ผู้แปล: AtlasStudios | บรรณาธิการ: AtlasStudios /Atlas Studios
ก้าวย่างที่มั่นคงของ Li Lei ซึ่งดูเหมือนจะมีพลังที่ไม่อาจต้านทานได้นั้นมีพลังมากจนทำให้ทั้งห้องโถงเงียบลง สวมเสื้อยืดแขนสั้นสีขาวราวกับแสงจันทร์ โครงร่างจางๆ ของกล้ามเนื้อภายใต้ผ้าฝ้ายหดตัวและผ่อนคลายขณะที่เขาเดินเหมือนสัตว์ร้ายที่สวยงามและอันตราย
Xia Ling มองไปที่เขาในขณะที่เขาก้าวผ่านผู้โจมตีของเธอไปหาเธอ แต่ละก้าวของเขาก้าวไปในแสง ในขณะนี้ ดูเหมือนว่าปัญหาทั้งโลกจะห่างไกลจากเธอ มีเพียงใบหน้าของเขาเท่านั้นที่เป็นจริงและทำให้เธอสบายใจ
“ลี่เล่ย” เธอเรียกเขาเบาๆอีกครั้ง
Li Lei เดินไปข้างหน้าเธอและดึงเธอออกจากแขนของ Nan Sheng
มือของเธอยังคงถูกมัดไว้ด้วยกัน ขณะที่เท้าของเธอเจ็บจากรองเท้าส้นสูง เธอไม่สามารถทรงตัวได้อย่างถูกต้องและล้มลงในอ้อมแขนของ Li Lei เขากอดเธออย่างอบอุ่นและก้มศีรษะมองมือของเธอ “พวกเขามัดมือคุณเข้าด้วยกัน?”
เธอผงกหัวอย่างค่อนข้างเสียใจ
การแสดงออกของ Li Lei เย็นชายิ่งขึ้น แต่เขาไม่ได้พูดอะไร เขายกข้อมือของเธอขึ้นและมองอย่างใกล้ชิดก่อนที่จะใช้แรงดึงเชือก ทำให้เชือกที่แข็งแรงในตอนแรกขาดเป็นสองท่อน เขาถอดถุงมือผูกเชือกสีขาวออกแล้วขมวดคิ้ว “มือของคุณเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินแล้ว”
อย่างไรก็ตาม เธอไม่สนใจ "ทุกอย่างปกติดี."
เธอดีใจที่เขามา เมื่อเทียบกับการได้รับการช่วยเหลือ บาดแผลเล็กน้อยของเธอนั้นไม่มีนัยสำคัญ
Li Lei เงยหน้าขึ้นมอง Nan Sheng “คุณจะต้องชดใช้สำหรับการกระทำของคุณ”
Nan Sheng รู้สึกหวาดกลัวต่อสายตาอาฆาตของเขาและถอยกลับไปโดยไม่รู้ตัว เมื่อกลับมามีสติ เขาก็ยืดคอและโต้กลับ "คุณคือใคร? กล้าดียังไงมาบุกรุกอาณาเขตของฉัน! รีบคืนสารเลวนี้ให้ฉัน มิฉะนั้น ฉันจะไม่ปล่อยคุณไปแม้แต่ชิ้นเดียว!”
Nan Sheng รู้สึกว่าแม้ว่าเขาไม่ควรทำให้ชายตรงหน้าขุ่นเคือง แต่ชายคนนั้นอยู่คนเดียว และห้องโถงขนาดใหญ่มีแขก 18 โต๊ะ ซึ่งมีจำนวนประมาณ 200 คน หลายคนเป็นชายหนุ่มที่แข็งแกร่ง เขาไม่ควรกลัวเขา
Li Lei ไม่สนใจเขาและกระซิบกับ Xia Ling ด้วยเสียงต่ำ “เราอยู่ในประเทศ ดังนั้นการฆ่าคนจึงไม่สะดวกนัก ให้ฉันช่วยเธอด้วยการทำให้มือของเขาพิการก่อนดีไหม? ถ้าเจ้ายังไม่พอใจ ข้าจะพาเขาไปที่ทะเลเปิด คุณตัดสินใจว่าเขาควรจะเดินบนกระดานหรือถูกฉลามกิน”
ถ้ามีใครพูดแบบนั้น เซี่ยหลิงอาจจะคิดว่าพวกเขาล้อเล่น แต่เธอรู้ว่าหลี่เล่ยจริงจัง เขาเป็นนายน้อยที่ร่มรื่นของตระกูล Li และมีมือเปื้อนเลือดอยู่แล้ว ตราบใดที่เขามีเจตนาที่จะฆ่าใครสักคน คนๆ นั้นจะต้องตายอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม เธอไม่ต้องการให้เขาฆ่าใคร เธอใช้ชีวิตในฐานะพลเมืองดีมาสองชั่วอายุคนแล้ว โลกใต้ดินที่โหดร้ายและมืดมนห่างไกลจากเธอมากเกินไป เธอไม่มีใจที่จะฆ่าใครสักคนแม้ว่า Li Lei จะยืนกรานที่จะฆ่าเขาก็ตาม เธอไม่ต้องการให้เขาแบกรับภาระในการพรากชีวิตใครไป
