ตอนที่ 1128: พลังงานที่อบอุ่น
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
อาเบลและพ่อมดในตำนานทั้งสามรู้สึกหวาดกลัวต่อการปรากฏตัวของเต่ามังกร พวกเขาขี่เรือดำน้ำโบราณอย่างระมัดระวังและใช้เวลาสองสามวันเพื่อกลับไปยังเกาะที่พวกเขาจากมา พ่อมดในตำนานทั้งสามกำลังใช้วงเวียนเทเลพอร์ตของเกาะเพื่อกลับไปยังสำนักงานใหญ่ของสมาคมพ่อมด อาเบลถอยหลังไปหนึ่งก้าวและใช้วงเทเลพอร์ตเพื่อกลับไปยังปราสาททองคำ
เป็นเวลาประมาณหนึ่งเดือนนับตั้งแต่ที่พวกเขาจากไป เขาจำเป็นต้องจัดหายาสำหรับโกดังในปราสาท แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ต้องการหาสถานที่เงียบสงบเพื่อตรวจดูของที่เขาขโมยมา
หลังจากเดินออกจากวงกลมเทเลพอร์ตขนาดใหญ่ภายในปราสาทสีทอง แสงสีขาวก็ปรากฏขึ้นก่อนที่เขาจะออกจากห้องวงกลมเทเลพอร์ต ดรูอิด เลนโดเพิ่งนำดรูอิดขั้นสูงอีกตัวมา
อาเบลยิ้มและคำนับ “สวัสดีคุณ ดรูอิดเลนโด!”
ดรูอิด แรนดัลค่อนข้างสงวนท่าที “สวัสดี อาจารย์เบนเน็ต นี่คืออะไรถ้าฉันจะถาม”
ดรูอิดเลนโดไม่คิดว่าอาเบลต้อนรับเขา พวกเขาเป็นเพื่อนกัน แต่อาเบลไม่จำเป็นต้องไปหาเขาด้วยตนเอง
อาเบลยิ้ม “ฉันเพิ่งกลับมา และบังเอิญเจอคุณก่อนออกจากวงเทเลพอร์ต!”
ดรูอิด เลนโดยิ้มและอธิบายว่า “ช่างบังเอิญเสียนี่กระไร! ฉันแค่พานักเรียนมาที่นี่เพื่อหาอะไรกิน ตอนนี้เขาติดอยู่ที่อันดับ 17 เป็นเวลา 20 ปีแล้ว และฉันแค่สงสัยว่าสูตรอาหารของคุณสามารถช่วยเขาในการเลื่อนตำแหน่งได้หรือไม่”
อาเบลพยายามไม่พูดตรงๆ เกินไป “ไม่รับประกันว่าจะได้เลื่อนขั้นนักเรียนของคุณ แต่สิ่งที่ฉันบอกได้ก็คือมันจะเพิ่มความน่าจะเป็นโดยรวม”
ดรูอิดเลนโดมีอารมณ์เล็กน้อย “คุณถ่อมตัวเกินไป มาสเตอร์เบนเน็ต พ่อมด ดรูอิด และนักบวชต่างได้รับประโยชน์จากร้านอาหารของคุณ มีทั้งหมด 25 โปรโมชั่น แม้แต่ยาปรุงยาระดับปรมาจารย์ก็ไม่มีประสิทธิภาพเท่ากับอาหารของคุณ ถ้าหาที่นั่งได้ไม่ยากนัก ฉันจะมาที่นี่ในฐานะลูกค้าประจำ!”
อาเบลยิ้มและตอบว่า “แค่ส่งข้อความมาหาฉัน ดรูอิด เลนโด เราสามารถกินด้วยกันถ้าคุณต้องการ”
Druid Lendo รีบปฏิเสธ “ไม่ ไม่! คุณมีเพื่อนมากมาย อาจารย์เบนเน็ต ถ้าคุณต้องสร้างข้อยกเว้นให้กับทุกคน คุณจะมีเวลาให้กับตัวเองแค่ไหน? นอกจากนี้ยังเป็นเวลา 20 ปีแล้วสำหรับนักเรียนของฉัน อีกสองสามวันก็ไม่มีอะไรแล้ว”
อาเบลส่งขวดน้ำผลไม้สังเคราะห์ให้ดรูอิดเลนโด “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เจอนักเรียนของคุณจริงๆ ฉันจะให้น้ำนี้ไปถ้าเขาต้องการ”
ดรูอิดเลนโดรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ดี “ดัลลัส! กล่าวคำขอบคุณต่อท่านอาจารย์เบ็นเน็ต!”
