ตอนที่ 1155: พิธี
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
รถรบห้าคันบินมาจากที่ไกล คนที่ดึงรถรบเหล่านี้คือเพกาซี ซึ่งเป็นพาหนะบินพิเศษที่พวกเอลฟ์เป็นเจ้าของ รถรบสี่คันกำลังคุ้มกันราชรถบินคันหนึ่งซึ่งอยู่ตรงกลาง ด้านข้าง White Show ก็ร่วมไปกับพวกเขาด้วย (ดูแข็งแกร่งกว่าครั้งที่แล้วมาก) เลดี้แซงต์อยู่ที่นี่
แทนที่จะก้าวไปข้างหน้า พ่อมดฮูมและเหล่าเอลฟ์แห่งพระราชวังได้ให้พื้นที่แก่อาเบล จากนั้น ภายใต้คำแนะนำของดรูอิด ลูเซีย รถม้าบินลงมาหยุดตรงหน้าเขา
Druid Lucia กระโดดและจากไปอย่างรวดเร็ว “ฉันจะเข้าไปแล้ว ปรมาจารย์ Bennett”
อาเบลส่ายหัวและยิ้ม ขณะที่เขาออกไปเปิดประตูรถม้า เขาเห็นลอร์เรนกำลังหน้าแดงในชุดเต็มยศของเธอ
อาเบลกระซิบ “ทุกคนกำลังรอผู้หญิงคนใหม่ของบ้าน คุณรู้ไหม”
ลอร์เรนเปลี่ยนหัวข้อ “คุณแข็งแกร่งขึ้นมากแล้ว เบ็นเน็ตต์”
ลอร์เรนไม่คิดว่าจะเปลี่ยนไปมากนักหลังจากที่อาเบลกลายเป็นปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุ แต่นั่นก็เป็นเช่นนั้นจนกระทั่งสมาคมพ่อมดยืนยันว่าเอเบลควรเข้าร่วมพิธีเลื่อนตำแหน่ง เพื่อเรียนรู้เกี่ยวกับความพิเศษของนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ เธอถึงกับค้นหาบันทึกจากวิหาร เธอประหลาดใจเมื่อรู้ว่าตำแหน่งปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุนั้นแท้จริงแล้วขาดความเชื่อมโยงระหว่างเทคโนโลยีสมัยใหม่กับเทคโนโลยีโบราณ
โดยพื้นฐานแล้ว นักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์นั้นมีความสำคัญมากเกี่ยวกับอารยธรรมโบราณ สิ่งของมากมายในสมัยโบราณไม่สามารถทำซ้ำได้เพราะในปัจจุบันไม่มีนักเล่นแร่แปรธาตุปรมาจารย์ นี่คือสิ่งที่สำคัญมากเกี่ยวกับนักเล่นแร่แปรธาตุปรมาจารย์ พวกเขาไม่เพียงสร้างยาระดับปรมาจารย์ที่สามารถเปลี่ยนแปลงระบบนิเวศทั้งหมดได้ แต่พวกเขายังสามารถสร้างเครื่องจักรสงครามที่จะเปลี่ยนวิธีการต่อสู้ในสงครามอีกด้วย แน่นอนว่าอาเบลยังไม่เก่งพอที่จะทำสิ่งเหล่านั้นได้สำเร็จ แต่รูปร่างหน้าตาของเขาเป็นสัญลักษณ์ที่ทรงพลังมากสำหรับทวีปกลาง เขากลายเป็นความหวังสำหรับทวีปกลางในการฟื้นฟูวิทยาการในสมัยโบราณ ซึ่งมีความสำคัญอย่างยิ่งเนื่องจากชนชาติแห่งพระเจ้ามักจะเป็นภัยคุกคามที่น่าสะพรึงกลัวอยู่เสมอ
ก่อนเข้าร่วมพิธี Lorraine เล่าทุกอย่างที่เธอรู้เกี่ยวกับปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุให้ Abel ฟัง หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินไปด้วยกันและสนทนากัน ไม่มีใครขัดขวางพวกเขา ในที่สุดอาเบลก็เข้าใจว่าทำไมสมาคมพ่อมด คนแคระ ออร์ค และแม้กระทั่งพ่อมดในตำนานถึงให้ความสำคัญกับเขามากขนาดนี้ อย่างไรก็ตาม เขาก็นึกถึงสิ่งที่พ่อมดโดแลนพูดเช่นกัน มันสำคัญมากสำหรับเขาในการเลือกเมื่อเขาต้องการใช้ทักษะของเขา เพราะตามจริงแล้วไม่มีใครสามารถกดดันหรือผลักดันให้เขาทำอะไรได้ในตอนนี้
อาเบลและลอร์แรนเดินเข้าไปทันทีที่ดรูอิด โดแลนประกาศว่า “ปรมาจารย์เบนเน็ตต์และฝ่าบาท เลดี้เซนต์แห่งวิหารเทพีเอลฟ์ผู้มีเกียรติมาถึงแล้ว!”
