ตอนที่ 569: ความลับ
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
Anfey ยิ้มให้ Suzanna แล้วกระโดดลงไปที่ทางเข้า สถานที่นี้ไม่เป็นภัยคุกคามต่อเขาอีกต่อไป Urter ได้ทำการเตรียมการที่จำเป็น ยิ่งไปกว่านั้น Anfey ยังมีรัศมีรังสีที่แข็งแกร่งซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับความสว่างของแสง ตราบใดที่เขามีหัวใจแห่งธรรมชาติ เขาก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน แม้ว่าเขาอาจจะอยู่ในความมืดสนิทในเขาวงกตก็ตาม แม้แต่ฝุ่นละอองก็ไม่สามารถเล็ดลอดสายตาของเขาได้
Anfey เดินไปตามทางเดิน อากาศเหม็น ในทุก ๆ สิบเมตรที่ห่างออกไป จะมีแสงสลัว ๆ เปล่งออกมาจากตะเกียงวิเศษ Urter ประหยัดมาก เพื่อประหยัดคริสตัลเวทมนตร์ เขาได้หรี่ตะเกียงวิเศษลง ลูกศรสีขาวขนาดใหญ่ถูกวาดบนพื้นของทางแยกทุกแห่งเพื่อบอกทิศทาง เมื่อมาถึงทางแยกแรก Anfey มองไปยังทิศทางที่ลูกศรชี้ หลังจากมองไปที่ทางเดินอื่นๆ เขาก็สูญเสียการควบคุมตัวเองและระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
อาจมีช่องโหว่แม้แต่ในภูมิปัญญาทางจิตวิญญาณ ไม่ว่า Urter จะระวังแค่ไหน เขาก็ยังทำเรื่องโง่ๆ ด้วยความมัธยัสถ์ เขาจะไม่วางตะเกียงวิเศษไว้ในทางตัน ลูกธนูบนพื้นไม่ตอบสนองวัตถุประสงค์ของมัน ตราบใดที่ Anfey เดินตามทางเดินที่มีแสงสว่าง เขาจะไปในทิศทางที่ถูกต้อง
หลังจากผ่านทางเดินมากมาย Anfey ก็เห็นพื้นที่กว้างใหญ่ในตอนท้าย มีอาคมเวทมนตร์อยู่ท่ามกลาง แต่อากาศมีกลิ่นที่แตกต่างออกไป มีกลิ่นเหม็นคลุ้ง
ศพเจ็ดถึงแปดศพนอนอยู่ข้างหน้า Urter คงยุ่งเกินกว่าจะดูแลศพ Anfey มองไปที่ร่างหนึ่งและเห็นว่าแขนข้างหนึ่งหายไป มีคนวางตะเกียงวิเศษซึ่งควรจะอยู่บนผนังลงบนพื้น กระดูกสองสามชิ้นที่มีขนาดต่างกันวางอยู่ข้างตะเกียงวิเศษ
Anfey ไม่มีปัญหากับศพ เขาเดินช้าๆ ไปหาพวกเขาและยิ้มอย่างมีเลศนัย Urter…ช่างร้ายกาจจริงๆ! เขาหายไปสองสามวันแล้วจู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้น ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ยกเว้น Anfey เขาสามารถรวบรวมชิ้นส่วนเข้าด้วยกันได้หลังจากเห็นฉากก่อนหน้าเขา
หลังจากที่ Urter ฟื้นคืนสติ เขาก็อ่อนแอและซีดเซียวมาก เขาออกจากวังไปแล้วและต้องการเติมพลังอย่างเร่งด่วน เพื่อออกจากเขาวงกต เขาต้องการอาหาร Urter ตัดแขนของหนึ่งในศพและย่างมันด้วยตะเกียงวิเศษ ที่เหลือคือประวัติศาสตร์ กระดูกที่กระจัดกระจายอธิบายตัวเอง
