ตอนที่ 746: การตั้งกฎ
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ภายใต้การดูแลของอาเบล เบอร์นีตรวจสอบร่างอย่างใกล้ชิดจากบนลงล่างทีละภาพ ในที่สุด เขาก็เข้าใจจุดประสงค์ของพวกเขา
“อาเบล พวกคนแคระใช้ระบบนี้ได้ด้วยเหรอ?” ดวงตาของ Bernie เริ่มมีประกาย
ถ้าคนอื่นแสดงระบบนี้ให้ Bernie เขาก็จะคัดลอกทันทีโดยไม่ต้องถาม อย่างไรก็ตาม อาเบลมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับคนแคระมาก พวกเขาไม่สามารถเอาบางอย่างไปจากเขาได้โดยไม่จ่ายอะไรเป็นการแลกเปลี่ยน
“ได้เลย เบอร์นี แต่คุณจะต้องช่วยฉันสร้าง 2 อันก่อน ฉันหมดหวังสำหรับพวกเขา!” อาเบลตกลงโดยไม่ต้องคิด
“อาเบลที่น่าทึ่ง สิ่งนี้จะช่วยเราได้มาก!” เบอร์นี่พูดพร้อมกับหัวเราะ
การเก็บเกี่ยวของคนแคระก็ไม่ดีเช่นกัน คนแคระและเอลฟ์อยู่ใกล้กันมาก ดังนั้นเหตุการณ์สำคัญมักจะส่งผลกระทบต่อทั้งสองเผ่าพันธุ์พร้อมกัน
อาจารย์ใหญ่ของทั้งสองเผ่าพันธุ์เริ่มสงสัยว่าความอดอยากเริ่มต้นขึ้นในทวีปศักดิ์สิทธิ์หรือไม่ ดังนั้น คนแคระจึงเริ่มตุนเสบียงอาหารของพวกเขา
คนแคระไม่เหมือนกับคนอื่นๆ ส่วนใหญ่ภูมิใจในการปลอมแปลง มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่เป็นชาวนา
แม้ว่าแผ่นดินที่แบ่งเทือกเขาที่พวกเขาอาศัยอยู่นั้นจะค่อนข้างใหญ่ แต่ก็มีดินที่สามารถเก็บเกี่ยวได้ไม่มากนัก ดังนั้น คนแคระมักจะซื้ออาหารส่วนใหญ่จากมนุษย์หรือเอลฟ์
หากความอดอยากเกิดขึ้นในทวีปศักดิ์สิทธิ์ การซื้ออาหารคงเป็นเรื่องยากมาก พวกเขาจึงต้องหาทางเพิ่มการผลิตอาหารของพวกเขาเอง
เทือกเขาพิภพขาดน้ำเนื่องจากฝนตกไม่บ่อยนักตลอดทั้งปี พืชผลของพวกเขาจะดีกว่ามากหากอยู่ใกล้ทะเลสาบ แต่ส่วนใหญ่ต้องอาศัยบ่อน้ำ ดังนั้นการรดน้ำต้นไม้จึงต้องใช้กำลังคนจำนวนมาก
ระบบโรยตัวของอาเบลสามารถแก้ปัญหานี้และปลดปล่อยคนแคระในฟาร์มจำนวนมากได้ แม้ว่าการลงทุนจะมากไปหน่อย แต่คนแคระก็ไม่เคยขาดของปลอม
“เบอร์นี่ คุณรู้เกี่ยวกับการลดลงของการเก็บเกี่ยวหรือไม่” อาเบลถามเมื่อเห็นสีหน้าของเบอร์นี
“คุณรู้ด้วยเหรอ” เบอร์นี่จ้องกลับมาที่เขาด้วยดวงตาเบิกกว้าง
มนุษย์ส่วนใหญ่ไม่ทราบเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ มนุษย์มีประชากรมากที่สุดและมีพืชผลมากที่สุด อาจเป็นเพราะการแยกตัวของภูเขาบูดาเปสต์ แต่พืชผลในโลกมนุษย์ยังไม่ได้รับผลกระทบ
ดังนั้นทั้งเอลฟ์และคนแคระจึงไม่แบ่งปันข้อมูลนี้กับมนุษย์ ส่วนใหญ่เป็นเพราะคนแคระต้องการใช้โอกาสนี้ซื้ออาหารจากมนุษย์ให้ได้มากที่สุด
แต่แน่นอนว่ามนุษย์แตกต่างจากเอลฟ์และคนแคระ พวกเขาจะมีวิธีรับมือกับสถานการณ์นี้ที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงเมื่อเผชิญกับมัน ประการแรก ขุนนางใหญ่เหล่านั้นจะเริ่มกักตุนอาหารและใช้โอกาสนี้สร้างความมั่งคั่ง ซึ่งเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เอลฟ์และคนแคระไม่ต้องการให้มนุษย์รู้
“เบอร์นี่ คุณรู้สถานะของฉันกับเอลฟ์ แน่นอน ฉันรู้เรื่องนี้!” อาเบลพูดด้วยรอยยิ้ม
