ตอนที่ 773: รูปแบบ 3 มิติ
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ภายใต้อาเบล อาณาเขตของเขาในโลกพรายเกือบจะกลายเป็นสวรรค์บนดิน ทางเข้าของหุบเขาได้รับการปกป้องโดยวงกลมป้องกันที่มีภูเขาสูงล้อมรอบเต็มไปด้วยหนาม
ในโดเมนนี้ เขาไม่ต้องปรากฏตัวในฐานะมาสเตอร์เบนเน็ตต์อีกต่อไป เขาสามารถใช้ร่างมนุษย์ดั้งเดิมของเขาได้เนื่องจากเอลฟ์ทั้งหมดใน Orwell Valley ได้ลงนามในสัญญาเวทมนตร์
อย่างไรก็ตาม วันนี้เขาต้องเดินทางไปเมืองอังสตรอม และเขาต้องแปลงร่างเป็นมาสเตอร์เบ็นเน็ตต์
เมื่ออาเบลเดินออกมาจากวงเทเลพอร์ตของสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุ เขาตระหนักว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในปีที่ผ่านมา เขาไม่ได้เจอใครที่คุ้นเคย
เขาเดินไปที่ชั้นสองอย่างไม่ตั้งใจและเข้าไปในห้องสมุด
ภารกิจของเขาคือการหาข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับการเปลี่ยนรูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุชั้นยอดให้เป็นรูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ แม้ว่าเขาจะติดอยู่ในฐานะพ่อมดระดับกลาง แต่ระดับการเล่นแร่แปรธาตุของเขาก็ไม่น่าจะเป็นปัญหา
เขาได้ปรุงยาระดับกลางถึงระดับสูงไม่หยุดในช่วงปีที่ผ่านมา เขาได้ปรุงยามากกว่าที่นักเล่นแร่แปรธาตุชั้นยอดเคยทำมาตลอดชีวิตของพวกเขา นอกจากนี้ อาเบลไม่เคยล้มเหลว และงานของเขาก็เหนือกว่านักเล่นแร่แปรธาตุชั้นยอดคนอื่นๆ มาก
ทุกการเล่นแร่แปรธาตุจะนำพลังงานมาสู่รูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุ นี่คือกฎของการเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ หากงานของคุณสำเร็จ มันจะนำพลังงานมาให้มากขึ้น
อาเบลได้สะสมพลังงานในเวลาเพียงหนึ่งปีมากกว่าที่นักเล่นแร่แปรธาตุชั้นยอดส่วนใหญ่จะทำได้ในช่วงชีวิตหนึ่ง รูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุชั้นยอดของเขาสำเร็จแล้ว แต่แน่นอนว่าสาเหตุส่วนใหญ่เกิดจากความแตกต่างในโลกมืดซึ่งทำให้เขามีเวลาเล่นแร่แปรธาตุมากขึ้น
ห้องสมุดดูเหมือนเช่นเคย อาจารย์ปีเตอร์ยังคงนั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ด้วยสายตาที่หม่นหมองเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
“อาจารย์ปีเตอร์ ฉันจะหาข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับรูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุของปรมาจารย์ได้ที่ไหน” อาเบลถามด้วยธนู เขาเคารพเอลฟ์ชราคนนี้มาก
ทันใดนั้นการจ้องมองของปรมาจารย์ปีเตอร์เป็นประกายเมื่อเขาได้ยินคำว่า Master Alchemy Pattern
“คุณคืออาจารย์เบนเน็ตใช่ไหม” อาจารย์ปีเตอร์ไม่ตอบคำถามของอาเบล ดูเหมือนว่าเขาจะนึกอะไรบางอย่างออกเมื่อเขาเห็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ที่มีตราเกียรติยศบนหน้าอกของอาเบล
“ใช่ ฉันเอง!” อาเบลพยักหน้าและรอคำตอบจากอาจารย์ปีเตอร์
“รูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุชั้นยอดของคุณสำเร็จแล้ว?” อาจารย์ปีเตอร์กล่าวเสริม
"ใช่!" อาเบลพยักหน้าอีกครั้ง
