ตอนที่ 937: การสาธิต
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ขณะที่อาเบลยังคงชงยาต่อไป ผู้ปรุงยาทุกคนในห้องโถงก็กลั้นหายใจให้หนักที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะกลัวว่ามันจะส่งผลกระทบต่ออาเบลในทางใดทางหนึ่ง สาเหตุหลักเป็นเพราะกระบวนการผลิตเบียร์มักจะทำเป็นความลับซึ่งน้อยครั้งนักที่จะเปิดเผยต่อสาธารณชน ทุกบิตควรเป็นความลับ ซึ่งทำให้ทุกช่วงเวลามีค่ายิ่งกว่าที่ควรรักษา
ที่นี่อาเบลกำลังพยายามเข้าสู่กระบวนการปลอมอย่างเป็นทางการ เขาเร็วเหมือนที่เคยเป็นมา และทุกครั้งที่เขาเพิ่มขนาดยา เขาก็เร็วขึ้นและแม่นยำยิ่งขึ้น อาจารย์มูเยอร์มองไปที่อาจารย์โนแลนและอาจารย์บอลโฟร์ และสังเกตเห็นความสับสนอย่างเห็นได้ชัดในดวงตาของพวกเขา ดูเหมือนไม่มีใครเข้าใจสิ่งที่อาเบลกำลังทำอยู่ตอนนี้ พวกเขาเห็นว่าทุกย่างก้าวของอาเบลทำตามมาตรฐาน ไม่มีอะไรแปลกประหลาดเกี่ยวกับเรื่องนี้
คำถามเดียวกันนี้เกิดขึ้นในใจของพวกเขาแต่ละคน “มาสเตอร์เบนเน็ตต์แค่พยายามทำให้เข้าใจได้ง่ายขึ้นว่ากำลังทำอะไรอยู่หรือเปล่า”
ถ้าเป็นเช่นนั้น เขาจะเพิ่มอัตราความสำเร็จของการชงด้วยวิธีการธรรมดาๆ ได้อย่างไร?
จำไว้ว่านี่เป็นยาระดับปรมาจารย์ ปรมาจารย์ทั้งสามปรุงยานี้มาหลายครั้งแล้ว แต่อัตราความสำเร็จในการปรุงยานี้ยังค่อนข้างต่ำ หากพวกเขาต้องใช้สุดยอดเทคนิคเพื่อให้ได้ยาคุณภาพระดับสีน้ำเงิน ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้เลยที่อาเบลจะได้รับยาระดับปรมาจารย์จากสิ่งที่เขากำลังทำอยู่
ถึงกระนั้นก็ไม่มีใครกล้าพลาดแม้แต่วินาทีเดียว หากมีอะไรเกิดขึ้น พวกเขาก็มีสมาธิมากขึ้นเมื่อสังเกตเห็นว่าอาเบลมีจังหวะคงที่ตลอดเวลาที่เขาตีเหล็ก มันเกือบจะเหมือนกับว่าเขากำลังพยายามวาดภาพ คนอื่นๆ ที่ไม่ใช่ปรมาจารย์ก็สังเกตเห็นขณะที่ขั้นตอนดำเนินต่อไป และค่อยๆ คงที่ พวกเขาทั้งหมดเริ่มเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อสังเกตเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งที่น่าตกใจที่สุดคือการที่อาเบลกำลังตีเหล็กโดยไม่ได้คิดอะไรมาก เขาแค่ใส่ส่วนผสมอะไรก็ได้ที่เขานึกออก