ดัลลัสตอบด้วยการโค้งคำนับ “ขอบคุณสำหรับของขวัญ อาจารย์เบนเน็ตต์!”
อาเบลพูดกับดรูอิด เลนโดและดัลลัสว่า “ไปทานอาหารกันเถอะ ดรูอิด เลนโด ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”
ดรูอิด เลนโดและลูกศิษย์ของเขากำลังเฝ้าดูขณะที่อาเบลเคลื่อนย้ายออกจากห้องวงกลมเคลื่อนย้ายไปยังร้านอาหาร เมื่อดรูอิดทั้งสองนั่งลง ที่นั่งทั้งสิบก็เต็ม เหล่าฮาล์ฟเอลฟ์เริ่มนำอาหารทุกชนิดมาเสิร์ฟ
เนื่องจากปราสาททองคำมักมีลูกค้าจำนวนมาก ครอบครัวจัดสัน ซึ่งเป็นครอบครัวที่ดรูอิด โจเซฟเป็นสมาชิกอยู่ จึงนำฮาล์ฟเอลฟ์กลุ่มใหม่เข้ามา เหล่าฮาล์ฟเอลฟ์มักจะให้บริการที่ร้านอาหารและชานชาลาด้านบน
ดรูอิด ดัลลัสนั่งข้างดรูอิด เลนโด เขามองไปยังปราสาทที่อยู่ตรงหน้าเขาด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าความมั่งคั่งจะกองรวมกันอยู่ที่นี่ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้ถือคลาสต่ำกว่าขั้นสูงจะถูกห้ามไม่ให้มาที่นี่ ปริมาณทองคำที่นี่จะทำให้ทุกคนเสียสติ หากตัวเขาเองไม่ได้เป็นผู้ครอบครองคลาสระดับสูง เขาคงถูกล่อลวงให้ได้รับทองคำที่นี่เช่นกัน
ตามความเป็นจริงแล้ว Abel ไม่ได้กังวลว่าทองคำของเขาจะถูกยึดครอง เขาจำกัดเฉพาะผู้เข้าชั้นเรียนบางกลุ่มเท่านั้นเพราะเขาไม่ต้องการให้มีผู้เข้าชมมากเกินไป
สิ่งที่ Druid Dallas ไม่เข้าใจก็คือทำไมเขาถึงได้รับขวดน้ำผลไม้จากปรมาจารย์วิชาปรุงยา Master Bennett เป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นผู้ผลิตยาทุกชนิดที่โดดเด่น ตราบใดที่ยังเป็นของเขา สินค้าใดที่ขายจะมีราคาคูณจากราคาเริ่มต้นเสมอ เป็นที่ทราบกันดีว่าปรมาจารย์เบ็นเน็ตต์ทำเช่นนั้นกับแบรนด์ของเขามากมาย เช่น การส่งเสริมยาสำหรับผู้ถือชั้นเรียนและผลิตภัณฑ์เสริมความงามสำหรับเอลฟ์หญิง ดังนั้นมันจึงดูแปลกที่เป็นขวดน้ำผลไม้วิญญาณ แม้ว่าราคาดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้
ดรูอิดเลนโดกำลังสั่งอาหาร “เกิดอะไรขึ้น ดัลลัส”
“ทำไมต้องเป็นขวดน้ำผลไม้” ดรูอิด เลนโดถามหลังจากชำเลืองดูว่ามีใครดักฟังพวกเขาอยู่หรือไม่
“จุ๊ๆ คุณ! คุณคิดว่ามาสเตอร์เบนเน็ตต์คือใคร? คุณคิดว่านี่เป็นน้ำผลไม้ธรรมดาเหรอ?” ดรูอิดเลนโดดูถูกเขา จากนั้นจึงหยิบน้ำผลไม้ของตัวเองที่บรรจุอยู่ในขวดแก้วคริสตัลออกมา “ลองจิบดูสิ ฉันจะให้คุณกินเมื่อเรากลับมา แต่ฉันจะให้คำอธิบายก่อน”
