เกรย์ทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ในขณะที่ Void ยังคงพยายามเอาคริสตัลออก
'ฉันยังมีเวลาพอควร อย่าให้เสียไป' เขาคิดขณะที่พุ่งไปยังทิศทางของสมุนไพรบนพื้น
ในเมื่อเขาไม่สามารถหยุด Void ได้ ทำไมไม่เอาของบางอย่างไปด้วยล่ะ?
'สมุนไพรนี้ดูดีฉันจะกิน!' เขาหยิบสมุนไพรที่ไม่รู้จักขึ้นมา
ลูกบอลนี้ดูลึกลับ ฉันจะรับมัน!
โอ้นี่คืออะไร? ฉันจะเอามัน!
หินสีแดง? ฉันจะเอามัน!
สีเทาสามารถมองเห็นได้รอบๆ ถ้ำ หยิบสิ่งของไปทางซ้ายและขวา เขาไม่สนว่าพวกมันเป็นอะไรหรือทำอะไร สิ่งเดียวที่อยู่ในหัวของเขาคือรักษาไว้ให้ได้มากที่สุดก่อนที่มังกรจะตื่น
ขณะที่เขาวิ่งไปรอบ ๆ เขาไม่ลืมที่จะเริ่มสร้างจารึกเนื่องจากมังกรจะตื่นในไม่ช้า
ภายในหนึ่งนาที เกรย์สามารถเก็บสมุนไพรได้ห้าสิบชนิด รวมถึงสมบัติอีกกว่าสามสิบชิ้นที่เขาไม่รู้ว่ามันคืออะไร สมบัติเพียงอย่างเดียวที่เขามีความรู้คืออาวุธธาตุที่ใช้ป้องกันและดูเหมือนว่าจะเป็นของธาตุน้ำ
อาวุธป้องกันตัวนั้นเป็นเสื้อกั๊กสีน้ำเงินอย่างน่าประหลาดใจ แต่เกรย์ไม่มีเวลาทดสอบมันเพราะเขาเก็บมันทันที
อาวุธธาตุ? รับมัน!
เมื่อเห็นว่าเขายังไม่ได้รับอาวุธธาตุใดๆ เขาจึงตัดสินใจนำบางส่วนไปด้วย เหตุผลที่เขาเอาไปก็ง่ายๆ เพื่อใช้เป็นของขวัญเวลาขอโทษเพื่อนที่ทิ้งมันไว้ข้างนอก
เขารู้ว่าพวกเขาจะไม่พอใจกับการตัดสินใจที่ค่อนข้างเห็นแก่ตัวของเขา ดังนั้นเขาจึงหวังว่าหลังจากขอโทษ และให้ของขวัญแล้ว พวกเขาจะให้อภัยเขา
ถ้าเพียงแต่เขารู้แผนการที่พวกเขามีต่อเขา เขาก็จะพยายามที่จะฆ่ามังกรเพื่อที่เขาจะได้ปรุงอาหารด้วย อย่างน้อยที่สุดเคลาส์และเรย์โนลด์ก็จะยกโทษให้เขาหากเขาเสนอเนื้อมังกรให้พวกเขา
คำราม...
เกรย์ที่กำลังจะหยิบคันธนูชะงักค้างเมื่อได้ยินเสียงคำรามต่ำ เขาหันศีรษะของเขาในขณะที่ยังคงอยู่ในท่านั่งยองๆ เดิมโดยให้ก้นของเขาสูงกว่าศีรษะเล็กน้อย และมองไปยังทิศทางของมังกร และเขาสามารถเห็นมันสั่นเล็กน้อยขณะที่ Void พยายามที่จะเอาคริสตัลออกจนหมด
พูดตามตรง เกรย์รู้สึกกลัวเล็กน้อยภายในใจ นี่คือสัตว์ร้ายในตำนาน บางอย่างที่เขาเคยอ่านเจอในหนังสือเท่านั้น และตามหนังสือเหล่านั้น มังกรเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัว ไม่ใช่แค่นั้น แต่คนนี้ไม่เพียงแต่แข็งแกร่งกว่าเขาเท่านั้น แต่ในตอนนี้พวกเขาได้ขโมยคุณสมบัติบางอย่างของมันไปแล้ว
คริสตัลวอยด์ที่กำลังพยายามดึงออกมานั้นมีขนาดมากกว่าเขาถึงสามเท่า แต่เขาไม่ได้คิดถึงมันซ้ำสอง เนื่องจากมันแวววาว เขาจึงต้องมีมัน!
