จะหลงระเริงในร่างกายของกันและกัน คุณต้องหลีกเลี่ยงมัน คุณเข้าใจไหม?"
Rienne ตกใจมากที่ได้ยินคำว่า 'เซ็กส์' อย่างห้วนๆ เธอส่ายหัวราวกับว่าเธอตกตะลึง และสายตาของเธอก็มองไปรอบๆ ไม่แน่ใจว่าควรตั้งหลักตรงไหน
[Rienne] “นั่นไม่ใช่เหตุผลที่เราทำสิ่งนี้ มันกะทันหันเกินไปสำหรับเรื่องแบบนั้น”
ตอนนี้ Mrs. Flambard ทำหน้าแปลกๆ
[นาง. แฟลมบาร์ด] “ขอโทษ? แล้วทำไมคืนนี้คุณถึงนอนร่วมเตียง”
ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกราชวงศ์ที่แต่งงานแล้วหรือคู่ขุนนางทั่วไป เว้นแต่พวกเขาตั้งใจที่จะมีความสัมพันธ์ทางกาย ก็ไม่มีความจำเป็นสำหรับพวกเขาที่จะร่วมเตียง
มีหลายกรณีที่ห้องนอนของพวกเขาอยู่ติดกัน แต่ไม่ใช่เรื่องปกติเลยแม้แต่น้อยที่พวกเขาจะใช้ห้องร่วมกันเป็นประจำ สิ่งนั้นถูกมองว่าเป็นเพียงสำหรับคนยากจนที่ไม่สามารถมีห้องนอนแยกได้
ดังนั้นสิ่งที่ Rienne พูดในตอนนี้จึงแปลกมาก [Rienne] “เพราะว่า….มันดีเหรอ?”
[นาง. แฟลมบาร์ด] “ใครพูดอย่างนั้น? เขาเหรอ?”
[รีแอนน์] “…….ค่ะ”
Tch ผู้หญิงคลิกลิ้นของเธอ
[นาง. Flambard] “ความดี คุณไร้เดียงสาเกินไป เจ้าหญิง”
[Rienne] “คุณหมายความว่ายังไง”
[นาง. Flambard] “แค่นอนเตียงเดียวกันเขาจะพอใจเหรอ?”
[Rienne] “เป็นไปได้……..”
นั่นเป็นวิธีที่เธอเป็นอย่างน้อย
[นาง. Flambard] “ใช่ มีข่าวลือว่าเขาชอบผู้ชาย แม้ว่าฉันจะไม่ค่อยรู้เรื่องนี้เท่าไหร่ก็ตาม”
[Rienne] “นั่นเป็นเพียงข่าวลือ”
[นาง. Flambard] “ฉันไม่รู้ เจ้าหญิง สิ่งที่คุณพูดอาจมีความจริงอยู่บ้าง”
[รีน] “. . ”
นั่นไม่ใช่มัน
[นาง. แฟลมบาร์ด] “ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันก็ไม่ได้กังวลอะไร ฉันจะพูดให้จบที่นี่และปล่อยให้คุณพักผ่อน คืนนี้หลับให้สบายนะเจ้าหญิง”
[รีน] “. . ”
Rienne เงียบจนกระทั่งผู้หญิงออกจากห้องนอนของเธอ
เธอรู้สึกว่าถ้าเธอพยายามเปิดปาก เธอก็จะออกมาเพียงเพราะรู้สึกอายมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากเธอพยายามหักล้างคำพูดของเธอด้วยตัวอย่างสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต
*
* * *
*
เธอไม่สามารถหาตำแหน่งที่ดีที่สุดสำหรับหมอนของพวกเขาได้
Rienne พลิกตัวพวกเขาครั้งแล้วครั้งเล่า ฟังเสียงน้ำแผ่วเบาที่ดังมาจากห้องน้ำ
หากหมอนอยู่ใกล้กันเกินไป เธอจะรู้สึกเขินอายมาก แต่ถ้าเธอจัดหมอนให้ห่างกันเกินไป เขาอาจคิดว่าเธอผลักไสหรือปฏิเสธเขา
เมื่อถึงจุดหนึ่งเธอรู้สึกแปลกมากภายใน
……ฉันกำลังทำอะไร? พวกเขาเป็นแค่หมอน
ปุย. ปุย.
