ตอนที่ 896: หลังสงคราม
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ในขณะที่พอร์ทัลเทเลพอร์ตสีฟ้าน้ำทะเลหายไปต่อหน้าเขา อาเบลก็เทเลพอร์ตตัวเองออกไปนอกร่างของจอห์นสัน จากนั้น เขาตัดสินใจที่จะเลิกใช้ "วงกลมเทเลพอร์ตแบบสองทิศทาง" ก่อน แม้กระทั่งตอนนี้ เขาก็ยังคิดว่าคะแนน 4,000 คะแนนที่เขาใช้ไปนั้นค่อนข้างดี
“บ้าไปแล้ว พ่อมดอาเบล!” พ่อมดฮ็อกพูดขณะที่เขาปรากฏตัวข้างๆ อาเบล เขาส่ายหัวเมื่อเห็นค่ายกลายเป็นซากปรักหักพัง
อาเบลยิ้มขณะที่เขาชี้ไปที่เสาสีขาวทั้งแปดต้นที่ตั้งขึ้นสู่ท้องฟ้า “มันค่อนข้างคุ้มค่าสำหรับฉัน คุณจะไม่เห็นด้วยไหม เรามีครูเสดขั้นสูงแปดคนสำหรับค่ายเดียว มันค่อนข้างคุ้มค่าถ้าคุณถามฉัน”
ในทางกลับกัน พ่อมดรามจับจ้องไปที่จอห์นสัน “ดีมาก พ่อมดอาเบล ฉัน… ทำได้ดีมาก”
ณ ตอนนี้ ชุดเกราะไททันที่จอห์นสันสวมอยู่มีรูเต็มไปหมด แม้ว่าจะมีการซ่อมแซมอย่างช้าๆ เมื่อเวลาผ่านไป ไม่ควรนานก่อนที่ไอเทมศักดิ์สิทธิ์นี้จะได้รับการแก้ไขอย่างสมบูรณ์ ไม่เหมือนที่พ่อมดคนอื่นไม่สามารถบอกได้ว่าของชิ้นนี้มีค่าเพียงใด พวกเขารู้ แต่มันใหญ่เกินไปสำหรับพวกเขาที่จะคิดจะเอามันออกไปเอง
พ่อมดฮ็อกอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเขาเห็น "หินแสง" บนพื้น "เอาหินแสงออกไป พ่อมดอาเบล! คุณกำลังทำอะไรกับรางวัลของคุณโดยไม่ส่งคืน”
พ่อมดรามเตือนอาเบลว่า “เฮ้ พ่อมดอาเบล! จำไว้ว่าอย่าใช้หินแห่งแสงนี้ในการฝึกฝนของคุณ นี่เป็นทรัพยากรที่หายากมาก ดังนั้นสิ่งที่คุณควรทำคือให้พวกเขากับกลุ่มจนกว่าทุกคนจะมีแนวคิดเกี่ยวกับวิธีแบ่งรางวัลทั้งหมด เราต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้แน่ใจว่ามีพ่อมดระดับกลางมากพอที่จะเลื่อนขั้นเป็นพ่อมดขั้นสูงได้”
อาเบลไม่รีรอที่จะเก็บก้อนหินออก “แน่นอน ดังนั้น ถ้าฉันถาม มีอัตราไหมถ้าฉันต้องการแลกเปลี่ยนหินแสงชนิดนี้กับหินแสงของอัศวินชั่วร้ายระดับกลาง”
พ่อมดอีแวนส์ขัดจังหวะ “คุณจริงจังกับเรื่องนั้นเหรอ? พ่อมดอาเบล! ทำไมคุณถึงต้องการแลกเปลี่ยนหินระดับสูงกับหินระดับกลาง? แน่นอน ถ้านายถามจริง ฉันว่าน่าจะหนึ่งถึงสามสิบเป็นอย่างต่ำ”
“นั่นคือราคา แต่คุณไม่มีตลาดที่จะขึ้นราคา” พ่อมดรามพูดแล้วหยุดชั่วครู่ “ที่จริง ถ้าคุณจะใช้มันในการฝึกฝน พ่อมดอาเบล ฉันไม่ อย่าคิดว่าคุณควรใช้หินสีอ่อนที่มีคุณภาพใดๆ มันแพงเกินไปไม่ว่าคุณจะมองอย่างไร”
