ตอนที่ 1,021: การเก็บเกี่ยว
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
พ่อมดผู้ท้าทายกฎหมายที่มาช่วยนั้นไม่ได้อ่อนแอทั้งหมด นอกจากนี้ยังมีเพียงพอ ซึ่งหมายความว่าเป็นไปได้ที่จะสร้างสิ่งกีดขวางรอบ ๆ อัศวินผู้บ้าคลั่ง นักรบอนารยชนผู้บ้าคลั่งทั้งแปดที่รอดชีวิตก็อยู่ที่นั่นเพื่อช่วยเหลือเช่นกัน เพื่อการล้างแค้น พวกเขาทำทุกวิถีทางเพื่อกดดันอัศวินบ้าคลั่งที่เหลืออีกสี่คนให้ถอยกลับไป
เชิร์ชต้องการไล่ตามอัศวินผู้บ้าคลั่งที่ยึดเสาโทเท็มไป แต่สิ่งที่เขาเห็นคือม้วนคาถา "เคลื่อนไหวทันที" ที่ถูกนำออกไป เขาช้าเกินไป พ่อมดเอลฟ์ที่ท้าทายกฎคนอื่นๆ จึงไปหาเขาแทน แต่พวกเขาทั้งหมดหยุดเมื่อเห็นแฟรงเกนสไตน์และสัตว์ร้ายยักษ์บีมอนกำลังไปแล้ว นั่นทำให้พวกเขาหมดแรงที่จะจัดการกับอัศวินผู้บ้าคลั่งทั้งสี่
“พายุหิมะสายฟ้าฟาด” ลูกหนึ่งของพ่อมดฮัลพุ่งเข้าใส่อัศวินผู้บ้าคลั่งทันที แม้ว่าเขาจะพยายามหลบเลี่ยงเวทมนตร์ทั้งหมดที่เข้ามาหาเขาก็ตาม แม้จะได้รับการสนับสนุนจากรัศมี "กู้ภัย" ความเสียหายที่รวบรวมได้ก็มากเกินไป เขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้มากเกินไปอีกต่อไป ในไม่ช้า เขาก็หยุดเคลื่อนไหวโดยไม่ทันตั้งตัวแม้แต่ครึ่งวินาที ซึ่งทำให้พ่อมดที่ท้าทายกฎหมายทั้งสามมีเวลามากพอที่จะโจมตีเขามากขึ้น คาถาโจมตีขั้นสูงสองคาถาถูกร่ายใส่เขา แต่อีกลูกหนึ่งสายฟ้าของพ่อมดฮาลก็แซงหน้าพวกเขาและจบอัศวินผู้น่าสงสารคนนี้ เลือดพุ่งออกจากปากของเขาในขณะที่พ่อมดฮาลเข้าสู่โหมดสูงสุดด้วยการร่ายเวทย์ด้วยมือทั้งสองข้างของเขา พ่อมดที่ท้าทายกฎหมายอีกสองคนก็โจมตีด้วยมือทั้งสองข้างเช่นกัน อย่างรวดเร็ว แสงวิญญานลอยขึ้นและตรงไปยังทิศทางของมังกรยักษ์
เมื่อพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายอีกสองคนเตรียมอุกกาบาตให้พร้อม มังกรอายุพันปีก็ปรากฏตัวขึ้น มันจับศพของอัศวินผู้บ้าคลั่งก่อนที่อุกกาบาตจะตกลงมา
มังกรพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังอย่างแปลกประหลาดแต่ชัดเจน “ฉันต้องการศพนี้ รอฉันด้วย. ฉันจะปรุงยาฟื้นพลังแสงสิบขวดสำหรับมัน”
