ตอนที่ 1136: รับสมัคร
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
พ่อมดลอเรนโซ พ่อมดอัลเลนบี และพ่อมดสเตอร์ตันสามารถจินตนาการได้ว่าอาเบลน่ากลัวเพียงใด อาเบลอยู่เพียงอันดับ 16 เมื่อเขาออกจากทวีปศักดิ์สิทธิ์
แต่ตัวสำรองที่เขาทิ้งไว้ในตอนนั้นสามารถฆ่าพ่อมดระดับ 20 ได้ 2 คน มันเป็นความคิดที่เยือกเย็น
ในเวลาเดียวกัน พวกเขาหันไปหาอาเบลด้วยความหลงใหลอันแรงกล้า พ่อมดในภารกิจผู้พิทักษ์มักไม่มีพลังงานสำรอง
ดังนั้น การเป็นเพื่อนกับพ่อมดผู้ท้าทายกฎที่ทรงพลังจึงเป็นทุกสิ่งที่พวกเขาหวังได้
พ่อมดสเตอร์ตันไม่ได้คิดว่าอาเบลจะช่วยเขาได้อย่างไร แต่เขาจะรับใช้อาเบลอย่างเต็มที่ได้อย่างไร
"นาย. อาเบล ฉันได้รับเกียรติให้ทำงานให้คุณได้ไหม” พ่อมดสเตอร์ตันโค้งคำนับ
หัวใจของเขาเต้นแรง แต่มันเป็นการตัดสินใจที่สำคัญ การตัดสินใจในอนาคตของเขา แต่เขารู้ว่าเขาต้องถามตอนนี้ เมื่ออาเบลกลับมายังทวีปกลาง พวกเขาอาจไม่ได้พบกันอีก
แม้จะเป็นองค์กรพ่อมดขนาดเล็ก กฎหมายของพวกเขาที่ท้าทายพ่อมดก็จะแสดงตัวเพียงครั้งเดียวทุกๆ สองสามร้อยปี
อาเบลไม่ทันตั้งตัว เขามีพลัง แต่ตัวตนของเขาเป็นความลับ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขามีความผูกพันกับเทพีแห่งดวงจันทร์ ต้นไม้แห่งชีวิต และเอลฟ์
“พ่อมดสเตอร์ตัน ตัวตนของฉันในทวีปตอนกลางเป็นความลับ ดังนั้นฉันจึงรับข้อเสนอของคุณไม่ได้ แต่ฉันจะให้ทางเลือกแก่คุณ 2 ทาง ทางหนึ่งคือให้บริการภายใต้ปราสาทแฮรี่ ซึ่งฉันจะจ่ายให้คุณตามจำนวนทรัพยากรและอัญมณีมานา! ประการที่สองคือการกลับไปยังทวีปกลางในอีก 5 ปีต่อมา และฉันจะขอให้เพื่อนพาคุณเข้าไป!” อาเบลคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า
"นาย. อาเบล คุณต้องการให้ฉันฝึกพ่อมดให้คุณในปราสาทแฮร์รี่ แล้วคุณจะจัดหาทรัพยากรที่จำเป็นให้ฉันไหม” ดวงตาของพ่อมดสเตอร์ตันเป็นประกาย
สิ่งนี้สามารถกำหนดชีวิตในอนาคตของเขาได้ ดังนั้นเขาจึงต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ
“ฉันได้ลงทรัพยากรจำนวนมากในระหว่างการเยี่ยมชมครั้งนี้ รวมถึงทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับวิซาร์ดระดับ 20 แน่นอน เมื่อถึงเวลา ฉันจะพาคุณไปยังทวีปตอนกลางให้มากขึ้น!” อาเบลยิ้ม
เขาไม่กลัวสหภาพพ่อมดเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เขาไม่สามารถเก็บเป็นความลับได้ตลอดไป
ในฐานะมาสเตอร์เบ็นเน็ต สมาคมพ่อมดมักจะเมินเขาเสมอ