แน่นอนว่าปรมาจารย์ขั้นสูงทุกคนคุ้นเคยกับสิ่งนี้เป็นอย่างดี พวกเขาชอบใส่ทุกอย่างที่มีอยู่เมื่อพวกเขาปรุงยาระดับต่ำ แต่นี่เป็นยาที่มีส่วนผสมทั้งหมด 120 ชนิด มันดูไม่ถูกต้องเลยที่อาเบลไม่ได้ใส่อะไรเข้าไป แต่ทุกครั้งที่ใส่สิ่งใหม่ๆ เข้าไป บรรดาเจ้านายจะเห็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างแน่วแน่ ไม่ใช่ว่า Abel ไม่ต้องการเครื่องมือกรองพิเศษใดๆ เช่นกัน เขามักจะเลือกเวลาที่ดีที่สุดในการโยนเนื้อหาถัดไป ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องใช้เวลารอหรือคำนวณว่าช่วงเวลาต่อไปคือช่วงใด เขาไม่ได้ทำอะไรผิดพลาด ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องแก้ไขข้อผิดพลาดใดๆ เลยแม้แต่น้อย เขาเป็นตำนานอย่างแท้จริงในสิ่งที่เขาทำ
เมื่อส่วนผสมถูกใช้จนครบสิบชนิด การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงก็เริ่มเกิดขึ้น ปรมาจารย์ทั้งสามคงใช้เทคนิคพิเศษของพวกเขาเพื่อเริ่มชะลออัตราการเปลี่ยนแปลงที่กำลังเกิดขึ้น แต่อาเบลก็ยังทำต่อไป ราวกับว่าทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของเขา เขาไม่ลังเลแม้ในขณะที่ส่วนผสมสุดท้ายถูกโยนเข้าไป
“ระเหิด!” ทันใดนั้นเสียงของเขาก็ร้องออกมาเมื่อมีแสงจ้าเริ่มส่องประกาย เขาเงียบมาตลอด แต่เมื่อการระเหิดเกิดขึ้น เขาตะโกนออกมาเมื่อมีแสงเงาเจ็ดเงาพุ่งออกมาจากขวด นี่เป็นช่วงเวลาสำคัญที่ตัดสินว่าการชงสำเร็จหรือไม่ อีกครั้ง ทุกอย่างชัดเจนที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่มีอะไรต้องปิดบังแต่อย่างใด ทุกคนเข้าใจว่าอาเบลกำลังทำอะไรอยู่ พูดเชิงเปรียบเทียบ ถ้าสิ่งที่อาเบลทำคือการแสดงทำนองที่ไพเราะสำหรับพวกเขา นี่จะเป็นโน้ตปิดท้ายที่ตัดสินว่าการแสดงนี้ดีหรือไม่
ดังนั้นแสงจึงเริ่มหดกลับ ผู้เชี่ยวชาญการปรุงยาทุกคนสามารถเห็นได้ว่ามีเพียงสีเดียวที่ไม่หดกลับ มันยังคงอยู่ด้านบนของขวด
"สีฟ้า!" หนึ่งในนั้นตะโกนออกมา แต่รู้ตัวดีว่าเขาหยาบคายเพียงใด เขาใช้มือปิดปากทันที ปรมาจารย์ปรุงยาคนอื่นก็ร้องออกมาเช่นกัน พวกเขาทั้งหมดสามารถเห็นได้ว่ายาระดับปรมาจารย์ระดับสีน้ำเงินกำลังถูกสร้างขึ้นตรงหน้าพวกเขา สำหรับอาเบล เขาคิดว่าครั้งนี้เขาไปไกลเกินไปแล้ว เขาคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าเขาล้มเหลวอย่างน้อยหนึ่งครั้งเพื่อแสดงให้เห็นว่าสิ่งนี้ยากกว่าที่คิด แต่เขาก็มีสมาธิมากเกินไปเมื่อเขาทำมัน
Master Balfour ถอนหายใจอย่างอารมณ์เสีย “การชงที่สมบูรณ์แบบ นั่นคือสิ่งนี้”
