ตอนที่ 952: เทพธิดา
ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
ออร่า 'เชื่อ' มีความสามารถในการลดการป้องกันของคู่ต่อสู้ได้อย่างมาก ในขณะที่ออร่า 'เปลวเพลิง' สามารถเพิ่มการโจมตี ความเร็ว และความแม่นยำได้ ทั้งสองใช้ร่วมกันสามารถสร้างความเสียหายได้สูงสุดที่อัศวินคลั่งไคล้สามารถสร้างได้
การสังหารเริ่มขึ้นโดยดรูอิดใหญ่ 5 คนต่ออัศวินผู้ภักดี 6 คน
บิ๊กดรูอิด เลนโดตะโกน เขาแปลงร่างเป็นแบร์แมนและกลายเป็นหมียักษ์ ดรูอิดอีก 4 คนก็รวบรวมหมีสีเทาของพวกเขาเข้าด้วยกันเพื่อสกัดกั้นขณะที่พวกเขาร่ายเวทย์ระดับสูงอย่างบ้าคลั่งจากด้านหลัง
หมีสีเทา 4 ตัวแบ่งตัวเองออกเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งมีหน้าที่ขัดขวาง Mad Knight Mead และพรรคพวกอีก 2 คน ส่วนอีกกลุ่มรับผิดชอบ Mad Knight ที่บาดเจ็บและอีก 2 คนที่เพิ่งมาถึง
อย่างไรก็ตาม หมีสีเทาทั้ง 4 ตัวได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้วหลังจากถูกโจมตีเป็นเวลานาน พวกเขาอาจจะอยู่ได้ไม่นาน
ทันใดนั้น ร่างหมีตัวใหญ่สูง 3 เมตรของดรูอิดเลนโดก็มาถึงหน้าหมีสีเทา 2 ตัวที่อยู่ใกล้ทางเข้ามากที่สุดและกระแทกลงด้วยกรงเล็บขนาดยักษ์ของมัน คลื่นกระแทกขนาดใหญ่พุ่งออกมา
เขาเป็นหนึ่งในดรูอิดใหญ่ไม่กี่คนที่ศึกษาการเปลี่ยนแปลง คลื่นกระแทกที่เขาเพิ่งสร้างเป็นคาถาที่เขาสามารถทำได้หลังจากแปลงร่างเป็นหมีเท่านั้น
การโจมตีของเขาดึงดูดความสนใจของอัศวิน และพวกเขา 3 คนที่ถูกคลื่นกระแทกกระเด็นออกไปชั่วขณะ ดาบของพวกเขาหยุดลง
“ชำระล้าง!” อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดตะโกน และอัศวินที่อยู่ข้างๆ เขาก็จุดประกายออร่าแห่งความบริสุทธิ์ อัศวินที่ถูกน็อคทั้ง 3 คนฟื้นคืนสติอีกครั้ง
เหตุผลที่ Mad Knight Mead ไม่ใช้ออร่าที่บริสุทธิ์ด้วยตัวเองก็เพราะว่าเขาแข็งแกร่งที่สุด เขาจำเป็นต้องรักษาออร่า 'เปลวเพลิง' เพื่อรักษาความแข็งแกร่งของผู้ชายในระดับสูงสุด ถ้าไม่เช่นนั้นจะทำให้หมีสีเทามีเวลาฟื้นตัว
หลังจากคำรามด้วยความเจ็บปวด หมีสีเทาก็กลายเป็นแสงสีขาวและกลับไปที่กระเป๋าสัตว์ประหลาดของดรูอิดตัวใหญ่ ความสมดุลเริ่มที่จะปลาย ในไม่ช้า พลังชีวิตของหมีสีเทาตัวที่สองก็หมดลงเช่นกันและส่งคืนให้กับเจ้าของ