“คุณตระหนักถึงอันตรายของการแปรสภาพเป็นรูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์หรือไม่? ฉันสูญเสียรูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุ แต่ฉันยังคงมีพลังแห่งเจตจำนง ฉันรู้สึกได้ว่าคุณยังเด็กและมีชีวิตชีวามาก คุณยังมีหนทางอีกยาวไกลรออยู่ข้างหน้า ทำไมคุณถึงหมดหวังที่จะเป็นปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุ?” อาจารย์ปีเตอร์จ้องมองอาเบลและลดเสียงลง
แม้ว่าคำพูดของเขาอาจฟังดูไม่น่าฟัง แต่อาเบลสามารถบอกได้ว่าคำพูดนั้นมาจากสถานที่ที่มีจิตใจดี
“ปรมาจารย์ปีเตอร์ ฉันรู้สึกว่าฉันพร้อมแล้ว ดังนั้นฉันจึงต้องการรูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์” อาเบลมั่นใจในการตัดสินใจของเขา
“คุณเพิ่งกลายเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แม้ว่านักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ตามเกียรติจะไม่ใช่นักเล่นแร่แปรธาตุตัวจริง แต่สมาคมจะปฏิบัติต่อคุณในทำนองเดียวกัน ทำไมคุณต้องการที่จะเสี่ยงนี้? ไม่มีปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุที่ประสบความสำเร็จแม้แต่คนเดียวในทวีปศักดิ์สิทธิ์ในช่วง 1,000 ปีที่ผ่านมา คุณรู้ไหม” อาจารย์ปีเตอร์ยังคงพูดจากที่ที่มีจิตใจดี
“บางทีคุณอาจสับสน อาจารย์ปีเตอร์ การเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นเมื่อชีวิตของคุณกำลังจะถึงจุดจบเสมอไป หากคุณไม่มีความกล้า แล้วทำไมต้องมาเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ แม้ว่าเจ้าจะประสบความสำเร็จในการเป็นปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุก่อนที่ชีวิตของเจ้าจะจบลง มันก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี” อาเบลหัวเราะและส่ายหัว
"ความกล้าหาญ!" อาจารย์ปีเตอร์พึมพำ
ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าทำไมไม่มีนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ที่ประสบความสำเร็จในช่วง 1,000 ปีที่ผ่านมา บางทีก็ขาดความกล้า นักเล่นแร่แปรธาตุชั้นยอดทุกคนรู้ว่าอัตราความสำเร็จของการเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์นั้นต่ำมาก และคุณจะกลายเป็นเอลฟ์ธรรมดาเมื่อคุณล้มเหลว
ไม่มีนักเล่นแร่แปรธาตุชั้นยอดคนไหนทนความคิดที่จะเป็นเอลฟ์ธรรมดาได้ ความแตกต่างของศักดิ์ศรีนั้นยิ่งใหญ่เกินไป ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดขอเอาชีวิตเป็นเดิมพันก่อนตายเท่านั้น ไม่มีใครแม้แต่จะคิดที่จะเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ในขณะที่พวกเขาปฏิบัติตามรูปแบบการเล่นแร่แปรธาตุชั้นยอดของพวกเขา
อาจารย์ปีเตอร์ไม่รู้ว่าการเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุไม่ใช่อาชีพหลักของอาเบล เขาไม่กลัวที่จะล้มเหลว แม้ว่าเขาจะทำเช่นนั้น แต่เขาก็มียาฟื้นคืนชีพจำนวนนับไม่ถ้วนเพื่อช่วยให้เขาเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
Abel ใช้เวลาเพียงไม่กี่ปีในการไปถึงตำแหน่งที่เขาเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุ นอกจากนี้ ด้วยประสบการณ์ที่เขาได้รับมา การเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดก็ไม่น่าจะยากเกินไป