ดรูอิด ดัลลัสหยิบขวดแก้วคริสตัลและได้กลิ่นผลไม้พิเศษ เขาสามารถบอกได้ว่านี่คือผลไม้วิญญาณแห่งน้ำ แต่กลิ่นหอมนั้นดีกว่าผลไม้ทั่วไปเสียอีก เขาเทมันเข้าปากเบา ๆ และวิญญาณของเขารู้สึกเหมือนกำลังบินอยู่กลางอากาศ ทุกสิ่งที่สั่งสมมาเป็นเวลากว่า 20 ปีกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความรู้แจ้งซึ่งสร้างการเลื่อนขั้นฉีให้กับเขา
เขาคลายกำมือและทิ้งน้ำผลไม้ ด้านข้าง ดรูอิดเลนโดจับขวดได้เร็วมาก
มีคนตะโกนเรียกขณะที่ดรูอิดเลนโดกำลังจะวางขวด “ดรูอิดเลนโด คุณยินดีจะเสนอขวดนี้หรือไม่”
ดรูอิดเลนโดเห็นว่าเป็นพ่อมดเฮย์วูด “พ่อมดเฮย์วูด! ขวดนี้เป็นของขวัญที่อาจารย์เบนเน็ตมอบให้กับลูกศิษย์ของฉัน ขอโทษที่ต้องพูดว่าเขาดื่มไปแล้ว ดังนั้นจึงไม่มีขายจริงๆ”
ก่อนที่พ่อมดเฮย์วูดจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ เขาก็ซ่อนขวดน้ำผลไม้ไว้ในกระเป๋าพอร์ทัลของเขา
“ประณามมัน!” พ่อมดเฮย์วูดสาปแช่ง เขาได้กลิ่นบางอย่างที่พิเศษเกี่ยวกับขวดนี้ แต่พ่อมดเลนโดก็พยายามอย่างมากที่จะเก็บขวดนี้ไว้ให้นักเรียนฟัง ถึงกระนั้น เขาก็คิดว่าเขาสามารถติดต่อกลุ่มสายฟ้าได้อย่างรวดเร็ว เนื่องจากกลุ่มสายฟ้านั้นสนิทกับมาสเตอร์เบนเน็ตมาก เขาสามารถให้เพื่อนที่ดีของเขาขอน้ำผลไม้ขวดใหม่
อาเบลไม่ได้ตระหนักว่าขวดน้ำผลไม้ของเขาเพิ่งเปิดใช้งานการส่งเสริมดรูอิดขั้นสูงในทันที นั่นเป็นอีกรายการหนึ่งที่เพิ่มเข้ามาในรายชื่อลูกค้าที่ประสบความสำเร็จ นอกจากนี้ ขวดน้ำผลไม้ในมือของเขายังกลายเป็นเป้าหมายของหลาย ๆ คน นี่เป็นเพราะผลไม้วิญญาณแห่งน้ำที่ผลิตในโลกแห่งความมืดนั้นดีกว่าผลไม้ที่ผลิตในทวีปอยู่แล้ว นอกจากนี้ เนื่องจากมันถูกสังเคราะห์ขึ้นสองครั้งแล้ว ผลกระทบต่อจิตวิญญาณของคนๆ หนึ่งจึงจะดีกว่ามาก
อาเบลไม่รู้สึกอะไรมากนักเมื่อเขาดื่มผลไม้วิญญาณแห่งน้ำเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่เขาบริโภคสิ่งนี้ในขณะที่เขาติดอยู่ที่คอขวด เขาตระหนักว่าผลกระทบที่จะมีต่อจิตวิญญาณนั้นเพิ่งกระตุ้นการเลื่อนขั้น
เขาเข้าไปในห้องฝึกแล้ว หลังจากเปิดใช้งานวงกลมสันโดษและวงกลมป้องกัน เขาก็หยิบร่างคริสตัลที่มีขนาดเท่าหัวกะโหลกออกมา เนื่องจากสัตว์ทะเลที่แข็งแกร่งสองตัว (แข็งแกร่งกว่าพ่อมดในตำนาน) เคยต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงมันมาก่อน เขาคิดว่ามันต้องเป็นอะไรที่มากกว่าแค่สิ่งของธรรมดา