Rienne ค่อยๆ เลื่อนหมอนกลับลงมา ซึ่งตอนนี้มันยวบลงเล็กน้อยเนื่องจากเธอใช้มันมากขนาดไหน
[Rienne] “…….แต่นั่นดูห่างกันเกินไป”
เธอหยิบหมอนมาและทำให้ระยะห่างระหว่างกันแคบลง
[Rienne] “เอาล่ะ แค่นั้นแหละ ฉันจะไม่ยุ่งกับพวกเขาอีกต่อไป”
Rienne ยกขอบผ้าห่มขึ้นและสอดตัวเข้าไปข้างใน และเช่นเดียวกับที่เธอทำ เสียงของน้ำก็หยุดลง ไม่นานกว่าที่แบล็คจะเข้ามา กลิ่นสดชื่นเหมือนน้ำ
…..จู่ๆก็รู้สึกเหมือนอากาศไม่พอ เธอไม่ได้คิดอะไร แต่แก้มของเธอยังคงแดงอยู่ Rienne ดึงผ้าห่มคลุมศีรษะปิดหน้า
บาดุม. บาดัม….
เวลาเดินมาถึงอย่างช้าๆ และเธอสามารถได้ยินทุกวินาทีที่ถูกขับกล่อมไปพร้อมกับการเต้นของหัวใจของเธอ เวลาผ่านไปช้า นัยน์ตาของเธอค่อย ๆ หลับสนิท
รับสารภาพ
และถ้าไม่ใช่เพราะเสียงเปิดประตูเบาๆ เธอคงหลับไปแล้ว
[สีดำ] “…….นี่มันเล็กน้อย….”
ตอนนี้ฉันกำลังคิดอะไรไม่ดีอยู่
ในช่วงเวลาสั้น ๆ Rienne คิดว่าเธอได้ยินเขาพึมพำกับตัวเอง แต่ในขณะที่เธอลืมตาขึ้นเพื่อถามเขาว่ามีอะไรผิดปกติ—
[รีแอนน์] “……..!”
ผ้าห่มที่ปิดหน้าของเธอถูกดึงลงอย่างรวดเร็ว และทันทีที่ใบหน้าของเธอเผยออกมา เธอรู้สึกถึงความรู้สึกที่เขากดริมฝีปากของเขากับเธอ
[ดำ] “ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้หลับ”
แบล็คพึมพำ ดึงริมฝีปากล่างของเธอเบา ๆ ในลักษณะที่จั๊กจี้เท่านั้น
[สีดำ] “เปิดตาของคุณ”
จากนั้นเธอก็รู้สึกว่าเขาเอามือโอบรอบใบหน้าของเธออย่างอ่อนหวาน
เธอฟังและลืมตาอย่างเงียบ ๆ แต่เธอไม่รู้ว่าเขาจะอยู่ใกล้แค่ไหน เธออายมาก เธออยากจะปิดมันอีกครั้ง
[Rienne] “ฉันไม่ได้แสร้งทำเป็นหลับ……”
เสียงของ Rienne เงียบราวกับเสียงกระซิบ
แม้ว่าเธอจะเงียบก็ไม่เป็นไร พวกเขาอยู่ใกล้กันมากจนถ้าคนใดคนหนึ่งเอ่ยแม้แต่คำที่เล็กน้อยที่สุด ลมหายใจของพวกเขาจะถูกแผดเผาเข้าไปในผิวหนัง
[ดำ] “แล้วนี่เกี่ยวอะไรด้วย? คุณกำลังปกปิดใบหน้าของคุณ”
[Rienne] “นั่นสินะ……มันเป็นนิสัยของฉันเอง”
ฟังดูเหมือนเป็นข้อแก้ตัวเมื่อเธอพูด แต่มันเป็นเรื่องจริงทั้งหมด อากาศมักจะหนาวเย็นอย่างไม่สบายใจในช่วงฤดูนี้ ดังนั้นเธอจึงมักจะนอนเอาผ้าห่มคลุมศีรษะ
[Black] “คุณไม่ได้วางแผนที่จะไล่ฉันออกใช่ไหม”
[Rienne] “ถ้าฉันเป็น ฉันคงไม่เอาผ้าห่มสำรองมา……”
ในที่สุด ความสนใจของแบล็กก็ถูกดึงออกไปในขณะที่สายตาของเขาจับจ้องไปที่ริแอนน์ที่จ้องมองไปที่ผ้าห่มซึ่งนั่งเงียบๆ ในจุดที่ว่างเปล่าข้างๆ เธอ
[สีดำ] “ฉันไม่เห็นอย่างนั้น”
ดำหันกลับมาจูบเธออีกครั้ง
[ดำ] “แต่ฉันไม่ชอบที่คุณกำลังจะนอนอยู่แล้ว”
[Rienne] “อืม ก็แค่……”
[ดำ] “ฉันอยู่นี่”
[รีแอนน์] “……..ขอโทษนะ?”