เห็นได้ชัดว่าพ่อมดรามไม่สามารถเข้าใจความคิดของอาเบลได้ ในความคิดของเขา แม้ว่าหินแสงจะมีประสิทธิภาพในการทำสมาธิ เวลาก็สามารถบรรลุสิ่งเดียวกันได้ ยังไงก็ตามที่นี่ไม่เร่งรีบ Abel มีเวลาทั้งหมดหากเขาต้องการสงวนเวลาทรัพยากรที่เขาใช้มากขึ้น
1
จากมุมมองของ Abel เขาไม่เคยคิดว่า Lightstone นั้นหายากขนาดนี้มาก่อน เขาไม่ได้อยู่ในทวีปกลางนานเกินไป และเขาก็มีพวกมันมากมายแล้ว… ที่สำคัญกว่านั้น เขาได้เรียนรู้แล้วว่ามันเป็นทรัพยากรที่สามารถแลกเปลี่ยนได้ ดังนั้นหากจำเป็นต้องทำเช่นนั้น เขารู้ว่า เขาสามารถแจกของที่เขาต้องแลกเปลี่ยนกับพ่อมดระดับกลางในครอบครัวของเขาเอง
พ่อมดฮ็อกลดเสียงลง “คุณแน่ใจหรือ พ่อมดอาเบล คุณต้องการแลกเปลี่ยนหินแสงระดับสูง”
อาเบลพยักหน้าตอบ “แน่นอน กัปตัน! ฉันไม่รู้จักพ่อมดหรือเพื่อนมากมายในทวีปตอนกลาง ดังนั้นทำไมไม่ลองมอบสิ่งเหล่านี้ให้กับผู้ที่สามารถใช้พวกเขาได้ดีกว่านี้ล่ะ”
พ่อมดฮ็อกแนะนำเขาว่า “โอ้ แน่นอน ถ้านั่นคือสิ่งที่คุณคิด อืม พ่อมดอาเบล แล้วคุณไม่แลกเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้นอกทีมของคุณล่ะ มันจะทำให้ง่ายขึ้นถ้าคุณซื้อขายกับสมาชิกในทีมของคุณ”
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่หน่วยที่สามทั้งหมดประกอบด้วยพ่อมดขั้นสูง สมาชิกทุกคนมีครอบครัวของตัวเอง ในแง่นั้น พวกเขาทั้งหมดมีแรงกดดันในความต้องการหินแห่งแสงขั้นสูงเหล่านี้
หินแสงที่ไม่สูงส่งที่นี่ล้วนมาจากนักรบครูเสดขั้นสูงอันดับที่สิบเจ็ด นอกจากนี้ยังมีอีกสี่คนที่จัดอยู่ในอันดับสิบแปดนักรบครูเสดขั้นสูง ซึ่งตามระดับของนักรบครูเสดศักดิ์สิทธิ์ จะแตกต่างกันตามประเภทของผลที่พวกเขาจะได้รับ ยิ่งหินมีคุณภาพสูงเท่าไรก็ยิ่งส่งเสริมพ่อมดได้ดีขึ้นเท่านั้น
แรงจูงใจง่ายๆ ของ Wizard Hog: เขาต้องการผลประโยชน์ส่วนรวมสำหรับทีมของเขา ไม่เป็นที่พึงปรารถนาหากครอบครัวอื่นมาต่อสู้เพื่อแย่งชิงศิลาแสงที่อาเบลมีอยู่บนตัวเขา
อาเบลยิ้มและตอบว่า 'แน่นอน ฉันคิดว่า. ฉันไม่ใช่คนเดียวที่ได้หินเหล่านี้มา ดังนั้นจะยุติธรรมหากเราทุกคนแบ่งมันกันเอง”
พ่อมดอีแวนส์ดีใจมากที่ได้ยินเรื่องนี้ในขณะที่เขาเป็นกัปตัน “ช่างใจกว้างจริงๆ!”