เขาเอลฟ์เป่าทั้งสองด้านของห้องโถง บรรยากาศกลายเป็นเคร่งขรึมอย่างยิ่ง ขณะที่อาเบลกำลังเข้ามา เขาเห็นว่าแขกเกือบจะกินพื้นที่ไปหมดแล้ว แขกที่มาเยี่ยมเยียนปราสาททองเมื่อสองสามวันก่อนมีมากมายเกินจำนวน มันอาจจะเกี่ยวข้องกับข้อจำกัดที่เขากำหนดไว้ในปราสาททองคำ ในปราสาทสีทอง มีเพียงผู้ที่อยู่สูงกว่าขั้นสูงเท่านั้นที่จะชนะได้ ที่นี่เป็นจักรพรรดิของอาณาจักรมนุษย์ที่ต้องอยู่ข้างนอก ค่าภาคหลวงไม่ได้ถือเป็นบุคคลสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ถือชั้นเรียน นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับพ่อมดผู้ท้าทายกฎหมาย ดรูอิดใหญ่ และนักบวช
Abel และ Lorraine ยิ้มขณะที่พวกเขาเดินไปที่ส่วนในสุดของวัง พ่อมดฮูมกำลังรอพวกเขาอยู่แล้ว
"ทุกคน!" พ่อมดฮูมประกาศเสียงดังมาก “ฉันมาที่นี่เพื่อเป็นตัวแทนของสมาคมพ่อมดเพื่อเป็นเจ้าภาพพิธีเลื่อนตำแหน่งในวันนี้ ตอนนี้แขกทุกคนจะได้เห็นหนังสือเล่มใหญ่ที่จะเป็นหนึ่งในคอลเลกชันที่สำคัญที่สุดของประวัติศาสตร์ นี่เป็นใบเลื่อนขั้นแรกของนักเล่นแร่แปรธาตุปรมาจารย์คนแรกในทวีป มันน่าจะแสดงถึงระดับการเล่นแร่แปรธาตุของทวีปได้ไกลแค่ไหน!”
บางคนสังเกตเห็นแล้วว่าพ่อมดฮูมกล่าวถึงปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุ ไม่ใช่ปรมาจารย์ปรุงยาระดับปรมาจารย์ พวกเขาค่อนข้างสับสนเพราะคิดว่าพ่อมดฮูมเข้าใจผิด คนแคระไม่ใช่พวกเขา พวกเขารู้ว่านี่คือชื่อที่แท้จริงของปรมาจารย์เบนเน็ตต์ ชื่อของปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุควรจะเป็นตัวแทนของทั้งปรมาจารย์ปรุงยาและปรมาจารย์นักปรุงยาในเวลาเดียวกัน และอาเบลก็เป็นทั้งสองอย่าง
พ่อมดฮูมพูดต่อ “ขอต้อนรับปรมาจารย์เบนท์ให้ดีที่สุด!”
