ตอนที่ 1329: ทะลวง
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ในที่สุดอาเบลก็ควบคุมเทพหัวขโมยมิลตันไปที่ด้านข้างของหอคอยเวทมนตร์ เขาไม่ได้สแกนด้วยพลังแห่งเจตจำนง แต่เขาแค่มองด้วยตาของเขา
ตามประเพณี พ่อมดระดับ 36 ควรมีหอคอยเวทมนตร์ 36 ชั้นและอาศัยอยู่ที่ชั้นบนสุด แต่ที่อยู่ข้างหน้าเขามีเพียง 18 ชั้นเท่านั้น
อาเบลรู้เพียงเล็กน้อย แม้แต่พ่อมดระดับพระเจ้าก็มีวัสดุโบราณจำนวนจำกัด และพ่อมดแบรดฟอร์ดก็สะสมมาหลายปีแล้วเพื่อสร้างสิ่งนี้
พ่อมดในทวีปตอนกลางไม่ได้สนใจเกี่ยวกับหอคอยเวทมนตร์มากนัก แต่อาเบลเติบโตในทวีปศักดิ์สิทธิ์ หอคอยเวทมนตร์ที่ดีคือความฝันของพ่อมดทุกคน
เท่าที่พวกเขารู้ มีเพียงพ่อมดที่มีหอคอยเวทมนตร์เท่านั้นที่สามารถนับเป็นพ่อมดตัวจริงได้
แค่นึกถึงปัญหาที่อาเบลก่อขึ้นจากการนำหอคอยเวทมนตร์อันทรงพลังมาที่ปราสาทแฮรี่
แม้ว่าเขาจะไม่ได้เปิดเผยต่อสาธารณะ แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นที่สุดครั้งหนึ่งที่เขามี
ดังนั้นเขาจึงตกหลุมรักทันทีเมื่อเห็นหอคอยเวทมนตร์นี้ต่อหน้าเขา
เขาจะต้องรับมันอย่างแน่นอนหลังจากที่เขาฆ่าพ่อมดแบรดฟอร์ด
เขาเร่งตามหัวขโมยก็อดมิลตัน
เขาต้องการพ่อมดเพื่อหันเหความสนใจของพ่อมดแบรดฟอร์ดเพื่อที่เขาจะได้ไม่สามารถตรวจดูรอบๆ ด้วยพลังแห่งเจตจำนงของเขา
พ่อมดแบรดฟอร์ดจะไม่ยอมลดการป้องกันของเขาเช่นนี้ในการต่อสู้ปกติอย่างแน่นอน แต่มีกลุ่มผู้เฝ้าติดตามมากมายที่ทำงานให้เขาในหอคอยเวทมนตร์ของเขา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากเป็นเวลาหนึ่งวันแล้วที่พ่อมดระดับพระเจ้ายังไม่ได้ดำเนินการใดๆ
หอคอยเวทมนตร์เป็นบ้านและสนามฝึกซ้อมของเขา มันเป็นผลมาจากการทำงานหนักทั้งหมดของเขา
แต่โดยปกติแล้วเขาจะอยู่คนเดียวเนื่องจากเขาไม่ได้ปลูกฝังสาวกใด ๆ
แม้แต่อาหารก็ถูกส่งไปยังเขาจากเมืองต่างๆ ทุกวัน
เทพโจรมิลตันบินขึ้นไปบนกำแพง และหยุดอยู่ข้างหน้าต่างบนชั้น 16
เขาไม่ได้ขึ้นไปสูงกว่านี้เพราะพลังงานจะแรงเกินไป และพ่อมดแบรดฟอร์ดอาจสังเกตเห็นเขา
หน้าต่างของหอคอยเวทมนตร์ถูกสร้างขึ้นด้วยวงกลมเวทมนตร์ เมื่อต้องการอากาศบริสุทธิ์ วิญญาณหอคอยจะเปิดโดยอัตโนมัติ
ถึงกระนั้นแม้ในสถานะนั้นก็ไม่มีใครสามารถเข้าไปได้ แน่นอนว่าสิ่งนี้ใช้ไม่ได้กับเทพหัวขโมยมิลตัน
ด้วยการแตะเบา ๆ เขาจำลองพลังงานของวงกลมเวทมนตร์อย่างสมบูรณ์ และทริกเกอร์สำหรับหน้าต่างก็เปิดออก
ในขณะเดียวกัน พ่อมดสมิธยังคงสนทนากับพ่อมดแบรดฟอร์ดต่อไป แต่จู่ๆ เขาก็หยุดด้วยความตกใจเมื่อเห็นหน้าต่างบนชั้น 16 เปิดอยู่
(หากคุณมีปัญหากับเว็บไซต์นี้ โปรดอ่านนิยายของคุณต่อบนเว็บไซต์ใหม่ของเรา myTHANKS!)