เธอส่ายหัว “ลืมไปเลย”
“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะหักมือทั้งสองข้างของเขา” หลี่เล่ยพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน นี่คือเท่าที่เขาจะประนีประนอมได้ หลังจากที่นาย Zhou ส่งข้อความฉุกเฉินเพื่อแจ้งเตือนเขาว่า Xia Ling ตกอยู่ในอันตราย ร่างกายของเขาก็เต็มไปด้วยความกลัว เขารู้สึกราวกับว่าเขาได้เข้าสู่หลุมลึกที่ทรมานเขาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
เขารีบไปที่นั่นให้เร็วที่สุดและใช้เวลาทั้งหมดภาวนาให้เธอสบายดี
ในตอนนี้ เธอสวมชุดแต่งงานที่เปิดเผยมาก ข้อมือของเธอเต็มไปด้วยอาการบาดเจ็บ และเธอถูกพันธนาการเพื่อให้มีคนมาจูบเธออย่างแรง หลี่เล่ยไม่กล้าคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอหากเขามาสายแม้แต่วินาทีเดียว...
Li Lei อยู่ในจุดสูงสุดของความโกรธและไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ หลังจากที่เขาพยุงเธอไปยังเขตปลอดภัย เขาก็เดินไปหาหนานเซิง
“คุณ… คุณทำอะไรน่ะ! อย่ามาที่นี่!” Nan Sheng รู้สึกหวาดกลัวต่อความเย็นในดวงตาของเขาและเริ่มสั่น เขาถอยหลังหนึ่งก้าว จากนั้นอีกก้าว… จนกว่าเขาจะถอยต่อไปอีกไม่ได้แล้ว Nan Sheng รวบรวมความกล้าหาญของเขาและตะโกน “เมิ่งจื่อและต้าหู่! ทำไมตกใจจัง! จัดการกับผู้ชายคนนี้ด่วน! รีบ!"
หลังจากได้ยินเสียงกรีดร้องของเขาเท่านั้น ลูกน้องของ Nan Sheng ก็มีปฏิกิริยาตอบสนองและรีบวิ่งไปที่เวทีทีละคน
“ไม่กล้าเข้ามาหรอก” ขณะที่ Li Lei หันกลับมา ปืนก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาอย่างน่าประทับใจ
“โอ้พระเจ้า…” ความโกลาหลปะทุขึ้นในฝูงชน ชายคนนี้มีภูมิหลังอะไรกันแน่ที่ทำให้เขาพกปืนได้! เป็นที่ทราบกันดีว่าปืนเป็นสิ่งต้องห้ามในประเทศ และผู้ลักลอบนำเข้าทั่วไปก็ไม่สามารถรับของเถื่อนแบบนั้นได้ นอกจากนี้ ในแวบแรก คุณสามารถบอกได้ว่าปืนนี้ไม่ธรรมดา เมื่อรวมกับตัวถังขนาดใหญ่และลำกล้องขนาดใหญ่ การเคลือบสีดำทำให้ผู้คนรู้สึกถึงอันตรายที่อธิบายไม่ได้
“นั่นคือ M500!” แฟนทหารบางคนจำปืนในมือของ Li Lei ได้และถอยไปสองสามก้าว นั่นเป็นปืนพกที่อันตรายที่สุดในโลก มันทรงพลังยิ่งกว่า Desert Eagle ช้างสามารถถูกฆ่าได้ด้วยกระสุนนัดเดียว ใครก็ตามที่มีสมองจะไม่เต็มใจที่จะสัมผัสพลังของมันเป็นการส่วนตัว
อันธพาลกลุ่มนั้นเป็นเพียงกลุ่มผู้กระทำผิดที่ก่อตั้งโดย Nan Sheng พวกเขามักจะรังแกประชาชนผู้บริสุทธิ์ ทุบตี หรือทวงหนี้ พวกเขายังห่างไกลจากแก๊งอันธพาลที่แท้จริง หลายคนไม่เคยสัมผัสปืนมาก่อนด้วยซ้ำ ดังนั้น เมื่อ Li Lei ดึง M500 ออกมา หลายคนก็หวาดกลัว แม้ว่าพวกเขาจะมีคนมากขึ้น จะมีประโยชน์อะไร? กลุ่มคนถือไม้จะสู้กับคนที่มีปืนได้อย่างไร?
