ตอนที่ 1144: ย้ายกลับ
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
อาเบลพูดด้วยอาการปวดหัว “พ่อมดโจเซฟ พ่อมดอาร์บุธนอตกำลังก้าวหน้าที่นี่”
เขานึกถึงน้ำผลไม้วิญญาณแห่งน้ำของเขา ตอนนี้มีอีกคนที่ประสบความสำเร็จเพราะเขา เขาเริ่มกังวลว่ากลุ่มจะเริ่มเข้ามาหามัน น่าเสียดายที่น้ำผลไม้วิญญาณแห่งน้ำไม่ได้ถูกผลิตเป็นจำนวนมากในขณะนี้ เนื่องจากเวลาในโลกมืดนั้นเร็วมาก ต้นไม้ผลหนึ่งต้นจึงใช้เวลาเพียง 20 วันเท่านั้น ถึงกระนั้น แม้ว่าจะมีไม้ผลชนิดอื่นๆ มากมายสำหรับการบริโภค แต่ผลไม้วิญญาณแห่งน้ำก็ยังคงเป็นทางเลือกอาหารหลักของพวกเอลฟ์ พวกเขายังคงต้องการมันเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญ
พ่อมดโจเซฟเดาว่าเป็นมาสเตอร์เบ็นเน็ตที่นำไปสู่เรื่องนี้ “คุณบังเอิญเลี้ยงพ่อมดอาร์บุทไม่ใช่อะไรหรือเปล่า มาสเตอร์เบนเน็ต”
อาเบลถอนหายใจ “ฉันเพิ่งให้น้ำผลไม้ไปถ้วยหนึ่ง ฉันทำไปเพราะคิดว่าเขามีงานยุ่ง”
พ่อมดโจเซฟเริ่มกังวล “เอ่อ อาจารย์เบนเน็ต ฉันมีลูกน้องสองสามคนที่ไปปราสาททองเพื่อกินอาหารของคุณ แต่พวกเขาไม่ได้รับการเลื่อนตำแหน่ง คุณ อืม ยินดีที่จะสำรองน้ำผลไม้จิตวิญญาณแห่งน้ำนั้นให้ฉันไหม”
อาเบลต้องชี้แจงให้ชัดเจนว่า “อัตราการผลิตค่อนข้างต่ำในช่วงนี้ ฉันสามารถทำสองขวดให้คุณ พ่อมดโจเซฟ แต่ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น”
พ่อมดโจเซฟหัวเราะเสียงดัง “ฮ่า ฮ่า! ขอบคุณ ฉันจะจบเร็ว ๆ นี้!”
เมื่ออาเบลกำลังจะพูดอย่างอื่น เขาก็ตระหนักว่าแวดวงการติดต่อนั้นเปิดอยู่แล้ว พ่อมดโจเซฟรอไม่ไหวแล้ว และเขากำลังจะมา อาเบลตรวจสอบความเร็วปัจจุบันของเขา เขาเห็นว่าหุ่นเชิด 2,000 ตัวกำลังจะขุดพื้นที่รอบอาคารโบราณ เหลือเพียงส่วนใต้ดินเท่านั้น ลองคิดดูสิ ควรเหลือเวลาอีกเพียงเล็กน้อยเพื่อให้พวกเขาทำงานให้เสร็จ ตั้งแต่พ่อมดโจเซฟมา เขาต้องทำให้แน่ใจว่าสิ่งนี้เร็วพอ
อาเบลออกคำสั่ง “วิญญาณบัญชาการรบ! หยุดหุ่นเชิด!”
ขณะที่หุ่นเชิดช้าลง เขาก็กระโดดขึ้นไปบนหลุมที่หุ่นเชิดขุดขึ้นมา เขาสามารถมองเห็นฐานของอาคารโบราณได้จากที่นี่ หลังจากขุดร่างของภูเขาขึ้นมาแล้ว ฐานของอาคารโบราณมักจะสร้างขึ้นใหม่ด้วยก้อนหินที่สกัดออกมา เนื่องจากมีโคลนเพียงเล็กน้อยที่ด้านบนสุด อาคารโบราณจึงเกือบทั้งหมดมีไว้สำหรับปลูกไม้ผล ในแง่หนึ่ง ฐานของอาคารแยกจากตัวภูเขา เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ อาเบลก็เริ่มสงบลง
เขาพูดกับดอฟฟ์ว่า “ดอฟฟ์! ยกอาคารนี้ขึ้นให้ฉัน!”
