Abe the Wizard
ตอนที่ 1024 เสาโทเท็มศักดิ์สิทธิ์

update at: 2023-03-15

ตอนที่ 1,025: เสาโทเทมศักดิ์สิทธิ์

ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales

หลังจากใช้เวลาอีกสองสามชั่วโมง ในที่สุด Abel ก็ตื่นขึ้นจากความตื่นเต้นที่ได้รับวัสดุมากมายในคราวเดียว เขาเป็นช่างตีเหล็กระดับปรมาจารย์และนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ด้วย เขาเข้าใจคุณค่าของวัสดุเหล่านี้ดีกว่าใคร ๆ และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงหมกมุ่นอยู่กับสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด

หลังจากสแกนกระเป๋าพอร์ทัลในตำนานแล้ว เขาก็ค้นพบสิ่งของชิ้นเล็กๆ ที่มุมห้อง เสาที่โดดเด่นที่สุดคือเสาโทเท็มที่มีความยาวประมาณ 15 เมตร ที่ขอบมีหุ่นเหล็กหลายสิบตัวและหนังสือบางเล่ม

เขาอดไม่ได้ที่จะคิดเมื่อเขารู้สึกถึงการมีอยู่ “นี่คือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของคนเถื่อนหรือไม่?”

มีเพียงสาระสำคัญศักดิ์สิทธิ์ที่ปล่อยออกมาจากเสามากเกินไป เขารู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้นเมื่อเขาอยู่ในค่าย Rogue’s Encampment เขาเอาไม้เท้านั้นวางลงบนพื้นและเริ่มสังเกตดู เขาคิดที่จะคืนมันหากคนป่าเถื่อนปฏิบัติต่อเขาดีกว่านี้เล็กน้อย แต่เขาไม่ได้วางแผนที่จะให้ความสนใจกับผู้ชายอย่างโจ๋งครึ่มที่ไม่เห็นค่าความปรารถนาดีของเขา

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ดูเหมือนว่าจะมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากที่ปล่อยออกมาจากโทเท็มนี้อย่างผิดธรรมชาติ เขาจะไม่ปล่อยให้มันหลุดมือไปจนกว่าเขาจะเข้าใจเรื่องนี้ ใช่ เขาไม่ได้ส่งคืนให้ศาสนจักรตลอดไป เขาไม่รู้สึกผิด ไม่ใช่เมื่อเขาได้ช่วยชีวิตคนป่าเถื่อนมากมายที่ Battlecry City แล้ว

“พวกเขารู้หรือไม่ว่าฉันมีสิ่งนี้” ทันใดนั้นเขาก็คิดกับตัวเองว่า “ฉันไม่คิดว่าจะมีใครถามชาติของพระเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนี้”

นอกเหนือจากแฟรงเกนสไตน์แล้ว เขาคิดว่าคนเดียวที่จะรู้ว่าสิ่งของชิ้นนี้อยู่ที่ไหนจะต้องเป็นสมาชิกของประชาชาติแห่งพระเจ้า เขายังคงกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่โดยที่เขาไม่รู้ตัว ไนท์มี้ดได้ฆ่าตัวตายไปแล้วเพราะความอัปยศอดสูจากแฟรงเกนสไตน์ หลังจากนั้นก็ไม่มีใครมายุ่งกับเสาโทเท็มอีกเลย

อาเบลไม่รู้ แต่เขาคิดว่าสิ่งนี้มีไว้ให้เขาครอบครอง ดังนั้นเขาจะไม่มอบให้ใครเว้นแต่เขาจะรู้สึกว่าจำเป็นต้องทำ นี่เป็นรายการในตำนานที่ไม่มีใครอ้างสิทธิ์เป็นเจ้าของ จริงๆ แล้วมีพลังของเจตจำนงหลงเหลืออยู่นิดหน่อย แต่จริงๆ แล้วไม่มีเลย มันควรจะมาจากคนเถื่อนที่ใช้เวลาส่วนใหญ่ในการถือครองสิ่งนี้ แม้ว่าเขาจะไม่ได้เป็นเจ้าของมัน แต่เขาก็ยังใช้เวลาส่วนใหญ่เพื่อรวบรวมพลังแห่งคำอธิษฐาน

