ตอนที่ 908: เมืองเบย์ลอว์
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
เบย์ ลอว์ ซิตี้ เป็นเมืองสีเขียวภายใต้แสงแดดระยิบระยับ ไม้เลื้อยสีเขียวพันรอบผนังแน่นจนมองไม่เห็นสีเดิมของผนังอีกต่อไป
“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ดรูอิดที่ใกล้จะตายจะฉีกไม้เลื้อยพิษออกจากร่างกายอย่างรุนแรงและวางมันไว้บนกำแพงเพื่อพิทักษ์มันไว้ชั่วนิรันดร์!” เคานต์ฮัตต์เห็นสีหน้าประหลาดใจของอาเบล ดังนั้นอาจเป็นครั้งแรกที่เขามาที่เบย์ลอว์ซิตี้
ไม้เลื้อยพิษแต่ละตัวเป็นของดรูอิดเพราะไม้เลื้อยพิษไม่ใช่สิ่งมีชีวิตในโลกนี้ พวกมันทำได้เพียงอัญเชิญเท่านั้น
ถ้าเขาต้องการจะทำลายกำแพงเหล่านั้น เขาต้องเจาะไม้เลื้อยพิษที่น่ากลัวเหล่านั้นก่อน มันจะเป็นการเสียสละที่ยิ่งใหญ่
ไม้เลื้อยพิษอาจอาศัยอยู่ภายในกำแพงและเปิดเผยเพียงบางส่วนเท่านั้น มันยากมากที่จะทำลายพวกมันในคราวเดียว และพิษของมันคือการโจมตีธาตุที่ยากที่สุดที่จะตอบโต้ในโลกนี้
ไม่มียาแก้พิษเอนกประสงค์ใดๆ ในโลกนี้เหมือนกับยาแก้พิษในโลกมืด นอกจากนี้ ดรูอิดแต่ละคนยังมีวิธีการเพาะพันธุ์ไม้เลื้อยพิษที่แตกต่างกัน ดังนั้นพิษของพวกมันก็จะแตกต่างกัน
ขณะที่เคานต์ฮัตต์กำลังแนะนำเมืองของเขาด้วยความภาคภูมิใจ ใบหน้าของเขาก็ซีดลงทันที
“Druid Bennett คุณช่วยฉันปกป้องกล่องนี้ได้ไหม? ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับฉัน โปรดนำไปให้ครอบครัวเลนนี่และให้พ่อของฉันด้วย!” เคานต์หัฏฐ์หยิบกล่องออกมาแล้วกระซิบ
“เคานต์ฮัตต์ คุณต้องการความช่วยเหลือจากฉันจริงๆ เหรอ” อาเบลหยิบกล่องใส่เข้าไปในกระเป๋าพอร์ทัลของเขาอย่างไม่ตั้งใจ
หลังจากนั้น เขาเห็นดรูอิดขี่หมาป่าบ้าคลั่งโดยมีนักรบเอลฟ์ 10 คนขี่กวางต่อสู้ในชุดเกราะสีทองอยู่ข้างหลังเขา จากกลิ่นของเขา อาเบลรู้ว่าเขาเป็นดรูอิดอันดับ 17
อาเบลมองไปข้างหน้า พวกเขาอาจจะตามหลังเคานต์ฮัตต์
เขาแค่สัญญาว่าจะพาเคาท์ฮัตต์ไปที่เบย์ลอว์ซิตี้ เพื่อที่เขาจะได้ออกไป
เขายังไม่ได้รับรางวัล แต่เขาจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับความขัดแย้งของขุนนางเอลฟ์กับรางวัลเล็กน้อยเหล่านั้น
นอกจากนี้ เมื่อมองไปที่อุปกรณ์ของนักรบเอลฟ์ พวกมันมีพลังมากในเบย์ ลอว์ ซิตี้ ด้วยสถานะปัจจุบันของอาเบล เขายังไม่อยากมีปัญหา
“ดรูอิด เบนเน็ต ช่วยฉันอีกครั้ง ฉันเป็นนับ ฉันจะไม่โดนฆ่า!” เคานต์ฮัตต์เห็นอาเบลวางกล่องแล้วรู้สึกใจพองโต เขาหัวเราะ.