เกรย์รีบเก็บคันธนูก่อนจะหันกลับมาเพื่อเตรียมตัวสำหรับสิ่งที่เขาทำมาตลอดตั้งแต่มาถึงแดนทดลอง นั่นคือการวิ่ง
'*ถอนหายใจ* ถึงจะคิดว่าสุดท้ายแล้ว ฉันจะไปจากที่นี่ทั้งที่ยังวิ่งหนีเอาชีวิตรอด มันน่าทึ่งมากที่ชีวิตปฏิบัติต่อบางคน' เขาส่ายหัวเบา ๆ
แต่แล้ว กิ๊บสีทองตัวเล็ก ๆ ที่ด้านข้างของมังกรก็สะดุดตาเขา ซึ่งแตกต่างจากสมบัติอื่น ๆ ที่นี่ กิ๊บนั้นอยู่ใกล้มังกรมากกว่า อาจเป็นเพราะแสงสีทองที่เปล่งออกมาเป็นครั้งคราว ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม มันไม่ใช่ธุระของเกรย์ เพราะเมื่อเขาเห็นมันแล้ว เขาจะจัดการมันอย่างแน่นอน!
บูม!
เมื่อเกรย์หยิบกิ๊บขึ้นมา หางของมังกรก็กระแทกลงพื้นอย่างแรง เขามองขึ้นไปเพียงเห็นว่า Void ได้เอาคริสตัลออกจนหมดแล้ว เขาไม่เพียงแต่เอามันออกเท่านั้น แต่เขายังเก็บมันไว้ในคลังเก็บของอีกด้วย
'วิ่ง จะใช้เวลาสักระยะก่อนที่พลังจะเต็ม' ความว่างเปล่าปรากฏห่างออกไปด้วยรอยยิ้มที่พึงพอใจบนใบหน้าของเขา
'พลังเต็มที่คืออะไร' เกรย์ถามในขณะที่เขาวิ่งไปในทิศทางของ Void โดยหวังว่าจะออกจากที่นี่โดยเร็ว
'มันอยู่เหนืออันดับห้าอย่างแน่นอน' โมฆะกล่าวว่า
'อันดับห้า? นั่นไม่เหมือน Overlord Plane Elementalist เหรอ' เกรย์หยุดและถามด้วยความตกใจ
'ใช่.' วอยด์พยักหน้าก่อนจะเสริมว่า 'ทำไมคุณถึงหยุดวิ่ง? มาเถอะก่อนที่มันจะทัน'
'เดี๋ยวก่อนและมันอยู่เหนือมัน' เกรย์ถามอีกครั้งด้วยความรู้สึกว่าการพนันนี้อันตรายเกินไป
'ใช่ แต่ไม่ต้องกังวล มันไม่สามารถใช้ความแข็งแกร่งเหนือจุดสูงสุดอันดับสี่ได้ แม้ว่ามันจะเป็นหนึ่งในสัตว์เวทย์ระดับสูง แต่ความแข็งแกร่งของมันในระดับนั้นก็เหนือกว่าตัวอื่นๆ' เป็นโมฆะอธิบาย
'ทำไมเป็นอย่างนั้น?' เกรย์ถามอย่างงุนงงเล็กน้อย
'ที่นี่ไม่ง่ายอย่างที่คิด...' Void อธิบาย
ตามที่เขาพูด มีตราประทับหรืออะไรบางอย่างที่จำกัดสัตว์วิเศษที่นี่ไม่ให้ไปเหนืออันดับสี่ในเรื่องความแข็งแกร่ง ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาจะอยู่ในอันดับห้าหรือสูงกว่า พวกเขาก็สามารถปลดปล่อยความแข็งแกร่งของตอนที่พวกเขาอยู่ที่ จุดสูงสุดของอันดับสี่ เหมือนกับมังกรกึ่งมังกรเกรย์ที่เคยพบมาก่อนหน้านี้
'มันเหมือนกับว่าผู้คนที่เคยอยู่ในที่แห่งนี้รู้ว่าผู้ที่จะเข้ามาที่นี่จะไม่สามารถต่อสู้กับสัตว์ร้ายตัวเดียวในเครื่องบินโอเวอร์ลอร์ด การมองการณ์ไกลเช่นนี้ มันเหลือเชื่อมาก' เกรย์คิดกับตัวเอง
เกรย์ไม่ได้ออกไปไหนไกลจากถ้ำ เมื่อเสียงคำรามดังสั่นสะเทือนไปทั่วบริเวณ
คำราม!
