ตอนที่ 1130: กลับบ้าน
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
อาเบลปฏิเสธคำเชิญของพ่อมดลอเรนโซ แต่เขาไม่ได้กลับไปที่วังของเขาในอาณาจักรเซนต์เอลลิสทันที เขามีพลังมากเกินกว่าจะดูแลได้ ถ้าไม่ใช่เพราะครอบครัวของเขา เขาคงสละบัลลังก์ไปแล้ว
ขณะที่เขายืนอยู่ที่วงกลมเทเลพอร์ตในปราสาทแฮร์รี่ เขาได้กลิ่นที่คุ้นเคย กลิ่นของบ้าน
“อาจารย์ ยินดีต้อนรับกลับบ้าน!” เสียงผู้หญิงตื่นเต้นโผล่ออกมา อาเบลได้พบกับวิญญาณมากมาย แต่ไม่มีวิญญาณใดที่มีอารมณ์ของวิญญาณฟลอรา
วิญญาณพฤกษาถูกสร้างขึ้นโดยการผสมผสานวิญญาณโบราณที่ทรงพลังและวิญญาณใหม่ที่ทรงพลัง แท้จริงแล้วมันเป็นวิญญาณที่ผิดปกติ และ Abel เพิ่งตระหนักได้หลังจากสมัยที่เขาอยู่ในทวีปตอนกลาง
“ใช่ ฟลอร่า ฉันกลับมาแล้ว!” อาเบลรู้สึกสงบในใจทันที
เขาก้าวออกจากวงกลมเทเลพอร์ตและมาถึงจัตุรัสกลางปราสาทแฮร์รี่
ระหว่างทางไม่มีใครสนใจเขามากเกินไป บางทีเสื้อคลุมของเขาอาจจะดูธรรมดาเกินไป หรืออาจจะไม่มีใครคาดคิดว่าเจ้านายของพวกเขาจะกลับมา
เขาไม่ใช่พ่อมดคนเดียวในจัตุรัส อันที่จริง สถานที่นั้นคึกคักไม่ต่างจากปราสาทที่อยู่ห่างไกล
ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก อาคารส่วนใหญ่ค่อนข้างใหม่ ดังนั้นจึงมีความรู้สึกของวัยรุ่นที่แข็งแกร่งในสถานที่นี้
“นายน้อย นายท่าน นายน้อยกลับมาแล้ว!” ทันใดนั้นก็มีชายชราคนหนึ่งโทรมา สจ๊วตลินด์เซย์ สจ๊วตเพียงคนเดียวในโลกที่เรียกเขาว่านายน้อย
Steward Lindsey ก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ความจริงจังของขุนนางที่เขามักจะอยู่เคียงข้างเขาถูกละทิ้งไปโดยสิ้นเชิง
คำพูดของเขาสร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนที่อยู่รอบ ๆ พวกเขาทุกคนรู้ว่าใครคือนายน้อยแห่งปราสาทแฮรี่
“กษัตริย์อาเบลผู้ยิ่งใหญ่!” พ่อมด อัศวิน และคนปกติทั้งหมดคุกเข่าลง
มันเป็นชื่อที่รุ่งโรจน์ที่สุดในทวีปศักดิ์สิทธิ์ อาเบลเกือบจะเป็นเหมือนพระเจ้าในใจของทุกคน
ทันใดนั้น อาเบลสัมผัสได้ถึงศรัทธาจำนวนมหาศาลพุ่งเข้าหาเขา
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ใช่พระเจ้าที่แท้จริง เขาไม่สามารถมีศรัทธาได้หากไม่มีวัตถุศักดิ์สิทธิ์ และในไม่ช้าศรัทธาก็จางหายไปจากร่างกายของเขา
การคงไว้ซึ่งศรัทธาในร่างกายและการใช้ศรัทธาเพื่อเสริมสร้างร่างกายเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ยศของอาเบลในฐานะเทพเจ้านั้นต่ำเกินไป เขาไม่สามารถทำอย่างเดิมได้แม้ว่าศรัทธาที่เขาได้รับจะทรงพลังกว่าหลายล้านเท่าก็ตาม
ท้ายที่สุด เขามีพลังของพระเจ้าในโลกมืดเท่านั้น แม้ว่าเขาจะยังไม่ใช่เทพที่แท้จริง แต่ก็มีไฮเอลฟ์ไม่กี่ร้อยคนคอยช่วยเหลือในการฝึกของเขา
เว้นแต่ว่าอาเบลจะเปลี่ยนอัศวินของทวีปศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดให้เป็นอัศวินศักดิ์สิทธิ์ เขาจะไม่สามารถใช้รูปปั้นเทวดาคริสตัลของเขาเพื่อศรัทธาของพวกเขาได้
การทำเช่นนั้นจะทำให้สหภาพพ่อมดโกรธและคนทั้งโลกโกรธ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ตั้งใจ
ที่นี่คือบ้านของเขา
ครอบครัวของเขาต้องการที่อยู่อาศัย เหตุผลที่เขาเต็มใจที่จะทดลองในอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์เพราะเขาเห็นคนเหล่านั้นเป็นทรัพยากรเท่านั้น
“อาเบลกลับมาแล้ว!” อาเบลยิ้มและโบกมือ จากนั้นเขาก็พูดต่อ “ไม่ต้องโค้งคำนับ ที่นี่คือปราสาทแฮรี่ ไม่ใช่พระราชวัง!”