ดรูอิดตัวใหญ่เรียกหมาป่าบ้าออกมาอย่างช่วยไม่ได้ แต่พวกเขาทำอะไรไม่ถูกกับอัศวิน สุดท้ายก็ได้คืนทั้งหมดเช่นกัน,
ดรูอิดตัวใหญ่ก้าวถอยหลังขณะที่พวกเขาต่อสู้ ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงหุบเขาด้านใน
อาเบลครุ่นคิดว่าเขาควรเรียกจอห์นสันและเจสันหรือบางทีแม้แต่เปลวไฟลอยฟ้าและหิมะสีขาวเพื่อดึงเวลาออกไปบ้าง แต่การเอาชนะอัศวินเหล่านั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลย
ขณะที่เขากำลังคิด บิ๊กดรูอิดเลนโด อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดปล่อยการโจมตีใส่บิ๊กดรูอิดเลนโด และร่างหมียักษ์ของเขาก็ปลิวว่อน เมื่อเขาลงมา ร่างกายของเขากลับคืนสู่ร่างเอลฟ์ และมันเต็มไปด้วยบาดแผล
มันเป็นช่วงเวลาวิกฤต และอาเบลต้องออกหมายเรียก ทันใดนั้นพลังมิติก็ปรากฏขึ้น
“ระวัง เข้าสู่รูปแบบ!” อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดกำลังจะลงมือครั้งสุดท้ายกับบิ๊กดรูอิดเลนโด แต่เขากลับตะโกนอย่างรวดเร็ว
อัศวินทั้ง 6 รวมตัวกันอย่างรวดเร็วและก่อตัวเป็นขบวนขนาดเล็ก
อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดดูจริงจังมาก เนื่องจากสถานที่นี้ถูกผูกมัดโดยกฎแห่งทวยเทพ กองกำลังมิติจึงถูกล็อคไว้
นอกเหนือจากพลังมิติส่วนบุคคล เช่น การเคลื่อนไหวของพ่อมดในชั่วพริบตาและการเทเลพอร์ตของดอล์ฟ หรือแม้แต่คาถาเทเลพอร์ตในระยะทางสั้นๆ แรงมิติที่แข็งแกร่งอื่นๆ ที่ปรากฏในสถานที่นี้แทบเป็นไปไม่ได้เลย
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงกรณีสำหรับผู้ที่มีระดับต่ำกว่าเทพเจ้าเท่านั้น
เมื่ออัศวินทั้ง 6 มารวมตัวกัน พลังมิติก็รวมตัวกันเป็นรอยผ่ากลางอากาศ หลังจากนั้นก็มีร่างงามสง่าก้าวออกมา
“ลอร์เรน!” อาเบลอ้าปากค้าง
หลายปีมาแล้วที่เขาเห็นเธอ แต่เธอก็ดูเหมือนเดิม แม้ว่า 5-6 ปีอาจจะนานสำหรับมนุษย์ แต่เวลาที่ผ่านไปแทบไม่ช่วยอะไรเธอเลย ซึ่งทำให้รู้สึกว่าเธอเป็นเอลฟ์ โดยเฉพาะเอลฟ์ที่คลอดก่อนกำหนด
คำพูดของ Abel ไม่ดึงดูดความสนใจของ Lorraine และเธอทำเหมือนว่าเธอแทบไม่รู้จักเขา
ในขณะนั้นเองที่เขาตระหนักได้ถึงบางสิ่งที่แตกต่างออกไปเกี่ยวกับลอร์แรน เธอมีพลังงานที่เย็นชาและจับต้องไม่ได้ เกือบจะเหมือนกับว่าเธอเป็น...
