ตอนที่ 1,003: ตัดออก (3)
ผู้แปล: เครื่องบินกระดาษ
บรรณาธิการ: Caron_
หลังจากผ่านความยากลำบากมามาก เขาก็สงบความคิดลงและหมกมุ่นอยู่กับงานของเขา อย่างไรก็ตาม ไม่นานนักก็ได้เวลาเลิกงาน
เขาเริ่มรู้สึกขาดระหว่างการตัดสินใจกลับบ้านหรือไม่ แม้ว่าในที่สุดเขาจะกลับบ้านในที่สุด แต่ก็ไม่มีทางอธิบายถึงความเจ็บปวดภายในที่เขาประสบ
เมื่อเขาเข้าไปในบ้าน เขาคิดว่าจะทำตัวเหมือนเมื่อก่อนและแกล้งทำเป็นไม่มีเธออยู่ อย่างไรก็ตาม เมื่อใดก็ตามที่เขาเห็นเธอ มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นนอกเหนือการควบคุมของเขา หลังจากที่พวกเขาพูด เขาก็รู้สึกผ่อนคลายทันทีหลังจากมีความรู้สึกที่ซับซ้อนตลอดทั้งวันที่สำนักงาน
ดูเหมือนว่าเขาถูกเธออาคม; ในเมื่อเขาควรจะปล่อยเธอไปและอยู่ห่างจากโลกของเธออย่างชัดเจน เขาก็ไม่สามารถห้ามใจไม่ให้อยากเข้าใกล้เธอได้
เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะ Cheng Han ดีขึ้นหรือเป็นเพราะการออกกำลังกายตอนเช้าที่เขาขอให้เธอทำทุกเช้ามีผล แต่ Cheng Weiwan ค่อยๆ ยิ้มมากขึ้น
วันหนึ่งเมื่อเขากลับถึงบ้าน แม่บ้านยังพูดกับเขาว่าช่วงนี้คุณเฉิงมีความสุขมากขึ้น ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา แม่บ้านจับไม่ได้ว่า Cheng Weiwan แอบไปร้องไห้คนเดียว
ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีตั้งแต่ Cheng Han ถูกปลดประจำการ เขากลับมาที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจสุขภาพตามปกติ
เนื่องจาก Han Zhifan ติดธุระสำคัญเขาจึงไม่ได้ไปโรงพยาบาลกับ Cheng Han อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขาได้รับผลการตรวจสุขภาพของ Cheng Han แม่บ้านก็โทรหาเขา
หลังจากที่เขาวางสายและวางโทรศัพท์ นิ้วของเขาสัมผัสปฏิทินโดยบังเอิญและเห็นวันที่ในปฏิทินจันทรคติ
เขาจำวันจันทรคตินี้ได้เพราะ...นี่เป็นวันเกิดของเธอ
ในตอนแรกเขาหลอกเธอและได้กับเธอในวันนั้น - วันที่เธอปล่อยให้เขารับความบริสุทธิ์ของเธอ
เขาจำคืนที่เขาทำร้ายเธอได้อย่างชัดเจน แต่เธอก็อดทนกับมันอย่างเงียบๆ และหลับตาลงตลอดเรื่องทั้งหมด เธอเขินอายจนไม่กล้ามองหน้าเขา และเมื่อมันจบลง เธอก็ฝังหน้าแดงก่ำลงในผ้าห่มทันที
คืนนั้นเธอยังเล่าให้ฟังว่าแม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็กและพ่อของเธอยุ่งกับงานมาก เป็นเวลานานแล้วที่ไม่มีใครฉลองวันเกิดของเธอ จากที่เธอจำได้เขาเป็นคนแรกที่ให้เค้กวันเกิดกับเธอ
ถ้าจำไม่ผิดวันนั้นเธอมีความสุขมากจริงๆ แม้จะอิ่มแล้ว แต่เธอก็บังคับตัวเองให้กินเค้กที่เหลือจนหมด
เธอไม่รู้หรอกว่าเค้กวันเกิดที่ทำให้เธอมีความสุขนั้นแท้จริงแล้วคือ เซ็ตอัพ... เขาไม่ได้ให้เค้กวันเกิดครั้งที่สองกับเธอเพราะพวกเขาเลิกกันก่อนหน้านั้นแล้ว เมื่อสองปีที่แล้ว ตั้งแต่นั้นมาเธอไม่ได้ฉลองวันเกิดของเธอเลยเหรอ?
หาน จื่อฟานจ้องที่หน้าจอโทรศัพท์เป็นเวลานานก่อนที่เขาจะวางโทรศัพท์ลงและตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อไป
เขาไม่มีสมาธิในการทำงานจริงๆ ดังนั้นเขาจึงใช้เวลานานกว่าที่เขาคิดไว้ถึงหนึ่งชั่วโมงกว่าจะเสร็จสิ้นงานของวัน
เขาไม่ให้คนขับรถพาเขากลับบ้าน แต่เขาขับรถไปรอบ ๆ ปักกิ่งด้วยตัวเอง พอเลี้ยวเข้าห้างก็เข้าไปเลือกสร้อยข้อมือสวยๆ
กว่าจะกลับถึงบ้านก็เก้าโมงเย็นแล้ว
เมื่อเขาก้าวเข้าไปข้างใน Cheng Weiwan กำลังอุ้ม Cheng Han ที่เพิ่งอาบน้ำและกำลังจะขึ้นไปชั้นบน
ขณะที่ Cheng Han เรียก "พ่อ" Cheng Weiwan หันศีรษะของเธอและยิ้มให้เขา
เธอไม่พูดอะไรแต่รีบเดินเข้าไปในห้องนอน อาจเป็นเพราะกลัวว่าเฉิงฮั่นจะเป็นหวัด
เธอเริ่มยิ้มให้ฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เธอเห็นฉัน?