ตอนที่ 268: ความจริงของโลกเวทมนตร์
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Anfey ไม่ผ่อนคลายเพราะเขาสามารถหลีกเลี่ยงกรงกระดูกได้ เขาตื่นตัวมากขึ้นแทน กรงกระดูกเป็นเพียงคาถาระดับกลาง และผู้วิเศษที่ซ่อนอยู่สามารถใช้มันซ้ำแล้วซ้ำอีกหากต้องการ เขาหลีกเลี่ยงสิ่งนี้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะหลีกเลี่ยงสิ่งต่อไปได้
บางครั้งหัวใจแห่งธรรมชาติจะเต้นไปพร้อมกับการเต้นของหัวใจของเขา แต่ตอนนี้สถานการณ์กลับตรงกันข้าม โดยปกติแล้ว การเคลื่อนไหวที่ตึงเครียดจะทำให้การเต้นของหัวใจของเขาเพิ่มขึ้น แต่ภายใต้อิทธิพลของหัวใจแห่งธรรมชาติ การเต้นของหัวใจของเขาแทบจะไม่เปลี่ยนแปลง
Anfey รู้สึกถึงคลื่นเวทย์มนตร์ที่คุ้นเคยอีกครั้งในระยะไกล เขาจำการกระชากของหอกกระดูกได้ และมีอย่างน้อยสองครั้งที่แตกต่างกัน Anfey ขมวดคิ้ว จากนั้นเห็นหอกกระดูกสองอันฉีกกลางอากาศและบินเข้าหาเขาด้วยความเร็วที่แทบหักโหม Anfey หายใจเข้าลึก ๆ แล้วพุ่งไปข้างหน้าจับดาบไว้ในมือ เขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวและกระโจนขึ้นไปในอากาศ
เมื่อหอกกระดูกเข้ามาใกล้เขา เขาก็ยื่นดาบออกมาและกวาดมันออกไป ใบมีดกระทบกับหอกและเปลี่ยนทิศทางของหอก จากนั้น Anfey ก็กระโดดไปข้างหน้าและผ่านระหว่างหอกทั้งสอง
กรงกระดูกอีกอันปรากฏขึ้น แต่มันสายเกินไปและแอนฟีย์ก็หายไปอย่างหวุดหวิด
Anfey ผลักออกจากพื้นแล้วกระโดดไปทางขวา หลังจากที่เขาหลอมรวมกับหัวใจแห่งธรรมชาติ สัญชาตญาณของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นมาก เขารู้สึกได้ว่ามีองค์ประกอบบางอย่างสะสมอยู่เหนือเขา และรู้ว่ามีกรงกระดูกอีกอันหนึ่งกำลังมา
Anfey ยกดาบขึ้นแล้วพุ่งไปทางขวา จากนั้นเขาก็เปลี่ยนทิศทางและเริ่มวิ่งไปทางซ้าย กรงกระดูกอีกอันปรากฏขึ้นและเฉียดเขา
Anfey ขมวดคิ้วขณะที่ความรู้สึกแปลก ๆ เกิดขึ้นในใจของเขา โดยปกติแล้ว ไม่ว่าเขาจะสะสมองค์ประกอบไว้มากเพียงใดเมื่อเขาใช้เวทมนตร์ คนอื่นๆ ก็ไม่สามารถมองเห็นองค์ประกอบเหล่านั้นได้ พวกเขาจะมองเห็นองค์ประกอบต่างๆ ได้ก็ต่อเมื่อเขาปล่อยเวทมนตร์เท่านั้น จะต้องมีการเชื่อมต่อ องค์ประกอบมักจะอยู่ในสถานะล่องหนและไม่มีผลกระทบอย่างถูกต้องในโลกแห่งความเป็นจริง กระบวนการขององค์ประกอบที่เปลี่ยนจากพลังงานที่มองไม่เห็นไปสู่สถานะที่มองเห็นได้นั้นเป็นกระบวนการสั้นๆ มันเกิดขึ้นในกระบวนการที่น้อยลงและมีการระเบิดมากขึ้น องค์ประกอบเป็นเพียงองค์ประกอบและต้องเปลี่ยนเป็นสถานะทางกายภาพเพื่อให้มีพลัง