"นาย. อาเบล ฉันอยากรับใช้ที่ปราสาทแฮรี่!” พ่อมดสเตอร์ตันตัดสินใจเลือกและโค้งคำนับทันที
เขามาจากทวีปตอนกลาง และเขารู้ว่าเงื่อนไขการฝึกนั้นยากเย็นเพียงใดหากไม่มีองค์กรที่ทรงพลังคอยสนับสนุน แม้จะทำภารกิจผู้พิทักษ์สำเร็จในฐานะพ่อมดระดับ 17 เขาก็จะได้รับทรัพยากรเพียงพอที่จะเพิ่มระดับเท่านั้น
การได้รับทรัพยากรเพียงแค่การบ่มเพาะพ่อมดแห่งอนาคตคือความฝัน
ไม่จำเป็นต้องต่อสู้ ไม่จำเป็นต้องเสี่ยง และไม่จำเป็นต้องแสดงความขุ่นเคืองใจ
อย่างไรก็ตาม พ่อมดสเตอร์ตันไม่ได้ตระหนักถึงโอกาสที่พลาดไป สิ่งที่ Abel หมายถึงโดย 'ขอให้เพื่อนของฉันพาคุณเข้ามา' คือการใช้ตัวตนของอาจารย์ Bennett เพื่อรับ WIzard Sterton เข้ามา
อาเบลยังคงเงียบ: การบอกความจริงกับเขาคงจะเจ็บปวด
พ่อมดสเตอร์ตันมีความสุขมากที่ได้อยู่ในทวีปศักดิ์สิทธิ์ มีพ่อมดชั้นยอดไม่มากนักในปราสาทแฮร์รี่ ดังนั้นอาเบลจึงต้องการคนอย่างพ่อมดสเตอร์ตันเป็นอาจารย์อยู่ดี
เขายังไม่ได้ทิ้งคู่มือของพ่อมดไว้เลย ทุกสิ่งที่เขาได้รับนั้นล้ำหน้าเกินไปสำหรับปราสาทแฮรี่
เมื่อพ่อมดระดับ 19 และระดับ 20 เริ่มปรากฏตัว เขาจะให้คำแนะนำกฎแห่งไฟและกฎแห่งน้ำแข็งแก่พวกเขา
ถ้าเขาปล่อยให้พวกเขาทำมากเกินไปในคราวเดียว มันอาจบั่นทอนการฝึกฝนของพวกเขา
“พ่อมดสเตอร์ตัน มาดูพ่อมดประจำตระกูลของฉัน ถ้าคุณมีเวลาในช่วง 5 ปีที่เหลือของภารกิจ ฉันจะจ่ายให้คุณตามนั้น!” อาเบลยิ้ม
เขาไม่สามารถสนใจทรัพยากรสำหรับพ่อมดระดับ 17 ได้น้อยลง มันคุ้มค่าถ้าพ่อมดสเตอร์ตันเต็มใจที่จะสอน
“อาจารย์ใหญ่ ฉันจะทุ่มสุดตัวเพื่อฝึกฝนพ่อมดคนใหม่ให้นาย!” พ่อมดสเตอร์ตันเปลี่ยนวิธีพูดกับอาเบลอย่างกะทันหัน
พ่อมดลอเรนโซและพ่อมดอัลเลนบีสบตากันด้วยความชื่นชม ไม่เหมือนกับพ่อมดสเตอร์ตัน ทั้งสองคนเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรที่มีอำนาจอยู่แล้ว
แต่ถึงกระนั้น พวกเขากำลังคิดหาวิธีที่จะออกจากองค์กรของตนและเข้าร่วมกับอาเบล ท้ายที่สุด เหตุผลเดียวที่พวกเขาเสี่ยงคือเพื่อทรัพยากรการฝึกอบรม
ในไม่ช้า พ่อมดอันดับ 17 อันดับ 3 ก็เห็นพ่อมดดันน์เข้ามาใกล้จากระยะไกล และพวกเขาก็รู้ว่าถึงเวลาต้องไปแล้ว
พวกเขาโค้งคำนับและจากไป พวกเขาได้รับมากกว่าที่พวกเขาคาดไว้
“อาเบล คุณกลายเป็นพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายแล้วหรือ” พ่อมดดันน์
เขายืนยันกับพ่อมดมอร์ตันแล้ว แต่เขายังคงไม่เชื่อ โดยมองไปที่ใบหน้าที่ดูอ่อนเยาว์ของอาเบล