Anfey ตกใจเพราะเขาไม่คุ้นเคยกับโลกเวทมนตร์ ไม่มีมนุษยนิยม สำหรับคนส่วนใหญ่ พวกเขาต้องการเจ้านายที่พวกเขาสามารถจงรักภักดีต่อได้ ในแง่บวก นี่คือความภักดี ในแง่ลบ นี่เป็นการใช้แรงงานทาสด้วย Anfey เป็นปรมาจารย์ของ Urter ถ้า Urter มีชีวิตอยู่เพื่อตัวเขาเอง เขาคงไม่ไปถึงขนาดนั้น แม้แต่เนโครแมนเซอร์ที่ชั่วร้ายที่สุดก็ยังไม่เอาศพเป็นอาหาร นับประสาอะไรกับสิ่งมีชีวิตธรรมดา อย่างไรก็ตาม Urter จะทำทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ความจงรักภักดีต่อเจ้านายของเขา และเพื่อให้เจ้านายของเขาถือเอาสิ่งนี้เป็นคำเตือนเช่นกัน เมื่อ Anfey ไว้วางใจในตัวเขา และพวกเขาแบ่งปันความลับเดียวกัน เขาก็มีอายุยืนยาวขึ้นเพื่อตัวเขาเอง
Anfey ถอนหายใจและเดินช้าๆไปที่อาร์เรย์เวทย์มนตร์ แสงจ้าส่องผ่านและ Anfey ก็หายไป ในชั่วพริบตาต่อมา เขาปรากฏตัวอีกครั้งในพระราชวังขนาดใหญ่ เขาค่อยๆ สำรวจรอบๆ ตัวเขา
Urter ไม่มีพลังมากนัก ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเมื่อเขาไปที่เกาะสมบัติ เขากลับมามือเปล่า Anfey แตกต่างกัน เมื่อเขาถูกพาตัวไป เขาสัมผัสได้ถึงการเคลื่อนไหวของธาตุต่างๆ
Anfey ปล่อยรัศมีของเขาจดบันทึกสถานที่สำคัญอย่างรวดเร็ว วงล้อแห่งโชคชะตาที่ Urter หวาดกลัวนั้นแขวนอยู่ตรงกลาง Anfey ไม่มีเวลาสำหรับมัน เขามาที่นี่เพื่อค้นหาสมบัติของ Minosie แม้ว่ามันจะมีวงล้อแห่งโชคชะตารวมอยู่ด้วย เขายังต้องการทราบว่า Minosie ฝ่าอุปสรรคสุดท้ายได้อย่างไร อย่างหลังมีความสำคัญมากกว่า
การค้นหาของ Anfey ง่ายขึ้นและเร็วขึ้นโดยใช้รังสี Anfey จดจ่ออยู่กับสถานที่ไม่กี่แห่งอย่างรวดเร็ว สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเขาคือประตูด้านข้างที่ไม่เด่นซึ่งถูกปิด Anfey ไม่สามารถมองเห็นมันได้ด้วยพลังใจของเขา แต่เขารู้สึกถึงแรงดึงดูดที่แข็งแกร่ง
เขาเปิดประตูด้านข้างและเห็นทางเดิน มีห้องทั้งสองด้าน สุดทางมีอีกห้องหนึ่ง ประตูทั้งสามห้องถูกเปิดออก ดังนั้น Anfey จึงสามารถเห็นการตกแต่งของพวกเขาได้อย่างชัดเจน มีหนังสือทุกประเภทในห้อง Anfey ตามสัญชาตญาณของเขาเดินตรงไปข้างหน้า