[ดำ] “จะนอนแล้วเหรอ”
คำพูดที่ได้ยินจากตรงหน้าจมูกของเธอกระทบกับหลังหูของเธอ เป็นเพราะเขาอยู่ใกล้เธอเกินไปหรือเปล่า? ใบหน้าของเขาอยู่ตรงนั้น
[Rienne] “เราจะทำอะไรอีก…….ถ้าไม่นอน”
[สีดำ] “ฉันไม่รู้”
แบล็กเลื่อนมือของเขาลงมาบนใบหน้าของเธอ ค่อยๆ ใช้นิ้วหัวแม่มือลูบริมฝีปากที่เปียกชื้นของเธอ
[ดำ] “แต่ฉันอยากคุยกับคุณก่อน”
[Rienne] “คุยกับฉันเหรอ? เกี่ยวกับอะไร?"
[สีดำ] “อะไรก็ได้”
ขณะที่นิ้วของเขาเคลื่อนผ่านริมฝีปากของเธอ เธอแยกออกจากกันโดยไม่ได้ตั้งใจราวกับว่าจะพูด ทำให้ลิ้นของเธอสัมผัสกับนิ้วของเขา จากนั้นเขาก็ขมวดคิ้ว ขมวดคิ้วราวกับว่าเขากำลังเจ็บปวด
[สีดำ] “คุณชอบแบบไหน?”
เป็นเรื่องแปลกอะไรที่จะถามเธอขณะที่เอานิ้วแตะริมฝีปากเธอแบบนี้
[Rienne] “ฉันชอบอะไร? อ้างอิงถึงอะไร”
[สีดำ] “อะไรก็ได้”
นั่นคือสิ่งที่เขาพูดก่อนหน้านี้
[Rienne] “ก็……”
เป็นคำถามง่ายๆ ถามถึงสิ่งที่ชอบหรือดี แต่อย่างใดมันก็ยากสำหรับ Rienne ที่จะตอบ
ฉันชอบอะไร…….
แต่ยิ่งเธอคิดก็ยิ่งไม่สามารถหาคำตอบที่ดีได้ซึ่งทำให้เธอรู้สึกลำบากใจมากขึ้นเท่านั้น
[Rienne] “ฉันไม่ชอบความหนาวเย็นเอาซะเลย”
[ดำ] “………ฉันถามถึงความชอบของคุณ”
……เธอยังไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไร เธอไม่รู้ว่าเธอชอบอะไรประเภทไหน แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อถึงเวลาที่เสียงของ Rienne เปล่งออกมา มันก็สั่น
[Rienne] “ฉันชอบถ้าไม่มีอะไรต้องกังวล”
[Black] “………ช่วงนี้คุณมีความกังวลอะไรหรือเปล่า?”
มีจำนวนมากเกินไปที่จะนับ ถ้าเธอต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นพิเศษ มันคงเป็นเรื่องโกหกที่เธอกำลังรวบรวมความกล้าที่จะสารภาพ
[Rienne] “ฉันมีมากมาย การแต่งตั้งมหาปุโรหิตคนต่อไป ที่อยู่ของคนรับใช้……แต่แล้วก็มีเรื่องของสภาใหญ่ด้วย และฉันก็กังวลว่าวันแต่งงานจะกำหนดเมื่อไหร่ หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป มันอาจจะล่าช้าออกไป และฉันสงสัยว่า Kleinfelders จะไม่อนุมัติ High Priest คนใหม่จนกว่าจะเกิดขึ้น”
[ดำ] “ฉันรู้จักพวกนั้น มีอะไรอีกไหม?”
[Rienne] “มีอะไรอีกไหม?”
