ตอนที่ 893: แพทย์หลวงผู้แปลกประหลาด
เสียงของแพทย์หลวงแหบแห้งเล็กน้อย
หยวนเหอเหอเดินไปด้านหน้าแล้วเปิดประตู
ลูกศรที่ซ่อนอยู่มาเจาะดวงตาของเขา
เขาปิดตาซ้ายแล้วตะโกน
ด้วยความสับสนอลหม่านนี้ เจียงหมิงและคนอื่น ๆ ก็ยืนขึ้นและมองตรงไปข้างหน้า
แพทย์หลวงผู้นี้แต่งกายด้วยเสื้อผ้าฉูดฉาด และดวงตาข้างหนึ่งของเขาถูกปิดด้วยผ้า
มีสัญลักษณ์รูปสามเหลี่ยมบนหน้าผากของเขาและมีไฝระหว่างคิ้วของเขา
ตัวตุ่นนั้นมองเห็นได้เล็กน้อย
“ใครส่งคุณมา”
เจียงหมิงไม่ได้พูดอะไร เขาเดินไปข้างหน้าและดึงหยวนเหอเหอกลับมา
ดวงตาของเขาลึกและมืดมน เขาคว้าถ้วยชาที่อยู่ใกล้ๆ แล้วโยนทิ้งไป
ถ้วยชาแตกเป็นชิ้น ๆ และล้มลงกับพื้นทันที
โต๊ะข้างๆ เจียงหมิงก็ระเบิดเช่นกัน ถ้าไม่ใช่เพราะทุกคนเตรียมพร้อม พวกเขาคงได้รับบาดเจ็บจากการระเบิด
“บรรดาผู้ที่อาคมกษัตริย์ควรตกนรกและไม่มีวันออกมา!”
แพทย์หลวงทรงปลดเสื้อคลุมออกแล้วกางออก
เมื่อเจียงหมิงคิดว่าชายคนนั้นเป็นนักเปลือยกาย เสื้อคลุมก็เปล่งแสงสีทองออกมา
เมื่อแสงไม่สว่างนัก เจียงหมิงก็มองเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีสัญลักษณ์ที่ดูเหมือนเครื่องรางอยู่ข้างใน
สัญลักษณ์เหล่านี้มีขนาดใหญ่มากและพุ่งเข้าหาเจียงหมิงและคนอื่นๆ
ทันทีที่พวกเขามาถึง สัญลักษณ์เหล่านั้นก็กลายเป็นเจียงหมิงและคนอื่นๆ
สีคง หวู่หยวนไม่คิดว่าร่างโคลนของเขาสามารถต้านทานพวกมันได้
เขาทุบมือของเขาเข้าด้วยกัน และแสงที่ลุกเป็นไฟก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา
ไฟพุ่งเข้าหาร่างโคลนและฟันเขาออกเป็นสองท่อน
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่เขาถูกโจมตี ซือคง หวู่หยวนก็รู้สึกเจ็บปวดในใจ ราวกับว่าเขาถูกโจมตีโดยบางสิ่ง
เขาตระหนักได้ทันทีว่ามีบางอย่างผิดปกติ จากนั้นเขาก็รีบรีบไปหาเจียงหมิงและหยวนเหอเหออย่างรวดเร็ว “อย่าโจมตีร่างโคลนเหล่านี้ ไม่เช่นนั้นคุณจะทำร้ายตัวเอง ”
เจียงหมิงกำลังจะโจมตีเวินเน่ใกล้กับคำพูดของซือคง หวู่หยวน เขาอดไม่ได้ที่จะหยุดชั่วคราว
อย่างไรก็ตาม ร่างโคลนของเขาพุ่งตรงไปที่หัวใจของเจียงหมิง
เจียงหมิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตอบโต้ เขาชกหัวของโคลน
อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับที่สีคง หวู่หยวนพูด หัวของเขาก็ระเบิดออกมาด้วยความเจ็บปวดทันที
เมื่อสัมผัสได้ถึงสภาพของเจียงหมิง หยวน เหอเหอก็ไม่กล้าโจมตีร่างโคลนของเขา
อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาไม่โจมตีร่างโคลนของเขา ร่างโคลนของเขาก็จะไม่ยอมปล่อยเขาออกไป
ร่างโคลนเหยียบเท้าของเขา และเขาก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทันที
อย่างไรก็ตาม หยวน เหอเหอ ไม่มีทางโจมตีร่างโคลนได้ เขาทำได้แค่หลบต่อไป
อย่างไรก็ตาม หากเขายังคงทำเช่นนี้ เขาก็จะเหนื่อยหน่ายโดยไม่มีเหตุผลเท่านั้น
หยวน เหอเหอ อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว เขามองไปที่เจียงหมิงและซีคง
อู๋หยวน “ฉันไม่อยากถูกโคลนพวกนี้ฆ่าจริงๆ”
เจียงหมิงเข้าใจความคิดของหยวน เหอเหอ ดังนั้นเขาจึงปล่อยสิ่งกีดขวางในอากาศออกไป
บาเรียแยกเจียงหมิงและอีกสองคนออกจากร่างโคลน
ร่างโคลนโจมตีบาเรียอย่างสิ้นหวังและพยายามจะทะลุผ่านมันไป
อย่างไรก็ตาม บาเรียนั้นแข็งแกร่ง และไม่มีทางที่จะทะลุผ่านมันไปได้
เจียงหมิงดีใจที่เขารู้คาถานี้ คาถานี้เกือบจะมีอำนาจทุกอย่าง
แพทย์หลวงเดินตามหลังเจียงหมิงและคนอื่น ๆ อย่างเงียบ ๆ เขายกกริชขึ้นและฟันที่ด้านหลังของทั้งสามคน
"หยุด!"
