ตอนที่ 440: การหลอกลวง
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Suzanna และ Anfey วิ่งจนแน่ใจว่าไม่มีใครไล่ตามพวกเขาอีกต่อไป เห็นได้ชัดว่าซูซานนาพูดถูก ตอนนี้พวกเขารู้แล้วว่าไมเคิลทรงพลังเพียงใด พวกเขารู้แล้วว่าถ้าไมเคิลและแอนโธนีร่วมมือกัน ก็ไม่มีโอกาสได้รับชัยชนะ
“ควรจะฟังสายลับเหล่านั้น” ซูซานนากระซิบ “หรือปล่อยให้พวกเขาพบกับแอนโทนี่ อย่างน้อยพวกเขาก็คงไม่หักหลังเรา” ในอดีตเธอจะโกรธตัวเองเพราะเธอเชื่อว่าถ้าเธอแข็งแกร่งขึ้น เธอสามารถปกป้องตัวเองและ Anfey ได้ แต่ตอนนี้เธอเป็นพลังระดับสูงแล้ว เธอไม่สามารถทำเช่นนั้นได้อีกต่อไป เธอรู้ด้วยว่าการต่อสู้กับนักเวทย์นั้นไม่ง่าย เพราะนักเวทย์มักจะควบคุมการต่อสู้ได้ดีกว่า
"ชินอนไม่ได้หักหลังเรา" แอนเฟย์พูด "ไม่งั้นแอนโทนี่จะสังเกตเห็นเร็วกว่านี้"
“เราจะกลับกันไหม”
"ไม่" Anfey พูดพร้อมกับส่ายหัว
"ถ้าเราไม่ทำ แอนโทนี่จะรู้ว่าใครเป็นคนส่งชินอน"
"เขาจะตระหนักไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น" Anfey พูดพร้อมกับยักไหล่
“ถ้าชินอนไม่ทรยศเรา ไมเคิลรู้ได้อย่างไรว่าเราอยู่ที่นั่น”
“บางทีทหารรับจ้างบางคนจำเราได้” Anfey กล่าว
ซูซานน่าขมวดคิ้วและพยักหน้า “เอาล่ะ แอนโทนี่ไม่ได้ทำอะไรเลย นายคิดว่าเราทำได้ไหม...”
"อาจเป็นไปได้" Anfey กล่าว “ไมเคิลคงจะโกรธมากในตอนนี้”
“ซึ่งรังแต่จะทำให้ความแตกแยกระหว่างพวกเขากว้างขึ้น” ซูซานนาพูดด้วยรอยยิ้ม “ถ้าอย่างนั้น เราไม่ควรไปพบกับแอนโทนี่เลย”
"ไม่ต้องกังวล" Anfey กล่าว "เราไม่สามารถเร่งรัดเรื่องแบบนี้ได้"
ซูซานน่าถอนหายใจ "ก็ได้" เธอพูด “เราไม่ควรเสี่ยงแบบนี้อีกต่อไปแล้ว ครั้งนี้เรารอดมาได้เพราะเราโชคดี ถ้าแอนโทนี่กับไมเคิลร่วมมือกัน…” เธอตัวสั่นและพูดไม่จบ เธอเดินไปที่ Anfey และจับมือของเขา "สัญญากับฉัน."
เมื่อ Suzanna จับมือ Anfey ร่างกายของเขาก็สั่นเทา ซูซานน่าขมวดคิ้ว "คุณสบายดีหรือเปล่า?"