[สีดำ] “กังวลอีกต่อไป”
[Rienne] “ก็…..มีความแห้งแล้งที่สิ้นสุดในฤดูใบไม้ร่วงที่แล้ว และฤดูหนาวปีนี้อาจจะหนาวมาก ดังนั้นฉันหวังว่าบ่อน้ำจะไม่กลายเป็นน้ำแข็ง ปีที่แล้วอากาศหนาวจัดจนทุกคนต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก แล้วก็มี—“
[ดำ] “คืนนี้ไม่กังวลเหรอ?”
[Rienne] “หืม? คืนนี้……?"
จู่ๆ ใบหน้าของเธอก็ซีดเซียว พยายามคิดว่าคำว่า 'กังวลเกี่ยวกับคืนนี้' หมายถึงอะไร
[ดำ] “คุณไม่กังวลหรือว่าฉันจะทำอะไรคุณได้บ้าง”
…….โอ้ นั่นคือสิ่งที่เขาพูดถึง Rienne คิด ในการตอบสนอง เธอจับมือของเธอ โอบนิ้วของเธอรอบมือของแบล็กที่ยังคงกุมอยู่เหนือริมฝีปากของเธอ
[Rienne] “ฉันไม่กังวล ฉันรู้แล้ว”
[สีดำ] “คุณรู้ไหม”
[รีแอนน์] “ใช่ คุณบอกผมว่า. เราจะนอนเตียงเดียวกันเหมือนเมื่อก่อน”
เขาบอกว่าเขาอยากนอนด้วยกันเหมือนคืนนั้น และเขาอยากจูบเธอเมื่อทั้งคู่ตื่น เขาแสดงเจตจำนงอย่างชัดเจนว่าจะกอดเธอไว้แน่นในขณะที่พวกเขานอนด้วยกันอย่างแท้จริงโดยไม่ได้คิดอะไรไม่ดี
แต่แล้วแบล็คก็ยิ้มออกมา
[ดำ] “คุณเป็นผู้หญิงที่คาดเดาไม่ได้จริงๆ เจ้าหญิง”
Rienne ไม่เข้าใจจริงๆว่าเขาหมายถึงอะไร
[Rienne] “ว่าไงนะ”
[Black] “เมื่อวานฉันบอกว่าอยากนอนเตียงเดียวกับเธอ เธอปฏิเสธเพราะไม่คิดว่าฉันจะดีอะไร แล้ววันนี้……”
Black หยุดพูด จับมือของ Rienne แล้วพลิกกลับ กดจูบลงบนฝ่ามือของเธอ
[ดำ] “วันนี้คุณทำตัวเหมือนไม่รู้อะไรเลย”
[รีน] “. . ”
เธอได้ยินมาจากพี่เลี้ยงของเธอก่อนหน้านี้
เป็นความจริงที่ Rienne ไม่รู้อะไรเลยและเธอไม่มีประสบการณ์ในอาณาจักรนี้ และการได้ยินคำพูดเงอะงะที่เธอพูดโดยตรงจากปากของแบล็คยิ่งทำให้สิ่งที่เธอกำลังจะพูดยากขึ้นไปอีก
[Rienne] “ฉัน…..มีเรื่องจะบอกเธอ”
Rienne มีเวลายากที่จะเลือกคำพูดของเธอ
[Rienne] “วันนี้ฉันมีช่วงเวลาที่ยากลำบากนิดหน่อย……”
[สีดำ] “ฉันรู้”
แบล็คก้มศีรษะลง สัมผัสหน้าผากของพวกเขาด้วยกัน
ในขณะที่เขาทำ ตอนนี้เขารู้สึกใกล้ชิดกับเธอมาก แต่ความรู้สึกนั้นแตกต่างจากการจูบมาก
[ดำ] “บอกแล้วไงว่ายังต้องระวัง”
[รีแอนน์] “……?”
เขากำลังพูดถึงอะไรในตอนนี้?