ทุกคนรีบยืนตัวตรงอีกครั้ง แต่ความหลงใหลในดวงตาของพวกเขายังคงอยู่
“ลุงมาร์แชลอยู่ไหน” อาเบลหันกลับไปหาสจ๊วตลินเซย์แล้วถาม
“อาจารย์อยู่ในสวน!” สจ๊วตลินด์เซย์โค้งคำนับ
“ฉันจะไปหาเขาเดี๋ยวนี้!” อาเบลพูดแล้วพุ่งออกไปจากจัตุรัสและทำให้ทุกคนพูดอะไรไม่ออก
เขาปรากฏตัวอีกครั้งในสวน สถานที่ไม่เปลี่ยนไปแม้แต่นิดเดียว ดยุคแห่งมาร์แชลเอาใจใส่เช่นเคย
สวนเป็นที่ฝังศพภรรยาของเขา มันเป็นสถานที่ที่มีค่าที่สุดของเขา
อาเบลเห็นดยุคแห่งมาร์แชลนั่งอยู่หน้าหลุมฝังศพของภรรยา วัยหนุ่มของเขาฟื้นขึ้นมาด้วยยาของอาเบล แต่แววตาของเขายังคงอยู่
“ไอวี่ ไธม์ที่คุณปลูกเมื่อวันก่อน ตอนนี้แตกหน่อออกเป็น 360 ต้นแล้ว สถานที่นี้จะเต็มไปด้วยมันเมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึง
ฉันยังจำได้ว่าคุณให้ของขวัญแก่ฉันก่อนที่ฉันจะออกรบ พวกเขาเป็นที่มาของความกล้าหาญของฉัน พวกเขาคือสิ่งที่ทำให้ฉันเป็นอัศวิน!”
ดยุคแห่งมาร์แชลกระซิบเบาๆ
อาเบลไม่เคยรู้มาก่อนว่าดยุคแห่งมาร์แชลภักดีขนาดนี้ ดยุคแห่งมาร์แชลที่เขารู้จักมักเป็นเพลย์บอยที่ฟุ่มเฟือย ถ้าไม่ เขาจะไม่ใช้ยาฟื้นฟูจำนวนมากจากเขา
ดูเหมือนว่า Duke of Marshall ยังคงเป็นคนที่มีจิตใจอ่อนโยน และที่แห่งนี้คือที่ที่ความสุขที่แท้จริงของเขาอยู่
"ลุง!" อาเบลเรียกเบาๆ
“อาเบล! คุณกลับมาแล้ว!” ดยุคแห่งมาร์แชลหันกลับมาด้วยรอยยิ้มที่จริงใจที่สุดในขณะที่เขาอ้าแขนออก
“ลุง ผมกลับมาแล้ว!” อาเบลรีบก้าวเข้าไปกอด
หลังจากนั้น ดยุคแห่งมาร์แชลก็ปล่อยมือและถามว่า “อาเบล คุณจะอยู่ต่อไหม”
“ฉันอยู่ได้แค่ 3 วัน!” อาเบลตอบว่า
ท้ายที่สุด เขายังมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องดูแลในทวีปตอนกลาง
“นั่นสั้นมาก แต่ฉันก็ยังดีใจที่คุณกลับมาในตอนนี้!” ความผิดหวังแวบหนึ่งปรากฏขึ้นจากดยุคแห่งมาร์แชล แต่มันก็หายไปอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
“ท่านลุง ข้าได้สร้างซุปเปอร์เทเลพอร์ตในทวีปตอนกลาง ดังนั้นฉันจะกลับมาเมื่อฉันว่างอีกครั้งอย่างแน่นอน!” อาเบลมีกำลังใจขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ไม่ต้องห่วงพวกเรา ระวังตัวในทวีปตอนกลาง ฉันได้ยินมาว่าที่นั่นมีพ่อมดที่เก่งกาจมากมาย ให้แน่ใจว่าคุณดีต่อพวกเขา!” Duke of Marshall ใช้อำนาจของเขาและเรียนรู้บางอย่างเกี่ยวกับทวีปกลางและแสร้งทำเป็นว่าเขาเป็นผู้บรรยาย
“ลุง ไม่ต้องกังวลไป จะไม่มีใครมายุ่งกับฉันที่นั่น! อาเบลยิ้ม
เขาลืมเรื่องการใช้ชีวิตในฐานะเอลฟ์ไปเสียสนิท และตัวตนของเขายังคงถูกตามล่า
จากนั้น Abel ก็รวบรวมดอกไม้มาวางไว้ที่หน้าหลุมฝังศพของ Ivy และโค้งคำนับ