“เอาไปเลยมาสเตอร์เบนเน็ต!” พ่อมดฮาลหัวเราะ พูดตามตรง เขาไม่รู้ว่าอาจารย์เบนเน็ตจะทำอะไรกับศพ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่สนใจจริงๆ การผ่าศพในทวีปศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่เรื่องผิดกฎหมาย ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ปรมาจารย์ปรุงยาจะต้องการบางอย่าง หากมีสิ่งใด พวกเขามุ่งความสนใจไปที่ยาที่เขายินดีแลกกับศพมากกว่า
อาเบลโยนถุงปรุงยาในร่างมังกรให้พวกเขา ใช่ เขากำลังให้กระเป๋าพอร์ทัลไปเช่นกัน เขาไม่สนใจว่าอัศวินบ้าคลั่งจะรวยแค่ไหนเพราะพวกเขาจะไม่รวยเท่าเขา เขามีอัญมณีเวทมนตร์มากมายไม่รู้จบ และเขาสามารถปรุงยาอะไรก็ได้ที่เขาต้องการ ตอนนี้ พ่อมดฮาลไม่รู้เรื่องนั้นทั้งหมด แต่เขาก็พอเข้าใจ เขาจะไม่ถอยห่างจากโอกาสฟรีสำหรับกระเป๋าพอร์ทัล
อาเบลลอยอยู่บนท้องฟ้าขณะที่เขาชมการต่อสู้ทั้งสามที่กำลังเกิดขึ้น เขาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับพวกเขาเพราะเขาเห็นว่าพวกเขาทั้งหมดกำลังจะจบลง ด้วยความได้เปรียบในด้านจำนวนและคาถา อัศวินผู้คลั่งไคล้ไม่มีโอกาสที่จะต่อสู้กลับ เขาจะไม่ขโมยรางวัลจากพ่อมดที่ท้าทายกฎหมาย บางทีพวกนักรบอนารยชนผู้คลั่งไคล้ก็ไม่อาจจะมายุ่งกับพวกเขาได้เช่นกัน พวกเขาแค่ต้องการฆ่าอัศวินผู้บ้าคลั่ง ดังนั้นพวกเขาจึงอาจไม่สนใจที่จะได้รับประสบการณ์การต่อสู้
อะไรก็ตาม. อาเบลมีความสุขที่เขามีศพทั้งหมดเป็นของตัวเอง ไม่สิ มีทั้งหมดหกคน และเขายังสามารถชุบชีวิตพวกเขาได้ด้วยคาถา "ฟื้นคืนชีพ" ด้วยสภาพที่ค่อนข้างไม่ได้รับบาดเจ็บใด ๆ ที่พวกเขาอยู่ เขาสามารถสร้างกลุ่มอัศวินคลั่งไคล้ทั้งกลุ่มได้ในเวลาเพียงไม่กี่ปี ถึงกระนั้นก็ยังไม่ปลอดภัยที่จะทำเช่นนั้น เขาเป็นปรมาจารย์ด้านปรุงยาและดรูอิดมังกร แต่การเปลี่ยนซากศพให้กลายเป็นสมุนก็ยังทำให้เขากลายเป็นศัตรูของสมาคมพ่อมดได้อยู่ดี ความตึงเครียดระหว่างสมาคมพ่อมดและชนชาติแห่งพระเจ้าจะไม่เกิดขึ้นง่ายๆ
ในไม่ช้า เมื่อรูปปั้นเทวทูตของเขาดูดกลืนศพอัศวินทั้งห้า เขาก็เก็บรูปปั้นไว้ในกล่องเก็บของส่วนตัวของเขาเอง การต่อสู้ยังไม่จบ นอกเหนือจากศพหนึ่งศพที่ถูกทำลายโดยทั้งเวทย์เยือกแข็งและเวทย์ไฟ และชิ้นส่วนสองชิ้นที่ถูกสับเป็นชิ้นโดยนักรบอนารยชนผู้คลั่งไคล้ ศพทั้งหมดยังคงอยู่ในสภาพที่ยอมรับได้ พ่อมดที่ท้าทายกฎหมายไม่พอใจกับการที่นักรบบ้าเถื่อนหั่นศพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขารู้ว่าพวกเขาสามารถได้รับยาสิบขวดสำหรับแต่ละคน