ในอดีต Anfey ไม่เคยสังเกตเห็นสิ่งนี้ เหมือนกับคนที่เริ่มเรียนคณิตศาสตร์ครั้งแรกจะไม่เสนอคำถามเกี่ยวกับกระบวนการทางคณิตศาสตร์ที่ซับซ้อน Anfey คิดเสมอว่านี่เป็นเพียงขั้นตอนที่จำเป็นในเวทมนตร์และไม่เคยตั้งคำถาม อย่างไรก็ตาม ในตอนนั้นเอง เขาก็รู้สึกได้ถึงกระบวนการสร้างกรงกระดูก เขารู้สึกได้ถึงกระบวนการทั้งหมด รวมทั้งการกระชากและองค์ประกอบต่างๆ ที่มารวมกัน
Anfey ยกดาบขึ้นและมองไปที่หอกที่พุ่งเข้าหาเขา เขากระโดดออกไปและปล่อยให้หอกเหินผ่านเขาไป เมื่อกระแสธาตุเหนือเขาแข็งแกร่งขึ้น ราวกับว่าเวลาเดินช้าลงอย่างกระทันหัน Anfey หายใจเข้าลึก ๆ และรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงขององค์ประกอบ
พื้นดิน ท้องฟ้า หญ้า แม้แต่ซอมบี้คำรามก็ไม่มีความหมายต่อ Anfey สิ่งเดียวที่เขารู้สึกได้คือองค์ประกอบต่างๆ ราวกับว่าเขาได้เปิดประตูสู่โลกใหม่ และสิ่งเดียวที่ทำให้เขาตื่นเต้นในโลกนั้นคือองค์ประกอบต่างๆ
การรวบรวมองค์ประกอบหยุดลงทันใด Anfey ยกดาบขึ้นและฟันขึ้น ดาบสีน้ำเงินเข้มของเขาเปล่งประกายด้วยทองคำ
เสากระดูกหนานับโหลหยุดลงด้วยการฟันดาบของเขา โมเมนตัมของเขาโยนกระดูกไปข้างหน้า
ยกเว้นซูซานนา ทุกคนกำลังดูการต่อสู้ เมื่อเห็นว่า Anfey เพิ่งทำอะไรไป พวกเขาทั้งหมดก็ดูตกใจ แม้แต่สลันเบรียที่นิ้วสั่นและเม้มปากแน่นก็ยังฝืนยิ้ม
เวทมนตร์สามารถเบี่ยงเบนได้และผู้คนจำนวนมากสามารถทำได้ สิ่งที่แปลกคือ Anfey สามารถคาดเดาได้ว่าเวทมนตร์อยู่ที่ไหน นี่เป็นความสามารถที่หายาก และมีเพียงไม่กี่คนในโลกที่สามารถทำได้ Slanbrea สงสัยว่าผู้ให้คำปรึกษาของ Anfey จะต้องแข็งแกร่งเพียงใด
ซอมบี้เริ่มวิ่งเข้าหา Anfey Bruzuryano ได้เตือนพวกเขาแล้วว่าซอมบี้เป็นสิ่งแปลกที่พวกมันสามารถโจมตีได้แม้ว่าพวกมันจะได้รับบาดเจ็บสาหัสก็ตาม แม้แต่แขนขาที่หักก็ยังคลานอยู่บนพื้น เลือดสีดำไหลรวมกันราวกับว่ามันมีชีวิต อย่างไรก็ตาม สำหรับ Anfey ทั้งหมดนี้เป็นเพียงองค์ประกอบ
Anfey ยกแขนขึ้นและพุ่งเข้าหาซอมบี้ เขากวาดดาบของเขาผ่านกลุ่มเมฆครึ่งโหล ซอมบี้จมลงกับพื้นและส่งเสียงกรีดร้องอย่างน่าตกใจ ซอมบี้ที่เกือบจะไร้เทียมทานก่อนหน้านี้อยู่ได้ไม่นานหากไม่ได้รับการสนับสนุนจากองค์ประกอบต่างๆ
Annunciata คำรามภายใต้ลมหายใจของเธอด้วยความโกรธ เธอไม่สนใจซอมบี้ธรรมดาและโครงกระดูก แต่ซอมบี้เหล่านั้นจำเป็นสำหรับเธอในการเป็นผู้สูงอายุ
Anfey ย้ายอีกครั้ง เขาเดินไปหา Burzuryano ซึ่งยังคงติดอยู่ใต้ชั้นของกรงกระดูกและผนังกระดูก เขาสามารถบอกได้ว่าองค์ประกอบต่างๆ ที่ประกอบกันเป็น Burzuryano นั้นอบอุ่นและเป็นกันเอง
Anfey เดินช้ามาก เขากำลังรอให้เนโครแมนเซอร์โจมตีอีกครั้งเพื่อที่เขาจะได้ฝึกฝนพลังที่เพิ่งค้นพบ แต่เขาก็ผิดหวัง