“อาเบล กลับกันเถอะ!” ดยุคแห่งมาร์แชลยิ้มและตบหลังอาเบล
อาเบลไม่ได้เคลื่อนไหวในพริบตา เขาเดินกับดยุคแห่งมาร์แชลไปตามทางเดินเล็ก ๆ กลับไปที่ปราสาทแทน
อาเบลมีความผูกพันกับที่นี่มาก ย้อนกลับไปในอดีต เมื่อเขามาถึงโลกนี้ครั้งแรก ดยุคแห่งมาร์แชลได้มอบความรักและความเอาใจใส่ทั้งหมดที่มีเพื่อหล่อเลี้ยงเขา
ปราสาทแฮร์รี่เป็นบ้านของเขา เขารู้จักต้นไม้ทุกต้นและปลูกไว้หลังมือ เขามาถึงสำนักงานที่คุ้นเคย และทุกอย่างก็ดูเหมือนเดิมทุกประการ
พวกเขานั่งลงแล้วอาเบลก็หยิบน้ำผลไม้วิญญาณน้ำ 2 แก้วที่มีส่วนผสม 2 อย่างออกมา
“ลูกของฉัน คุณมีอาหารและเครื่องดื่มที่ดีที่สุดเสมอ!” ดยุคแห่งมาร์แชลจิบและดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นทันที ความเศร้าโศกที่เขาแบกรับมาจากสวนก็จางหายไปทันที
เขากำลังใช้ชีวิตอย่างดีที่สุดที่เขาสามารถคาดหวังได้ ทุกวันเขาสามารถมีอาหารที่ดีที่สุดในทวีปศักดิ์สิทธิ์ ร่างกายที่อ่อนเยาว์และแข็งแรง และมีไอวี่อยู่เคียงข้างเขา
“ท่านลุง เหตุผลหนึ่งที่ข้ากลับมาคือเปลี่ยนร่างท่าน ฉันต้องการเปลี่ยนคุณให้เป็นพ่อมด!” อาเบลเห็นโหมดของดยุคแห่งมาร์แชลยกระดับขึ้น เขาจึงตรงไปที่ประเด็น
“อาเบล ฉันรู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะหาทรัพยากร ฉันไม่ต้องการเป็นภาระคุณ!” ดยุคแห่งมาร์แชลที่กลายเป็นพ่อมดต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมาก
“ลุง ตอนนี้ฉันเป็นพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายแล้ว ตอนนี้ฉันมีทรัพยากรที่ไม่มีที่สิ้นสุด!” อาเบลตอบ ดูหยิ่งยโสเล็กน้อย
เขาทำได้เพียงแสดงความเป็นเด็กต่อหน้าดยุคแห่งมาร์แชล ทุกคนในทวีปตอนกลางจะต้องอ้าปากค้างถ้าเห็นนายเบนเน็ตต์ทำแบบนี้
“พ่อมดที่ท้าทายกฎหมายคืออะไร” ดยุคแห่งมาร์แชลไม่แปลกใจเลย อันที่จริงเขาอยากรู้อยากเห็น
อาเบลหยุดทันที เขาเกือบลืมไปว่าดยุคแห่งมาร์แชลไม่รู้เรื่องพ่อมดมากนัก
พ่อมดที่ทรงพลังที่สุดในทวีปศักดิ์สิทธิ์เป็นเพียงอันดับที่ 18 เท่านั้น พวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับกฎหมายที่ท้าทายพ่อมด ไม่ต้องพูดถึงพ่อมดในตำนาน
การมีอยู่ของอาเบลนั้นไกลเกินความเข้าใจของพวกเขา
“ท่านพ่อ พ่อมดที่ท้าทายกฎหมายคือพ่อมดระดับ 20 ขึ้นไป!” อาเบลอธิบาย
แม้ว่าดยุคแห่งมาร์แชลจะยังเข้าใจยาก แต่การได้ยินยศของพวกเขาก็ยังชัดเจนกว่าชื่อที่เขาไม่เคยได้ยิน
“เยี่ยมมาก อาเบล ตอนนี้คุณเป็นพ่อมดที่ทรงพลังที่สุดในทวีปศักดิ์สิทธิ์!” ดยุคแห่งมาร์แชลหัวเราะ
“ใช่ มันควรจะถูกต้อง!” อาเบลกลอกตา
อาเบลไม่สามารถช่วยได้ ใครจะเปรียบเทียบเขากับพ่อมดในทวีปศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร?