“เคานต์ฮัตต์ คุณแองเจโลต้องการเชิญคุณเข้าร่วมเคานต์และสนทนา!” ดรูอิดชั้นยอดคนนั้นหยุดอยู่หน้าเคานต์ฮัตต์และลดเสียงลง
"นาย. คอนโซล เกิดอะไรขึ้น? ให้ฉันกลับไปที่วังของฉันก่อน!” เคานต์หัฏฐ์หัวเราะอย่างเย็นชา
ดรูอิดชั้นยอดหันมองอาเบลและเห็นหมาป่าบ้าอยู่ข้างใต้เขา เขาสัมผัสได้ถึงพลังของอาเบล มันยังเด็กมากจนแทบไม่น่าเชื่อ แต่เขาก็ยังประเมินความสามารถของอาเบลต่ำไป จากนั้นเขาก็หันกลับมาและทวีคูณลง “เคานต์ฮัตต์ คุณแองเจโลต้องการเชิญคุณเดี๋ยวนี้!”
หลังจากคำพูดเหล่านั้น นักรบที่อยู่ข้างหลังเขาก็เริ่มล้อมรอบพวกเขา
ใบหน้าของดรูอิดระดับกลางที่อยู่ข้างๆ เคานต์ฮัตต์เริ่มตึงเครียดขึ้น เขาไม่สามารถทำอะไรได้ เขารู้ว่าคุณแองเจโลคือใคร และเขารู้ว่าครอบครัวเลนนี่จะมีปัญหาใหญ่หากเขาขัดขืน
“ฉันสามารถขึ้นศาลกับคุณได้ แต่ดรูอิดคนนี้ไม่เกี่ยวข้องกับฉัน ได้โปรดปล่อยเขาไป!” เคานต์ฮัตต์ไม่มีทางเลือก
“ตกลง ปล่อยเขาไป โปรดเปิดกระเป๋าพอร์ทัลของคุณแล้วให้ฉันตรวจสอบ!” ดรูอิดหันไปหาอาเบลแล้วลดเสียงลงอีกครั้ง
“คุณไม่ให้เกียรติฉันเหรอ” แม้ว่าอาเบลจะไม่ต้องการปัญหาใดๆ แต่ดรูอิดคนนี้ก็เหยียบเขาแรงเกินไป
กระเป๋าพอร์ทัลเป็นของส่วนตัว และดรูอิดมีความลับมากมาย การเรียกร้องให้ใครสักคนเปิดกระเป๋าพอร์ทัลถือเป็นการดูหมิ่นอย่างมาก
“อย่าคิดว่าคุณเป็นดรูอิดชั้นยอด และคุณอยู่เหนือกฎหมายใน Bay law City หากคุณแองเจโลสงสัยคุณ คุณก็ควรจะสงสัย!” ดรูอิดหัวกะทิคนนั้นหัวเราะ
เขาเห็นอาเบลคุยกับเคานต์ฮัตต์ ดังนั้นไม่มีทางที่เขาจะปล่อยอาเบลไป
เขาคุ้นเคยกับดรูอิดชั้นยอดทุกคนในเบย์ลอว์ซิตี้และเมืองรอบๆ แต่เขาไม่เคยเห็นอาเบลมาก่อน ประวัติของอาเบลเป็นเรื่องลึกลับสำหรับเขา
อาเบลขมวดคิ้ว เขาไม่เคยคิดเลยว่าการช่วยนับจะนำปัญหามาให้เขามากขนาดนี้ ดูเหมือนว่าเขาต้องเปลี่ยนแผน เขาไม่สามารถเข้าไปในเบย์ลอว์ซิตี้ได้อีกต่อไป
ความโกรธออกมาจากใจของเขา เขาแค่ต้องการสถานที่เงียบสงบในการฝึก และเขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้หากมีคนพยายามยุ่งกับเขาอยู่เสมอ
“คุณมีสิทธิ์สอบสวนดรูอิดชั้นยอดอีกคนในนามคุณแองเจโลหรือไม่? ศาลอาจจะไปไกลเกินไปหน่อย!” เคานต์ฮัตต์พูดเสียงดังเพราะดรูอิดไม่ยอมปล่อยอาเบลไป
ดรูอิดมีสิทธิมากมาย นับประสาอะไรกับดรูอิดชั้นยอด ถ้าไม่ใช่เพราะเคาท์ฮัตต์ ไม่มีทางที่ดรูอิดชั้นยอดจะคุกคามดรูอิดชั้นยอดคนอื่นได้