อาจารย์มูเออร์ไม่รู้จะพูดอะไรอีกต่อไป “คุณรู้ไหม บางทีเราอาจจะเข้าใจผิดทั้งหมดก็ได้”
เขาเห็นว่าอาเบลไม่ได้ใช้เทคนิคพิเศษใดๆ นั่นคือสิ่งที่แปลกเกี่ยวกับทั้งหมดนี้ เขาเริ่มสงสัยถึงความเข้าใจในทักษะที่เขาเรียนรู้มาตลอดอาชีพการงานของเขา
อาจารย์โนแลนยิ้มอย่างขมขื่น “ข้าเกรงว่าท่านอาจารย์เบ็นเน็ตต์เป็นคนเดียวที่สามารถสำรวจสิ่งที่อยู่นอกเหนือไปจากนี้ได้”
มาสเตอร์ฟอร์พยักหน้าเห็นด้วย “ใช่ ฉันคิดว่าทุกคนที่นี่เข้าใจ ดูสิ เราทุกคนเข้าใจดีว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันไม่คิดว่าจะมีใครในพวกเราเลียนแบบสิ่งที่เกิดขึ้นได้”
สิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเทคนิคเพราะคำว่า "เทคนิค" จะบ่งบอกว่ามีความเป็นไปได้ที่จะทำผิดพลาด อาเบลไม่ได้ทำผิดพลาดใดๆ เขาชงตามขั้นตอนอย่างดีเยี่ยม เขาทำได้อย่างคล่องแคล่วจนถ้าเขาไม่ได้แสดงสดในวันนี้ คงไม่มีใครเชื่อว่ามันเป็นไปได้ที่จะทำสิ่งนี้ให้เสร็จตั้งแต่แรก
ผู้เชี่ยวชาญการปรุงยามากขึ้นเรื่อยๆ จึงเริ่มเข้าใจว่ากระบวนการผลิตนั้นสวยงามเพียงใด พวกเขาสามารถพยายามทำซ้ำสิ่งเดียวกันได้ แต่พวกเขาก็เหมือนจิตรกรมือสมัครเล่น พวกเขาสามารถลองสร้างสีที่แสดงขึ้นใหม่ได้ แต่พวกเขาไม่สามารถสร้างภาพที่สวยงามเหมือนกับที่นำเสนอได้
มาสเตอร์ฟอร์คโค้งคำนับ “ขอบคุณมากสำหรับการสาธิตของคุณ มาสเตอร์เบนเน็ต”
อาจารย์อีกสองคนก็ทำเช่นเดียวกัน “มันน่าทึ่งมากที่ได้ดูคุณทำงาน อาจารย์เบนเน็ตต์”
จากนั้นทุกคนในห้องโถงก็ทำเช่นเดียวกัน พวกเขาเคารพคนที่มีความสามารถ และมาสเตอร์เบนเน็ตก็ชนะใจพวกเขาด้วยความสามารถในการปรุงยาของเขา ภายในค่ายของ Potionmaster ไม่สำคัญว่า Abel จะเห็นพวกเขาหรือไม่ ทุกคนโค้งคำนับเขาและขอบคุณ ในขณะนี้ อาจารย์เบนเน็ตเพิ่งได้รับชื่อเสียงใหม่ในทวีปภาคกลาง เขากลายเป็นปรมาจารย์ด้านการปรุงยาที่ดีที่สุดในทวีปกลางอย่างเป็นทางการ ไม่ นั่นไม่ใช่การพูดเกินจริง
อาเบลยิ้มขณะที่เขายื่น “การหายใจตามธรรมชาติ” ให้กับมาสเตอร์บอลโฟร์ โดยใส่สี่ส่วนที่เหลือลงในกระเป๋าพอร์ทัลของเขาเอง
“สำหรับภารกิจ มาสเตอร์ฟอร์” เขาพูดพร้อมกับยิ้มกว้างบนใบหน้า นั่นคือเมื่อทุกอย่างสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่าง อาเบลเพิ่งสร้างงานฝีมือที่สมบูรณ์แบบในคราวเดียว ดังนั้นจะเกิดอะไรขึ้นกับสี่ส่วนที่เกินมา? แม้จะยากพอๆ กับการรวบรวมพวกมันในตอนแรก สิ่งที่มักจะเกิดขึ้นก็คือพวกมันจะถูกเก็บไว้ในที่ปลอดภัย ดังนั้นพวกมันจึงไม่สูญเปล่า