เขาไม่ใช่คนเดียว แม้แต่อาจารย์ใหญ่ยูจีนก็ยังตกตะลึง
หอคอยเวทมนตร์ระดับเทพเป็นหอคอยอันดับหนึ่งในการป้องกัน แต่มันถูกเจาะเข้าไปโดยไม่มีเสียงแบบนั้น
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือพ่อมดแบรดฟอร์ดไม่ได้สังเกตเลยในขณะที่เขาสนทนากันต่อไป
“น่ากลัวเกินไป!” เทพยศคิดไปเอง
พ่อมดมอสลีย์เริ่มนึกถึงปฏิสัมพันธ์ของเขากับอาเบลและสงสัยว่าเขาดูหยาบคายหรือไม่ ไม่น่าจะเลวร้ายเกินไป ดังนั้นเขาจึงถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก
ไม่ฉลาดเลยที่จะสร้างศัตรูกับคนอย่างอาเบล
พลังไม่ใช่ทุกสิ่ง กำจัดปีศาจจากที่ไกลโพ้น ตัวอย่างเช่น เขาอาจถูกสหพันธ์พ่อมดกำจัดลงเมื่อตื่นขึ้นอีกครั้ง แต่ศัตรูที่มองไม่เห็นสามารถโจมตีได้ทุกเมื่อโดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า
อาเบลไม่รู้ว่าพ่อมดคิดอย่างไรขณะที่เขาปิดหน้าต่างอีกครั้ง
หากเขาเปิดทิ้งไว้ พ่อมดแบรดฟอร์ดจะสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติทันทีเมื่อเขามองออกไปข้างนอก
มีวงกลมเวทมนตร์แปลกๆ นับไม่ถ้วนเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่มีมานาหนาแน่นและเสริมความปลอดภัยในหอคอยเวทมนตร์
มันคงเป็นฝันร้ายที่จะผ่านพวกเขาไปสำหรับคนธรรมดา แต่มันเหมือนกับการเดินเล่นในสวนสาธารณะสำหรับจอมโจรมิลตัน เกือบจะเหมือนกับว่าวงกลมเวทมนตร์ทุกวงกำลังฟังคำสั่งของเขา
ในที่สุดเขาก็มาถึงศูนย์กลางหอคอยและเข้าควบคุมวิญญาณของหอคอย
นี่คือสิ่งที่ Thief God Milton ทำเมื่อเขาบุกปราสาททองคำ แม้แต่ผลงานที่น่าภาคภูมิใจที่สุดของคนแคระก็ยังไม่เหมาะกับเขา
ไม่มีทางที่ระบบรักษาความปลอดภัยของปราสาททองคำจะอ่อนแอกว่าหอคอยเวทมนตร์นี้ แค่สปิริตอย่างเดียว อาเบลก็มี 3 ตัว
จากนั้นอาเบลก็ควบคุมเทพโจรมิลตันให้ลอยขึ้นจากบันได
เขามองไปรอบ ๆ ขณะที่เขาลอย แต่ไม่นานก็เห็นได้ชัดว่าพ่อมดแบรดฟอร์ดไม่สนใจระดับเหล่านี้มากเกินไป
นอกเหนือจากการตกแต่งบางอย่างแล้ว สถานที่ก็ว่างเปล่าโดยพื้นฐาน
พ่อมดปกติจะไม่มีพื้นที่เพียงพอในหอคอยเวทมนตร์ของพวกเขา เนื่องจากทุกชั้นถูกครอบครองโดยสิ่งอำนวยความสะดวกบางอย่าง เช่น ที่พักสำหรับสาวก ห้องฝึกอบรม ห้องเก็บของ
