บทที่ 412: กระจก
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
ในที่สุดการต่อสู้ก็จบลง ทหารรับจ้างสังหารทหารทุกคนที่เฝ้าเกวียนเสบียง และคนเดียวที่พวกเขาเหลือรอดคือนายพล เหล่าทหารรับจ้างได้เรียนรู้ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งเพียงใดเมื่อรวมตัวกัน กลุ่มทหารรับจ้างด้วยตัวของมันเองคงไม่สามารถบรรลุสิ่งนี้ได้
ในขณะที่ทหารรับจ้างกำลังทำความสะอาดสนามรบ Anfey นั่งอยู่ข้างเกวียนคันหนึ่งและจ้องมองไปที่ดาบเพลิง ความคิดใหม่บางอย่างมาถึงเขาในระหว่างการต่อสู้ เขาไม่รู้ว่าเขาพูดถูกหรือเปล่า และขัดแย้งกันเพราะเหตุนี้ การควบคุมองค์ประกอบของเขาเป็นมือสมัครเล่น: เขาไม่มีเวลาทำผิดพลาดและเริ่มต้นใหม่
“ท่านครับ โจเซฟต้องการพบท่าน” ออซซิคเดินเข้ามาและพูด
“โจเซฟ?” Anfey ถามโดยไล่ดาบออก
“คนพวกนั้น” Ozzic พูดพร้อมชี้ไปที่ทหารรับจ้าง
ทหารรับจ้างไม่ได้ออกไปเมื่อ Ozzic, Orsie และ Shinbella โจมตีรถเข็นเสบียง ด้านหนึ่งคือกองทัพที่ช่วยพวกเขา อีกด้านหนึ่งก็มีทหารรับจ้างเหมือนพวกเขา พวกเขาไม่รู้ว่าจะช่วยเหลือใครและเลือกที่จะเฝ้าดูการต่อสู้แทนที่จะเข้าร่วม หลังจากการต่อสู้จบลง พวกทหารรับจ้างต้องการออกไป แต่ผู้นำเลือกที่จะคุยกับ Ozzic แทนที่จะหนี
ตามแผน Ozzic ควรจะไปพบ Anfey ทหารรับจ้างยืนกรานที่จะมาพร้อมกับ Ozzic หลังจากที่ได้ยินว่าเขากำลังจะไปที่ไหน Ozzic ปล่อยให้คนของเขาและนักเวทย์บางคนของ Blavi คอยจับตาดูทหารรับจ้าง Ozzic บอกให้นักเวทเฝ้าดวงตาแห่งท้องฟ้าตลอดการต่อสู้เพราะเขาต้องการแสดงให้ทหารรับจ้างเห็นว่า Anfey และ Suzanna แข็งแกร่งเพียงใด
เห็นได้ชัดว่าแผนของ Ozzic ได้ผลตามที่เขาต้องการ
Ozzic โบกมือของเขา และหลังจากนั้นไม่นาน Ye ก็เดินไปพร้อมกับชายวัยกลางคน ชายผู้นั้นดูสุภาพและหวาดกลัวเล็กน้อย การได้เห็นการต่อสู้ด้วยพลังระดับสูงนั้นหายากมากและน่ากลัวสำหรับคนที่ไม่เคยเห็นความแข็งแกร่งของพลังระดับสูง
"ท่าน!" ชายคนนั้นคุกเข่าลงข้างหนึ่งแล้วพูดว่า “ยกโทษให้ฉันด้วยความไม่รอบคอบของฉัน หลังจากลอร์ดโอซิค เลดี้ชินเบลล่า ลอร์ดออร์ซี่ ลอร์ดบลาวี ลอร์ดริสก้า…”
"ไม่เป็นไร" Anfey พูดพร้อมกับโบกหัว เขาเข้าใจความกังวลของโจเซฟ ถ้าเขาคิดถึงใครสักคน มันอาจทำให้ชีวิตของเขาลำบากขึ้น "ยืนขึ้น."
โจเซฟลังเลและมองไปที่ออซซิก Ozzic เลียริมฝีปากของเขาและพูดว่า "คุณต้องปฏิบัติตามคำสั่งของเขา โจเซฟ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากคำสั่งนั้นอาจนำไปสู่ความขัดแย้งกับผู้อื่น คุณต้องปฏิบัติตามคำสั่ง เข้าใจไหม" Anfey ไม่ใช่คนเดียวที่สามารถออกคำสั่งในกลุ่มพันธมิตรได้ อลิซและคริสเตียนมีอำนาจเช่นเดียวกับเขา อย่างไรก็ตาม Ozzic เคารพ Anfey มากและต้องการยืนยันว่า Anfey เป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในพันธมิตร
โจเซฟพยักหน้าและตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืน เขารู้ว่า Ozzic กำลังบอกเขาว่าเขาควรอยู่เคียงข้าง Anfey เสมอเมื่อคำสั่งของเขาขัดแย้งกับคำสั่งอื่น “ผมมองเห็นอนาคตที่ดีสำหรับพันธมิตรครับ” โจเซฟกล่าว “ฉันเคารพในความแข็งแกร่งและเป้าหมายของคุณ ถ้าคุณอนุญาต ฉันก็อยากมีส่วนร่วมในชาตินี้เหมือนกัน ฉันสาบาน…”
ซูซานนาเห็นโจเซฟและต้องการจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น จึงเดินไปเงียบๆ “คุณต้องทำตามคำสั่งของเลดี้ซูซานน่าด้วย” ออซซิคขัดจังหวะเมื่อเห็นซูซานน่า แม้ว่าเขาจะดูขัดแย้งในตัวเอง แต่ Anfey และ Suzanna โดยพื้นฐานแล้วเป็นคนคนเดียวกันและมักจะออกคำสั่งเหมือนกัน
โจเซฟกระพริบตา เขาต้องการสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อ Anfey แต่การปรากฏตัวของ Suzanna ทำให้เขาสับสน
ซูซานนาพยักหน้าให้โจเซฟแต่ไม่ได้พูดอะไรกับเขา เธอหันไปหา Anfey แล้วพูดว่า "คุณดูเหนื่อย"
"ฉันสบายดี" Anfey กล่าว “โจเซฟ?”