แต่มีบางอย่างเกิดขึ้น ตอนนี้มีบุคคลที่มีความสามารถที่จะไม่เสียทรัพยากรเหล่านี้ไปแม้แต่นิดเดียว เขาสามารถสร้างยาที่ช่วยชีวิตได้โดยไม่ต้องปล่อยให้มันสูญเปล่า ปรมาจารย์วิชาปรุงยาทุกคนค่อนข้างตกตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาเห็น พวกเขาทั้งหมดเริ่มมีความคิดที่จะกลับไปยังที่ที่ตนจากมาเพื่อรายงานต่อองค์กรของตน สำหรับอาเบล เขาแค่ไม่สนใจ เขาทำเรื่องทั้งหมดเสร็จแล้ว และเขาก็พร้อมที่จะกลับไปดูคำแนะนำเกี่ยวกับการเลื่อนขั้นเป็นพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายธาตุเยือกแข็ง เขาก็พร้อมที่จะไป โพลีและกันเตอร์พร้อมทุกเมื่อที่จะขัดขวางไม่ให้ใครก็ตามพยายามหยุดเขาไม่ให้ออกไป
อย่างไรก็ตาม อาเบลยิ้มและโบกมือ เขาไม่ต้องการทำส่วนใด ๆ ที่เขาต้องตอบคำถาม เขาพูดไปแล้ว เขาได้ทำการสาธิตสดเพียงครั้งเดียว เหตุผลทั้งหมดที่เขาทำได้คือเขาเปิดชิ้นส่วนหินโลก ทุกการเคลื่อนไหวช้าลงจากมุมมองของเขา และเขาจะไม่เปิดเผยความลับของเขาอีกต่อไป
มันเป็นวันที่ยาวนานและเหนื่อยล้าสำหรับเขา โดยรวมแล้ว เขารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นเมื่อเขามุ่งหน้ากลับไปยังที่พักของเขาเอง
“นักปรุงยาพวกนี้บ้าไปแล้ว!” เขาส่ายหัวและถอนหายใจ
โพลีตอบว่า “ยาของคุณทำให้พวกเขาคลั่งไคล้ มาสเตอร์เบ็นเน็ตต์”
เธอและกุนเทอร์ต่างก็รู้ว่าอาเบลไม่ได้ดีที่สุด หากเขาทำได้ดีที่สุด เขาคงจะปรุงยาคุณภาพระดับสีทองและไม่ใช่ยาระดับสีน้ำเงิน
อาเบลยิ้มและพูดกับผู้ติดตามทั้งสองว่า “วันนี้ฉันจะไม่ออกไปข้างนอก ไปที่การฝึกอบรมของคุณหรืออะไรก็ตาม ฉันจะกลับมาทำวิจัยของฉัน”
โพลีรู้ว่าสถานการณ์ข้างนอกเป็นอย่างไร ดูเหมือนว่าอาจารย์ปรุงยาจะไม่พร้อมที่จะจากไป เท่าที่เธอกังวล ที่นี่เป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด มีการป้องกันของวงป้องกันขนาดใหญ่ ดังนั้นเธอจึงไม่จำเป็นต้องกังวลกับการปกป้องอาจารย์เบนเน็ตมากเกินไป จากนั้นเธอและ Gunter ก็พร้อมที่จะจากไปทันที