พวกเขาทั้งหมดต้องการพื้นที่ของตัวเอง ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมพ่อมดในทวีปศักดิ์สิทธิ์จึงต้องการเรื่องราวมากมายในหอคอยเวทมนตร์
แม้ว่าอาเบลจะไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ใน 16 เรื่องราวข้างล่างนี้ แต่เขาเดาว่าพ่อมดแบรดฟอร์ดอาจไม่ค่อยได้ใช้มันเช่นกัน
ถ้าพ่อมดแบรดฟอร์ดมีสาวก เขาจะเอาคนที่เขาชื่นชอบไว้บนชั้น 16 อย่างแน่นอน แต่เขาไม่มี
เทพโจรมิลตันคอยเปลี่ยนพลังงานด้วยการเจาะเกราะและคาถาล่องหน เขาระมัดระวังอย่างมากในขณะที่เขาเดินผ่านวงกลมเวทมนตร์ เขาไม่ได้ใช้วงเทเลพอร์ตด้วยซ้ำเพราะนั่นจะดึงดูดพ่อมดแบรดฟอร์ด
เมื่อเขามาถึงชั้นที่ 17 เขาก็รู้ว่ามันเป็นพื้นที่เก็บของแบบสแตนด์อโลนที่ไม่มีผนัง
เขาสามารถเห็นทุกอย่างได้อย่างรวดเร็วและดูน่าสนใจ แต่เขาก็ไม่ได้อยู่ต่อ
ในไม่ช้าสิ่งเหล่านั้นก็จะตกเป็นของเขาอยู่ดี
สิ่งของเหล่านั้นส่วนใหญ่เป็นของสะสมเช่นอาวุธและอุปกรณ์ที่พ่อมดแบรดฟอร์ดรวบรวมจากศัตรูที่เขาสังหาร
เทพโจรมิลตันยังคงเดินขึ้นไปโดยไม่ส่งเสียง
แม้ว่าวงการเวทมนตร์จะซับซ้อนมากขึ้น แต่พวกเขาก็ไม่ได้หยุด Thief God Milton
ในที่สุด เขาก็มาถึงชั้นที่ 18 ซึ่งเขาสงสัยว่าพ่อมดแบรดฟอร์ดน่าจะเป็น
เขาหยุดที่วงเฝ้าระวังสุดท้ายและเข้าถึงพลังงานของเขาภายใน
แต่คราวนี้เขาไม่ได้เปลี่ยนวงเฝ้าระวังการเคลื่อนไหว แต่เขาปล่อยให้มันดำเนินต่อไป
หลังจากที่วงเฝ้าระวังตรวจดูพื้นทั้งหมด เขาก็สามารถบอกได้ว่าพ่อมดแบรดฟอร์ดอยู่ที่ไหน
อย่างที่เขาคาดไว้ พ่อมดแบรดฟอร์ดอยู่บนชั้น 18 ซึ่งห่างจากทางเข้าเพียงเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม ขณะที่วงเฝ้าระวังดำเนินต่อไป เขาก็ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ ชั้นที่ 18 นั้นใหญ่กว่าที่เขาคาดไว้มาก ดังนั้นในที่สุดเทพโจรมิลตันผู้อยากรู้อยากเห็นก็ก้าวผ่านปืนไรเฟิลและเข้าไปที่พื้น
ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง สถานที่นี้ใช้วงกลมมิติเพื่อขยายขนาด
เดิมทีพื้นมีเพียง 50 ตารางเมตร แต่ด้วยวงกลมนั้น มันกลายเป็นวงรีกว้าง 3,000 เมตร
ด้านบนเป็นวงกลมประดับไฟขนาดใหญ่ และด้านข้างก็มีสวนด้วย
เนื่องจากผนังของหอคอยเวทมนตร์ใช้วัสดุพิเศษ ภายในและสวนจึงดูเหมือนลอยอยู่กลางอากาศ