ลอร์เรนยิ้มและผลักอาเบลไปทางด้านหลัง อาเบลเพิ่งทำตามคำสั่งของวิซาร์ดฮูมให้ไปอยู่ข้างเขา ในส่วนด้านในของพระราชวัง บัลลังก์เดิมของราชินีพรายถูกแทนที่ด้วยบัลลังก์ที่ทำจากทองคำทั้งหมด เดิมที การเปลี่ยนบัลลังก์ไม่เคยทำมาก่อน แต่เมื่อสมาคมพ่อมดทำตามคำขอ ราชินีเอลฟ์ก็ไม่ลังเลที่จะตอบตกลง จากที่เธอมอง มันเป็นสิ่งที่น่ายกย่องที่สุดที่เผ่าพันธุ์เอลฟ์ทำเพื่อต้อนรับปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุคนแรกในประวัติศาสตร์ มันสำคัญกว่าชื่อเสียงของเธอในฐานะราชินีอย่างแน่นอน
อาเบลมองดูแขกและพูดเสียงดัง “ฉันชื่อเบนเน็ต ทุกคน ฉันอยากจะเรียกพวกคุณทุกคนที่นี่ว่าเป็นเพื่อนของฉัน ฉันเห็นพวกคุณบางคนที่ฉันไม่รู้จักดีพอ แต่ไม่ว่าคุณจะรู้จักฉันหรือไม่ ฉันมาที่นี่เพื่อขอบคุณสำหรับการเข้าร่วมพิธีเลื่อนตำแหน่งของฉัน
“คุณรู้ไหม ฉันพยายามทำความรู้จักกับความสามารถปรมาจารย์ของฉันให้ดีขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ ตอนนี้ฉันไม่รู้ขอบเขตพลังทั้งหมดของฉัน แต่ฉันรับประกันได้อย่างหนึ่งว่าพวกคุณ สิ่งหนึ่งที่ฉันรับประกันได้ก็คือ ฉันจะปรุงยาคุณภาพระดับทองเป็นอย่างน้อยนับจากนี้ นั่นหมายความว่าฉันจะไม่ทำอะไรที่ต่ำกว่าคุณภาพระดับทอง”
ฝูงชนทั้งหมดส่งเสียงดังมากเมื่อเขาพูดจบ มีระดับความแตกต่างเพียงระดับเดียวระหว่างยาคุณภาพสีทองและยาคุณภาพสีน้ำเงิน แต่ทั้งสองแตกต่างกันอย่างมาก อาจกล่าวได้ว่าส่วนผสมของยาระดับปรมาจารย์ล้วนมีค่ามากโดยไม่มีข้อยกเว้น อาเบลกล่าวว่าเขาสามารถสร้างผลลัพธ์ที่ดีกว่ามากได้เสมอด้วยส่วนผสมที่มีคุณภาพเท่ากัน แต่แน่นอนว่านั่นจะทำให้ทุกคนดังขึ้นมาก
อาเบลพูดต่อ “แน่นอน ฉันจะมีขีดจำกัดว่าฉันสามารถสร้างยาได้กี่ขวดในแต่ละเดือน มีภารกิจที่ต้องทำทันที มีขีดจำกัดว่าฉันจะให้ยาได้กี่ขวด ดังนั้นจากนี้ไป ขีดจำกัดสูงสุดของยาระดับปรมาจารย์คือห้าขวด ฉันจะเลือกแอปพลิเคชันที่เหมาะสมจากแพลตฟอร์มภารกิจเป็นการส่วนตัว”
สิ่งที่อาเบลพูดทำให้เกิดปฏิกิริยาครั้งใหญ่อีกครั้งในห้องโถง ถ้าเขาแค่กลั่นเบียร์ห้าขวดทุกเดือน นั่นคงไม่เพียงพอต่อความต้องการของทวีปกลางทั้งหมด อย่างไรก็ตาม อาเบลจะไม่พูดอะไรมากไปกว่าสิ่งที่เขามี เขาไม่ได้รับประโยชน์จากการปรุงยาระดับปรมาจารย์ จริงๆ แล้ว ถ้าไม่ใช่เพื่อช่วยเหลือกิลด์ Potionmaster เขาก็ไม่อยากทำภารกิจที่พวกเขามอบหมายอีก จริงๆ แล้วเขาน่าจะพอใจกับขวดห้าขวดมากกว่าเพราะเขาสามารถแจกจ่ายภารกิจอื่นๆ ให้กับปรมาจารย์วิชาปรุงยาอีกสามคนได้ ไม่ใช่ "การหายใจตามธรรมชาติ" เนื่องจากเอลฟ์จะปล่อยให้เขาทำเช่นนั้นเท่านั้น
สำหรับวิธีที่อาเบลจะทำให้ฝูงชนสงบลง เขาไม่สนใจจริงๆ เขาไม่รู้จักคนส่วนใหญ่ที่นี่ คนที่อยู่ใกล้เขาจริง ๆ ไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบสนองมากนัก เนื่องจากพวกเขาสามารถติดต่อ Abel ได้ตลอดเวลาหากต้องการขวดของตัวเอง
พ่อมดฮูมเห็นว่าอาเบลหยุดพูด “เอาล่ะ ทุกคน! ตอนนี้ให้ปรมาจารย์เบนเน็ตต์นั่งแทนปรมาจารย์ของเขา!”
