ตอนที่ 1,017: วิหาร
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ลมรอบๆ ซากปรักหักพังของอนารยชนทวีความรุนแรงขึ้น และพายุเฮอริเคนก่อตัวขึ้นภายในอัศวินศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 40 คน การโจมตีทั้งหมดของพวกเขาถูกกลบเกลื่อน
เขาเผชิญหน้ากับอัศวินศักดิ์สิทธิ์ 40 คนด้วยตัวเอง แต่เขาก็รู้ว่าเขาสามารถโจมตีใส่พายุเฮอริเคน (สร้างความเสียหาย) ได้ในช่วงเวลาสั้นๆ
ข้อเสียของพายุเฮอริเคน (เสียหาย) คือใช้ได้เฉพาะเมื่อมีศัตรูจำนวนมากโดยไม่สามารถทำลายการป้องกันของคุณได้
เนื่องจากอัศวินเหล่านั้นหมดแรงและคำรามสู้ศึกทำให้การป้องกันและการรุกของพวกเขาอ่อนแอลง มันจึงสมบูรณ์แบบสำหรับพายุเฮอริเคน (เสียหาย)
Barbarian Ruin ตะโกน เขาไม่สามารถควบคุมทิศทางของพายุเฮอริเคนได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงกระโดดออกไปและเหวี่ยงพายุเฮอริเคนไปข้างหน้า
เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาชา แต่อัศวินทั้งหมดยังคงยืนอยู่
จากนั้นพายุเฮอริเคนที่ควบคุมไม่ได้ก็พัดอัศวินศักดิ์สิทธิ์สองสามตัวขึ้นสู่ท้องฟ้า พวกเขาร่อนลงสู่พื้นดินโดยไร้ที่พึ่ง ขณะที่คนเถื่อนคนอื่นๆ กำลังรอพวกเขาอยู่ ชะตากรรมเดียวของพวกเขาคือความตาย
คนเถื่อน 2 คนที่ตกตะลึงรีบก้าวขึ้นอย่างรวดเร็วและอุ้มคนเถื่อนออกจากสนามรบ
พวกเขารู้ดีว่าทักษะนั้นมีค่าเพียงใดสำหรับ Barbarian ดังนั้นพวกเขาจึงปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นกับ Barbarian Ruin ไม่ได้
เหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่ยืนอยู่ยังคงจ้องมองไปยังซากปรักหักพังแห่งอนารยชน พวกเขายังรู้ว่าคนป่าเถื่อนกำลังคิดอะไรอยู่
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาต้องการที่จะฆ่า คนเถื่อนที่เป็นมืออาชีพมากขึ้นก็พุ่งเข้าหาพวกเขา
“ในที่สุดฉันก็เข้าใจเฮอร์ริเคน (เสียหาย) ของจริงแล้ว!” Barbarian Ruin หัวเราะอย่างโง่เขลาขณะที่เขาพึมพำกับตัวเอง
เมื่อเห็นรอยยิ้มงี่เง่านั้น คนเถื่อน 2 คนที่อุ้มเขาแทบอยากจะเหวี่ยงเขาลงพื้นหากทักษะของเขาไม่ทรงพลังนัก
อัศวินทั้ง 40 คนเป็นเพียงเครื่องเคียงของการต่อสู้ อาหารจานหลักยังคงเป็น Mad knight Mead
พลังงานแห่งพระเจ้าจากโล่คริสตัลออกจากขบวนอัศวินร้อยตัวจากสิ่งกีดขวางทั้งหมดขณะที่พวกมันพุ่งไปข้างหน้า
เครื่องจักรสงครามของเมือง Battlecry ถูกโจมตีอย่างเต็มที่ แม้ว่าพวกเขาจะดูโหดร้าย แต่พวกเขาก็ยังรวบรวมผลงานที่ทรงพลังมากมายจากคนแคระหลังจากผ่านไปหลายปี
ลูกธนูยังคงพุ่งออกไป และพวกคนเถื่อนก็คลั่งไคล้ในขณะที่พวกเขาพุ่งเข้าหาขบวนอัศวิน
ถ้าไม่ใช่เพราะพลังแห่งพระเจ้า บางทีผู้เดียวที่เหลืออยู่อาจจะเป็นอัศวินบ้า 10 คนเมื่อถึงเวลาที่พวกเขาผ่านมันไปได้