ดังนั้น อาเบลจึงไร้กังวลมากกว่านักเล่นแร่แปรธาตุคนอื่นๆ เขายังมีความเชื่อมั่นในตัวเอง ด้วยสมบัติที่ท้าทายตรรกะอย่างเช่นศิลาโลก เขาสามารถเปลี่ยนทุกสิ่งให้กลายเป็นตัวเลขที่สามารถวัดปริมาณได้มากมาย
สิ่งนี้มีประโยชน์อย่างมากเมื่อพูดถึงการเล่นแร่แปรธาตุ อย่างน้อยจนถึงจุดนี้ อาเบลไม่เคยล้มเหลวเลยแม้แต่ครั้งเดียว แม้จะปรุงยามานับไม่ถ้วน นี่คือพลังของหินแห่งโลก
“มาสเตอร์เบนเน็ต ตามฉันมา!” อาจารย์ปีเตอร์ไม่เตือนอาเบลอีกต่อไป คำพูดของเขาจับใจเขา ตลอดหลายปีของการวิจัย เขาไม่เคยพบวิธีที่ดีในการช่วยพวกเอลฟ์ในการเป็นปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุ บางทีอาเบลอาจจะแก้ปัญหาของเขาได้
ถ้าอาเบลรู้ว่าอาจารย์ปีเตอร์คิดอะไร เขาจะหัวเราะและบอกว่าเขาคิดมากเกินไป
อาเบลมีความลับมากมาย ตราบใดที่เขาทุ่มเทให้กับบางสิ่ง เขาก็สามารถเป็นผู้เชี่ยวชาญได้
อาเบลติดตามอาจารย์เปโตร พวกเขาเดินผ่านม้วนหนังสือและมาถึงด้านหลังของห้องสมุด อาจารย์ปีเตอร์กดไปที่กำแพงและประตูก็เปิดออก
นี่คือประตูลับที่เชื่อมต่อกับห้องลับภายในห้องสมุด เป็นที่เก็บหนังสือที่สำคัญที่สุด อาเบลสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังงานของวงกลมเวทมนตร์ ซึ่งหมายความว่าสมาคมนักเล่นแร่แปรธาตุมีการเฝ้าระวังอย่างเข้มงวดในสถานที่นี้
นักเล่นแร่แปรธาตุสามารถใช้พลังแห่งเจตจำนงได้เช่นกัน แม้ว่าจะไม่ทรงพลังเท่าของพวกดรูอิด แต่พวกมันก็ยังสามารถตรวจจับวงเวทย์ปกติได้
อาจารย์ปีเตอร์พาอาเบลเข้าไปในห้องลับ ทันทีที่อาเบลเข้ามา ประตูด้านหลังพวกเขาก็ปิดโดยอัตโนมัติ
“นี่คือครีมของพืชผลใน Angstrom City Alchemy Union Library!” อาจารย์ปีเตอร์พูดอย่างภาคภูมิใจ ชี้ไปที่ชั้นวางหนังสือ
มีหนังสือเพียงไม่กี่เล่ม แต่ไม่ได้ทำมาจากใบไม้ทั้งหมด บางส่วนทำจากหนังออร์ค
อย่างไรก็ตาม ในไม่ช้าสายตาของเขาก็ถูกดึงดูดโดยผนังในห้อง มีลวดลายที่วาดด้วยสีแดงอยู่ รูปแบบนี้ซับซ้อนมาก มันเพียงพอที่จะส่งความเย็นลงกระดูกสันหลัง
เอลฟ์ที่วาดลวดลายนี้ต้องมีความรู้อย่างล้นหลามในเรื่องของลวดลายและการวาด สิ่งทั้งหมดนั้นมั่นคงอย่างสมบูรณ์
จังหวะประสานกันผ่านกลางเวหา ทักษะของพวกเขาแสดงออกมาอย่างเต็มที่ผ่านความหนาและจุดสัมผัสของแต่ละจังหวะ
อาเบลรู้สึกประทับใจอย่างมาก เขาจุดประกายการมองเห็นของหินโลกและความสามารถในการวิเคราะห์ข้อมูล และพยายามจดจำรูปแบบนี้
อาจารย์เปโตรไม่ได้ขัดจังหวะอาแบล เขารู้สึกตื่นเต้นยิ่งกว่า Abel เมื่อได้เห็นรูปแบบนี้เป็นครั้งแรก เขาต้องการที่จะจดจำรูปแบบนี้ในทันทีเช่นเดียวกับอาเบล แต่สุดท้ายเขาต้องใช้เวลาถึงหนึ่งเดือนเต็ม
สิ่งที่ยากที่สุดในการจดจำเกี่ยวกับรูปแบบนี้คือจังหวะที่พันกันกลางเวหา มันเป็นความแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดระหว่างรูปแบบนี้กับรูปแบบปกติ มันไม่แบนราบ 2 มิติ หรือแม้แต่ 3 มิติ มันมีอยู่ในมิติของมันเอง
แม้ว่าผู้สร้างสรรค์ลวดลายนี้จะพยายามอย่างถึงที่สุดเพื่อสะท้อนมิติบนผนัง แต่ก็ยังมีมิตินามธรรมอยู่ คนมองต้องสร้างมิติในใจก่อนแล้วเติมทีละขีด
นี่เป็นเรื่องยาก มันเป็นความท้าทายแรกของการเป็นปรมาจารย์นักเล่นแร่แปรธาตุ