“นั่นสมเหตุสมผลแล้ว เพียงทิ้งร่างไว้ที่นี่ ให้เวลาฉัน 5 วัน ท่อโลหะเหล่านี้ค่อนข้างท้าทายที่จะทำ!” เบอร์นี่พยักหน้า
“ตกลง ฉันจะโทรหาคุณในอีก 5 วัน มันจะราคาเท่าไหร่?” อาเบลก็พยักหน้าและถาม
“อาเบล ฉันต้องการไวน์ระดับปรมาจารย์และไวน์ระดับปรมาจารย์ คุณรู้ว่าเราจะขาดแคลนพวกเขาเช่นกัน!” เบอร์นีกล่าวเสริม
อาเบลรู้ว่าเบอร์นีหมายถึงอะไร เมื่อเกิดการกันดารอาหาร ส่วนผสมสำหรับไวน์จะลดลง ใครจะมีผลไม้พิเศษสำหรับทำไวน์เมื่อมีไม่เพียงพอที่จะเลี้ยงทุกคน
“โอเค เรียกบาร์โทลี่ก็ได้!” อาเบลพูดอย่างใจดี
โดเมนปราสาททั้ง 3 แห่งได้กลายเป็นพื้นที่เก็บเกี่ยวพืชผลที่บ้าคลั่ง หากพวกเขาติดตั้งระบบสปริงเกอร์ พวกเขาจะทำให้กำลังคนเพิ่มขึ้นมาก ซึ่งจะช่วยเพิ่มศักยภาพการผลิตของดินให้สูงขึ้นไปอีก
ก่อนออกจากครอบครัวกอฟฟ์ อาเบลกระซิบกับเบอร์นี่ว่า “เบอร์นี่ ถ้าครอบครัวกอฟฟ์กำลังขาดแคลนอาหาร เรียกฉัน!"
"ขอบคุณ. ฉันจะจำไว้!” เบอร์นีไม่รู้เหตุผลเบื้องหลังคำพูดของอาเบล แต่เขารู้ถึงเจตนาของเขา เขาเดาว่าบางทีอาเบลอาจมีพืชผลมากมายอยู่แล้วก่อนที่ความอดอยากจะมาถึงทวีปศักดิ์สิทธิ์ในที่สุด คำสัญญาเช่นนี้แสดงให้เห็นว่าเฮเบลเป็นพี่น้องแท้.
หลังจากนั้นไม่กี่วัน วันเกิดของ Duke Albert ก็มาถึง ก่อนงานเลี้ยง อาเบลเทเลพอร์ตจากวังออร์เวลล์ไปยังเมืองอังสตรอม
ก่อนอื่นเขาแวะที่ Alchemy Union เพื่อรับส่วนผสมจำนวนมากของเขา เขามีมากเกินพอสำหรับสูตรยาทั้งหมดในตัวเขา
ส่วนผสมที่มีค่าที่สุดคือส่วนผสมที่ใช้ใน 'ยาทำลายกำแพงเลือดมังกร' ซึ่งเขาได้รับเพียง 10 ส่วนเท่านั้น ถ้าเขาต้องการแลกเปลี่ยนมากกว่านี้ เขาคงต้องรอนานกว่านี้ ไม่ค่อยมีใครปรุงยานี้ ดังนั้นสินค้าคงคลังทั่วไปจึงไม่มีส่วนผสมมากมาย
สำหรับ 'ยาเสริมพลังชี่' 'ยาเสริมร่างกาย 'ยาล้างช้ำ' 'ยาล้างพิษ' 'ยาล้างกระดูก' 'ยาร้อยเทิร์น' 'ยากันลม' และ 'ยาสีฟ้าแข็ง' เขาได้สัดส่วนค่อนข้างมาก ทั้งหมดเป็นเพราะเขาจัดหาโลชั่นและครีมนวดให้กับสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุเป็นเวลานานโดยไม่ได้รับค่าจ้าง
ราคาโลชั่นและครีมนวดของเขาพุ่งสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง เดิมทีสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุตั้งใจจะจ่ายเขาเป็นเหรียญทอง แต่อาเบลได้แลกเปลี่ยนทั้งหมดเป็นส่วนผสม นี่คือวิธีที่เขาลงเอยด้วยส่วนผสมมากมาย
หลังจากนั้น อาเบลก็ออกจากสมาคมนักปรุงยาด้วยรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าของเขา ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า สมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุจะมีปัญหาในการจัดเก็บเล็กน้อยเมื่อพูดถึงยาส่วนใหญ่ของพวกเขา
แต่สิ่งนี้จะไม่เกี่ยวกับอาเบลอยู่ดี ด้วยพลังของสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ พวกเขาจะกลับมาสู่เส้นทางเดิมในเวลาไม่นาน
ทันทีที่อาเบลออกจากสมาคมนักปรุงยา เขาเห็นเลดี้แคร์รี่ เขาจึงโค้งคำนับอย่างรวดเร็วและพูดว่า “เลดี้แคร์รี่!”