“วัดใกล้เข้ามาแล้ว ฉันสัมผัสได้ถึงพลังของปีศาจ!” ดวงตาของอัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดเป็นประกายด้วยความตื่นเต้นขณะที่เขาตะโกน
เบื้องหน้าของพวกเขาคือโครงสร้างขนาดยักษ์ที่มีสวนเปิดโล่ง เป็นพื้นที่ของขุนนาง
อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดรู้สึกหัวใจพองโต ตราบเท่าที่พวกเขาทำในพื้นที่ขุนนาง อัตราการโจมตีจะลดลงอย่างมากเนื่องจากคนเถื่อนมีความเข้มข้นน้อยกว่าและขุนนางไม่เต็มใจที่จะตายมากกว่าผู้ที่เกิดมาจากโลกทั่วไป
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงการสรุปเท่านั้น ยังมีคนป่าเถื่อนมืออาชีพผู้สูงศักดิ์คอยโจมตีและทำลายตนเองในนามของเกียรติยศ เพียงแต่ว่าการโจมตีของพวกเขาไม่สามารถทำอะไร Mad Knight Mead ได้อีกต่อไป
ในไม่ช้า Mad Knight Mead ก็เห็นวิหารที่ปกคลุมไปด้วยรอยสลักอันละเอียดอ่อน
มันเป็นวิหารสำหรับเทพเจ้าแห่งสงคราม ซึ่งแปลกเมื่อเทียบกับสไตล์ที่เรียบง่ายและโหดร้ายของพวกอนารยชน ผนังของวัดสร้างด้วยก้อนกรวดสีขาวทุกขนาด ก้อนกรวดสีขาวไม่ใช่ผลผลิตของที่ราบสูง Battlecry ดังนั้นจึงต้องถูกส่งมาจากที่ไกลๆ เมื่อพิจารณาจากขนาดของวัดแล้ว
นอกจากนี้ คนป่าเถื่อนยังไม่เป็นที่รู้จักในด้านการแกะสลัก การตัดก้อนกรวดทั้งหมดในบล็อกและแกะสลักตำนานของเทพเจ้าแห่งสงครามบนนั้นสามารถทำได้โดยผู้ติดตามที่ภักดีที่สุดเท่านั้น
อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดอดไม่ได้ที่จะแสดงความเคารพเล็กน้อย พวกเขากำลังบุกรุกวิหารซึ่งโดยพื้นฐานแล้วเป็นการต่อสู้กับเทพเจ้า
นักรบแห่งพระเจ้าต้องการเพียงได้รับเกียรติและต่อสู้เพื่อพระเจ้าของพวกเขา
อาจารย์ใหญ่บรียืนอยู่ในวิหารด้วยมือของเขาบนเสาโทเท็ม เขาคำราม “ปลดปล่อยพลังงานแห่งพระเจ้า!” และพลังงานประหลาดก็พุ่งออกมาจากเสาโทเท็ม
เขารู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นข้างนอก และเขารู้ว่าไม่ใช่เวลาที่จะรั้งรอ
พลังงานของเสาโทเท็มได้รับมาจากคำอธิษฐานของคนเถื่อนอย่างช้าๆ ทุกๆ สองสามปี พวกเขาจะมีเพียงพอสำหรับการล้นทะลัก กระบวนการนี้เรียกว่าการส่องแสงศักดิ์สิทธิ์ และมันสามารถเปลี่ยนคนป่าเถื่อนรุ่นเยาว์ที่มีพรสวรรค์ให้กลายเป็นคนป่าเถื่อนมืออาชีพได้
สิ่งที่หัวหน้าบรีกำลังทำอยู่นั้นทำให้พลังงานทั้งหมดจากเสาโทเท็มหมดไปทันที ซึ่งหมายความว่าพวกเขาไม่สามารถมีแสงศักดิ์สิทธิ์ที่ส่องแสงได้อีกต่อไปในปีนี้
แต่เขาไม่มีทางเลือก ถ้าเขาไม่สามารถปกป้องวิหารได้ อนาคตก็จะไม่มีแสงศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไป
ชาวอนารยชนมีเสาโทเท็มมาเป็นเวลาหลายพันปี และการวิจัยของพวกเขาทำให้พวกเขาเข้าใจวิธีใช้พลังงานของมัน
แต่แน่นอนว่าความเข้าใจของพวกเขาเป็นเพียงระดับผิวเผินเท่านั้น ไม่เหมือนคริสตัลของ Mad Knight Mead ที่สามารถใช้ได้ตามความประสงค์ของเขา