อาคารโบราณเริ่มสั่นสะเทือนหลังจากติดตามการเคลื่อนไหวของดอฟฟ์ โชคดีที่การยึดเกาะของ Doff นั้นมั่นคงขึ้นมากในตอนนี้จนเชี่ยวชาญใน "อาวุธยาวสั่งการ" หลังจากการทำงานของดอฟฟ์ พลังแห่งเจตจำนงของอาเบลสามารถค้นพบการเคลื่อนไหวที่หลวมระหว่างอาคารโบราณกับตัวภูเขา เขาวางมือบนอาคารโบราณและเปิดใช้งานพลังแห่งเจตจำนงจนถึงขีดสุด 5,000 ตร.ม. นั้นใหญ่ แต่สำหรับที่ที่เขาอยู่ตอนนี้ มันไม่ได้ยากเลยที่จะครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดแบบนั้น
"สาด!"
ตามด้วยเสียงหินกลิ้ง อาคารโบราณถูกใส่ไว้ในกระเป๋าพอร์ทัลศักดิ์สิทธิ์ อาเบลไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากถอนหายใจยาว แม้ว่าเขาจะเป็นคนที่ซ่อนต้นไม้ผลไม้ด้วยวงกลมที่เงียบสงบ แต่เขาก็ไม่สามารถให้พ่อมดแห่งสมาคม WIzard เห็นได้ มิฉะนั้นสิ่งต่าง ๆ อาจเป็นเรื่องยากมาก
เมื่อสัมผัสได้ถึงต้นผลไม้ที่อยู่ในอาคารโบราณ อาเบลสามารถบอกได้ว่าไม่เป็นไรที่จะเก็บไว้ในกระเป๋าพอร์ทัลศักดิ์สิทธิ์ เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มด้วยความโล่งใจเพราะเหตุนี้
“อะไรทำให้คุณมีความสุขมาก อาจารย์เบนเน็ตต์”
แสงสีขาวสว่างวาบ และพ่อมดโจเซฟอยู่ที่ด้านบนสุด เขาตกใจเมื่อเห็นรูยักษ์ที่อยู่บนยอดเขา
อาเบลยิ้มและพูดว่า “คุณค่อนข้างเร็ว พ่อมดโจเซฟ”
ตามมา เขาพยักหน้าให้แฟรงเกนสไตน์ซึ่งอยู่ข้างๆ เขา จากนั้นแฟรงเกนสไตน์ก็เทเลพอร์ตเขาไปยังโต๊ะไม้เอลฟ์ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก
อาเบลหัวเราะเยาะพ่อมดโจเซฟ “นั่งคุยกันเถอะ จะใช้เวลาสักครู่เพื่อให้ลูกน้องของคุณตื่นขึ้น”
พ่อมดโจเซฟดูอิจฉาพ่อมดอาร์บุธนอต “โชคดีมากที่ได้เลื่อนตำแหน่งแค่ได้อยู่กับเธอ”
พ่อมดโจเซฟพาลูกน้องมาที่ปราสาททองคำหลายครั้งและไม่ได้รับการเลื่อนขั้นใดๆ พ่อมด Arbuthnot ได้รับการเลื่อนตำแหน่งโดยไม่ตั้งใจระหว่างการเดินทางเพื่อทำธุรกิจ นี่เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึง แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้พ่อมดโจเซฟรู้แล้วว่าน้ำผลไม้วิญญาณของอาจารย์เบนเน็ตสามารถทำอะไรพิเศษได้ ดังที่กล่าวไว้ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ไปที่นั่นเพื่อรับน้ำผลไม้จิตวิญญาณแห่งน้ำสองขวดเท่านั้น แม้ว่านั่นจะเป็นหนึ่งในเหตุผล แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด เหตุผลที่สำคัญที่สุดเกี่ยวข้องกับข้อเท็จจริงที่ว่าเขาจำเป็นต้องสร้างความสัมพันธ์กับมาสเตอร์เบนเน็ตก่อน เขาตามหลังพ่อมดคลีเมนส์แห่งสำนักข่าวกรองและพ่อมดฮูมแห่งแผนกทรัพยากรในเรื่องนั้น เนื่องจากชายทั้งสองเคยเข้าร่วมงานเลี้ยงส่วนตัวของมาสเตอร์เบนเน็ตมาก่อน