"เจ้าแม่!" นั่นคือคำเดียวที่อาเบลคิดได้ Lorraine เป็นเหมือนเทพธิดา ไม่ นั่นไม่ถูกต้อง เธอไม่เหมือนเทพธิดา เธอเป็นเทพธิดา
“คุณได้บุกรุกต้นไม้แห่งชีวิต ตาย!" เธอยกมือที่ขาวบริสุทธิ์ของเธอ และแสงสีเขียวก็บินออกมาอย่างสง่างาม เมื่ออยู่ห่างจากอัศวินไม่กี่เมตร แสงก็กลายเป็นมือสีเขียวขนาดยักษ์
“ป้องกันเต็มที่!” อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดตะโกน
พลังศักดิ์สิทธิ์สีขาวบริสุทธิ์ผุดขึ้นมา ในขณะนั้น ออร่าทั้งหมดก็ไร้ประโยชน์ มีเพียงพลังงานดั้งเดิมเท่านั้นที่สามารถต้านทานการโจมตีจากเทพเจ้าได้
"ปัง!" อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดและพรรคพวก 5 คนของเขาถูกทำลายไป
อัศวินที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากหมีสีเทาใช้โล่ของเขาในการบล็อกที่ไม่สมบูรณ์ แต่เป็นเพราะสิ่งนี้ เส้นใยพลังงานสีเขียวมาถึงร่างกายของเขา
เมื่อพวกเขาลงมา 5 คนได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อย แต่ร่างกายของเขาถูกล้อมรอบด้วยพลังงานสีเขียว และพลังชีวิตของเขาก็หมดลงอย่างรวดเร็ว
ในไม่ช้าพืชที่อยู่ใกล้เขาก็เริ่มเติบโตอย่างรวดเร็วและผลิดอกออกผลอย่างรวดเร็ว
“เคลย์!” อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดตะโกน ชายคนหนึ่งของเขาล้มลง เขาจึงรีบหันกลับไปเผชิญหน้ากับลอร์เรน
สำหรับร่างที่ทรงพลัง แสงสว่างที่ส่องออกมาจากจิตวิญญาณของพวกเขาคือความรุ่งโรจน์สุดท้ายของพวกเขาและการยอมรับจากโลก
อย่างไรก็ตาม อัศวินที่ตายไปแล้วนั้นไม่มีลำแสงวิญญาณใดๆ เขาถูกเทพธิดาฆ่า ดังนั้นวิญญาณของเขาจึงถูกเทพธิดานำกลับไป
“กลับไป กลับไปหากองทหาร!” Mad Knight Mead ตะโกนและพุ่งกลับไป มันเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเขา
“คุณอยากวิ่งไหม” รอยแยกมิติปรากฏขึ้นต่อหน้าลอร์เรน ในก้าวเดียว เธอปรากฏตัวต่อหน้าอัศวินที่พุ่งเข้าใส่อีกครั้ง
มือบอบบางของเธอแตะที่หลังของอัศวิน มันไม่เร็ว แต่อัศวินคนนั้นไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เขาล้มลงกับพื้นอย่างรวดเร็ว
ต่อมาดอกไม้เริ่มบานข้างร่างของอัศวินผู้นั้น
อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวนี้เป็นสิ่งเดียวที่ลอร์เรนทำได้ อัศวินอีก 4 คนกลับคืนสู่กองทหารของตน
“เทพธิดาผู้ยิ่งใหญ่ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เห็นพระคุณของคุณ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมาก!” Mad Knight Mead เคลื่อนไปข้างหน้ากองทหารของเขาหลังจากเห็นว่ามีเพียง 4 คนเท่านั้นที่รอดชีวิต
เขาต้องแสดงความเคารพต่อหน้าเทพเจ้าไม่ว่าจะเป็นองค์ใด พระเจ้าจัณฑาล แม้ว่าพวกมันจะฆ่าคุณไม่ได้ในตอนนี้ แต่พวกมันจะทิ้งกลิ่นไว้บนตัวคุณ และเทพเจ้าอื่นๆ ทุกองค์จะสามารถฆ่าคุณได้