การเดาของอาเบลถูกต้อง พลังแห่งเจตจำนงนี้มาจากผู้อาวุโสแบลร์แห่งวิหาร Battlecry City แทนที่จะฝึกฝนให้เป็นคนเถื่อน เขาเชี่ยวชาญในการฝึกพลังแห่งเจตจำนงที่เป็นของวิญญาณ เวลาส่วนใหญ่ของเขา เขาจะเน้นไปที่เสาโทเท็มตรงนี้ นี่คือเหตุผลที่เขาสามารถโต้ตอบกับมันได้แม้ว่าจะไม่สามารถเป็นเจ้าของมันได้

กลับไปที่อาเบล เขาใช้เวลาในการสังเกตเสาโทเท็มและไอคอนทั้งหมดที่แสดงภาพบุคคลในตำนาน เมื่อมองดูใกล้ ๆ เขาจะเห็นว่าเส้นนั้นประกอบขึ้นด้วยลวดลายเล็ก ๆ นับไม่ถ้วน เรื่องราวที่ปรากฎดูเหมือนจะไม่มีอะไรนอกจากการตกแต่งในแง่นี้ พลังที่แท้จริงของเสามาจากรูปแบบขนาดเล็กที่กระจายไปทั่ว สำหรับวัสดุ แม้ว่าจะเป็นช่างตีเหล็กระดับปรมาจารย์เช่นเขา ไม่มีทางที่จะบอกส่วนประกอบที่แน่นอนของวัสดุได้ เขาเพิ่งรู้ว่ามันทำมาจากไม้ของพืชชนิดหนึ่ง มันไม่ใช่แผนธรรมดา วัสดุดังกล่าวดูเหมือนจะมีพลังศักดิ์สิทธิ์สีทองอยู่ในดวงตาของเขา แม้ว่ารูปร่างของมันจะไม่มีอะไรเลยนอกจากต้นไม้ขนาดปกติ

1

อาเบลใส่พลังแห่งเจตจำนงของเขาเข้าไปในเสาโทเท็ม เขาถูกปฏิเสธทันที ดูเหมือนว่าเสานี้ไม่ควรล้อเล่นแม้ว่าจะไม่มีใครอ้างสิทธิ์ได้ก็ตาม แม้แต่เขา เขามีพลังศักดิ์สิทธิ์ในการเปิดมัน แต่เขาจะต้องฝึกฝนตัวเองให้แข็งแกร่งกว่าเทพเจ้าแห่งสงครามที่เขาเผชิญหน้าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มิฉะนั้นเขาจะต้องทะลวงการป้องกันอย่างช้าๆและมั่นคง

อาเบลพึมพำกับตัวเอง “มีกุญแจล็อคอยู่หรือเปล่า”

เขาพยายามห่อหุ้มพลังแห่งเจตจำนงของตัวเองไว้บนพลังชี่ที่อ่อนแอซึ่งกำลังออกมา เขาเคยคิดว่าเสาโทเทมจะกลับมาที่วิหารอีกครั้งเมื่อเทพเจ้าแห่งสงครามสิ้นชีวิต แต่กลับกลายเป็นว่ากลับเข้าสู่นิทรา เห็นได้ชัดว่าความตายเป็นเพียงสิ่งชั่วคราวสำหรับวิญญาณ หากมีการสวดอ้อนวอนเพียงพอ ในที่สุด วิญญาณก็จะตื่นขึ้นและกลับสู่ร่างเดิม นี่คือสิ่งที่เทพเจ้าแห่งสงครามวางเดิมพัน แต่สมาคมพ่อมดสร้างมันขึ้นมา ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะร่ายพลังอธิษฐานใดๆ ลงบนศพ เพราะมันถูกขังอยู่ในตัวอาคาร

นี่คือสาเหตุที่เสาโทเท็มยังคงใช้งานได้หลังจากผ่านไปหลายปี นานๆ ครั้ง มันจะคายพลังงานออกมาเล็กน้อยเพื่อให้คนป่าเถื่อนดูดซับ หากไม่ใช่เพราะการโจมตีของชนชาติแห่งพระเจ้า มันอาจจะเติบโตกลับเป็นวิญญาณหลังจากทำสิ่งนี้ซ้ำอีกสองสามพันปี แม้ว่าความก้าวหน้ามากมายจะสูญเปล่า แต่ความสามารถทางจิตวิญญาณของอาเบลสามารถช่วยเขาแทรกพลังแห่งเจตจำนงและชุบชีวิตเสาอีกครั้งและตลอดไป