เขาพูดกับท้องฟ้า “คุณวิเคราะห์ได้ไหมว่านี่คือวิญญาณการวิจัยอะไร”
จิตวิญญาณแห่งการวิจัยตอบว่า “กรุณารอสักครู่ อาจารย์ เรากำลังรอการวิเคราะห์”
คลื่นพลังงานสแกนไปทั่วตัวคริสตัล หลังจากนั้นอีกสิบวินาที เสียงของจิตวิญญาณแห่งการวิจัยก็ดังขึ้นอีกครั้ง
วิญญาณการวิจัยตอบว่า “ฐานข้อมูลไม่มีรายการประเภทนี้ อาจารย์ไม่มีวิธีระบุรายการนี้”
อาเบลถอนหายใจด้วยความผิดหวัง เขาคาดหวังผลลัพธ์แบบนี้อยู่แล้ว เขาไม่คิดว่าสมบัติระดับสูงสุดของสิ่งหายากนี้จะมีบันทึก ไม่แม้แต่ในเครื่องมือค้นหาของสมาคมพ่อมด
หากวิญญาณการวิจัยไม่สามารถช่วยได้ อาเบลอาจต้องทำเอง เมื่อคิดได้เช่นนี้แล้ว เขาก็เปิดใช้ความสามารถของเศษหินโลกจนถึงขีดสุด ทั้งความสามารถในการรับรู้และพลังการคำนวณของเขา เขาเอื้อมมือไปจับคริสตัลในมืออย่างระมัดระวัง ภายในร่างกายคริสตัลมีพลังงานที่อบอุ่นราวกับมหาสมุทรนำทางเข้าสู่ร่างกายของเขา เขาไม่ได้สังเกตสิ่งนี้มาก่อน แต่เขาก็ไม่หลบ สัญชาตญาณของเขาหรือเศษหินโลกไม่ได้ส่งคำเตือนให้เขา ซึ่งหมายความว่าพลังงานที่ไม่คุ้นเคยนี้จะไม่ทำอันตรายใดๆ กับเขา
เมื่อพลังงานอันอบอุ่นเข้าสู่ร่างกายของเขา เขาก็รู้สึกได้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น เขารู้สึกว่ามันแปลกเพราะเขาสัมผัสได้ถึงพลังงานที่หลอมละลายในตัวเขาอย่างชัดเจน เป็นไปได้ไหมว่าสัตว์ทะเลทั้งสองกำลังต่อสู้กับสิ่งที่ไร้ประโยชน์? นั่นหรือว่าพวกเขากำลังต่อสู้เพื่อบางสิ่งที่มีไว้สำหรับสัตว์ทะเลเท่านั้น
อาเบลไม่อยากจะเชื่อจริงๆ แต่เขาเปิดใช้งานร่างกายอีกครั้ง พลัง ความว่องไว ความแข็งแกร่ง และความแข็งแกร่งทางจิตใจของเขาไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เขาร่าย “สายฟ้าไฟ” อย่างรวดเร็ว แต่เขาก็ตระหนักได้ว่าสายฟ้านั้นมีบัฟความเสียหาย 10% เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ เขาประหลาดใจมาก เขาเพียงแค่ดูดซับพลังงานภายในเท่านั้น และไม่ใช่ทั้งหมดด้วยซ้ำ แต่คาถาไฟของเขาเพิ่มขึ้นมากขนาดนี้แล้ว
