ตอนที่ 1335: การต่อสู้
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ขณะที่คลื่นของสัตว์ทะเลยังคงดำเนินต่อไป พลังของพวกมันก็เพิ่มขึ้นเท่านั้น และพวกมันก็ไม่ได้ถูกกำแพงไฟฆ่าในทันทีอีกต่อไป
แน่นอนว่าพ่อมดทั้ง 3 ยังไม่ได้ปลดปล่อยพลังแห่งโลกของพวกเขาอย่างเต็มที่ พวกเขาอยู่ในการต่อสู้ที่ยาวนาน และมีสัตว์ทะเลไม่มากนักที่สามารถคุกคามพวกเขาได้ สัตว์ประหลาดทะเลครึ่งเทพหายไปหมด มีแมลงในตำนานบินได้เพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นที่สามารถโจมตีพวกมันได้
"ระมัดระวัง!" พ่อมดมอสลีย์ตะโกน เขาหันไปหาพ่อมดอีก 2 คนและสังเกตเห็นสัตว์ประหลาดทะเลตัวเล็กๆ กลุ่มเล็กๆ เริ่มรวมตัวกันจากการผายลม
พวกเขาสามารถบินและเคลื่อนไหวได้ในพริบตา แต่พวกมันถูกซ่อนอยู่ในเกลียวคลื่น
“มันคือฝูงผึ้งทะเล!” พ่อมดสมิธพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและเพิ่มเกราะเยือกแข็งใส่ตัวเอง ในตอนแรกเขาไม่ได้วางแผนที่จะทำเช่นนั้นเพราะยังไม่มีสัตว์ทะเลบินได้ปรากฏตัว
แต่เมื่อผึ้งทะเลปรากฏตัวขึ้น พวกมันต้องทำอะไรสักอย่าง
ผึ้งทะเลเป็นสัตว์ทะเลชนิดพิเศษ พวกเขาแต่ละคนมีเพียงพลังของพ่อมดชั้นยอดเท่านั้น แต่กลุ่มของพวกเขามีความสามารถพิเศษในการกระโดดข้ามมิติ ดังนั้นแม้แต่ร่างที่ทรงพลังที่สุดก็ต้องระวัง
สิ่งที่น่ารำคาญที่สุดเกี่ยวกับพวกเขาคือความทุ่มเทของพวกเขา เมื่อพวกเขาตัดสินใจเลือกเป้าหมายได้แล้ว พวกเขาก็จะโจมตีต่อไปจนกว่าคุณจะฆ่าราชาของพวกเขา
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาว่าพ่อมดระดับพระเจ้าไม่สามารถปราบปรามพวกเขาด้วยพลังของพวกเขาในการรุกรานของสัตว์ร้ายในทะเล จำนวนที่แท้จริงของพวกมันน่าจะเป็นปัญหาอย่างมากสำหรับพ่อมด
พ่อมดถอยห่างออกไป 2,000 เมตรและยังคงตั้งกำแพงไฟตามทาง
แต่แน่นอนว่ามันก็เหนื่อยมากสำหรับพวกเขาเช่นกัน ก่อนที่ผึ้งทะเลจะสัมผัสกับกำแพงไฟตัวแรก พวกมันหายไปในพริบตาและปรากฏขึ้นอีกครั้งกลางอากาศตามที่พ่อมดต้องการ
หากผึ้งทะเลเหล่านั้นอยู่ในเกลียวคลื่นท่ามกลางสัตว์ทะเลตัวอื่น อสูรทะเลตัวอื่นจะต้านกำแพงไฟเพื่อพวกมัน
พ่อมดเหล่านั้นไม่ต้องการให้ผึ้งเข้าใกล้พวกเขา ดังนั้นเขาจึงต้องแยกพวกมันออกจากทะเล
ในขณะนั้น พ่อมดทั้ง 3 ได้ร่ายสายฟ้าและพายุหิมะจากโลกของพวกเขา และเวทมนตร์ก็บินไปหาผึ้งทะเล
หากไม่มีคลื่นเป็นเกราะกำบัง คาถา 150 คาถาก็ระเบิดออกภายในกลุ่มของพวกเขา และถั่วทะเลก็เริ่มร่วงหล่นเหมือนสายฝน
พ่อมดไม่ได้หยุด และในไม่ช้าผึ้งทะเลกลุ่มแรกก็ตายทั้งหมด
อย่างไรก็ตาม ผึ้งทะเลกลุ่มที่ 2 เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นก็กระพริบอีกครั้ง คราวนี้พวกเขาไปไกลกว่าระยะการโจมตีของพ่อมดและเข้าใกล้พวกเขามากขึ้น
ผึ้งทะเลตัวเดียวไม่สามารถทำอะไรได้มากนัก แต่พวกมันทั้งหมดสามารถเสียสละชีวิตเพื่อปลดปล่อยพิษที่ทำลายชีวิตได้
มันเป็นหนึ่งในพิษที่อันตรายถึงตายแม้ในระดับมาตรฐานของมหาสมุทร และผึ้งทะเลทั้งหมดต้องการเพียงเพื่อโจมตีร่างกายของพวกมันต่อโลกพ่อมด
หากพวกเขาทั้งหมดประสบความสำเร็จในการโจมตีบ้าๆ เหล่านี้ โลกของพ่อมดเหล่านั้นจะต้องได้รับความเสียหายอย่างแน่นอน
แม้ว่านี่จะไม่ใช่พฤติกรรมปกติสำหรับพวกเขา แต่ก็จำเป็นสำหรับการอยู่รอดในการรุกรานของสัตว์ทะเลที่สัตว์ประหลาดทะเลทุกตัวเสียสติ
คาถาจากโลกของพ่อมดยังคงฆ่าผึ้งทะเล แต่พิษก็เข้ามาเรื่อยๆ
(หากคุณมีปัญหากับเว็บไซต์นี้ โปรดอ่านนิยายของคุณต่อบนเว็บไซต์ใหม่ของเรา myTHANKS!)