ห้องที่ Anfey เลือกมีโต๊ะยาว มีชั้นหนังสือทั้งสองด้าน เขาวงกตเต็มไปด้วยฝุ่น แต่พระราชวังอยู่ในสภาพที่แข็งกระด้าง แม้แต่พรมยังดูใหม่ซึ่งทำให้ดูผิดปกติ มันควรอยู่ภายใต้การคุ้มครองของอาเรย์เวทย์มนตร์ โต๊ะยาววางซ้อนกับไดอารี่ ไดอารี่สีแดงวางอยู่ตรงกลาง และเมื่อตะเกียงวิเศษส่องไปที่นั้น ลำแสงที่สว่างจ้าก็สะท้อนออกมา ดูเหมือนว่าเจ้าของไดอารี่เพิ่งออกจากห้องไป
หลังจากที่ Anfey สัมผัสและยืนยันว่าไดอารี่ไม่สึกกร่อน เขาก็หยิบมันขึ้นมาพลิกหน้า
ความตั้งใจเริ่มแรกของ Anfey คือการดูและค้นหาเบาะแส แต่หลังจากรับไดอารี่ไปแล้ว เขาก็ไม่อยากนำมันกลับคืน
เมื่อ Minos ยังมีชีวิตอยู่ เขาได้ใช้วิธีการต่าง ๆ เพื่อครอบครองสมบัติและความรู้ที่ทิ้งไว้โดยคนโบราณ ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับกฎเกณฑ์ การหยั่งรู้โลก การมองการณ์ไกลและความหยั่งรู้นั้นเหนือกว่าของซาอูลและของคนอื่นๆ แม้ว่าไมนอสจะสูญเสียความทรงจำส่วนใหญ่ไป แต่เขายังสามารถฝึกฝนเนโครแมนเซอร์ระดับปรมาจารย์สามคนได้ นั่นคือช่องว่างระหว่างสองคนนี้
ไมนอสเป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่ง เขาไม่ใช่พระเจ้า และเขามีข้อจำกัด ปัญหา และแม้กระทั่งความกลัว สามารถเขียนอะไรก็ได้ในไดอารี่ ไมนอสใช้มันเพื่อบันทึกประสบการณ์และการรับรู้สิ่งต่างๆ ของเขา เขายังใช้มันเป็นที่ระบายอารมณ์ของเขาด้วยซ้ำ สิ่งที่ Anfey ไม่เห็นด้วยคือความเหงา Anfey ไม่ได้อยู่คนเดียวกับ Suzanna รอบตัว แต่เขาก็เหงา!
ความเหงาของ Minos นั้นไกลเกินกว่า Anfey ไมนอสไม่มีมิตรหรือศัตรู คู่ต่อสู้ในจินตนาการของเขาแข็งแกร่งเกินไป แม้ว่าไมนอสจะอยู่ได้อีกไม่กี่ร้อยหรือพันปี เขาก็ไม่สามารถเอาชนะพวกมันได้ สิ่งนี้ทำให้เขาโดดเดี่ยวมากขึ้น
Anfey ไม่ใช่แค่ฝึกฝนเส้นทาง และเขาก็ไม่ได้ฝึกเวทมนตร์ด้วย เส้นทางที่เขาเดินไม่เคยถูกเหยียบย่ำโดยคนโบราณ ดังนั้นเขาจึงต้องการประสบการณ์ของคนโบราณ สิ่งที่ Minos เขียนจะเป็นอาหารฝ่ายวิญญาณของ Anfey เขาค่อยๆ นั่งบนเก้าอี้และซึมซับทุกอย่างที่เขาต้องการ พยายามเก็บมันไว้ในความทรงจำ
ไม่มีใครสามารถเอาชนะ Anfey ได้ในแง่ของความเพียร แม้ว่าเขาจะแข่งขันกับซาอูลในชั่วโมงที่ซาอูลใช้สมาธิ Anfey ก็จะชนะ Anfey อ่านไดอารี่อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และเมื่อเขาอ่านต่อไป ชีวิตในอดีตของ Minos ก็ชัดเจนสำหรับเขา