ดังนั้นอาเบลจึงเดินเข้าไปในอาคารของเจ้าของและเปิดวงจรป้องกันและวงกลมสันโดษทันที หลังจากนั้น เขาก็เปิดใช้เทคนิค “การเคลื่อนไหวทันที” และย้ายไปที่ห้องฝึกใต้ดิน ที่นี่เริ่มหนาวขึ้นมากเพราะมี "เตียงน้ำแข็ง" ในตำนานวางอยู่ตรงหัวมุม หลังจากอ่านบัญชีส่วนตัวเมื่อวานนี้ เขาได้เรียนรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะห่อพลังแห่งเจตจำนงของเขาไว้รอบ ๆ เตียงทั้งหมดเมื่อเขาถึงระดับ 20 นั่นคือตอนที่เขารู้ความลับเบื้องหลังองค์ประกอบเยือกแข็ง
“ควบคุมความเย็น” เป็นคาถาติดตัวที่ไม่มีรูนที่เกี่ยวข้อง มีทางเดียวที่จะได้มันมา และนั่นคือการควบคุมกฎการแช่แข็งด้วยอักษรรูนที่สลักอยู่ในจิตวิญญาณของตัวเอง องค์ประกอบการแช่แข็งทำงานในลักษณะเดียวกับสายฟ้าและไฟ แม้ว่าการควบคุมองค์ประกอบหนึ่งจะยากพอๆ กัน แต่ดูเหมือนว่าไม่น่าจะควบคุมองค์ประกอบหลายประเภทได้ จากประสบการณ์ของหลายๆ คน สิ่งสำคัญที่สุดคือสามารถควบคุมองค์ประกอบประเภทหนึ่งได้ หากต้องเรียนรู้อันที่สอง เขามักจะต้องรอก่อนที่จะเชี่ยวชาญอันแรก
ถ้ามีคนต้องการเรียนรู้สองคนขึ้นไปล่ะ? คนส่วนใหญ่ที่เลือกทำเช่นนั้นเพราะพวกเขาติดอยู่บนเส้นทางเดียวและถูกบังคับให้เลือกองค์ประกอบใหม่และเริ่มต้นการวิจัยใหม่ เนื่องจากการค้นคว้าวิจัยนั้นไม่มีที่สิ้นสุด พวกเขามักจะใช้เวลามากเสียจนแทบจะไม่สามารถผ่านมันไปได้ ใช่ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นพ่อมดที่ท้าทายกฎหมายก็ตาม พ่อมดที่ท้าทายกฎหมายสามารถมีชีวิตอยู่ได้เป็นเวลานานมาก แต่ความรู้ที่เราเรียนรู้จากการศึกษาองค์ประกอบประเภทใดประเภทหนึ่งนั้นไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ
ดังนั้น Abel จึงนั่งบนเตียงเยือกแข็งและเริ่มค้นคว้าเกี่ยวกับธาตุเยือกแข็งเป็นครั้งแรก พลังแห่งเจตจำนงของเขาโอบรอบเตียงและร่างกายคริสตัลพ่อมดระดับ 2 ของเขาเริ่มก่อตัวสั่นสะเทือนอย่างแปลกประหลาดกับจิตวิญญาณของเขา แรงกระเพื่อมทำให้พลังแห่งเจตจำนงของเขาสามารถไปถึงพื้นผิวเตียงและเข้าไปด้านในเตียงได้ ก่อนหน้านี้เขาไม่สามารถทำได้ แต่ตอนนี้เขาสามารถสแกนเพื่อดูโครงสร้างภายในของชิ้นส่วนในตำนานนี้ได้
ที่นั่นมันเป็น โครงสร้างพื้นฐานของเตียงเยือกแข็งเริ่มปรากฏต่อหน้าเขา “เตียงเยือกแข็ง” ประกอบด้วยรูปแบบแปลก ๆ ที่ดูเหมือนว่าจะทำให้น้ำแข็งไม่ละลายอย่างถาวร ความเข้าใจของอาเบลที่ว่าอักษรรูนเป็นบันทึกกฎของธาตุเยือกแข็ง เขาสามารถลองดูพวกมันได้ แต่ส่วนใหญ่จะถูกซ่อนอยู่ในหมอก