ด้วยความประหลาดใจ เขาเปิดใช้ “ไอซ์โบลต์” และ “ชาร์จโบลต์” ต่อไป นอกจากนี้ยังเป็นบัฟ 10% สำหรับทั้งคู่ ถึงกระนั้น นี่เป็นเพียงห้องฝึกอบรมเท่านั้น เขาไม่สามารถเปิดใช้งานคาถาที่ทรงพลังกว่านี้ได้ ดังนั้นเขาจึงเปิดใช้ “Town Teleportation Scroll” ทันทีและเปิดประตูที่นำเขาเข้าสู่โลกแห่งความมืด
เขาก้าวเดินไปที่แคมป์ของ Rogue จากนั้นเขาก็ใช้ “การเคลื่อนไหวทันที” และไปที่ Blood Moor เขาพบว่าตัวเองอยู่ในที่ที่เงียบสงบ จากนั้นเปิดใช้งานธาตุไฟ “ดาวตก” “ไฟร์วอลล์” “ธาตุเยือกแข็ง “พายุหิมะ” “ลูกบอลผนึกน้ำแข็ง” “โซ่สายฟ้า” และ “พายุหิมะสายฟ้า” หลังจากศึกษาคาถาขั้นสูงทั้งหมดของเขาแล้ว เขาก็พบสิ่งหนึ่ง และนั่นคือคาถาทั้งหมดของเขาถูกบัฟ 10%
10% เป็นความแตกต่างอย่างมากในการต่อสู้ แม้แต่ 1% ก็มีความแตกต่างอย่างมาก เนื่องจากอาจเป็นความแตกต่างที่สำคัญที่จะตัดสินว่าการป้องกันสามารถทะลุทะลวงได้หรือไม่
อาเบลเดินไปดึงร่างคริสตัลออกมาอีกครั้ง เขารู้สึกว่าจิตใจของเขาเริ่มร้อนขึ้น ถ้าเขาดูดซับทุกอย่างภายใน พลังงานของเขาอาจจะทวีคูณมากยิ่งขึ้น เขาสามารถใช้ "สายฟ้าไฟ" เพื่อฆ่าอัศวินที่คลั่งไคล้ในตอนนั้น
ขณะที่เขาคิดว่าการต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้นนั้นง่ายเพียงใด เขาก็ยิ้มกว้าง เป็นอีกครั้งที่เขาสอดพลังแห่งเจตจำนงเข้าไปในร่างคริสตัลและดึงพลังงานอันอบอุ่นออกมาอีก ขณะที่เขาเตรียมนำมันเข้าสู่ร่างกายของเขา พลังงานกลับเข้าสู่ร่างคริสตัลทันทีที่มันสัมผัสกับเขา เขาไม่คิดว่าสิ่งนี้ควรจะเกิดขึ้น แต่เมื่อเขาพยายามอีกครั้ง มันก็ล้มเหลว อาจเป็นเวลาสูงสุดที่สามารถดูดซับพลังงานอันอบอุ่นได้
อาเบลอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะตัวเอง บางทีเขาอาจจะโลภเกินไป บัฟ 10% สำหรับคาถาทั้งหมดนั้นหายากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ อันที่จริงเขาไม่เคยอ่านอะไรแบบนี้เลยด้วยซ้ำ ทันใดนั้น เมื่อเขามองไปยังร่างคริสตัลในมือของเขา เขารู้สึกได้ว่ามันกำลังดูดมานาจากอากาศรอบๆ ตัวเขา พลังงานอันอบอุ่นที่เขาเพิ่งใช้ไปกำลังฟื้นตัวด้วยความเร็วที่ช้ามาก
1
เขาจะไม่สังเกตเห็นเว้นแต่ไม่มีความเป็นพระเจ้าของเขาใน Rogue's Encampment การเปลี่ยนแปลงนั้นไม่มีนัยสำคัญมากเกินไป แม้แต่พ่อมดที่ท้าทายกฎหมายทั่วไปก็ไม่อาจสังเกตเห็นได้ด้วยพลังแห่งเจตจำนงของพวกเขา ถึงกระนั้นก็เป็นความจริงที่ว่าร่างกายคริสตัลกำลังดูดซับมานาที่อยู่ในสภาพแวดล้อม