[Black] “หมอจากไปเมื่อเช้านี้ แต่ฉันยังไม่ลืม”
หมอออกไป……? อา……เขากำลังพูดถึงเด็ก ฉันคิดว่าเขาคงคิดแบบนั้น
[Black] “ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะรักษาคุณค่าของคุณไว้ เจ้าหญิง…..ดังนั้นฉันจะทำให้ดีที่สุดเพื่อปกป้องคุณ ไม่ต้องกังวลว่าจะต้องจัดการกับเรื่องนี้ด้วยตัวคุณเอง”
[รีน] “. . ”
แบล็กขยับหน้าผากออกห่างจากรีแอนน์ เอื้อมมือดึงผ้าห่มกลับมาคลุมตัวเธอ เขาดึงมันขึ้นมาจนถึงคางของเธอราวกับว่าเขากำลังจับเธอไว้
[ดำ] “แต่ฉันคิดว่าหมอนของฉันอยู่ไกลเกินไป”
เขาหยิบหมอนที่ Rienne เตรียมไว้ให้ ซึ่งห่างเกินไปตามมาตรฐานของเขา และดันหมอนเข้าไปใกล้โดยไม่พูดอะไรอีก
[รีน] “. . ”
Rienne หยุดหายใจเมื่อเตียงขยับ รู้สึกว่าเขานอนลงข้างๆ เธอ เมื่อถึงจุดหนึ่ง เขาจะหันตัวไปด้านข้าง แต่ Rienne ไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำในตอนแรก ทั้งสองยังคงนิ่งอยู่อย่างนั้น ใบหน้าของพวกเขาหันเข้าหากัน
……..ฉันมีเรื่องจะบอก
แม้ว่าเธอจะอ้าปาก แต่ไม่มีคำพูดใดออกมาแม้แต่คำเดียว และ Rienne ก็ตกอยู่ในความเงียบอย่างต่อเนื่องเพราะความอับอาย
ด้วยความเขินอายของเธอเอง เมื่อได้เห็นหน้าของแบล็คใกล้ๆ แบบนี้ เธอก็รับรู้ได้เสมอว่าเขาน่าทึ่งแค่ไหนในทุกๆ ด้าน แม้แต่การคิดถึงเรื่องนี้ก็ทำให้หัวใจที่ขี้อายของเธอสั่นไหว
[ดำ] “คุณกำลังมองหาแผลเป็นบนหน้าฉันอีกหรือเปล่า”
แบล็คถามเมื่อเขาสังเกตเห็นเธอจ้องมอง
[รีแอนน์] “ไม่ ฉันคิดว่าเป็นคนเดียวที่ฉันพบในตอนนั้น”
แต่เธอมีบางอย่างที่เธออยากจะบอกเขาจริงๆ
[Rienne] “และฉันหวังว่าฉันจะไม่พบรอยแผลเป็นเพิ่มเติมบนตัวคุณ”
เธอจำเป็นต้องพูดแบบนี้ นี่เป็นโอกาสของเธอ……แต่ปากของเธอเอาแต่พูดเรื่องอื่นแทน
Black จับมือของ Rienne และกดปลายนิ้วเล็กๆ ของเธอเข้ากับริมฝีปากของเขา
[Black] “แต่ถ้าฉันไม่มีแผลเป็นแล้ว เธอก็ไม่มีเหตุผลที่จะมองฉันในแบบที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้ เจ้าหญิง”
[Rienne] “คุณคิดผิด”
[ดำ] “หมายความว่าไง?”
[Rienne] “ตอนนั้นฉันไม่ได้จ้องเธอเพราะฉันมองหารอยแผลเป็น ฉันเพิ่งพบมันเพราะฉันจ้องมองอยู่แล้ว”
แม้ว่าจะไม่มีรอยแผลเป็นให้พูดถึงบนร่างกายของเขา แต่เธอก็มักจะมองมาที่เขาเหมือนตอนนี้ ตราบใดที่เขาอยู่ต่อหน้าเธอ
[สีดำ] “เหมือนกับที่ฉันเจอสิ่งนี้ไหม”
แบล็คพึมพำ เสียงของเขาเบามาก เขาสามารถพูดกับตัวเองได้อย่างง่ายดาย เขาปัดมือไปที่กระใต้หูของ Rienne เป็นส่วนหนึ่งของตัวเธอเองที่เธอไม่เคยเห็นด้วยตาของเธอเอง
[Rienne] “บางที”