แม้ว่า Mad Knight Mead จะต่อต้านเทพธิดา แต่เธอจะไม่พูดอะไรที่ดูหมิ่นต่อหน้าเธอ การเคารพอำนาจเป็นกฎสากล
ลอร์เรนไม่ตอบ แต่มือของเธอเริ่มสั่นเมื่อเห็นอาเบล
“เทพธิดาผู้ยิ่งใหญ่ ร่างกายของเจ้ายังไม่โตเต็มวัย คุณไม่สามารถปลดปล่อยความสามารถทางพระเจ้าของคุณได้อย่างเต็มที่ ฉันเชื่อว่าพลังงานส่วนใหญ่ของคุณถูกดูดกลืนด้วยรอยแยกมิติในตอนนั้น ไม่อย่างนั้นคุณคงไม่ฆ่าพวกเราแค่ 2 คน!” อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดยังคงพูดด้วยน้ำเสียงให้ความเคารพ
เขาไม่ได้โจมตีอีกครั้ง แม้ว่าเขาจะเชื่อว่า Loraine ไม่สามารถปลดปล่อยความสามารถทางเทพของเธอได้อย่างเต็มที่ แต่เธอก็ยังสามารถฆ่าสหายของเขา 2 คนได้อย่างง่ายดาย เขาไม่ต้องการเป็นคนที่สาม
วิญญาณของผู้ที่ถูกสังหารโดยเทพธิดาไม่สามารถกลับไปหาเทพเจ้าที่พวกเขาภักดีต่อได้ เทพธิดาที่ฆ่าเขาจะถูกจับไปแทน
สำหรับนักรบผู้ภักดี สิ่งนี้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย
“อัศวินผู้น่าสงสาร ออกไปจากที่นี่!" ลอร์เรนพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลงดงาม
อาเบลไม่เคยเห็นลอร์แรนเป็นเช่นนี้ แต่เมื่อได้ยินคำพูดของอัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ด เขาก็รู้ว่ามีเทพธิดาเข้าสิงลอร์แรน
“เทพีผู้ยิ่งใหญ่ ข้าเป็นนักสู้เพื่อเจ้านายของข้า คำสั่งของนายเหนือสิ่งอื่นใด อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดไม่ถอย เขากลับลดเสียงลงแทน
หลังจากนั้น เขาชูโล่ขึ้นด้านหน้า และลำแสงศักดิ์สิทธิ์ก็พุ่งออกมาจากอัศวิน 5,000 คนที่อยู่ข้างหลังเขา
Lorraine ก็ไม่ได้โจมตีเช่นกัน เธอไม่มีพลังงานมากพอที่จะฆ่าผู้บุกรุกทั้งหมดอีกต่อไป
ในฐานะเทพธิดาสาว Lorraine ออกเดินทางพร้อมกับดรูอิดใหญ่ 10 คนเมื่อเธอได้ยินว่า Bay Law City กำลังมีปัญหา เธอรวดเร็วด้วยความเร็วของ Pegasus ของเธอ
แต่ระหว่างทาง เธอได้รับข้อความอีกครั้งจากป่าว่าต้นไม้แห่งชีวิตกำลังถูกโจมตี และนักปรุงยาระดับปรมาจารย์คนหนึ่งชื่อเบนเน็ตต์ก็ติดกับดักอยู่ เธอรู้ทันทีว่าเป็นอาเบลของเธอ
ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจสิ่งที่พวกดรูอิดใหญ่เตือนเธอและใช้ความสามารถระดับเทพโดยตรง เธอเป็นเพียงพิธีที่ห่างไกลจากการเป็นนักบุญอย่างเป็นทางการ แต่พิธีนั้นจะเริ่มได้ก็ต่อเมื่อเธอบรรลุนิติภาวะแล้วเท่านั้น ท้ายที่สุดแล้ว มีเพียงเอลฟ์ที่โตเต็มวัยเท่านั้นที่สามารถเปิดร่างกายของเธออย่างเต็มที่เพื่อยอมรับการครอบครองของเทพธิดาและจุดประกายศักยภาพในตัวเธออย่างเต็มที่
"คุณ!" ลอร์เรนหันไปมองอาเบล คนที่พูดคือเทพธิดา เธอสัมผัสได้ว่ามนุษย์คนนี้มีสายสัมพันธ์พิเศษกับร่างกายของเธอ และเขากำลังใช้วัตถุศักดิ์สิทธิ์ของเธอเพื่อรับร่างเอลฟ์