ตามการหักเงินของเขา Minos มีความผิดปกติทางจิต ด้านหนึ่งของไมนอสไม่ต้องการลดคุณค่าตัวเอง ในขณะที่อีกด้านยอมสละทุกสิ่งที่เขามีเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจ ระหว่างการต่อสู้ของสองบุคลิกที่แตกต่างกัน อุดมคติของไมนอสกลายเป็นปัจจัยในการตัดสินใจ
ความคิดของไมนอสคือการต่อต้านเทพเจ้า ด้วยพลังและความหยั่งรู้ของเขา เขาสัมผัสได้ถึงเค็กไคของพระเจ้า เขาไม่เชื่อและรู้สึกว่าพระเจ้าทรงปฏิบัติต่อมนุษย์เหมือนสัตว์ เขาต้องการที่จะต่อสู้กลับ! สิ่งที่ Hui Wei พูดก่อนหน้านี้มาจาก Minos
น่าเสียดายที่ไมนอสอ่อนแอลงในตอนนั้น และเขาใกล้จะตาย แม้ว่าเขาจะเลิกจ้างคนรับใช้และส่งต่อคำสั่งที่ร้ายแรง แต่ Minos ที่ต้องการได้รับอำนาจก็เข้ายึดครองและปราบปราม Minos ที่ไม่ต้องการลดค่าตัวเอง Anfey ไม่รู้ว่าเรื่องราวจบลงอย่างไร อาจเป็นไปได้ว่าเขายังไปไม่ถึงหน้านี้ มิฉะนั้นจะไม่มีวันถูกบันทึก
นอกจากนี้ Minos ยังเขียนตามอำเภอใจ บางครั้งเขาอาจฟังดูดุร้ายและโหดร้าย และงานเขียนของเขาก็น่าสยดสยอง ในบางครั้งเขาจะฟังดูสง่างามและเต็มไปด้วยความเมตตา เขายังชี้ให้เห็นว่าเขาอยู่ในสภาพจิตใจไม่ดี และทางออกเดียวที่ดีที่สุดคือการทำลายตัวเอง
ด้านหลังของไดอารี่ สไตล์การเขียนของไมนอสเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว นี่แสดงให้เห็นว่าความผิดปกติทางจิตของเขาเริ่มรุนแรงขึ้น
หลังจากที่ไมนอสเขียนเกี่ยวกับการเตรียมอาคมสำหรับฌาปนกิจของเขา ก็ไม่มีอะไรถูกบันทึกไว้ในไดอารี่อีกต่อไป Anfey ปิดไดอารี่ ไมนอสต้องล้มเหลวในแผนการเผาตัวเอง
การใช้เวลาหนึ่งวันบนภูเขานั้นเทียบเท่ากับหนึ่งพันปีบนโลก Anfey ไม่คิดว่าเขาใช้เวลามากที่นั่น ขณะที่เขาอ่านไดอารี่ของไมนอส เขากำลังค้นหาทิศทางและแรงบันดาลใจของตัวเอง ในทางกลับกัน ซูซานนากำลังรอเขาอย่างกระสับกระส่าย เธอเดินไปรอบ ๆ กินและนอนในห้องนั่งเล่น เธอคิดที่จะรีบลงไปค้นหา Anfey แต่เธอจำคำแนะนำของเขาได้และล้มเลิกความคิดนี้
เมื่อเข้าสู่สถานะพิเศษการรับรู้ของเวลาดูเหมือนจะเปลี่ยนไป นี่อาจเป็นภาพลวงตา Anfey พบว่าเวลาผ่านไปเร็วเกินไป ในขณะที่ Suzanna รู้สึกว่าเวลาผ่านไปช้าเกินไป
พระอาทิตย์ลับขอบฟ้าไปแล้ว พระจันทร์ขึ้นแล้ว เงาดำลอยเข้ามาในห้องนั่งเล่น Golman ค่อยๆ ถอดเสื้อคลุมออกและถามอย่างสุภาพว่า "ท่านผู้หญิง ท่านเซอร์ Anfey อยู่ที่ไหน"