มีลำธารเล็ก ๆ ไหลผ่านสวนที่มีมานาหนาแน่น ทำให้ต้นไม้ในสวนมีชีวิตชีวาเป็นพิเศษ
อาเบลบินขึ้นไปพร้อมกับเทพหัวขโมยมิลตันเพื่อให้มองเห็นวิวได้ดีขึ้น
มีอาคารไม้ 3 ชั้นอยู่บนสุดของสวน มันควรจะเป็นที่ที่พ่อมดแบรดฟอร์ดอาศัยอยู่
“นั่นเป็นสิ่งที่สร้างสรรค์มาก!” อาเบลถอนหายใจ
อาเบลไม่ใช่คนที่ขาดแคลนทรัพยากร แต่เขาไม่มีทางคิดเรื่องแบบนี้ได้ด้วยจินตนาการของเขา
แต่เขาไม่มีเวลาชื่นชมต้นไม้ รูปปั้น หรือน้ำพุในสวน เขาหันไปที่อาคารและเดินเข้าไปใกล้อย่างระมัดระวัง
มันถูกสร้างจากไม้ชนิดแปลกๆ และอาเบลสัมผัสได้ถึง Thief God Milton ที่ผ่อนคลายขณะที่เขาเดินเข้าไปใกล้
อาเบลไม่สามารถระบุได้ว่าไม้นี้เป็นของต้นไม้ชนิดใด แม้แต่ในฐานะปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุ ซึ่งหมายความว่าไม้เหล่านี้ต้องมีค่ามาก
เขารู้เพียงเล็กน้อยว่าพ่อมดแบรดฟอร์ดรู้ดีถึงอารมณ์ร้ายของเขา ดังนั้นเขาจึงสร้างสวนแห่งนี้และจ่ายเงินก้อนงามเพื่อซื้อไม้จันทร์ที่สวยงามเหล่านั้นเพื่อสร้างบ้านหลังนั้น
ถึงกระนั้น คนบ้าก็จะซื่อสัตย์ต่อธรรมชาติของพวกเขา ไม่ใช่สิ่งที่วัตถุนิยมสามารถแก้ไขได้ ท้ายที่สุดแล้ว พ่อมดทั่วไปจะยอมแพ้หลังจากมีเทพเจ้ามากมายพยายามต่อรองกับเขา
ความบ้าคลั่งของพ่อมดแบรดฟอร์ดอยู่ในระดับใหม่ทั้งหมด
เทพโจรมิลตันเริ่มลดความเร็วลง
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองเพราะการสบตาโดยตรงกับวิซาร์ดระดับเทพจะถูกสังเกตเห็นได้
สำหรับเจตนาฆ่า อาเบลก็สามารถควบคุมมันได้เป็นอย่างดี เนื่องจากร่างจริงของเขาอยู่กับอาจารย์ใหญ่ยูจีน
เขาจะสบายดีแม้ในช่วงเวลาก่อนที่ Thief God Milton จะเคลื่อนไหว
เขาชื่นชมความหรูหราของไม้แทน เขาสามารถบอกได้ว่าพวกเขามีสไตล์ของเอลฟ์ด้วยการมองเพียงครั้งเดียว
เนื่องจากสถานที่แห่งนี้เป็นพื้นที่ส่วนตัวของพ่อมดแบรดฟอร์ด วงเวทย์มนตร์เพียงวงเดียวที่อยู่รอบๆ คือวงที่ถือไม้ ไม่มีแม้แต่วงเฝ้าระวัง
ในไม่ช้า เขาก็ได้ยินเสียงของพ่อมดแบรดฟอร์ดพูดกับวงกลมเวทมนตร์ที่ส่งเสียงของเขาออกไปนอกหอคอยเวทมนตร์
ดูเหมือนพ่อมดสมิธพยายามทำให้เขาเสียสมาธิได้ดีมาก ซึ่งก็สมเหตุสมผลเมื่อพิจารณาว่าเขาเป็นรองประธานสหภาพพ่อมด และเขารู้จักพ่อมดแบรดฟอร์ดเป็นอย่างดี..