ในขณะที่พวกเขากำลังจะลังเลและล่าถอย ทันใดนั้นก็มีคนตะโกนขึ้นมา “อย่ากลัวเขา! เป็นไปได้ยังไงที่จะมีคนพกปืนเข้ามาในประเทศ! ปืนนั้นเป็นของปลอมแน่นอน!”
ปัง. ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น
ด้วยความตื่นตระหนก ทุกคนเริ่มวิ่งหนี แขกขี้อายสองสามคนเริ่มวิ่งหนีเตลิดเปิดเปิงแล้ว ท่ามกลางความโกลาหล พวกเขาชนเข้ากับโต๊ะและล้มลง ผู้หญิงกำลังร้องไห้และเด็ก ๆ ก็กรีดร้อง มันเป็นผี
ชายผู้ร้องลั่นว่าปืนเป็นของปลอมนั่งอยู่บนพื้นแล้ว และตรวจพบกลิ่นเหม็นจากแอ่งน้ำสีเหลืองที่ก่อตัวขึ้นข้างใต้เขา เขากลัวจนกางเกงเปียก มีควันเล็กน้อยอยู่ห่างจากเท้าของเขาหนึ่งเซนติเมตร
Li Lei หัวเราะอย่างเย็นชา “ครั้งต่อไปที่ฉันยิง ฉันจะเล็งไปที่หัวคุณ”
ใบหน้าของชายคนนั้นซีดเซียวและเป็นลมไปในทันที
“วิ่ง… วิ่งเร็ว!” มีคนตะโกน อันธพาลทั้งหมดที่อยู่รายล้อมหลี่เล่ยเริ่มวิ่งหนีเหมือนแขก อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะได้ทำเช่นนั้น คนที่หนีไปก่อนหน้านี้ก็วิ่งกลับมาอีกครั้งราวกับว่าพวกเขาเจอผี คนสองกลุ่มชนกัน เปลี่ยนฉากเป็นภาพการ์ตูน
Xia Ling เงยหน้าขึ้นเพียงเพื่อเห็นว่ามีมือปืนประมาณสิบคนกำลังตามแขกขณะที่พวกเขารีบกลับเข้ามา ใบหน้าของพวกเขาเย็นชาขณะที่พวกเขาต้อนผู้คนราวกับฝูงแกะ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครหนีรอดไปได้
“นาย… นาย นายควรไว้ชีวิตพวกเรา” ผู้หญิงคนหนึ่งร้องออกมา “เราไม่รู้อะไรเลย พวกเราไร้เดียงสา… โปรดเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และปล่อยพวกเราไป ฉันขอร้องคุณ…"
Li Lei มองไปที่ Xia Ling
Xia Ling พูดเบา ๆ “เธอเป็นคนสั่งให้พวกเขามัดมือฉันเข้าด้วยกัน” Xia Ling ไม่ควรถูกตำหนิสำหรับความโหดร้ายของเธอ เป็นผู้หญิงคนนั้นจริงๆ ที่ยั่วยุเธอก่อน หาก Li Lei มาไม่ทันเวลา ผู้ช่วยหญิงคงถูกบังคับให้เข้าไปในห้องเพื่อทำการแต่งงานกับ Nan Sheng
ด้วยเหตุนี้ หลี่เล่ยจึงกล่าวว่า “ทุกคน เงียบลง ฉันจะจัดการกับคุณหลังจากที่ฉันทำกับ Nan Sheng แล้ว ถ้าใครกล้าส่งเสียงก็อย่าโทษฉันที่ใจร้ายยิง” เขาไม่ได้ดังมาก อันที่จริง เสียงของเขาแผ่วเบาจนไร้ความรู้สึกใดๆ อย่างไรก็ตาม ทุกคนเงียบลงทันที ยกเว้นเสียงสะอื้นเป็นครั้งคราว ไม่มีใครกล้าส่งเสียง
Li Lei หันไปมอง Nan Sheng
หลังจากที่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ ขาของ Nan Sheng ก็สั่นอย่างรุนแรงจนไม่สามารถยืนตัวตรงได้ ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ได้ล่วงเกินบุคคลใด? คนๆ นั้นคือคู่หูเศรษฐีของเจ้าเปี๊ยกเหรอ? ห่าอะไร! ทำไมเขาถึงน่ากลัวและดุร้ายนัก! เขาคิด