เมื่อพลังของเขาเข้ามา สิ่งแรกที่เขามองหาคือวงกลมแห่งความเป็นเจ้าของที่ว่างเปล่า ตอนนี้ไม่มีอิทธิพลของเทพเจ้าแห่งสงครามเหนือมัน เขาไม่กังวลเกี่ยวกับการแจ้งเตือนใครหรือเรียกใช้กลไกความปลอดภัย เขาแค่ไปข้างหน้าและเปิดใช้งานวงกลมความเป็นเจ้าของ อ้างสิทธิ์ในความเป็นเจ้าของ และอย่างรวดเร็ว ไอเท็มทั้งหมดมีไว้ให้เขาใช้

ตอนนี้มีหน้าที่หลักสี่ประการสำหรับเสาโทเท็ม หนึ่งคือพรเสริมพลัง สิ่งนี้มีไว้สำหรับทุกคนที่ต้องการเป็นผู้เชี่ยวชาญในการเป็นอนารยชน แต่ไม่มีพรสวรรค์ในลักษณะนี้ เอ็ลเดอร์แบลร์ไม่สามารถเป็นเจ้าของเสาโทเท็มได้ แต่เขาสามารถใช้มันกับผู้ติดตามของเขาเป็นครั้งคราว

ประการที่สองคือความต้านทานธาตุซึ่งจะเพิ่มความต้านทาน 30 จุด การโจมตีด้วยธาตุเป็นจุดอ่อนของคนป่าเถื่อน แต่การถือเสาไอเท็มจะกำจัดภัยคุกคามจากภัยคุกคามธาตุทั้งหมด แต่มีปัญหาคือไม่มีใครไปถือเสายาว 15 เมตรในระหว่างการต่อสู้

ประการที่สามคือการโจมตีทางกายภาพเพิ่มขึ้น 200 จุด อีกครั้งปัญหาเดียวกันยังคงอยู่ ไม่มีใครรู้ว่าคนป่าเถื่อนต่อสู้กับเสาโทเท็ม

ประการที่สี่คือการเพิ่มทักษะคนเถื่อนทั้งหมดสองระดับ จุดนี้ Abel สามารถบอกได้ หากเสาโทเท็มนี้มีคุณสมบัติเป็นอาวุธระยะประชิดจริง ๆ มันก็เกือบจะเหมือนกับอาวุธทรงพลังในโลกมืด ตามความเป็นจริงแล้ว เขาสามารถใช้มันได้ก็ต่อเมื่อเขาอยู่ในร่างมังกรยักษ์ของเขาเท่านั้น เขาไม่ต้องการอาวุธใดๆ หากอยู่ในร่างมังกร ดังนั้นหลังจากคิดทบทวนอีกสักนิด เขาจึงตัดสินใจปล่อยให้ดอฟฟ์ใช้มัน ดอฟฟ์มีเสาโบราณอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงคิดว่าน่าจะดีกว่าที่จะเปลี่ยนอาวุธของมันครั้งแล้วครั้งเล่า

“ออกไป ดอฟฟ์!”

อาเบลเรียกดอฟฟ์ออกมาจากวงแหวนอสูรของเขาและสั่งให้วางเสาโบราณลงบนพื้น จากนั้นเขาเริ่มต้นด้วยการเปรียบเทียบ เสาโบราณไม่ได้มีความพิเศษอะไรมากนัก แต่น้ำหนักและผลการต้านทานของมันถือเป็นข้อได้เปรียบที่ดีเสมอเมื่อต้องต่อสู้กับอัศวินผู้คลั่งไคล้ สิ่งต่างๆ จะแตกต่างออกไปมากหากดอฟฟ์เผชิญหน้ากับพ่อมดผู้ท้าทายกฎหมายที่สามารถเทเลพอร์ตและเปิดการโจมตีระยะไกลได้ เสาโทเท็มดูเหมือนจะมีประโยชน์หลายอย่างเมื่อเทียบกับสิ่งนั้น สกิลบัฟของคนป่าเถื่อนมีไม่มากเท่าที่เขาต้องการ แต่การสามารถใช้มันได้ทันทีทำให้อะไรๆ ง่ายขึ้นมาก

"เลขที่!"