เนื่องจากโลกของพ่อมดเป็นส่วนเสริมของร่างกาย พ่อมดเหล่านั้นจึงต้องสละพลังงานมากขึ้นเพื่อล้างพิษในโลกของตน
“ถอยหลังไปอีก 2,000 เมตรเพื่อดึงระยะทางออกไป!” พ่อมดสมิธลดระดับลง เขารู้ว่านี่ไม่ใช่รูปลักษณ์ที่ดีสำหรับพ่อมดเนื่องจากปราสาทสีทองไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย แต่การลากออกไปให้ไกลเป็นกลยุทธ์ที่ดีที่สุดสำหรับสถานการณ์ของพวกเขา
หลังจากที่พวกเขาลากออกไปได้ไกล พวกเขาก็สามารถฆ่าได้อีกครั้ง
ในทางกลับกัน สถานการณ์ในปราสาททองคำกลับสงบสุขมากขึ้น
นักขว้างหิน 500 คนโดยพื้นฐานแล้วเหมือนกับพ่อมดผู้ทรงพลัง 500 คนที่มีพละกำลังไม่จำกัด และโดยไม่มีใครสังเกตเห็น หุ่นเชิดคอยเติมอัญมณีระดับสูงสุดจากด้านหลัง
มันเป็นเรื่องเหลือเชื่อสำหรับคนธรรมดาว่าการต่อสู้ครั้งนี้ใช้พลังงานไปมากเพียงใด
ในทำนองเดียวกัน ผึ้งทะเลก็ปรากฏขึ้นที่ด้านข้างของอาเบลเช่นกัน
“มังกรฟ้าอาเบล ระวัง พวกมันคือผึ้งทะเล!” อาจารย์ใหญ่ยูจีนรู้ว่าอาเบลไม่รู้เรื่อง เขาจึงอธิบาย
แต่ขณะนั้น ผึ้งเหล่านั้นอยู่หน้าปราสาททอง นี่ไม่ใช่เพราะอาจารย์ใหญ่ยูจีนไม่ต้องการเตือนอาเบลก่อนหน้านี้ แต่เป็นเพราะสถานะของอาเบลโดยพื้นฐานแล้วอยู่ในระดับเดียวกับอาจารย์ใหญ่ยูจีน และเขาคือผู้บังคับบัญชาในการต่อสู้ครั้งนี้
ดังนั้น อาจารย์ใหญ่ยูจีนจึงได้แต่ยืนอยู่ข้างๆ พยายามปิดปากอย่างสุดความสามารถ
อย่างไรก็ตาม Abel ดูเหมือนจะไม่ตอบสนองแม้ว่าผึ้งทะเลจะเข้ามาใกล้ ดังนั้นอาจารย์ใหญ่ Eugene จึงต้องพูดอะไรบางอย่าง ผึ้งทะเลล้วนถูกดึงดูดโดยวัตถุขนาดยักษ์ และพิษของพวกมันสามารถข้ามสิ่งกีดขวางส่วนใหญ่ได้ ดังนั้นปราสาททองคำจึงอาจตกอยู่ในอันตรายครั้งใหญ่
แต่เมื่อผึ้งทะเลพ่นพิษอันน่าขยะแขยงออกมา พวกมันก็ถูกโล่พลังงานของปราสาทสีทองหยุดเอาไว้
ท้ายที่สุดแล้ว เกราะป้องกันของปราสาททองคำนั้นสร้างจากวงกลมป้องกันระดับ 5 ดาวจำนวนนับไม่ถ้วนจากขุมนรกที่สนับสนุนโดยอัญมณีระดับสูงสุดจำนวนนับไม่ถ้วน มันไม่ใช่สิ่งที่กัดกร่อนสามารถทะลุทะลวงได้ แม้ว่าจะมีผึ้งทะเลมากกว่าร้อยเท่าก็ตาม
“อาจารย์ใหญ่ยูจีน ผึ้งทะเลพวกนั้นน่ากลัวจริงๆ!” อาเบลกล่าวว่า
“ใช่ พิษของพวกมันเป็นหนึ่งในสิ่งที่อันตรายถึงตายที่สุดในโลก!” อาจารย์ใหญ่ Eugene ถอนหายใจเมื่อเขาเห็นโล่พลังงานที่ปกคลุมด้วยยาพิษ
แม้แต่มังกรก็ยังถูกวางยาพิษด้วยพวกมันจำนวนมากที่อยู่รอบๆ