ทันใดนั้น พลังงานอันทรงพลังก็พุ่งออกมาจากร่างของอาเบล พลังงานดรูอิดอันดับ 18 ของเขาแสดงออกมาอย่างเต็มที่จากวิญญาณดรูอิดของเขา เขาไม่ต้องการซ่อนความสามารถของเขาอีกต่อไป
พลังงานอันดับ 18 กระแทกเข้ากับดรูอิดอันดับ 17 โดยตรง เขาหยุดสักครู่ พลังแห่งธรรมชาติในตัวเขาถูกระงับ
อาเบลเคลื่อนไปข้างหน้าบนหมาป่าบ้าของเขาและเร่งความเร็วขึ้นในทันใด เนื่องจากพวกเขาอยู่ไม่ไกล อาเบลจึงมาถึงหน้าดรูอิดในเวลาไม่นาน
และฟาดมือไปที่คอของดรูอิด และเขาก็สลบไปในทันที "น่าสงสาร!" มันเป็นคำพูดสุดท้ายที่ดรูอิดชั้นยอดได้ยินก่อนที่เขาจะหมดสติไป
แม้ว่าการโจมตีของอาเบลจะดูกะทันหันไปหน่อย แต่มันก็สะท้อนให้เห็นว่าดรูอิดอันดับ 18 มีพลังมากกว่าดรูอิดอันดับ 17 มากเพียงใด อันดับเดียวที่สูงกว่าสามารถระงับความเร็วปฏิกิริยาของอันดับต่ำกว่าได้ ความเร็วของปฏิกิริยาคือชีวิตและความตายในการสู้รบ
ถ้าอาเบลไม่ได้อยู่ในเบย์ลอว์ซิตี้ เขาคงฆ่าดรูอิดคนนั้นไปแล้ว เขาจะไม่ยอมให้ใครมาดูหมิ่นเขา
"นาย. เบ็นเน็ตต์ ไม่ต้องกังวล ครอบครัวของฉันจะพูดแทนคุณทันทีที่เรากลับมา ศาลจะไม่ทำให้คุณลำบาก!” เคานต์ฮัตต์รู้ทันทีว่าเขาประเมินอาเบลต่ำไป ดังนั้นเขาจึงรีบพยายามคลายความตึงเครียด
ในขณะเดียวกัน เขาก็เปลี่ยนวิธีพูดกับอาเบลด้วย ถ้าอาเบลอยู่ในอันดับที่ 16 บางทีเขาอาจจะพูดกับเขาแบบสบายๆ แต่เขาก็ทำไม่ได้อีกต่อไปหลังจากตระหนักถึงพลังของอาเบล
นักรบ 2 ใน 10 คนช่วยดรูอิดชั้นยอดอย่างรวดเร็ว พวกเขาไม่พูดอะไรและรีบพาดรูอิดออกไป
พวกเขารู้ดี คนที่สามารถโค่นดรูอิดอันดับ 17 ได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวไม่ใช่คนที่พวกเขาเผชิญหน้าได้ สิ่งเดียวที่ทำได้คือกลับไปรายงาน
“เคานต์ฮัตต์ คุณแน่ใจหรือว่าฉันปลอดภัย” อาเบลถาม
ถ้าเขาอยู่นอกเมือง เขาสามารถหลบหนีได้อย่างง่ายดายแม้ว่าดรูอิดผู้บังคับใช้กฎหมายจะทำให้เขาลำบากอีกครั้งก็ตาม แต่เมื่อเข้าเมืองแล้ววงเมืองก็จะมีอำนาจข่มท่าน
“ไม่ต้องกังวล คุณเบนเน็ตต์ ฉันขอสาบานในนามของครอบครัวเลนนี่!” เคานต์หัฏฐ์ลดเสียงลง
อาเบลพยักหน้าและก้าวเข้าไปในประตูเมืองพร้อมกับเคานต์ฮัตต์ เขาไม่รู้เกี่ยวกับตระกูลเลนนี่ แต่พวกเขาดูมีพลังมากทีเดียว
เคานต์ฮัตต์กังวลว่าพวกเขาจะถูกหยุดอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงเพิ่มความเร็วในขณะที่อาเบลติดตามอย่างแน่นหนาและมองไปรอบ ๆ เมือง