พลังงานจากเสาโทเท็มพุ่งเข้าหาพลังงานแห่งเทพเจ้าของอัศวิน เมื่อพลังงานแห่งพระเจ้าทั้ง 2 ปะทะกัน ทั้งสองก็หายไป
การป้องกันของวิหารไม่แข็งแกร่งด้วยนักรบคนเถื่อนที่บ้าคลั่งเพียง 8 คนและคนเถื่อนชั้นยอด 30 คน ยังไม่เพียงพอที่จะต่อสู้กับอัศวินผู้บ้าคลั่งทั้ง 10 คนและอัศวินศักดิ์สิทธิ์ชั้นยอดอีกหลายร้อยคน
อย่างไรก็ตาม วัดไม่ได้ถูกเรียกว่าวัดโดยไม่มีเหตุผล
หากคุณต้องการแยกเป็นหนึ่ง คุณต้องใช้พลังงานทั้งหมด
อาจารย์ใหญ่บรีคำราม และคลื่นกระแทกสีทองก็ระเบิดออกมาจากเสาโทเท็มไปทุกทิศทุกทาง
มันไม่สนใจกำแพงและเดินต่อออกไป
อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดรู้ว่าเขาไม่สามารถป้องกันคลื่นกระแทกสีทองได้ ดังนั้นเขาจึงต้องพึ่งโล่พลังงานสีทองของเขาเท่านั้น
ประกายความโกลาหลเต็มพื้นที่เนื่องจากพลังงานสีทองจากทั้งสองฝ่ายระบายออกจากกันอย่างรวดเร็ว
โล่สีทองรอบ ๆ ขบวนอัศวินไม่สามารถรักษาคลื่นกระแทกสีทองได้อีกต่อไปหลังจากการโจมตีที่เลวร้ายมากมาย สั่นไม่กี่ครั้งก็หายไปในอากาศ
เมื่ออัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดและอัศวินของเขายกโล่ขึ้นอย่างกระวนกระวายเพื่อต่อต้านคลื่นกระแทกสีทอง คลื่นกระแทกก็พุ่งตรงผ่านพวกเขาไปโดยไม่มีความเสียหายใดๆ เป็นไปได้อย่างไร?
อาจารย์ใหญ่บรีถอนหายใจ เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถสื่อสารกับเทพเจ้าแห่งสงครามได้ และความเข้าใจของพวกเขามีมิติเดียวเกินไป พวกเขาจึงสามารถใช้พลังงานของเสาโทเท็มเพื่อต่อต้านองค์ประกอบได้ครั้งละหนึ่งองค์ประกอบเท่านั้น
ดังนั้น คลื่นกระแทกสีทองจึงไม่มีผลกับอัศวินอีกต่อไป เนื่องจากมันโฟกัสไปที่พลังงานสีทองอื่นแล้ว
“นักรบบ้า ข้าพึ่งเจ้า!” อาจารย์ใหญ่บรีนั่งลงข้างเสาโทเท็มด้วยท่าทางอิดโรย ขณะที่เขาลดเสียงไปทางนักรบคนเถื่อนทั้ง 8 คน
อาจารย์ใหญ่บรีไม่ใช่อนารยชนมืออาชีพ เขาเป็นเพียงทูตของพระเจ้า ผู้รับใช้ของพระเจ้า
เนื่องจากเทพเจ้าแห่งสงครามหายไป เขาทำได้เพียงรับใช้เสาโทเท็มโดยไม่สามารถทำงานศักดิ์สิทธิ์ใดๆ ได้
หากเทพเจ้าแห่งสงครามยังอยู่รอบๆ อัศวินคงไม่เต็มใจที่จะรุกรานอย่างแน่นอน ทันทีที่เทพเจ้าแห่งสงครามแสดงความสง่างาม อัศวินเหล่านั้นจะถูกกวาดล้างในทันที
“อาจารย์ใหญ่บรี ไม่ต้องกังวล เราจะไม่ทำให้วิหารพัง!” นักรบคนเถื่อนผู้คลั่งไคล้โค้งคำนับ
พวกเขาทั้ง 8 คนยอมตายเพื่อวัด พวกเขาไม่ใช่นักรบอนารยชนที่คลั่งไคล้เพียงกลุ่มเดียว ยังคงมีบางส่วนที่รับใช้แนวหน้าและสหภาพพ่อมด
โดยปกติแล้วจะมีนักรบอนารยชนผู้คลั่งไคล้ 8 คนและผู้เชี่ยวชาญนับไม่ถ้วน เมืองแห่งคำรามสู้รบควรจะปลอดภัยมาก
ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์จะส่งพลังเช่นนี้ออกไปพร้อมกับอัศวินบ้าคลั่ง 10 คนสำหรับเสาโทเท็ม