ก้อนหินพุ่งเข้าหากริชและกระแทกมันออกไป
เสียงดังกราว!
ด้วยเสียงกริชที่ตกลงมา เจียงหมิงและคนอื่น ๆ ก็หันกลับมาและเห็นแพทย์ของราชวงศ์
เมื่อแพทย์หลวงเห็นเช่นนั้นก็ตื่นตระหนกจึงชักมีดสั้นมาไว้ที่มือ
เขาขว้างกริชไปที่ดวงตาของเจียงหมิง เจียงหมิงจับกริชได้
หยวน เหอเหอ ยังคงปิดตาของเขา เมื่อเห็นเช่นนี้ก็เหยียดนิ้วชี้ออกและฉายแสงลงมาที่ดวงตาของแพทย์หลวง
เขาเข้าใจ.
ไม่ว่ายังไงก็ตาม เขาจะต้องทำให้แพทย์หลวงผู้นี้ชดใช้ด้วยเลือดของเขา! เขาต้องจ่ายด้วยตาของเขา
แพทย์หลวงเฝ้าดูเจียงหมิงตลอดเวลาและไม่ได้สังเกตว่าดวงตาของเขาถูกแสงเปิดทันที
"อา!"
แพทย์หลวงปิดตาของเขาอย่างช่วยไม่ได้
“เซี่ย ฟานยี่!” คนที่ขว้างก้อนหินก็เดินเข้ามา “เซี่ย ฟานยี่ เจ้าคนบาป! คุณมาที่นี่โดยไม่ได้รับอนุญาตและทำร้ายแขกของฉัน! พาเขาออกไปอาบแดด!”
เสียงนี้คุ้นเคยมาก เจียงหมิงมองไปและเห็นว่าเป็นหลี่หนานชู
ดวงตาของเขาเป็นประกาย
การจัดเตรียมของ Li Nanchu ค่อนข้างรวดเร็ว เขาได้รับแจ้งทันที
ถึงกระนั้น ก็ไม่ได้หยุดเจียงหมิงจากการถอดแผงกั้นออกและปล่อยให้คนของหลี่หนานชูมองเห็นทุกสิ่ง
ขณะที่เจียงหมิงกำลังคิด หลี่หนานชูก็เดินเข้ามาหาเขาแล้ว “ท่านหนิงไฉ่เฉิน ข้าทำให้ท่านขุ่นเคืองเมื่อกี้นี้ ฉันหวังว่าคุณจะไม่โกรธ”
น้ำเสียงของเขาใจดี และคำพูดของเขามีความหมายลึกซึ้งกว่าที่คนอื่นไม่สามารถเข้าใจได้
"ทุกอย่างปกติดี. มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่ นี่คือใคร?"
เจียงหมิงมองไปที่ Xia Fanyi ที่ถูกมัดไว้
Xia Fanyi ลดศีรษะลง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความดื้อรั้น
ความดื้อรั้นนี้มีความมุ่งมั่นตั้งใจที่จะฆ่า
เมื่อผู้คุมพาเขาไปที่เจียงหมิง จู่ๆ Xia Fanyi ก็พยายามดิ้นรนและรีบไปหา Jiang Ming เพื่อพยายามตัดหลอดเลือดแดงคาโรติดของเขา
เจียงหมิงมองเห็นความคิดของ Xia Fanyi และตัดหลอดเลือดแดงคาโรติดออกก่อน
เลือดพุ่งออกมาทันทีและกระเซ็นไปทั่วร่างกายของเขา
เจียงหมิงรู้สึกว่าการตายของเซี่ยฟานยี่ไม่คุ้มค่า
คนอื่นๆ ต่างตกตะลึง
เจียงหมิงมองไปที่หลี่หนานชู หลี่หนานชูถือโอกาสพูดว่า “เขาเป็นเพียงเจ้าหน้าที่ธรรมดาๆ ถ้าเขาตายก็ไม่เป็นไร”
จากนั้นเขาก็กล่าวขอโทษ “ท่าน Ning Caichen มันเป็นความผิดของฉัน กรุณายกโทษให้ฉัน. ฉันจะเสริมการป้องกันของคุณให้แข็งแกร่งขึ้น”
"ไม่ต้องห่วง."
เจียงหมิงนั่งลงและชี้ไปที่หยวนเหอเหอ “ตาของเพื่อนฉันได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้เราควรทำอย่างไร?”
หลี่หนานชูรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยและรีบเรียกคนรับใช้ไปตามหาแพทย์ของราชวงศ์ที่แท้จริง
อย่างไรก็ตาม เมื่อแพทย์หลวงเห็นดวงตานั้น เขาก็ส่ายหัวแล้วพูดว่า "ท่านหยวนเหอเหออาจจะตาบอดในดวงตานั้นไปตลอดชีวิต ดวงตานี้ไม่เพียงมีอาการบาดเจ็บภายในเท่านั้น แต่ยังมีพิษจำนวนหนึ่งอีกด้วย มันยากจริงๆ ที่จะรักษาให้หายขาดได้”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หยวน เหอเหอ ก็ทรุดตัวลงและตะโกนใส่แพทย์หลวงทันที
“แล้วเราจะมีประโยชน์อะไรสำหรับคุณ? สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับคุณตอนนี้คือรักษาฉัน!”
เจียงหมิงเข้าใจความรู้สึกของหยวน เหอเหอ เขาตบไหล่ทันทีเพื่อส่งสัญญาณให้เขาสงบสติอารมณ์ เขาเดินไปตรวจตา..