อาเบลหยิบดวงไฟขั้นสูงทั้งแปดดวงออกมาและส่งต่อให้ “กัปตันฮอก ถ้าเจ้าจะจัดการพวกนี้”
พ่อมดฮ็อกยิ้มในขณะที่เขาหยิบหินแห่งแสงขึ้นมา “งั้นฉันจะขอบคุณทุกคนสำหรับเธอ”
สองการกระทำที่เสียสละมาก สมาชิกในทีมทุกคนในปัจจุบันเริ่มคิดว่าอาเบลเป็นพี่ชายแท้ๆ ของพวกเขา ถ้าอาเบลขายสิ่งเหล่านี้สู่ตลาด เขาจะมีกำไรมากกว่าที่เขาได้รับในตอนนี้
พ่อมดอีแวนส์ยิ้มขณะที่เขามองไปที่อาเบล “คุณรู้ไหม พ่อมดอาเบล คุณใช้ปืนใหญ่หินวิเศษอีกกระบอกหนึ่ง ดังนั้นคุณจึงยังขาดทุนอยู่ที่นี่”
อาเบลยิ้มโดยไม่พูดอะไรกลับ ไม่ใช่ว่าเขาต้องการโกหกพ่อมดอีแวนส์ แต่เขาก็ไม่ต้องการบอกความจริงทันทีเช่นกัน ใช่ ปืนใหญ่เวทมนตร์มีค่ามากกว่าหินแสงมาก ทุกคนรู้เรื่องนี้ แต่ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับรูน 33 โซดของเขา สำหรับซอดรูน เราต้องการแกนคริสตัลคุณภาพสีทองเข้มซึ่งจะไม่มีการผลิตในโลกธรรมชาติ
พ่อมดอีแวนส์ถอนหายใจขณะที่เขามองไปที่จุดที่ผู้ทำสงครามครูเสดขั้นสูงทั้งเจ็ดถูกสังหาร “นั่นเป็นปืนใหญ่ที่ยอดเยี่ยมมาก! ถ้วยรางวัลศูนย์? คุณมีสิ่งนั้นได้อย่างไร”
พ่อมดฮอกพูดกับอาเบลหลังจากเหลือบมองพ่อมดอีแวนส์ “อย่าปล่อยให้ตัวเองจมอยู่ในพลังนี้ พ่อมดอาเบล ความแข็งแกร่งที่แท้จริงคือสิ่งที่คุณดึงออกมาจากตัวคุณเอง”
อาเบลยังเด็กเกินไป พ่อมดฮ็อกไม่ต้องการให้เขาเดินผิดทางโดยเลือกที่จะพึ่งพาสิ่งมีชีวิตอื่นของเขา นั่นไม่สำคัญเมื่อเขากลายเป็นผู้ไกล่เกลี่ยพ่อมด แต่สำหรับตอนนี้ มันสำคัญมากสำหรับเขาที่จะต้องรู้พื้นฐานที่ถูกต้อง
อาเบลโค้งคำนับขณะที่เขารู้สึกเหมือนได้รับคำแนะนำจากใจจริง “เข้าใจแล้ว กัปตัน! อันที่จริง ฉันได้ไอเทมพอร์ทัลจากอัศวินชั่วร้ายอันดับที่สิบเจ็ดมาให้ฉัน”
มันเป็นกระเป๋าพอร์ทัลที่เขาฉกฉวยมาจากผู้ทำสงครามศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงคนแรกที่เขาสังหาร เขาไม่ได้เปิดมันในเวลานั้น แต่สิ่งที่เขาทำได้คือนำมันกลับคืน ลองคิดดูสิ ตอนนี้เขากลายเป็นสมาชิกในทีมของเขาแล้ว เขาสามารถฉกฉวยทุกอย่างที่เขาต้องการจากสนามรบได้นานขึ้นเหมือนที่เคยทำมาก่อน
พ่อมดฮ็อกยิ้ม “อืม พ่อมดอาเบล คุณสามารถเก็บถ้วยรางวัลแรกของคุณได้ เป็นธรรมเนียมที่เราต้องรักษาขวัญและกำลังใจ”
อาเบลส่ายหัวในขณะที่เขาไม่สนใจ “กฎก็คือกฎครับ ได้โปรดรับไปเถอะ
เมื่อทีมแบ่งปันรางวัลอย่างสนุกสนาน เงานับสิบปรากฏขึ้นจากที่ไกลไปยังที่ใกล้
พ่อมดฮ็อกเกือบจะล้มลงกับพื้น “ฮ่า ฮ่า ฮ่า! กำลังเสริมอยู่ที่นี่! นั่นคือสี่สิบนาที พวกเขาเพิ่งทำลายสถิติ!”