"ครับท่าน."
“คุณมีทหารรับจ้างกี่คน”
“สามร้อยสี่สิบเอ็ด” โจเซฟพูดพร้อมกับถอนหายใจ เขารู้ว่าคนของเขาจะแตกแยกกัน
Anfey เม้มปากของเขา เขารู้ว่าเขาน่าจะแบ่งทหารรับจ้างเหล่านั้น แต่จะเป็นการดีกว่าถ้ายกกองทหารของเขาเองให้กับโจเซฟ "คุณจะกลายเป็นกองพันที่แปดของพันธมิตร" Anfey กล่าว "คุณคือผู้บัญชาการกองทหาร ไปเถอะ ไปคุยกับคนของคุณ เราจะดูแลพวกเขาเอง"
"ครับท่าน!" โจเซฟกล่าวว่า ผลลัพธ์นี้ดีกว่าที่เขาคาดไว้
“ดีสำหรับคุณ” Ozzic พูดพร้อมกับหัวเราะ โอบไหล่ของ Joseph "เหมือน ๆ กับฉัน."
“ขอบคุณท่านลอร์ด Ozzic” โจเซฟกล่าว "และลอร์ดเย่ ขอบคุณ"
ดวงตาของเย่เบิกกว้างและเขาถอยหลังไปหนึ่งก้าว เขาเป็นเพียงผู้ช่วยของ Ozzic และรู้สึกว่าเขาไม่ควรถูกพูดถึงเหมือน Ozzic
“เขาไม่มีกระดูกสันหลัง” ซูซานนาแสดงความคิดเห็นพร้อมกับขมวดคิ้ว
Anfey กล่าวว่า "กระดูกสันหลังไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดเสมอไป "การรู้จักและปรับตัวจะดีกว่า"
“แต่คุณต้องมีแกนหลักในการเป็นผู้บัญชาการ” ซูซานนาพูดพร้อมส่ายหัว "เขาจะเข้าร่วมกับเราวันนี้ ใครจะรู้ว่าพรุ่งนี้เขาจะเข้าร่วมกับใคร"
“คุณคิดว่าเขาจะเข้าร่วมกับคนอื่น?”
“อาจจะยังไม่ใช่ตอนนี้ แต่ใครจะรู้ล่ะ”
“คุณหญิงซูซานน่าพูดถูก” ออซิคพูดอย่างเร่งรีบ “เราต้องระวังนาย!”
“โอ้ หยุดเถอะ Ozzic” Anfey พูดพร้อมกับหัวเราะ "ฉันรู้ว่าคุณเป็นใคร."
Ozzic ถูมือของเขาเข้าด้วยกันอย่างเชื่องช้า แต่ Ye ยิ้มอยู่ข้างหลังเขา หาก Anfey เพิกเฉยต่อ Ozzic ก็หมายความว่า Ozzic กลายเป็นตัวน่ารำคาญสำหรับเขา แต่ Anfey พูดถึงเรื่องนี้ หมายความว่า Anfey รู้จัก Ozzic และเต็มใจที่จะไว้วางใจเขา
"ฉันจริงจัง!" ซูซานน่ากล่าว พันธมิตรมีความสำคัญต่อเธอพอๆ กับแอนฟีย์ เธอไม่ชอบคนที่ไม่มีกระดูกสันหลังและเธอต้องการเตือน Anfey ทอมป์สันเข้าร่วมกับพวกเขาด้วยความสมัครใจเช่นกัน แต่เธอชอบทอมป์สันมากกว่าโจเซฟ
"เราจะไม่ให้โอกาสเขาทรยศเรา" Anfey สัญญากับเธอ "แถมใครบอกว่าเราจะพบกับความยากลำบาก?"
ซูซานนาถอนหายใจแต่ไม่ได้พูดอะไรอีก
Anfey เคยชินกับการทำอะไรคนเดียว เขาเคยชินกับการรับผิดชอบตัวเองเพียงอย่างเดียวและไม่มีประสบการณ์ในการควบคุมคนจำนวนมาก Anfey ไว้วางใจและพึ่งพา Ozzic เพราะเขารู้ว่าเขาสามารถเรียนรู้สิ่งต่างๆ จาก Ozzic และสามารถสร้างความมั่นคงภายในพันธมิตรได้ การลงโทษ Ozzic มีแต่จะทำให้ทหารรับจ้างคนอื่นๆ ไว้ใจน้อยลงเท่านั้น
ทอมป์สันรีบไป เขาเห็นพวกเขาและถอนหายใจ "ฉันสายเกินไป!" เขาบ่นเสียงดัง
“ช้าเพราะอะไร”
"การต่อสู้!" ทอมป์สันกล่าวว่า "ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันพลาดการแสดงพลังของ Lady Suzanna และ Lord Anfey" ทอมป์สันพูดจาไพเราะได้ดีกว่าออซซิค และรู้สึกเป็นธรรมชาติมากเมื่อคำพูดนั้นมาจากเขา