Rienne ยังยกมือขึ้น ใช้นิ้วแตะรอยแผลเป็นที่เธอพบบนคิ้วของ Black เมื่อรู้สึกถึงสัมผัสของเธอ แบล็คหลับตาข้างหนึ่งขณะที่มือของเธอปัดขนตาของเขา
[Rienne] “ฉันทำให้คุณไม่สบายใจหรือเปล่า”
[สีดำ] “………ไม่แน่นอน”
เมื่อเปิดตาเพียงข้างเดียว Black ก็จับมือของ Rienne และดึงลงมา ทำให้มือของเธอไหลลงมาจากตาของเขาและมาหยุดที่แก้มของเขา
[ดำ] “ฉันอยากมีแผลเป็นอีกที่นี่”
[Rienne] “ฉันไม่ทำ”
ทันใดนั้น สีหน้าของ Rienne ก็บูดบึ้ง
เขากำลังพูดถึงอะไร? เขาอยากได้แผลเป็น…บนใบหน้า…? ทำไม
[Rienne] “ถ้าคุณต้องการให้ฉันสัมผัสคุณ ก็ขอให้ฉันทำ อย่าคิดจะทำให้ตัวเองมีแผลเป็น”
[สีดำ] ". . ”
จู่ๆ แบล็คก็ขมวดคิ้ว ช่องว่างระหว่างคิ้วของเขาแคบลง
อันที่จริงมันเป็นการแสดงออกที่ซับซ้อนกว่านั้นมาก บางครั้งดูเหมือนเขากำลังยิ้ม แต่บางครั้งก็ดูตรงกันข้ามเช่นกัน
[Black] “คุณบอกว่าคุณไม่ชอบตอนที่ฉันขออนุญาตเจ้าหญิง”
ใช่ Rienne จำคำพูดนั้นได้
[Black] “ดังนั้นคุณควรระวังให้มากขึ้นเมื่อพูดแบบนั้น”
[รีแอนน์] “ขอโทษ?”
เขากำลังพูดอย่างอ่อนโยนเมื่อเทียบกับคำพูดของเขา
[ดำ] “ฉันไม่คิดว่าคุณจะรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปได้”
พูดคำเหล่านั้นราวกับว่าพวกเขากำลังตัดเขาออกจากทางออก Black ทับริมฝีปากของเขากับเธอ
นอนอยู่บนเตียงเดียวกันแบบนี้ การหลบหนีก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วหากอยู่ใกล้กันแค่ไหน แต่ทันทีที่เธอรู้สึกว่ามือใหญ่ของเขาประคองใบหน้าของเธอไว้ เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถหลีกเลี่ยงสิ่งนี้ได้
Black เร่งเร้าริมฝีปากของ Rienne ออกจากกัน ส่งจูบที่ทำให้ร่างกายของเธอหลอมละลายด้วยความเร่งรีบและเร่าร้อน
อา……ความคิดของฉัน……กำลังล่องลอยไปหมด
Black ดึง Rienne ขึ้น ล็อคเธอไว้ในวงแขนของเขา และความรู้สึกที่น้ำหนักของเขากดทับหน้าอกของเธอนั้นทำให้รู้สึกไม่สุภาพ แต่ก็น่าตื่นเต้น (1)
อะไรนะ….ตอนนี้ฉันควรทำยังไง…..?
ภายใต้เสื้อคลุมที่เขาสวม ชุดสีดำล้วนเป็นกางเกง ดังนั้นสิ่งแรกที่ Rienne ได้รับการต้อนรับคือสัมผัสของหน้าอกที่เปลือยเปล่าของเขา สิ่งนี้ชัดเจนมากขึ้นเมื่อพวกเขาขยับและขยับร่างกายด้วยกันทำให้เสื้อคลุมของเขาเปิดออกตามธรรมชาติ
เธอหลับตาแน่น และตอนนี้ความคิดของเธอก็หายไปหมดแล้ว
ด้วยความรู้สึกของเธอ Rienne ค่อยๆ ลูบไล้ไปตามผิวหนังของหน้าอกที่มั่นคงของเขา อุณหภูมิร่างกายของเขาร้อนกว่าเธอมาก
[รีน] “. . ”
แบล็กถอนจูบตรงกลางออกแล้วดึงตัวเองกลับมา—เสียงที่นุ่มนวลและไพเราะดังก้องออกมาเมื่อริมฝีปากแยกจากกัน
ในเวลาเดียวกัน Rienne หายใจเข้าเบา ๆ อากาศทั้งหมดไหลกลับเข้ามาพร้อมกัน