เบย์ ลอว์ ซิตี้ สวยงามมาก ถนนทำจากแร่สีแดง มีดอกไม้และต้นไม้ปลูกไว้สองข้างทาง กลิ่นดอกไม้อบอวลอยู่ในอากาศ ซึ่งช่วยผลักดันทิวทัศน์ที่เงียบสงบไปอีกระดับหนึ่งเท่านั้น
ทุกอาคารยังเป็นงานศิลปะ นิยามที่แท้จริงของสถาปัตยกรรม ไม่มีอาคารธรรมดาอยู่รอบ ๆ
เนื่องจากหัวใจของเคานต์ฮัตต์กำลังเร่งรีบ เขาจึงไม่มีเวลาแนะนำอาเบลให้รู้จักกับสิ่งรอบข้างอีกต่อไป
"นาย. เบ็นเน็ตต์ เรามาแล้ว!” เคานต์ฮัตต์พูดด้วยความโล่งใจเมื่อพวกเขามาถึงประตูที่ดูเรียบง่ายซึ่งมีรูปปั้นอยู่แต่ละด้าน
“นายน้อยฮัตต์ ยินดีต้อนรับกลับบ้าน!” เอลฟ์ในเครื่องแบบเปิดประตูและคำนับ
“สจ๊วตโยนาห์ พ่อของฉันเป็นยังไงบ้าง” เคานต์ฮัตต์กล่าวต้อนรับแขกอูเต้กับอาเบลและหันไปหาสจ๊วต
“ท่านอาจารย์สบายดี น้ำแห่งชีวิตจากศาลเจ้าทำให้อาการของเขาแย่ลง!” สจ๊วตโยนาห์โค้งคำนับและพูดว่า
“พาฉันไปหาพ่อ!” เคานต์ฮัตต์พูดแล้วหันไปหาอาเบล “นาย เบ็นเน็ตต์ โปรดมากับฉัน!”
ประตูชนบทอยู่ห่างจากพื้นที่ใช้สอย 500 เมตร สวนที่มีน้ำพุและพืชพรรณแปลกๆ ทุกชนิดตั้งอยู่ระหว่างนั้น คุณสามารถบอกได้ว่าสถานที่นี้เต็มไปด้วยประวัติศาสตร์ด้วยการมองเพียงครั้งเดียว
พื้นที่อยู่อาศัยเป็นปราสาทขนาดเล็ก ใครก็ตามที่มีปราสาทในปราสาทแห่งนี้ก็ไม่ธรรมดา
พวกเขาเข้าไปในปราสาท ผ่านห้องรับรอง และในที่สุดก็มาถึงห้องๆหนึ่ง
เคานต์ฮัตต์ค่อยๆ หยุดก้าวเท้าและโบกมือให้สจ๊วตโจนาห์ ส่งสัญญาณให้เขาออกไป หลังจากนั้นเขาก็เปิดประตูห้องอย่างระมัดระวัง
“หัฏฐ์ คุณกลับมาแล้ว!” เสียงที่แผ่วเบาแต่หนักแน่นดังขึ้น
“ท่านพ่อ ข้าได้นำหญ้าเสริมพลังเลือดกลับมาแล้ว คุณจะหายป่วยเร็ว ๆ นี้!” เคานต์หัฏฐ์พูดด้วยน้ำเสียงดีใจ
อาเบลไม่ได้เข้าไปในห้อง แต่เขาเห็นเอลฟ์ชราเอนหลังพิงเก้าอี้ รูปลักษณ์สีเทาบนใบหน้าของเขาเผยให้เห็นถึงปัญหาในร่างกายของเขา
“หัฏฐ์ คุณพาแขกมาเหรอ” เอลฟ์ชราไม่ได้ตื่นเต้นมากนักเมื่อเขาได้ยินเกี่ยวกับหญ้า เขาหันไปหาอาเบลแทน
“ขอประทานอภัย ฉันตื่นเต้นมากเกินไป คุณเบ็นเน็ตต์ นี่คือพ่อของฉัน ดยุคบาร์ต!” เคานต์ฮัตต์โค้งคำนับและแนะนำพวกเขาให้รู้จักกับอาเบล
จากนั้นเขาก็หันกลับไปหาพ่อและพูดว่า “พ่อ นี่คือคุณดรูอิด เบนเน็ตต์ ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ฉันคงตายในป่าเออร์โวไปแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ศาลคงขโมยหญ้าเสริมเลือดไปแล้ว!”