เขาเอลฟ์ถูกเป่าอีกครั้ง แขกทุกคนมองไปที่อาเบลขณะที่เขาออกไปนั่งบนบัลลังก์ทองคำ นี่เป็นพิธี ประเพณีที่ควรจัดขึ้นสำหรับพ่อมดในตำนาน จากสิ่งที่เห็น สหภาพพ่อมดกำลังปฏิบัติต่อนักเล่นแร่แปรธาตุปรมาจารย์เช่นเดียวกับบุคคลในตำนาน ยิ่งชัดเจนยิ่งขึ้นเมื่อผู้มาเยือนเห็นบัลลังก์ทองคำ ทุกคนเริ่มเห็นว่า Wizard Union ให้ความสำคัญกับ Abel มากเพียงใด
ทุกคนโห่ร้อง “ปรมาจารย์เบ็นเน็ตต์! ปรมาจารย์เบ็นเน็ต!”
แสงสีขาวห้าเส้นสว่างวาบขึ้นบนท้องฟ้า พ่อมดในตำนานทั้งห้าปรากฏตัวบนท้องฟ้าของห้องโถง
พ่อมดในตำนานทั้งห้าแสดงความยินดี “ขอแสดงความยินดี ปรมาจารย์เบ็นเน็ตต์”
หลังจากเห็นพ่อมดในตำนานลอยอยู่ในอากาศ แขกบางคนตกใจมาก พวกเขาหลายคนไม่เคยเห็นพ่อมดในตำนานมาก่อน และพวกเขาก็ไม่อาจหันเหความสนใจไปได้
อาเบลยืนขึ้นและโค้งคำนับ “ขอบคุณที่มาที่นี่ พ่อมดในตำนาน!”
พ่อมดเลคกิ้งหัวเราะเสียงดัง “ฉันมาเพื่อซื้อไวน์และอาหารของคุณ ปรมาจารย์เบ็นเน็ตต์!”