เขาไม่แปลกใจเลยที่อาเบลกลายเป็นอันดับที่ 16 เนื่องจากความก้าวหน้าในทวีปตอนกลางนั้นไม่มีอะไรพิเศษเกินไปด้วยทรัพยากรที่เพียงพอและโชคเล็กน้อย แต่การเป็นพ่อมดที่ท้าทายกฎในเวลาเพียง 6 ปีของการฝึกฝนนั้นช่างเหลือเชื่อ
ถ้าใครสามารถเป็นพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายได้ด้วยทรัพยากรเพียงอย่างเดียว ทวีปตอนกลางอาจเต็มไปด้วยพวกเขาแล้ว
การยึดอำนาจของกฎหมายไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องใช้ความกล้าหาญ ทรัพยากร ความสามารถ เวลา และความทุ่มเท
“ใช่ พ่อมดดันน์ ถูกต้อง!” อาเบลพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
พ่อมดดันน์เป็นครูของอาจารย์ของเขา และพ่อมดดันน์ก็ดูแลเขาเป็นอย่างดีเมื่อเขามาถึงทวีปกลางเป็นครั้งแรก
“คุณเป็นอัจฉริยะที่แท้จริง!” พ่อมดดันน์อุทาน
อาเบลยิ้ม เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็นอัจฉริยะ เขามีโลกมืดทั้งหมดไว้รองรับสัตว์นรกมากพอที่จะฆ่าได้
อาจดูเหมือนว่าเขาใช้เวลาเพียง 6 ปีในการเข้าถึงจุดที่เขาอยู่ แต่จริง ๆ แล้วเขาได้รับการฝึกฝนเป็นเวลาหลายร้อยปีในโลกมืดเนื่องจากความแตกต่างของเวลา
นอกจากนี้เขายังมีวัตถุศักดิ์สิทธิ์โบราณ Horadric Cube ซึ่งไม่เคยล้มเหลวที่จะให้ทรัพยากรที่เหนือกว่าแก่เขา
เขาไม่ใช่อัจฉริยะ เขาแค่โชคดี
“พ่อมดอาเบล ฉันได้ยินมาว่าคุณมีทรัพยากรสำหรับพ่อมดระดับ 18 คุณคิดว่าฉันสามารถแลกเปลี่ยนได้บ้างหรือไม่” พ่อมดดันน์ถาม
แน่นอน เขาได้ยินเรื่องนี้จากลูกศิษย์ของเขา พ่อมดมอร์ตัน โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาสนิทกันยิ่งกว่าพ่อลูก
อย่างไรก็ตาม พ่อมดดันน์สามารถจัดการการซื้อขายที่ยุติธรรมกับอาเบลเท่านั้น ท้ายที่สุดพวกเขาไม่มีเวลาพัฒนาความสัมพันธ์
พ่อมดมอร์ตันควบคุมทรัพยากรจำนวนมาก แต่ทรัพยากรเหล่านั้นเป็นของอาเบล และเขาจะไม่ใช้ทรัพยากรเหล่านี้ในเรื่องส่วนตัว
“พ่อมดดันน์ คุณอยากเป็นหัวหน้าพ่อมดของครอบครัวแฮรี่ไหม” อาเบลยิ้ม
แม้ว่า Wizard Dunn จะเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม Lightning แต่เขาก็เป็นทหารผ่านศึกที่เกษียณแล้ว
ถ้าไม่ใช่เพราะอาเบล เขาคงไม่ได้เป็นพ่อมดระดับ 18 และเขาคงตายเพราะอายุมากแล้ว
ถึงกระนั้น เขาก็รู้ว่าศักยภาพของเขากำลังจะถึงจุดสิ้นสุด เขาให้ความปรารถนาที่จะกลับไปยังทวีปกลาง