อัศวินผู้บ้าคลั่งมี้ดรู้สึกยินดีที่ลอร์เรนไม่เคลื่อนไหว ต่อหน้าเทพธิดา เขาจะไม่เป็นไรตราบเท่าที่เขาอยู่ในความคุ้มครองของขบวนอัศวินของเขา
เขารู้ว่าเทพธิดาไม่สามารถครอบครองร่างกายได้นานเกินไป เมื่อถึงเวลา เขายังสามารถทำภารกิจของเขาให้สำเร็จได้
บางทีเขาอาจจะฆ่าเอลฟ์หนุ่ม Sainte ด้วยความสามารถในการยอมรับการครอบครองของเทพธิดา มันจะเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ เจ้านายของเขาจะต้องมีความสุขมากอย่างแน่นอน
อาเบลรู้สึกเหมือนกำลังฝัน แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขากำลังคุยกับเทพธิดา แต่ร่างกายของเธอก็ยังเป็นหญิงสาวที่เขาคิดถึงตลอดหลายปีที่ผ่านมา
“ฉันบอกว่าเขาเป็นเอลฟ์!” จู่ๆ ลอร์เรนก็ชี้ไปที่อาเบลขณะที่เสียงของเธอดังขึ้นกลางอากาศ
บิ๊กดรูอิด คอนราดและดรูอิดใหญ่ตัวอื่นๆ ไม่รู้ว่าเทพีกำลังพูดถึงอะไร แต่ดรูอิดใหญ่เลนโดรู้เพียงเล็กน้อย เทพีได้ยืนยันตัวตนของอาเบลเมื่อพวกเขาเซ็นสัญญา แต่ตอนนี้เธอกำลังยืนยันตัวตนในชีวิตจริง
อาเบลสามารถเห็นได้ว่าเทพธิดาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเขา ซึ่งสมเหตุสมผลเมื่อพิจารณาว่าเทพธิดาทำสร้อยคอแปลงร่างหากตำนานมีความจริงอยู่ในนั้น
อย่างไรก็ตาม จู่ๆ อาเบลก็สัมผัสได้ถึงข้อความจากจิตวิญญาณของเขา มันเป็นคาถาที่จะผสานสร้อยคอแห่งการเปลี่ยนแปลงเข้ากับร่างกายของเขา ปัจจุบัน ดรูอิดที่ทรงพลังบางคนอาจยังสามารถสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่แปลกประหลาดกับพลังงานของอาเบล แต่หลังจากที่เขากล่าวคาถา พลังของพลังสร้อยคอแห่งการแปลงร่างจะเพิ่มขึ้นจนถึงขีดสุด จากจุดนั้นไม่มีใครสามารถบอกได้นอกจากเทพเจ้า
อาเบลพูดคาถาและสร้อยคอแปลงร่างก็ค่อยๆ จมลงไปในร่างของเขา แต่จู่ๆ เขาก็นึกขึ้นได้ว่ายังมีแหวนอีกสองสามวงที่เขาสวมอยู่บนสร้อยคอ เมื่อสร้อยหายไป แหวนก็หล่นใส่หน้าอกของเขา
อย่างไรก็ตาม เขาไม่สนใจเพราะลอร์เรนยังคงจับจ้องมาที่เขา
“เด็กน้อย เจ้ามีศรัทธาต่อต้นไม้แห่งชีวิต ดังนั้นฉันจะให้คุณและต้นไม้แห่งชีวิตต่อสู้กับผู้บุกรุกเหล่านั้นไปพร้อมกับฉัน!” ลอร์เรนพูดด้วยรอยยิ้ม
จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่อาเบลอีกครั้ง และคลื่นพลังงานประหลาดก็พุ่งออกมาจากวิญญาณของเขา อาเบลรู้สึกว่ามันเป็นสัญญา
มันเป็นสัญญาที่เท่าเทียมกันระหว่างอาเบลกับต้นไม้แห่งชีวิต
อาเบลรู้สึกถึงพลังงานของต้นไม้แห่งชีวิตในขณะที่เขาลงนาม
อาเบลอดไม่ได้ที่จะชื่นชมว่าเทพธิดาทรงพลังเพียงใด เธอสามารถทำสัญญาเท่าเทียมกันสำหรับทั้งอาเบลและต้นไม้แห่งชีวิต แต่ถ้าต้นไม้แห่งชีวิตไม่ชอบอาเบลมากตั้งแต่แรก มันก็คงไม่เซ็นสัญญากับเขาตั้งแต่แรก