พ่อมดโดแลนพูดต่อ “เหมือนกัน! ฉันเสียรสชาติของอาหารอื่นไปแล้วหลังจากไปปราสาททอง”
พ่อมดในตำนานอีกสามคนพยักหน้าและยิ้ม พ่อมดในตำนานทั้งห้าพยายามแสดงความสัมพันธ์ที่ดีกับอาเบล เป็นที่ประหลาดใจอย่างยิ่งสำหรับแขก
พ่อมดฮูมหัวเราะและประกาศว่า “ทุกคน ตอนนี้เราจะมีงานเลี้ยง ให้ฉันอธิบายให้ชัดเจน อาหารทุกจานปรุงโดยสองเชฟแห่งปราสาททอง ไวน์แดงก็นำมาจากที่เก็บไวน์ของปราสาททองคำเช่นกัน แน่นอน เราจะให้น้ำผลไม้วิญญาณน้ำระดับตำนานด้วย”
อาเบลแปลกใจมากจนกระทั่งเขารู้ว่าไวน์แดงและน้ำผลไม้จะต้องเป็นของสังเคราะห์เท่านั้น สิ่งเหล่านี้จะต้องเป็นของที่เขาทิ้งไว้ให้ผู้ติดตามและบัตเลอร์ เมเยอร์แจกจ่ายให้เพื่อนๆ ของเขา สี่คนนั้นน่าจะเป็นคนที่เตรียมสิ่งเหล่านี้ไว้
ที่จริงแล้วมีแขกเพียงแค่มากเกินไปในงานเลี้ยงนี้ พ่อครัวทั้งสองได้จัดหาอาหารตามปกติในขณะที่พวกเขากำลังยุ่งอยู่กับการปรุงอาหาร เมื่อทำเสร็จแล้ว พ่อมดธาตุเยือกแข็งของสมาคมพ่อมดก็จะเย็นลงเพื่อเก็บรักษาไว้ เมื่อจะเสิร์ฟอาหาร สิ่งที่ต้องทำก็แค่อุ่นขึ้นเล็กน้อยเพื่อเสิร์ฟอาหารที่เตรียมล่วงหน้าหลายวัน
เมื่อพ่อมดฮูมประกาศ คนรับใช้ก็ออกไปเอาจาน เช่นเดียวกับงานเลี้ยงส่วนใหญ่ งานเลี้ยงนี้ควรทำด้วยบุฟเฟ่ต์ เมื่อกลิ่นของอาหารโชยออกไปถึงห้องโถง แขกทุกคนต่างพอใจกับปริมาณที่ใส่ลงไปในโอกาสนี้ ในวันส่วนใหญ่พวกเขาจะต้องจ่ายหินแสงและเข้าแถวรอเพื่อเข้าถึงอาหารเหล่านี้ พวกเขายังต้องเป็นผู้ถือครองระดับสูงเพื่อให้มีคุณสมบัติในการกิน นั่นหมายความว่าขุนนางบางคนที่นี่ไม่ควรเห็นอาหารเหล่านี้ต่อหน้าด้วยซ้ำ
อาเบลพูดไม่ออกเมื่อเขาเห็นว่าฉากนี้วุ่นวายไปหมด เขาไม่ได้มีส่วนร่วมในพิธีเลื่อนตำแหน่ง ถ้าเขามีส่วนร่วมในการจัดเตรียมวันนี้ เขาจะไม่มีวันยอมให้รวมอาหารที่มีสาระสำคัญของกระต่ายเข้าไปด้วย ตอนนี้เขาไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่ามันจะยุ่งเหยิงขนาดไหนในภายหลัง
อาเบลพยายามเก็บมันไว้กับตัวเองด้วยรอยยิ้ม “พ่อมดในตำนาน ทำไมเราไม่ไปพระราชวังด้านข้างล่ะ?”
ประตูวังด้านข้างไม่ได้ปิด ภายในมีงานเลี้ยงขนาดเล็กสำหรับผู้ที่อาเบลยอมรับเท่านั้น อาเบลกำลังนำลอร์แรนและพ่อมดในตำนานทั้งห้าเข้ามา ต่อจากนั้น จักรพรรดิกัลลาตินและราชาคนแคระ หลังจากนั้นก็จะไม่มีใครอีกแล้ว
ทันทีที่พ่อมด Dolan เข้าไป เขาก็หยิบอาหารที่เขาชอบและเริ่มกินด้วยตัวเองทันที อาเบลไม่รู้ว่าจะคิดอย่างไร แต่ถ้าพ่อมดในตำนานทำตัวแบบนี้ เขาคงไม่ยากที่จะจินตนาการว่าแขกเหล่านั้นในห้องโถงใหญ่จะเป็นอย่างไร
พ่อมดโดลันหันไปหาอาเบลหลังจากจิบไวน์แดง “นี่ไม่ใช่ไวน์ที่ถูกต้อง!”
“ฉันไม่สามารถมีสิ่งที่ดีที่สุดกับแขกมากมายขนาดนี้ได้” อาเบลถอนหายใจ แล้วหยิบเครื่องดื่มที่เขาสังเคราะห์ขึ้นสองครั้งก่อนหน้านี้ออกมา “นี่ พ่อมดโดแลน ให้ฉันเปลี่ยนให้คุณ”