“โบสถ์นักรบคลั่ง ฉันต้องการให้ทุกคนมีชีวิตอยู่ คนป่าเถื่อนอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณ!” อาจารย์ใหญ่บรีลดเสียงลง
ในฐานะอาจารย์ใหญ่ เขาเข้าใจสถานะของคนเถื่อนในทวีปตอนกลางมากกว่าคนเถื่อนคนใด นอกจากนี้ วิหารยังสงสัยอยู่เสมอว่าการหายตัวไปของเทพเจ้าแห่งสงครามเป็นเพราะสมาคมพ่อมดหรือไม่
มันเป็นเพียงการที่สมาคมพ่อมดมีพลังมาก แม้แต่ทวยเทพก็ไม่เข้ามาแทรกแซง นับประสาอะไรกับคนป่าเถื่อนในสถานะปัจจุบันของพวกเขา
คนป่าเถื่อนจำเป็นต้องรักษากองกำลังระดับสูงสุดไว้เพื่อให้สหภาพพ่อมดเห็นว่าพวกเขามีค่า เมื่อสมาคมพ่อมดหยุดดูแลพวกคนเถื่อน พวกเขาจะถูกกลืนหายไปโดยกองกำลังอื่น
Warrior Church ยังคงเงียบและก้าวออกไปในที่โล่งพร้อมกับขวานรบขนาดยักษ์ 2 อันในมือของเขา เสาโทเท็มอยู่ข้างเขา เป็นตัวแทนของจิตวิญญาณของคนเถื่อน
“ฉันสงสัยว่าอัญมณีมานาเหล่านี้จะอยู่ได้นานแค่ไหน” อาจารย์ใหญ่บรีมองดูอัญมณีนับพันในกล่องพลังงาน ส่วนใหญ่เป็นอัญมณีระดับกลางที่มีอัญมณีระดับบนเพียงไม่กี่ชิ้น
มันคือทั้งหมดที่วัดได้รวบรวมหลังจากหลายปีนับไม่ถ้วน มีอัญมณีไม่มากนักในเมือง Battlecry ดังนั้นอัญมณีทั้งหมดจึงเป็นรางวัลสำหรับคนเถื่อนที่ออกไปผจญภัย
พวกมันถูกใช้เพื่อแลกเปลี่ยนอาหารและทรัพยากร หลังจากขาดแคลนอาหารเป็นเวลาหลายปี วิหารก็ไม่มีอัญมณีเหลืออยู่มากนักในการป้องกันเมืองจากเหล่าอัศวิน
“ส่งคำสั่งไปยังมืออาชีพทุกคนและรับพวกเขามาปกป้องวิหาร เราจะฝังศพอัศวินเหล่านั้นทั้งเป็นโดยไม่มีตัวเลข!” Warrior Church ได้รับคำสั่งหลังจากที่เขาออกจากอาจารย์ใหญ่ Bree
เนื่องจาก Mad Knight Mead ได้ล็อควงเทเลพอร์ตทุกวงในพื้นที่ด้วยพลังงานของคริสตัลแห่งพระเจ้า ระบบการบังคับบัญชาของพวกเขาจึงหยุดชะงัก
นี่คือเหตุผลที่คนป่าเถื่อนส่วนใหญ่มุ่งความสนใจไปที่อัศวินและไม่รู้ว่าอัศวินบ้าคลั่งมาถึงวิหารแล้ว
ดังนั้น มีเพียงคนป่าเถื่อนจำนวนน้อยเท่านั้นที่เห็นว่าอัศวินบ้ากำลังจะไปที่ไหนจึงรู้เรื่องนี้
Warrior Church และนักรบ Barbarian อีก 7 คนรู้ว่าพวกเขาสามารถยึดอัศวินไว้ได้ชั่วระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น เมื่อพวกเขาถูกฆ่า วิหารก็จะจบลง
พวกเขาต้องการความช่วยเหลือจากคนเถื่อนทุกคนในเมือง ไม่สามารถปฏิเสธคำสั่งสั่งซื้อได้ คนเถื่อนคนใดที่เห็นจะต้องทำเช่นนั้น
นักรบอนารยชนผู้คลั่งไคล้ 5 คนพยักหน้าและสร้างรูปแบบ 5 ดาว พวกเขาปลดปล่อยพลังออกมาทันทีและคำราม
ไม่ใช่เสียงคำรามของคาถา และไม่ได้สร้างความเสียหายใดๆ แต่เสียงของพวกเขาดังไปทั่วเมือง
คนเถื่อนทั้งหมดที่ไม่มีเป้าหมายหันไปทางวิหารทันที พวกเขารู้ว่าเป็นคำสั่ง คำสั่งให้ไปช่วยพระวิหาร
พวกเขาพุ่งไปข้างหน้าอย่างสิ้นหวัง พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นบ้าในทันที วิหารศักดิ์สิทธิ์ถูกคุกคาม พวกเขาต้องให้ทุกสิ่งที่พวกเขาได้รับ