เมื่ออาเบลพยายามส่งพลังงานสีทองเข้มภายในเสาโทเท็ม ตอนนี้เขาก็มีอิสระที่จะเปลี่ยนมันให้เป็นรูปร่างอะไรก็ได้ตามที่เขาต้องการ นี่เป็นรายการในตำนานอย่างแท้จริง หากเขามีพลังศักดิ์สิทธิ์เพียงพอ เขาสามารถดัดแปลงให้เป็นอะไรก็ได้ตามที่เขาต้องการ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเริ่มชี้นำพลังศักดิ์สิทธิ์ภายในสถานะเทวทูตคริสตัลภายในขั้วเพื่อหลอมละลาย เหมือนปรอทเหลว เสาเริ่มละลายและวิ่งไปที่เสาโบราณ

เมื่อก่อนเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 50 เซนติเมตร แต่ตอนนี้รวมแล้ว 80 ต้น ส่วนพื้นผิวของเสาเริ่มปรากฏลวดลายใหม่ อาเบลไม่สนใจที่จะเปลี่ยนรูปแบบที่เกี่ยวข้องกับตำนานปรัมปรา เนื่องจากเขาไม่ต้องการเสี่ยงที่จะเปลี่ยนเอฟเฟกต์ของโทเท็ม ถึงกระนั้นก็น่าแปลกใจสำหรับใครก็ตามที่จำชิ้นนี้ได้เนื่องจากรูปร่างหน้าตาของมันเปลี่ยนไปมากแล้ว

อาเบลพูดกับดอฟฟ์ “ลองใช้อาวุธใหม่นี้ดู ดอฟฟ์ ขอเรียกมันว่าโทเท็มโบราณ”

ดอฟฟ์เอื้อมมือไปที่โทเท็มโบราณ ยิ่งหนักขึ้นเท่าไหร่ ความเร็วในการสวิงก็ไม่เปลี่ยนแปลง ยิ่งไปกว่านั้น ในฐานะเจ้าของ Abel ยังรู้สึกได้ว่าไม่มีลักษณะดั้งเดิมใดๆ ที่หายไป หากมีสิ่งใด ผลการต้านทานก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น

เขาตัดสินใจให้ความสำคัญกับความแข็งแกร่งหรือความคล่องแคล่ว ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจให้ดอฟฟ์ครอบครองโทเท็มโบราณบางอย่าง ด้วยวิธีนี้ แม้ว่ามันจะน่ากลัวที่ดอฟฟ์สามารถใช้เสาได้ด้วยวิธีใดก็ตาม แต่ก็ไม่มีโอกาสสูงที่จะได้รับบัฟโจมตีกายภาพ 200 หน่วยและเปิดใช้การโจมตีคริติคอล

“เปิดใช้งานพรตรัสรู้!” จากนั้นอาเบลก็พูดกับดอฟฟ์ ดอฟฟ์ปฏิบัติตามเพื่อเปิดใช้งานเสาโทเท็ม และในขณะที่กำลังทำเช่นนั้น แสงสีทองก็ฉายออกไปด้านนอก ปล่อยคลื่นกระแทกที่แผ่ขยายออกไปถึงพื้นที่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 20 เมตร พลังงานคลื่นกระแทกเป็นเหมือนน้ำ อาเบลและดอฟฟ์ถูกกลืนเข้าไปในนั้น มันรู้สึกอบอุ่นด้วยเหตุผลบางอย่าง หลังจากผ่านไปสามสิบนาที ในที่สุดแสงก็หายไป ปล่อยให้ทั้งสองค้นพบด้วยตัวเองว่าเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรขึ้น

น่าแปลกที่อาเบลไม่พบสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้นกับเขาเลย เขาพยายามฝึกฝนการกรีดร้องขั้นพื้นฐานของอนารยชน มันเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดที่เขารู้เพื่อทดสอบว่าเขามีศักยภาพของอนารยชนหรือไม่ น่าผิดหวังที่เขาไม่สร้างแรงสั่นสะเทือนหรือพลังชี่ประเภทคนเถื่อนหลังจากทำสิ่งนี้