ทรัพยากรสำหรับพ่อมดระดับ 18 นั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้มาแม้แต่ในกลุ่ม Lightning เว้นแต่เขาจะยังคงเสี่ยงชีวิตในภารกิจ
อย่างไรก็ตาม ไฟในใจของเขาถูกจุดขึ้นอีกครั้งเมื่อเขาได้ยินว่าอาเบลมีทรัพยากรมากพอที่จะเปลี่ยนใครบางคนให้เป็นพ่อมดระดับ 20
ด้วยวิธีนี้ เขาอาจจะสามารถทะลุทะลวงได้หากเขาลองยิงดู
“พ่อมดดันน์ ฉันมีส่วนที่ถูกบันทึกไว้แล้ว ฉันจะให้แม้ว่าคุณไม่ได้ขอ!” อาเบลยิ้ม
เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วสร้างกำแพงกั้นด้วยพลังแห่งเจตจำนงของเขา เพื่อไม่ให้คนอื่นๆ ได้ยินพวกเขาคุยกัน หลังจากนั้น เขาหยิบยาเพิ่มพลัง 20 ขวดและยามานา 20 ขวดออกมา
"นี่คือ?" พ่อมดดันน์จำยาไม่ได้ แต่ไม่น่าจะเป็นอะไรที่ธรรมดาเมื่อพิจารณาว่ามันมาจากพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายอย่างอาเบล
“สีแดงคือยาชูกำลัง พวกเขาสามารถรักษาอาการบาดเจ็บได้ สีฟ้าคือมานาโพชั่น พวกมันสามารถเติมมานาได้ นี่คือผลประโยชน์ที่คุณจะได้เป็นหัวหน้าพ่อมดของฉัน!” อาเบลยิ้ม
“อาจารย์ใหญ่อาเบล ยาที่มีพลังในการเติมมานามีอยู่จริงหรือ?” พ่อมดดันน์หยิบขวดขึ้นมาโดยที่กรามของเขาหล่น
เขาไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับความสามารถในการเติมมานาแม้แต่ตอนที่เขาอยู่ในทวีปตอนกลาง
จากนั้นเขาก็หันไปหายาชูกำลัง และดูเหมือนว่ามันจะไม่ธรรมดาเช่นกัน
“พ่อมดดันน์ พวกเขาเป็นผู้ช่วยชีวิตคุณ องค์กรที่มีอำนาจมากที่สุดในทวีปกลางเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้นที่สามารถเข้าถึงยาเหล่านั้นได้!” อาเบลเตือน
เขาไม่ต้องการให้พ่อมดดันน์ใช้ยาเหล่านั้นจนหมดโดยไม่มีเหตุผล ท้ายที่สุดแล้วแม้แต่พ่อมดที่ท้าทายกฎหมายในภาคกลางก็ปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนสมบัติ
คำพูดของอาเบลทำให้พ่อมดดันน์เครียดขึ้นในขณะที่เขาค่อยๆ ใส่ยากลับเข้าไปในกระเป๋าพอร์ทัลของเขาอย่างระมัดระวัง
“อาจารย์ใหญ่อาเบล คุณเป็นสมาชิกของกลุ่ม Lightning หรือไม่” พ่อมดดันน์อยากรู้อยากเห็น
“พ่อมดดันน์ ฉันเคยเป็น แต่ตอนนี้ตัวตนของฉันถูกซ่อนไว้เพราะสถานการณ์บางอย่าง!” อาเบลคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วอธิบาย
“อาจารย์ใหญ่ ฉันขอให้คุณโชคดี!” พ่อมดดันน์พยักหน้า
เขารู้ว่าทวีปกลางนั้นอันตรายเพียงใด อาเบลที่เขารู้ว่าจะไม่เปิดกลุ่มสายฟ้า ดังนั้นเขาต้องมีเหตุผลของเขา
เขาไม่มีสิทธิ์วิจารณ์การเลือกกฎหมายที่ท้าทายพ่อมดอยู่แล้ว