“คุณนายเบนเน็ต ฉันมารับคุณไปงานเลี้ยงตามคำสั่งของพ่อกับแม่!” Lady Carrie งอเข่าของเธอเบาๆ
“ขอบคุณมาก เลดี้แคร์รี่!” อาเบลโค้งคำนับอีกครั้ง เขาไม่คาดหวังว่าแกรนด์ดยุคเอ็ดวินาจะเอาใจใส่ขนาดนี้
การรักษาของเขาเป็นทั้งกลางวันและกลางคืนเมื่อเทียบกับครั้งที่แล้ว แม้ว่าเขาจะเป็นช่างตีเหล็กระดับปรมาจารย์ในตอนนั้น แต่เขาก็ยังถูกปฏิบัติเหมือนเป็นคนจน ภายใต้การครอบงำของแกรนด์ดยุกเอ็ดวินาอย่างเต็มที่
โชคดีที่เขามีความก้าวหน้าในการเล่นแร่แปรธาตุในภายหลังและกลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ด้วยเกียรติ สิ่งนี้ทำให้ Grand Duke Edwina มองเขาในแง่มุมใหม่ ถึงอย่างนั้น เขาก็ยังทิ้งเอลฟ์ไว้ด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย
ในงานเลี้ยงวันเกิดนี้ Grand Ducal Palace ได้ส่ง Lady Carrie ไปรับเขาเป็นการส่วนตัว นี่แสดงว่าพวกเขาปฏิบัติต่อเขาเหมือนบุคคลสำคัญอย่างยิ่ง
อาเบลนั่งอยู่บนรถม้า เลดี้แคร์รี่เย็นชาเช่นเคย แต่อาเบลสัมผัสได้ถึงความเมตตาของเธอ เธอไม่ใช่คนประเภทที่จะแสดงอารมณ์มากนัก
เมื่อรถม้ามาถึง Grand Ducal Palace อาเบลก็กระโดดลงมา Steward Derek กำลังรออยู่ที่ประตู เขาตะโกนว่า “บารอน อาเบล ปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุอันทรงเกียรติอยู่ที่นี่แล้ว!”
เลดี้แคร์รีก็เดินลงมาจากรถม้าเช่นกัน เธอพยักหน้าให้สจ๊วตดีเร็ก แล้วเดเรกก็กระซิบอะไรบางอย่างกับสจ๊วตอีกคนอย่างรวดเร็วและเดินไปข้างอาเบล
“มาสเตอร์เบนเน็ต ให้ฉันนำทางคุณ!” Steward Derek กล่าวด้วยความเคารพ
"ขอบคุณ. ฉันควรให้ของขวัญกับดยุคอัลเบิร์ตก่อนไหม” อาเบลพูดด้วยรอยยิ้ม
“คุณสามารถให้ฉัน ฉันจะช่วยมอบมันให้อาจารย์ของฉัน!” Steward Derek ตอบอย่างรวดเร็ว
Duke Albert ต้องการปรากฏตัวต่อหน้าเอลฟ์ด้วยรูปลักษณ์ใหม่ ดังนั้นเขาจึงต้องการยาแห่งความงามจาก Abel เขาสั่งให้เดเร็กถามแม้ว่าอาเบลจะไม่ได้พูดอะไรก็ตาม
อาเบลยิ้มและหยิบขวดยาเสริมความงามออกมาจากกำไลพอร์ทัลของเขา ขวดนี้ถูกห่อด้วยกล่องที่ละเอียดอ่อน ทำให้ของทั้งหมดดูเรียบร้อยมาก
Steward Derek ถือกล่องไว้ในมืออย่างระมัดระวัง เขาคำนับและนำอาเบลเข้าไปในห้องโถง หลังจากนั้นเขาก็หายไปพร้อมกับกล่องอย่างรวดเร็ว