น่าเสียดายที่การเสริมกำลังมาช้าในครั้งนี้ เป็นเวลาสี่สิบนาทีแล้วที่อัศวินศักดิ์สิทธิ์ทำลายวงกลมเทเลพอร์ต นั่นเป็นสองเท่าของเวลาเดิม 20 นาที หากไม่มีอาเบล หน่วยที่สามอาจถูกบีบให้ต้องเผชิญหน้ากับพวกครูเสดศักดิ์สิทธิ์ที่มีระดับเดียวกับพวกเขาเป็นเวลาประมาณสี่สิบนาที การบาดเจ็บล้มตายจำนวนมากจะเกิดขึ้นหากพ่อมดตัดสินใจไม่ละทิ้งค่าย หากพวกเขาตัดสินใจออกจากจุดนั้นเพื่อล่าถอย เวลา และที่สำคัญกว่านั้น ชื่อเสียงของทั้งทีมหรือกลุ่มสายฟ้าจะถูกทำลายอย่างมาก
ตัวช่วยสร้างขั้นสูงตัวอ้วนสีขาวปรากฏตัวถัดจากพ่อมดฮ็อก เขาดูหวาดกลัวเมื่อเห็นเสาแปดต้นที่มุ่งสู่ท้องฟ้า อย่างไรก็ตาม เขาเปลี่ยนมาเป็นยิ้มอย่างรวดเร็ว
“ฉันขอโทษที่มาช้า พ่อมดฮ็อก ถ้าผมรู้ว่าเป็นทีมที่สาม เราคงติดต่อทีมเสริมเพิ่มอีกสองสามทีม ถึงกระนั้น ดูเหมือนว่าคุณจะประสบความสำเร็จมากมายในแนวหน้าในครั้งนี้”
พ่อมดฮ็อกไม่ค่อยพอใจนักกับสิ่งที่เขาได้ยิน “อืม หมายความว่ายังไง “สาย” พ่อมดบีแชม? อธิบาย."