เบื้องหลัง Annunciata เนโครแมนเซอร์สองคนมองดู Anfey ด้วยอาการขมวดคิ้ว ทั้งคู่เห็นเพื่อนล้มลงกับพื้นและกลายเป็นกองกระดูกเมื่อ Anfey ทำลายกรงกระดูก พวกเขาไม่ต้องการใช้เวทมนตร์กับ Anfey อีก พวกเขากลายเป็นเนโครแมนเซอร์เพราะกลัวความตาย และไม่มีเนโครแมนเซอร์คนไหนอยากเสี่ยงชีวิต แม้ชีวิตนี้เพียงครึ่งชีวิตก็ยังเป็นชีวิต
ซอมบี้และโครงกระดูกจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ กลายเป็นกองกระดูกใต้ใบมีดของ Anfey การโจมตีของเขาไม่ได้รุนแรงเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ไม่รุนแรงน้อยลง
เนโครแมนเซอร์ที่มีหน้าที่รักษาบรูซูร์ยาโนที่ติดอยู่ทั้งหมดถอยไปสองสามก้าวเมื่อเห็นแอนเฟย์ พวกเขาไม่ต้องการใช้เวทมนตร์รอบตัวเขา ก่อนที่พวกเขาจะรู้ว่า Anfey ทำลายเวทมนตร์ของพวกเขาได้อย่างไร ก็ควรระมัดระวังไว้ก่อนดีกว่า หากมีสิ่งหนึ่งที่เนโครแมนเซอร์ขาดไป นั่นก็คือความระมัดระวัง คนปกติจะสู้กันแทบตายบนถนนสักคำสองคำ แต่เนโครแมนเซอร์ไม่มีวันทำอย่างนั้น พวกเขามีอายุยืนยาวและไม่จำเป็นต้องเสี่ยง แน่นอนว่าพวกเขาไม่รังเกียจที่จะทรมานและสังหารผู้ที่ทำให้พวกเขาขุ่นเคือง
Burzuryano ตะโกน หากไม่มีเนโครแมนเซอร์ ซอมบี้และโครงกระดูกก็ไม่เหมาะกับเขา กรงเล็บที่แหลมคมของเขาตวัดไปในอากาศ ซอมบี้และโครงกระดูกถูกโยนกลับไปในอากาศ บางคนถูกลดเหลือกองกระดูกและเนื้อเน่าเปื่อย
คลื่นเวทมนตร์อีกระลอกมาถึงพวกเขา ซอมบี้และโครงกระดูกเริ่มล่าถอย ดูเหมือนว่าแม้แต่ Annunciata ก็ไม่ต้องการตายอย่างไร้ความหมายเพิ่มเติม
Bruzuryano ไม่สนใจโครงกระดูกและซอมบี้เหล่านั้น เขาหันกลับมามอง Anfey ด้วยดวงตาสีเทาที่สงบนิ่ง เขาเป็นหนึ่งในบุรุษที่มีอำนาจมากที่สุดในโลก และเป็นเรื่องแปลกสำหรับเขาที่จะพึ่งพาใครนอกจากตัวเขาเองเพื่อหลบหนีจากสถานการณ์ที่อันตราย Bruzuryano ไม่สนใจศักดิ์ศรีของตัวเองแม้ว่า เขากำลังคิดถึงคำสัญญาของเขา เขาสนใจ Anfey และเขาสามารถเห็นสิ่งต่าง ๆ เกี่ยวกับเด็กชายที่ไม่มีใครเห็นได้
ซอมบี้และโครงกระดูกถอยอย่างรวดเร็ว Anfey รู้สึกแปลก ๆ โดยปราศจากการคุกคามและโลกแห่งองค์ประกอบก็ค่อย ๆ กลับสู่โลกปกติ เขามองไปรอบ ๆ และไม่สามารถมองเห็นองค์ประกอบต่าง ๆ ได้อีกต่อไป เขานึกถึงความรู้สึกเมื่อครู่และถอนหายใจ เขาอยากจะพูดอะไร แต่สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะเงียบ
“แอนเฟย์ คุณกำลังทำอะไรอยู่” บรูซูร์ยาโน โทร. เขาเปลี่ยนกลับจากร่างหมีแล้ว “อย่าวอกแวก ยังมีการต่อสู้เกิดขึ้น”
"ฉันคิดว่าคุณจะเปลือยกาย" Anfey กล่าว "ฉันคิดผิด"
“การแปลงร่างเป็นเพียงเวทมนตร์” บรูซูริยาโนพูดพร้อมกับยักไหล่ "มันเหมือนกับว่าดาบเพลิงของคุณจะไม่เผาผลาญคุณ"
"ฉันไม่คุ้นเคยกับคาถาแปลงร่าง" Anfey กล่าว
"ไม่ต้องกังวล คุณจะเข้าใจเมื่อเรียนรู้"
Anfey ยิ้ม "ไม่เป็นไร" เขากล่าว "ตอนนี้ฉันสนุกกับร่างกายของฉัน"