“Druid Bennett ขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือของคุณ ฉันมักจะกังวลเมื่อฉันให้หัฏฐ์ดูแลธุรกิจ ไม่ต้องกังวล. ฉันจะไม่ลากคุณเข้าสู่ความตึงเครียดที่ฉันมีกับศาล!”
ดูเหมือนว่า Duke Bart ผู้นี้จะผ่านอะไรมามากมาย ไม่มีอะไรทำให้เขาโกรธได้ เขากำลังคิดถึงอาเบลแทน
“ดยุคบาร์ต นี่คือสิ่งที่เคานต์ฮัตต์ต้องการให้ฉันปกป้อง มันควรจะเป็นสิ่งที่คุณตามหา!” อาเบลพูดขณะที่เขาหยิบกล่องออกมา
Duke Bart หยิบกล่องออกมา เขาอยากจะยิงธนู แต่เขาพยายามลุกขึ้นและจบลงด้วยการไอ
“พ่ออย่าเพิ่งลุก ฉันจะขอบคุณคุณ Bennett สำหรับคุณ!” เคานต์หัฏฐ์รีบก้าวเข้าไปประคองพ่อไว้
“ฉันแก่เกินไป ฉันควรจะกลับไปหาเทพธิดาได้แล้ว ถ้าฉันไม่มีน้ำแห่งชีวิตเป็นกำลังใจ!” Duke Bart ส่ายหัว
"พ่อ. ฉันจะมองหาคนปรุงยาเดี๋ยวนี้ ถ้ามาสเตอร์มูเออร์เห็นด้วย เราทำได้แน่นอน!” เคานต์ฮัตต์จับกล่องแน่นแล้วพูดว่า
หญ้าเสริมเลือดที่อยู่ในกล่องคือความหวังเดียวที่จะช่วย Duke Bart เขาพยายามอย่างดีที่สุดกับสายสัมพันธ์ในครอบครัว และในที่สุดก็ได้ม้าเหาะมาครอบครอง แต่ขั้นตอนนั้นไม่ง่ายเลย
สัตว์วิญญาณสังหารโจมตีเขา เนื่องจากเขาต้องการให้มันเรียบง่าย เขาจึงนำดรูอิดระดับกลางมาด้วยเพียง 1 ตัวเท่านั้น โดยปกติแล้วพลังตามธรรมชาติของดรูอิดระดับกลางควรจะเพียงพอที่จะรับประกันความปลอดภัยของเขา แต่โชคไม่ดีนัก
ถ้าพวกเขาไม่ไปเจออาเบล พวกเขาคงตายในป่าเออร์โว
เขามีหญ้าเสริมเลือดเพียงส่วนเดียว ดังนั้นเขาจึงต้องเชิญนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์ มีเพียงนักเล่นแร่แปรธาตุระดับปรมาจารย์เท่านั้นที่รับประกันอัตราความสำเร็จ และ Duke Bart ไม่สามารถรอส่วนอื่นมาถึงได้อีกต่อไป