'อึ! มันตื่นแล้ว เราต้องออกไป' เกรย์พูดขณะสร้างกำแพงดินด้านหลังเขาอย่างน้อยที่สุดก็ขัดขวางการเคลื่อนไหวของมังกรขณะที่มันไล่ตามพวกมัน
'ไม่ต้องกลัว มันก็แค่กิ้งก่าตัวใหญ่' Void กล่าวอย่างเมินเฉย
เนื่องจากมังกรไม่สามารถใช้พละกำลังได้อย่างเต็มที่ ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวมันจริงๆ เขาตระหนักถึงสิ่งนี้โดยธรรมชาติ นั่นคือเหตุผลที่เขาถอดคริสตัลออกแม้ว่าเขาจะรู้ว่ามันจะทำให้คริสตัลตื่นขึ้น
'จิ้งจกตัวใหญ่! ให้ตายเถอะ อาจจะมีเพียงแค่วอยด์เท่านั้นที่กล้าเรียกมังกรว่ากิ้งก่าตัวใหญ่' เกรย์พูดไม่ออกแต่คำพูดของวอยด์
บูม! บูม!
เสียงของกำแพงดินที่ถูกทำลายด้านหลังเกรย์ทำให้เขาเพิ่มความเร็ว แต่โชคไม่ดีที่ความเร็วสูงสุดของเขา
'คิดว่าคุณจะวิ่งอีกครั้ง' Void กล่าวเย้ยหยันเล็กน้อย
'เจ้าเป็นต้นเหตุ เจ้าแมวจอมตะกละ รู้อะไรมั้ย? ตอนนี้ฉันคิดได้แล้ว คุณทำให้ฉันตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้บ่อยมาก' เกรย์ตอบโต้ขณะวิ่งและตั้งกำแพงด้านหลังเขา
'ไม่ฉันทำไม่ได้' โมฆะปฏิเสธทันที
'โอ้ จริงสิ แล้วตอนที่เธอขโมยสมบัติของ Lightning Apes เพียงเพราะมันเป็นประกายล่ะ?' เกรย์ถามขณะเตรียมลุกขึ้น
เขาสามารถไปยังจุดที่พวกเขาใช้ในการเข้าไปในอุโมงค์ได้สำเร็จ และจากเสียงของกำแพงดินแต่ละอันที่ดังเมื่อถูกทำลาย เขารู้ว่ามังกรอยู่ไม่ไกลจากเขา
'สักวันหนึ่งฉันจะมีมังกรเป็นพาหนะอย่างแน่นอน' เขาสาบานกับตัวเอง
ถ้าเขามีมังกร แค่พูดถึงมันเพียงอย่างเดียวจะทำให้ฝ่ายตรงข้ามรู้สึกหวาดกลัว โชคไม่ดีที่เขาไม่สามารถจับมังกรได้
บูม! ปัง
ไม่นานเกรย์ก็ออกมาจากรูบนต้นไม้และพุ่งไปในทิศทางตรงกันข้ามที่เพื่อนของเขาพาไป
ด้วยความเร็วปัจจุบันนี้ มังกรจะสามารถไล่ตามเขาได้ภายในเวลาประมาณห้านาทีหรือมากกว่านั้น หากเป็นเช่นนั้น เขาต้องพึ่งพาการใช้สถานะฟิวชั่นเพื่อให้พวกมันอยู่รอดได้