การเสริมกำลังไม่ได้ทำเพราะภาระหน้าที่แต่อย่างใด มันเป็นคำขอบังคับที่ทำในนามของสมาคมพ่อมด หากพ่อมดแม่มดไม่เคยมีความช่วยเหลือซึ่งกันและกันแบบนี้ มันคงจะง่ายมากสำหรับพวกเขาที่จะแยกตัวออกมาเมื่อพวกเขาต่อสู้ที่แถวหน้าหรือแถวที่สอง นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าปีศาจท้องฟ้าสามารถเปิดพอร์ทัลอวกาศได้ค่อนข้างง่าย พวกครูเสดศักดิ์สิทธิ์มักจะมุ่งเป้าไปที่วงเทเลพอร์ตทุกครั้งที่เริ่มการโจมตี ดังนั้นพ่อมดจึงกลายเป็นเรื่องสำคัญเป็นพิเศษที่จะสามารถติดต่อกันได้ภายในระยะเวลาอันสั้น
สิ่งที่พ่อมดบีแชมทำในตอนนั้นคือการพยายามฆ่าทางอ้อมและเป็นการละเมิดความไว้วางใจของทีมโดยตรง เขาพยายามที่จะกำจัดหน่วยที่สามทั้งหมดอย่างแท้จริงโดยการชะลอความช่วยเหลือของเขา แน่นอนว่าพ่อมด Hog จะไม่ตอบสนองอย่างใจดีเมื่อพ่อมด Beecham แม้จะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านธาตุไฟ แต่ก็ทำหน้าตาเจ้าเล่ห์เหมือนพ่อค้าเมื่อเขามาถึง มันไม่ใช่ว่าเขาอยู่ในอารมณ์ที่จะโต้เถียง ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะไม่พูดอะไรมาก
พ่อมดบีแชมยังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้า “มาเลย พ่อมดฮ็อก! พวกเรามาช่วยคุณ ดังนั้นคุณไม่ควรให้ “หินแสงขั้นสูง” อย่างน้อยครึ่งหนึ่งแก่เราหรือ
เกือบจะเหมือนกับที่พ่อมดบีแชมคาดหมายว่าหน่วยที่สามจะหมดแรงแล้วหลังจากสังหารนักรบครูเสดขั้นสูงไปจำนวนมาก เขาไม่ได้พยายามทำบอลต่ำเมื่อเขาต้องการ
พ่อมดฮ็อกพูดอย่างเย็นชา “คุณพูดในนามของเผ่าไฟ พ่อมดบีแชม หรือคุณพูดในนามขององค์กรพ่อมดขั้นสูงทั้งหมดที่อยู่เบื้องหลังคุณ”
พ่อมดบีแชมยิ่งหัวเราะดังขึ้น “ทำไม ฮ่า! ฮ่า ๆ ๆ ๆ! หลังแน่นอน! พวกคุณทุกคนจะไม่เห็นด้วยเหรอ?”
พ่อมดขั้นสูงสองสามคนกระโดดขึ้นและตะโกนทันที “ใช่ ถ้ากัปตันพูดอย่างนั้น! เราจะฟังทุกสิ่งที่เขาพูด!”
ฟังดูเหมือนเป็นเพียงกลุ่มเปลวไฟ แค่ทีมของ Wizard Beecham สำหรับเรื่องนั้น สมาชิกในทีมคนอื่นๆ ฟังดูเหมือนไม่อยากทำให้กลุ่มสายฟ้าอับอายมากเกินไป แน่นอนว่าพวกเขาต้องการหินแห่งแสงระดับสูง แต่มันก็ยังไม่เพียงพอสำหรับพวกเขาที่จะได้รับส่วนแบ่งของตนเอง ตามความเป็นจริงแล้ว มันอาจจะง่ายกว่าสำหรับพวกเขาที่จะได้รับส่วนแบ่งของตัวเองหากพวกเขาเงียบ แต่สำหรับพวกเขาที่จะยืนขึ้นและพูดออกมา นั่นเป็นไปไม่ได้เลย
การแสดงตนที่น่าสะพรึงกลัวออกมาจากพ่อมดฮ็อก “ฉันคิดว่าเราต้องมีการแข่งขันที่ดีหลังจากภารกิจนี้ พ่อมดบีแชม”
การปรากฏตัวของทุกคนในฉากกลายเป็นหิน มันทำให้พ่อมด Beecham ตระหนักถึงความผิดพลาดของเขา พ่อมดฮ็อกไม่เคยเหน็ดเหนื่อยจากการนองเลือดในตอนนั้น หากมีอะไรเกิดขึ้น เขาอยู่ในสภาพสูงสุดสำหรับการสังหารหมู่อย่างสนุกสนาน
เมื่อพ่อมด Beecham ตระหนักว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น รอยยิ้มเสแสร้งบนใบหน้าของเขากลายเป็นสิ่งที่จริงใจมากขึ้น เหมือนเด็กที่แทบรอไม่ไหวที่จะเปิด pinata วันเกิดของเขา