พ่อมดอาร์บุธนอตนั่งตรงข้ามอาเบล อาเบลยื่นขวดให้ แต่เขาตัดสินใจไม่ดื่ม สาวกไม่กี่คนของเขานั่งอยู่เหนือพ่อมดขั้นสูงหลายระดับ บางทีน้ำผลไม้วิญญาณแห่งน้ำขวดนี้อาจเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเขา เป็นอีกครั้งที่พระองค์ต้องคิดถึงสาวกของพระองค์
อาเบลหัวเราะ “ผ่อนคลาย พ่อมดโจเซฟ! ขวดที่คุณดื่มจะไม่ถูกนับเป็นสองขวดที่มอบให้คุณ”
พ่อมดโจเซฟตัดสินใจเก็บมันไว้ในกระเป๋าพอร์ทัล “ไม่ต้องห่วง ฉันจะลิ้มรสมันอย่างช้าๆ”
อาเบลเข้าใจความหมาย เขายังไม่มีนักเรียนเลย แต่เขามีที่ปรึกษามาก่อน เขาเข้าใจว่ามันเป็นอย่างไรที่จะต้องประหยัดทรัพยากรอันมีค่าสำหรับนักเรียนที่คุณควรดูแล หากเป็นพ่อมดมอร์ตันที่อยู่ในสถานการณ์นี้ เขาคงเห็นว่าเขาพยายามช่วยบางอย่างให้เขาเช่นกัน
ด้วยเหตุนี้ อาเบลจึงส่งน้ำผลไม้สปิริตอีกสองขวดไปให้ พ่อมดโจเซฟไม่ได้พูดอะไรมาก เขาเพียงแค่ยิ้มและวางมันทิ้งไป
พ่อมดโจเซฟมองไปยังหลุมขนาดใหญ่ใกล้ๆ “ไม่มีพ่อมดเหลืออยู่เลย มาสเตอร์เบ็นเน็ตต์?”
อาเบลชี้ไปที่หลุม “นอกจากพ่อมด Snow Spirit Mountain ที่ไม่เคยจากไป เรายังมีพ่อมดอยู่ในสำนักงานใหญ่”
พ่อมดโจเซฟไม่สนใจที่จะถามว่าเกิดอะไรขึ้นที่หลุมขนาดใหญ่ ถ้าอาเบลจะไม่ถาม เขาก็จะไม่เร่งหาคำตอบ ถึงกระนั้น เขาก็ตระหนักบางอย่างได้ อาจารย์เบนเน็ตอาจสนใจสมบัติที่นี่ สำหรับอะไรเขาไม่แน่ใจจริงๆ เขาไม่รู้ว่าองค์กรพ่อมดขนาดเล็กจะมีอะไรที่จะทำให้มาสเตอร์เบนเน็ตสนใจ สิ่งที่เขารู้จนถึงตอนนี้คือสมาคมพ่อมดรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องส่วนตัว เป็นเรื่องส่วนตัว อย่างไรก็ตาม มันแปลกมากที่มาสเตอร์เบนเน็ตต้องใช้ขั้นตอนพิเศษเพื่อทำลายสถานที่ทั้งหมด
พ่อมดโจเซฟถามว่า “หากมีพ่อมดอยู่นอกภูเขาวิญญาณหิมะ คุณจะยังติดตามพวกเขาอยู่หรือไม่”
อาเบลส่ายหัว “มันเสร็จแล้ว ฉันฆ่าคนที่ฉันตามหาแล้ว”
พ่อมดโจเซฟยิ้ม “ฉันจะดูว่ายังมีชีวิตอีกไหม อาจารย์เบนเน็ต ถ้ามี ฉันจะส่งคำเตือนให้พวกเขาเอง”
พ่อมดโจเซฟและอาเบลยิ้มขณะที่พวกเขารอให้พ่อมดอาร์บุธนอตได้รับการเลื่อนขั้น พวกเขาจะไม่จากไปในตอนนี้ เนื่องจากพ่อมดขั้นสูงจะไม่มีการป้องกันในระหว่างการเลื่อนขั้น
ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา พ่อมด Arbutnot ลืมตาขึ้นช้าๆ เขาอารมณ์ดีมาก จาก 18 เป็น 19 ห่างกันเพียงหนึ่งอันดับ แต่มีหลายคนที่ล้มเหลวอย่างมากกว่าจะผ่านจุดนี้ไปได้ สำหรับขวดน้ำผลไม้วิญญาณที่มาสเตอร์เบ็นเน็ตต์มอบให้ เขาเพียงแค่ลดการฝึกฝนที่จำเป็นสิบหรือสิบปี ถ้าเขาโชคร้ายสักหน่อย เขาอาจจะติดอยู่ในนี้ตลอดไป
“อาจารย์เบนเน็ต…”