“เดี๋ยวก่อน ยาพิษพวกนั้นคือสารพัด!” ทันใดนั้นดวงตาของอาเบลก็เริ่มเป็นประกาย และเขาออกคำสั่ง “วิญญาณวงเวทย์! ได้รับพิษเหล่านั้นแล้ว!” ในไม่ช้า หุ่นเชิดโบราณก็เริ่มปรากฏขึ้นข้างนอกพร้อมกับเหยือกและเริ่มตักพิษขึ้น
ผึ้งทะเลพยายามโจมตีหุ่นเชิด แต่ร่างกายที่เต็มไปด้วยเหล็กของพวกมันเป็นสิ่งที่แม้แต่พ่อมดในตำนานก็ไม่อาจทำลายได้
ท้ายที่สุด ยาพิษถูกสร้างขึ้นเพื่อกำหนดเป้าหมายรูปแบบชีวิต พวกเขาจะไม่ทำอะไรมากในการรีดผ้า
อาจารย์ใหญ่ยูจีนตะลึง ผึ้งทะเลอันยิ่งใหญ่เหล่านั้นหมดหวังที่จะต่อสู้กับปราสาททองคำ และปราสาททองคำก็ไม่ได้หยุดโจมตีตั้งแต่เริ่มต้น จู่ๆ อาจารย์ใหญ่ยูจีนก็รู้สึกอยากเปิดปราสาทสีทองและตรวจสอบแหล่งพลังงาน
เครื่องขว้างหิน 500 ตัวยังคงยิงต่อเนื่องทุกวินาที และสัตว์ประหลาดทะเลทุกตัวก็ถูกทุบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยราวกับคลื่นที่กระแทกเข้ากับหิน
“อาเบล มังกรฟ้า ปราสาททองคำมีพลังงานเพียงพอหรือไม่ ยังมีสัตว์ประหลาดทะเลที่ทรงพลังกว่านี้อีก!” อาจารย์ใหญ่ยูจีนถามอีกครั้ง
“งั้นก็จบกันเสียแต่เนิ่นๆ ฉันต้องการทดสอบซุปเปอร์แคนนอนใหม่ของฉัน!” อาเบลจ้องไปข้างหน้าและพูดว่า
การต่อสู้ดำเนินไปหนึ่งชั่วโมงแล้ว และเริ่มน่าเบื่อ
เขาไม่ขาดอัญมณี เขาไม่ต้องการให้สิ่งนี้ยืดเยื้อไปหลายวันและส่งผลกระทบต่อการฝึกของเขา
เขาอาจไม่มีทางเลือกหากไม่มีปืนใหญ่ แต่เขามี และนี่เป็นสถานการณ์ที่สมบูรณ์แบบที่จะแสดงให้มังกรเห็นถึงพลังของมัน
ท้ายที่สุดเขาสร้างสิ่งนั้นเพื่อฆ่าระดับเทพ
“ซุปเปอร์แคนนอน? สิ่งนั้น?” อาจารย์ใหญ่ยูจีนชี้ไปที่ปืนใหญ่ใหม่บนระเบียงแล้วถาม
“ใช่ ฉันเพิ่งสร้างมันขึ้นมาและฉันยังไม่ได้ทดสอบมันเลย!” อาเบลยิ้ม
“บราเดอร์อาเบล แล้วคุณจะรออะไรอีก!” Gold Dragon Kemble เรียกว่า
อาจารย์ใหญ่ยูจีนจ้องมาที่เขา รู้สึกแปลกเสมอที่เขามักเรียกอาเบลว่าพี่ชายต่อหน้าอาจารย์ใหญ่ยูจีน แม้ว่าสถานะของพวกเขาจะต่างกันก็ตาม
Gold Dragon Kemble ปิดปากทันที แต่เขายังคงหันไปที่ปืนใหญ่ด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น
“วิญญาณวงเวทย์ รวบรวมพลังเพื่อซุปเปอร์แคนนอน!” อาเบลเรียกและปราสาททองคำก็เริ่มเคลื่อนไหว มังกรสามารถรู้สึกถึงทะเลแห่งการรวบรวมพลังงานได้ทันที
อาจารย์ใหญ่ยูจีนสแกนด้วยพลังแห่งเจตจำนงและลากมังกรไปข้างหลังเขาทันที เขาสวมโล่น้ำแข็งหนา
เขาตะลึง พลังงานจำนวนนั้นน่ากลัวมาก แม้แต่ระดับพระเจ้า
เขาอาจจะสามารถอยู่รอดได้หากพลังงานนั้นระเบิดออกมา แต่ไม่มีทางที่มังกรตัวอื่นจะทำได้..