"ใช่" เขาพูด “ฉันเพิ่งนึกอะไรออก”
"มันคืออะไร?" ซูซานน่าถามอย่างสับสน “ทำไมมือคุณถึงอุ่นจัง”
“เราเพิ่งวิ่งไปได้ 50 ไมล์ แน่นอนว่ามือของฉันยังอุ่นอยู่” Anfey กล่าว "ไม่มีอะไรสำคัญจริงๆ แค่เรื่องที่เกิดขึ้นตอนที่ฉันยังเด็ก"
Suzanna ขมวดคิ้วและมองไปที่ Anfey เธอรู้ว่าเขากำลังจ้องมองเธออย่างเอาเป็นเอาตาย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรัก แม้ว่าพวกเขาจะแต่งงานแล้ว แต่ Suzanna ก็ยังขี้อายและไม่สนใจใคร “ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ” เธอถามหน้าแดง
"เพราะฉันชอบคุณ" Anfey กล่าว
ซูซานน่าถอนหายใจ เธอเดินเข้าไปใกล้เขาและพูดว่า "เล่าเรื่องวัยเด็กของคุณให้ฉันฟังมากกว่านี้หน่อย"
Anfey เม้มริมฝีปากและขมวดคิ้ว “ไม่หรอก… มันไม่มีอะไรน่าสนใจเลย”
“ฉันไม่สน” ซูซานน่าพูด "บอกฉัน."
Anfey กล่าวว่า "ฉันใช้เวลาส่วนใหญ่ในวัยเด็กไปกับการเล่นกับลูก ๆ ของเพื่อนบ้าน “ก็เรื่องนี้แหละ ซูซานน่า มาพักผ่อนกันเถอะ ถ้าอย่างนั้นเราต้องไปกันคนละทาง ฉันจะกลับไปเมืองไวท์เมาน์เทน คุณจะไปหาคริสเตียน”
“คริสเตียน?” ซูซานน่าถาม
“บอกเขาว่ามีความแตกแยกระหว่าง Michael และ Anthony หลังจากการต่อสู้ เราต้องหลีกเลี่ยงความขัดแย้งกับกลุ่มทหารรับจ้าง Glory และทหารรับจ้าง มุ่งเน้นไปที่คนของ Michael” Anfey หยุดชั่วคราว “ปล่อยให้เขาตัดสินใจที่เหลือ”
“เราไปคุยกับคริสเตียนด้วยกันหลังจากที่เขาไปถึงที่นั่นไม่ได้เหรอ?” ซูซานน่าถามอย่างสับสน “คุณจะทำอะไรที่ White Mountain City”
“ฉันต้องหาโอกาสที่จะกำจัด Michael” Anfey กล่าว “เห็นไหม ฉันต้องเตรียมการและวางแผนถ้าฉันอยากจะฆ่าไมเคิลและมีชีวิตอยู่ แผนการที่ดีต้องใช้เวลา ฉันไม่สามารถไปหาคริสเตียนได้”
“ฉันต้องการช่วยคุณ” ซูซานนากล่าว
"ฉันสามารถปกปิดตัวเองได้" Anfey กล่าว “ฉันสามารถเข้าหาผู้คนโดยที่พวกเขาไม่ทันสังเกตและยังสามารถต่อสู้ได้ แม้ว่าฉันจะไม่ใช้เวทมนตร์ ฉันก็ยังทำอะไรได้มากมาย คุณต้องมีพลังต่อสู้ นอกจากนี้ คุณยังเป็นพลังระดับสูงสุด ผู้คนจะ สังเกตเห็นคุณเราไม่สามารถซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางพวกเขาด้วยกัน "
“แต่… แต่ฉันยังช่วยได้” ซูซานน่ายืนกราน
"ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือ" Anfey กล่าว “จริงสิ ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันไม่เป็นไร ฟังฉันแล้วไปหาคริสเตียน ฉันต้องการให้เขารู้เจตนาของเรา”
Suzanna ดู Anfey โดยไม่พูดอะไร เธอไม่ต้องการออกจาก Anfey แต่เธอรู้ว่าเขาพูดถูก การแยกกันเป็นแผนการที่มีประสิทธิภาพและสมเหตุสมผลที่สุด
"อย่าขมวดคิ้ว" Anfey กล่าว "ฉันมีเจตจำนงที่แตกเป็นเสี่ยงๆ ของ God of War จำได้ไหม จริงสิ ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เป็นไร ตราบใดที่ฉันพักผ่อนดี ฉันสามารถใช้เทเลพอร์ตได้ ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตราย "
“แม้ว่าคุณจะฆ่าไมเคิลได้ แล้วผู้คุมของเขาล่ะ?”