เมื่อแสงดวงวิญญาณดวงสุดท้ายส่องเข้ามาในรูปปั้นเทวทูตของเขา อาเบลรู้สึกได้ถึงการปรากฏตัวของอัศวินผู้บ้าคลั่งแต่ละคนที่สวดอ้อนวอนอยู่ภายในรูปปั้นของเขา เขาสัมผัสได้ถึงพลังงานที่อัดแน่นอยู่ในรูปปั้น และเขาไม่แน่ใจว่าเกี่ยวข้องกับพลังของผู้ติดตามที่คลั่งไคล้หรือศรัทธาของพวกเขา ถึงกระนั้น เขาก็สามารถบอกได้อย่างชัดเจนว่าพลังงานที่สร้างขึ้นมีมากกว่าผู้ติดตามทั่วไปถึงหนึ่งพันคน
อย่างไรก็ตาม เมื่อถึงเวลาที่เขาจะต้องยุติการแปลงร่างเป็นมังกร เขาจึงยกเลิกร่างมังกรและกลับไปเป็นร่างพราย เขามาถึงกองศพที่ถูกรวบรวมและเก็บไว้ในกล่องเก็บของส่วนตัวของเขา เขาหยิบขวดยี่สิบขวดออกมาและส่งให้พ่อมดที่ท้าทายกฎหมายที่อยู่รอบๆ พวกเขาเป็นของขวัญสำหรับการขอบคุณพ่อมดเหล่านี้ที่ไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับร่างกายเหล่านี้มากเกินไป
Warrior Church โค้งคำนับพ่อมดทุกคน “พ่อมด! โปรดช่วยกลุ่มของฉันดึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของเรากลับคืนมา!”
พ่อมดฮาลส่ายหัวและยิ้ม “ผู้ถูกอัญเชิญของอาจารย์เบนเน็ตไปที่นั่นแล้ว โบสถ์!”
อย่างไรก็ตาม ศาสนจักรขอร้องอีกครั้งว่า “สิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้นสำคัญมากสำหรับเรา”
พ่อมดฮาลพูดกับอาเบลว่า “คุณกลับไปหานกกระจอกฟ้าของคุณได้ไหม อาจารย์เบนเน็ตต์ ทำอย่างนั้นเมื่อเราไปสแกน”
วันนี้อาเบลสร้างมังกรเสร็จแล้ว ตอนนี้ การสนับสนุนหลักสองคนของเขาหายไป พ่อมดฮาลไม่มั่นใจในความปลอดภัยของเขา อาเบลจะไม่พูดอะไรมาก ดังนั้นเขาจึงทำตามคำสั่งของเขาและเรียกเมฆขาวกลับลงมา
จากนั้นพ่อมดฮาลก็หันไปหาศาสนจักรอีกครั้ง “วอร์ริเออร์เชิร์ช ทัศนคติของคุณที่มีต่ออาจารย์เบนเน็ตนั้นช่างน่าหงุดหงิด ฉันจะตรงไปตรงมากับคุณ คุณไม่ได้แสดงความกตัญญูต่อเขาเลย แต่เขาได้นำสัตว์อัญเชิญของเขามาสังหารอัศวินบ้าคลั่งห้าตัวเพื่อคุณ”
Warrior Church พูดไม่ออก เขาคิดว่ามังกรยักษ์และสัตว์ร้ายยักษ์บีมอนเป็นของสมาคมพ่อมด เขาคิดว่ามันเป็นเพียงสมาคมพ่อมดที่เขาพึ่งพา แต่เมื่อได้ยินเรื่องนี้จากพ่อมดฮัลทำให้เขารู้ว่าเขาคิดผิด
Warrior Church ขอโทษอย่างรวดเร็ว “ขอโทษจริงๆ พ่อมด Hal กลุ่มของเราจะจ่ายเงินให้มาสเตอร์เบนเน็ตอย่างเพียงพอ”