[Black] “แทนที่จะระวัง ฉันจะจบลงด้วยการจูบคุณเท่านั้น”
ความรู้สึกของเขาที่พึมพำโดยที่ริมฝีปากของเขายังคงแทบไม่แตะต้องเธอ รู้สึกเหมือนว่ามันกำลังแผดเผาเธอด้วยการชี้นำทางเพศ
Rienne เงยหน้าขึ้นโดยไม่รู้ตัว ค้นหาเขา—ราวกับจะถามเขาอย่างไร้คำพูดว่าทำไมเขาถึงหยุด ถึงกับแทบจะชวนไปต่อกันเลยทีเดียว
[ดำ] “เราทำมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว”
แบล็คเอียงศีรษะไปด้านหลังเมื่อรีแอนน์เข้ามาใกล้
[ดำ] “คุณอันตรายเกินไปสำหรับฉัน เจ้าหญิง”
[รีน] “. . ”
เมื่อพูดแบบนั้น ใบหน้าของ Rienne ก็เปลี่ยนเป็นสีแดง
ไม่ใช่เพราะเธอรู้สึกอาย เธอเคยรู้สึกอายหลายร้อยครั้งมาก่อน แต่ความรู้สึกนี้แตกต่างจากนั้น
สถานการณ์ดูเร่าร้อนจนน่าสงสัยว่าทำไมแบล็กถึงถอยห่างจากเธอ ทั้งๆ ที่ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความร้อนระอุ เธอเห็นพวกเขากำลังสั่นเทา
ดังนั้น Rienne จึงเอื้อมมือไปวางบนหน้าอกด้านซ้ายของ Black เหนือหัวใจของเขา
แบล็คสะดุ้ง ร่างกายท่อนบนของเขาแข็งทื่อไปหมด แต่ Rienne จดจ่ออยู่กับความรู้สึกการเต้นของหัวใจของเขาที่ปะทะกับฝ่ามือของเธอ สลักลงบนผิวหนังของเธอ
เธอก็เลยสงสัย
เสียงหัวใจของเธอเองเต้นดังกับเขาพอๆ กับที่เขาดังกับเธอหรือเปล่า?
คนที่อันตรายไม่ใช่เธอ มันเป็นเขาเสมอ เขาร้ายกาจต่อหัวใจของเธอจนไม่สามารถพิจารณาอะไรได้นอกจาก
[Rienne] “มี…..มีบางอย่างที่ฉันต้องพูด”
นอนราบและถูกขังอยู่ในอ้อมแขนของเขา Rienne เผชิญหน้ากับ Black ด้วยสายตาที่ดูเหมือนจะเจาะทะลุเขา
[สีดำ] “มันคืออะไร?”
ตอนนี้ Rienne มั่นใจแล้ว
แม้ว่าเขาจะพบว่าเธอโกหกเขาเรื่องตั้งครรภ์ ผู้ชายคนนี้จะไม่ผิดหวังหรือรู้สึกว่าถูกหักหลัง
อันที่จริง…..เขาคงจะมีความสุข
ความรู้สึกผิดหวังหรือการทรยศใด ๆ ที่เขาอาจรู้สึกจะถูกบดบังด้วยความรู้สึกโล่งใจที่เธอไม่ได้ตั้งท้องลูกที่มีสายเลือดไคลน์เฟลเดอร์ [Rienne] “ฉัน……วันนี้ฉันมีเลือดออก”
สีหน้าของแบล็คแข็งขึ้น
[ดำ] “ทำไมคุณไม่บอกฉันก่อนหน้านี้”
จากแววตาของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาเชื่ออย่างแน่วแน่ว่าเป็นเพราะเด็กคนนั้น
ขณะที่เขาเริ่มลุกขึ้น Rienne รีบคว้าแขนของ Black ไว้ หยุดเขาไม่ให้ดูเหมือนจะพุ่งออกไปและโทรหาใครบางคน
[Rienne] “ไม่ มันเป็นเพียงเพราะว่า……”
ตอนนี้ ในช่วงเวลานี้เป็นโอกาสของเธอที่จะพูด
* * *
T/N: (1) คำว่า 'หน้าอก' ในที่นี้สามารถแปลว่า 'หน้าอก' หรือ 'หน้าอก' เป็นต้น แต่นั่นให้ความรู้สึกเหมือนมากเกินไป™
อ๊อฟ น่าตื่นเต้น และบทนั้นยาวกว่าปกติ 500 คำ! (>////<) แต่อย่างน้อยมันก็เป็นบทที่เต็มไปด้วยน้ำตาล