เพียงแค่พ่อมดผู้พิทักษ์วิญญาณ 12 คนของเขาคนเดียวก็สามารถกวาดล้างทวีปศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดได้
“ลุง นี่คือน้ำแห่งชีวิต ดื่มมันแล้วเจ้าจะมีร่างกายที่จำเป็นในการเป็นพ่อมด!” อาเบลหยิบเหยือกใบเล็กที่มีหยดน้ำสองสามหยดออกมา
“ตกลง ฉันจะดื่มมัน ฉันต้องการอายุขัยของพ่อมดเพื่อเฝ้าดูคุณเติบโตและใช้เวลากับไอวี่มากขึ้น!” ดยุคแห่งมาร์แชลหัวเราะและเทหยดลงมา
น้ำแห่งชีวิตเป็นสมบัติล้ำค่าแม้แต่ในทวีปตอนกลาง การใช้มันเพื่อเปลี่ยนคนธรรมดาให้เป็นพ่อมดเป็นเรื่องสิ้นเปลืองมาก
ถึงกระนั้น เฮเบลก็เต็มใจทำเพื่อคนที่เขารัก
ท้ายที่สุด น้ำแห่งชีวิตก็ไม่เป็นประโยชน์กับเขา และต้นไม้แห่งชีวิตก็จะให้น้ำแก่เขาเป็นครั้งคราว เมื่อพิจารณาจากความสัมพันธ์ของพวกเขา
น่าเสียดายที่ Oaktree in the Dark world ของเขายังไม่โตพอที่จะผลิตน้ำแห่งชีวิตได้ มิฉะนั้นเขาจะมีน้ำแห่งชีวิตมากพอ ๆ กับเอลฟ์
การเปลี่ยนร่างกายด้วยมันเป็นเรื่องง่าย น้ำแห่งชีวิตไม่ใช่สิ่งที่ช่วยผ่อนคลาย และร่างกายของดยุคแห่งมาร์แชลก็เปลี่ยนไปโดยไม่มีความเจ็บปวดใดๆ
“อาเบล ทำไมทุกอย่างรอบตัวฉันถึงชัดเจนขึ้นมากในตอนนี้” ดยุคแห่งมาร์แชลมองไปรอบ ๆ และตระหนักว่าโลกนี้แตกต่างออกไป
“ลุง เพราะพลังแห่งเจตจำนงของคุณเพิ่มขึ้น!” อาเบลยิ้มและพูดต่อในขณะที่เขาหยิบกระเป๋าพอร์ทัลขนาด 20 ตารางเมตรออกมา
“ยาเหล่านี้มีไว้ให้คุณใช้ มันน่าจะเพียงพอสำหรับเจ้าในการเป็นพ่อมดชั้นยอด!”
“อาเบล ฉันเปิดพอร์ทัลกระเป๋าไม่ได้!” Duke of Marshall รู้ว่ากระเป๋าพอร์ทัลคืออะไร พวกมันมีไว้สำหรับพ่อมดที่เป็นทางการเท่านั้น
“ลุง ผมจะสอนคุณทำสมาธิครั้งแรก งั้นก็เปิดได้!” อาเบลพูดด้วยความมั่นใจ
อาเบลได้ให้ดยุกแห่งมาร์แชลเป็นปริมาณน้ำแห่งชีวิตมากที่สุดเท่าที่จะทนได้ ดังนั้นพลังแห่งเจตจำนงที่เพิ่มขึ้นของเขาจึงเพิ่มขึ้นอย่างมาก
สิ่งที่เขาต้องทำคือการทำสมาธิครั้งแรก และเขาจะกลายเป็นพ่อมดอย่างเป็นทางการ