“คุณคิดว่ามาสเตอร์เบนเน็ตสนใจความมั่งคั่งของคุณหรือ” พ่อมดฮาลส่ายหัว “ทุกคน ไปกันเถอะ! เราจะไปหาอัศวินบ้าคนสุดท้ายคนนั้น”
พ่อมดเอลฟ์ที่ท้าทายกฎหมายอย่างรวดเร็ว หายตัวไปในที่ที่พวกเขาอยู่ และปล่อยให้ศาสนจักรยืนอยู่เพียงลำพัง
1
…
แฟรงเกนสไตน์และดอฟฟ์ไล่ไปทางอัศวินคลั่งมี้ด เขาวิ่งหนีเอาชีวิตรอด Mad Knight Mead ไม่ได้ช้าลงเลยสักนิด เขาไม่ได้บันทึกม้วนคาถา “เคลื่อนที่ทันที” ที่หาได้ยากใดๆ เขาเดินผ่านคนป่าเถื่อนทุกคนที่พยายามขัดขวางเขาขณะที่พวกเขาไปทั่ว Battlecry City ในเวลาเดียวกัน “ความเย็นเยือกศักดิ์สิทธิ์” ของเขาสร้างความเสียหายอย่างน่าสยดสยองให้กับคนป่าเถื่อนทั้งหมดที่อยู่ในระยะการโจมตีของเขา ซึ่งปูทางแห่งความตายในขณะที่เขากำลังเคลื่อนที่ไปที่นั่น การแช่แข็งอันศักดิ์สิทธิ์ทำให้ดอฟฟ์หยุดไล่ตามเขาจริงๆ ความเยือกแข็งจะถูกล้างออกไปเพราะมันทำให้ร่างกายตกใจ แต่นั่นก็เสียเวลาพอสมควร
สำหรับแฟรงเกนสไตน์ เขาไม่กลัวคาถาเยือกแข็ง แต่การเทเลพอร์ตด้วยมือของเขานั้นช้ากว่าม้วนคาถาที่อัศวินมี้ดใช้ ในระยะสั้น พวกเขาไม่มีทางไล่ตามเขาทัน ดังนั้น สิ่งที่ทำได้มากที่สุดคือต้องแน่ใจว่าพวกเขาจะไม่ตามหลังเขามากเกินไป
ในที่สุด เมื่อพวกเขาออกจาก Battlecry City แล้ว Knight Mead ก็เริ่มหมดม้วนหนังสือ หนังสือม้วนเป็นหนทางเดียวในการช่วยชีวิตเขา และเขาต้องผ่านหนี้ทุกประเภทเพื่อหยิบยืมมาจากผู้คน ทุกครั้งที่เขาใช้มัน หัวใจของเขาเจ็บปวด เขารู้ว่าเขาจะได้เงินเท่าไหร่หากเขาขายมันให้กับผู้ถืออาชีพอื่น ๆ ในทวีปตอนกลาง เขาไม่มีเวลากังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น ทันทีที่เขาออกจาก Battlecry City เขาเปิดใช้งาน "การชาร์จ" และเปิดใช้งานวงแหวนแสง "พลังชีวิต" ของเขาเพื่อเพิ่มความเร็วของเขา
แม้ว่าเขาจะไม่เร็วอีกต่อไปแล้ว โชคดีที่ชานเมืองส่วนใหญ่เป็นที่ราบไม่มีสิ่งกีดขวาง เขาจึงมั่นใจว่าจะไปถึงวงเวียนเทเลพอร์ตขนาดใหญ่ได้ทันเวลา ห่างจากเขาเพียงสิบไมล์และหุบเขาที่วงกลมตั้งอยู่ เขาเอื้อมมือไปหากระเป๋าพอร์ทัลที่มีไอเท็มในตำนานของเขา เขาเสียใจกับจำนวนทรัพยากรที่ต้องเสียไปในครั้งนี้ แต่เท่าที่เขากังวล ตราบใดที่เขาสามารถนำโทเท็มกลับมาได้ มันก็จะคุ้มค่า
ในไม่ช้า แฟรงเกนสไตน์และดอฟฟ์ก็ปรากฏตัวนอกเมืองคำรามสู้ศึก