“แอนโทนี่จะไม่ทำอะไร ฉันไม่กังวลเรื่องผู้คุม ถ้าฉันกำจัดไมเคิลได้ ใครคือผู้คุมสำหรับฉัน” Anfey หยุดและยิ้มให้ Suzanna “คุณต้องช่วยคริสเตียนจัดการการโจมตี คุณต้องโจมตีไมเคิลให้แรงที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อให้โอกาสผม”
“ฉันเข้าใจแล้ว” ซูซานนาพูดพร้อมพยักหน้า เธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งมาก ดังนั้นทันทีที่เธอตัดสินใจ เธอจะทำตาม เธอต้องการเป็นผู้ช่วยเหลือของ Anfey ไม่ใช่ภาระ
Anfey มองไปที่ท้องฟ้ายามค่ำคืนและถอนหายใจ จากนั้นเขาก็มองไปที่ซูซานนาและยิ้ม “เมื่อเร็ว ๆ นี้… ฉันขอโทษ ฉันสัญญาว่าจะมีชีวิตที่สงบสุข ไม่ใช่แบบนี้ หลังจากทุกอย่างจบลง เราจะพบแชลลี่ และเราสามคนจะออกไปจากที่นี่”
ซูซานน่ายิ้มและพยักหน้า เธอก้าวไปหา Anfey และโอบแขนรอบตัวเขา
Anfey โอบแขนรอบตัวเธอเช่นกัน พยายามอย่างยิ่งที่จะควบคุมอาการสั่นของเขา เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติทันทีที่เขาออกจากเมืองไวท์เมาน์เท่น เพราะร่างกายทุกตารางนิ้วของเขาปวดแสบปวดร้อน
ทุกอย่างรวมถึงสายลมและอ้อมกอดของ Suzanna ทำให้ความเจ็บปวดรุนแรงขึ้น โชคดีที่ Anfey สามารถควบคุมตัวเองได้ดีพอที่จะไม่แสดงว่าเขากำลังเจ็บปวด
เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงต้องการให้ซูซานนาจากไป เขาไม่ต้องการให้ผู้หญิงที่เขารักต้องทนทุกข์ทรมานเพราะเขาเจ็บปวด จิตใจของเขายังคงเล่นซ้ำคลื่นเวทมนตร์ที่น่าสะพรึงกลัวที่เขารู้สึกได้จากไมเคิล เห็นได้ชัดว่าคาถาต้องห้ามได้ผล
"เร็วเข้า" Anfey กระซิบปล่อยมือ “หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ฉันเองก็ต้องการพักผ่อนเช่นกัน”
ซูซานนาถอนหายใจและพยักหน้า "ระวังตัวด้วย" เธอกล่าว
“คุณก็ต้องระวังเช่นกัน” Anfey กล่าว
ซูซานน่าพยักหน้า "แล้วเจอกัน" เธอกล่าว
Anfey พยักหน้าและยิ้ม
ซูซานน่ามองเขาอีกครั้ง จากนั้นหันกลับมาและรีบหนีไป เธอหยุด หันไปโบกมือให้ Anfey จากนั้นก็ออกไป
ดวงตาของ Anfey ตกลงบนวงแหวนมิติของเขา เขาต้องการมอบทุกอย่างให้กับ Suzanna อย่างน้อยที่สุดเขาก็ต้องมอบชิ้นส่วนแห่งเจตจำนงที่แตกสลายของ God of War ให้กับเธอ เพราะเขาไม่รู้ว่าเขาจะรอดจากสิ่งนี้ได้หรือไม่ แต่ซูซานนาไม่ได้โง่ และเธอจะรู้ว่ามีบางอย่างต้องผิดหวังหากเขายอมมอบทุกสิ่งที่เขามีให้เธอ ถ้าเธอรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอจะยืนยันที่จะอยู่กับเขา Anfey ไม่รู้ว่าเขาจะรักษาความสงบไว้ได้นานแค่ไหน และเขาไม่ต้องการให้ Suzanna เห็นความเจ็บปวดของเขา