พ่อมด Arbutnot ไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไร “ขอบคุณ” ดูเหมือนไม่มีอะไรเทียบได้กับสิ่งที่อาจารย์เบนเน็ตทำเพื่อเขา แต่เขาไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรได้บ้างที่จะช่วยได้จริง
พ่อมดโจเซฟพูดว่า “พ่อมดอาร์บุธนอต พอแล้ว คุณไม่ได้เป็นหนี้มาสเตอร์เบ็นเน็ตสำหรับสิ่งนี้ พยายามทำให้แน่ใจว่าจะไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นกับเหตุการณ์นี้ที่ Snow Spirit Mountain”
พ่อมดอาร์บุธนอตเดินไปข้างหน้าและโค้งคำนับ “อาจารย์โจเซฟ!”
จากนั้นเขาก็หันกลับมาหาอาเบล “ฉันจะทำทุกวิถีทางเพื่อป้องกันไม่ให้สิ่งนี้สร้างปัญหาให้คุณ มาสเตอร์เบนเน็ตต์”
จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ แต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าอาคารโบราณที่เขาเห็นก่อนเลื่อนขั้นหายไปแล้ว อันที่จริง ด้วยสิ่งก่อสร้างขนาดดังกล่าวที่หายไป เขาไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าจะทำให้เรื่องนี้ไม่ต่อเนื่องกันได้อย่างไร
อาเบลหัวเราะ “อย่าไปฟังพ่อมดโจเซฟ พ่อมดอาร์บุธนอต! ไม่เป็นไร คุณไม่จำเป็นต้องเก็บทุกอย่างไว้ใต้ดิน เพียงแค่ทำให้เป็นสาธารณะ ส่งข้อความไปทั่วโลกว่าถ้าใครกล้ามาที่บ้านของฉัน พวกเขาจะต้องเผชิญหน้ากับการแก้แค้นของฉัน!”
พ่อมด Arbutnot โค้งคำนับและมองไปที่พ่อมด Joseph “ใช่แล้ว อาจารย์ Bennett! อืม…”
พ่อมดโจเซฟหัวเราะ “พ่อมดอาร์บุธนอต ทำตามที่อาจารย์เบนเน็ตบอกเถอะ”
เมื่อพูดไปแล้ว เขาก็นำพ่อมด Arbutnot มาเปิดใช้งานการเคลื่อนไหวในทันทีและหายไปท่ามกลางแสงสีขาว อาเบลเก็บเก้าอี้และโต๊ะออกไป เขามีหุ่นเชิด 2,000 ตัวและดอฟฟ์ออกไป ภายใต้การขนส่งของแฟรงเกนสไตน์ เขากลับไปที่ป้อมฟันไฟที่อยู่บนท้องฟ้า ภารกิจล้างแค้นดำเนินไปตามแผน แต่ผลที่ตามมาไม่ชัดเจนอย่างที่เขาหวังว่าจะเป็น ถึงกระนั้น ด้วยสถานะปัจจุบันของเขา นั่นทำให้ทวีปศักดิ์สิทธิ์ปลอดภัยยิ่งขึ้นไปอีก จากจุดนี้ไป ผู้ถือคลาสทุกคนจะต้องคิดแทนเขาหากต้องการทำอะไรสักอย่าง
พ่อมดโจเซฟกลับไปที่สมาคมพ่อมด เมื่อเขามาถึง สิ่งแรกที่เขาทำคือมองหาพ่อมดคลีเมน
พ่อมดคลีเมนส์กำลังดูรายงาน “โจเซฟ! วันนี้คุณมีเวลามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร”
พ่อมดโจเซฟเห็นน้ำผลไม้ที่พ่อมดคลีเมนกำลังดื่ม “ฉันเห็นว่าคุณมีความสุขมาก”
เขาไม่ใช่คนประเภทที่จะพูดอะไรแบบนั้นมาก่อน แต่หลังจากที่ได้รู้ถึงผลของน้ำผลไม้วิญญาณของอาจารย์เบนเน็ต ดูเหมือนว่าเขาจะสังเกตเห็นว่าพ่อมดคลีเมนส์ใช้มันมากเกินไปเล็กน้อย
พ่อมดคลีเมนส์หัวเราะเสียงดัง “เอาล่ะ ถ้วยสำหรับคุณล่ะ?”
พ่อมดโจเซฟสามารถสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติได้ทันที “ขอกลิ่นหน่อย เดี๋ยวก่อน มันไม่ถูกต้อง”
พ่อมดคลีเมนส์ถามว่า “คุณหมายความว่าอย่างไร โจเซฟ”
พ่อมดโจเซฟเปิดขวดและพูดด้วยความมั่นใจว่า “นี่ไม่ใช่ของอาจารย์เบนเน็ต!”
“คุณมีน้ำผลไม้ของอาจารย์เบนเน็ตแล้ว” พ่อมดคลีเมนส์เบิกตากว้าง จากนั้นยิ้ม “ฉันมีของฉันเอง แต่อย่างที่คุณบอกได้ว่ามันมีคุณภาพน้อยกว่า มันยังดีกว่าของทั่วไปที่มีอยู่มาก มันดีต่อร่างกายและจิตวิญญาณของคุณ สิ่งที่คุณได้รับน่าจะเป็นของดีจากมาสเตอร์เบนเน็ต ฉันมีเพียงไม่กี่ครั้งเมื่อฉันไปเยี่ยมอาจารย์เบนเน็ตในฐานะแขก”
พ่อมดโจเซฟถามว่า “คุณพูดถูก ฉันได้รับสิ่งนี้มาจากมาสเตอร์เบนเน็ต เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ อาจารย์เบนเน็ตมีความเกี่ยวข้องอะไรกับภูเขาวิญญาณหิมะ”
พ่อมดคลีเมนส์ตอบอย่างรวดเร็ว “คำถามสุดโต่ง แต่ฉันจะตอบ ภูเขาวิญญาณหิมะพยายามส่งพ่อมดขั้นสูงระดับ 20 สองคนไปยังทวีปศักดิ์สิทธิ์ที่อาจารย์เบนเน็ตเกิด พวกเขากำลังทำตามสูตรอาหารลับของร้านอาหาร และพ่อมดขั้นสูงสองคนเสียชีวิตในทวีปศักดิ์สิทธิ์ที่พยายามทำเช่นนั้น”
1
พ่อมดโจเซฟพูดด้วยความตกตะลึง “ภูเขาวิญญาณหิมะถูกพบเมื่อไม่กี่วันก่อน! คุณรู้หรือเปล่าว่า?"
พ่อมดคลีเมนส์ส่ายหัว “เอาล่ะ พวกมันมาแล้ว ฉันไม่ได้คาดหวังว่ามาสเตอร์เบ็นเน็ตต์จะลงมือเร็วขนาดนี้ ฉันเพิ่งได้รับรายงานเกี่ยวกับการพบเห็นครั้งล่าสุด ขอถามหน่อยได้ไหมว่าที่นั่นมีพ่อมดตายไปกี่คน”
"เลขที่!" พ่อมดโจเซฟขึ้นเสียง “เคลเมนส์! ฉันหมายถึงภูเขาหายไป! เหลือหลุมยักษ์อยู่ตรงนั้น! ไม่มีอาคารสำนักงานใหญ่ และมีผู้พบเห็นดวงวิญญาณเจ็ดดวง—ดวงหนึ่งเป็นของพ่อมดที่ท้าทายกฎหมาย!”