ตอนที่ 575: พลังแห่งความโกลาหล
ผู้แปล: Nyoi-Bo Studio บรรณาธิการ: Nyoi-Bo Studio
“เรายินดีที่ได้ต่อสู้กับคุณ” สแตนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
บรรยากาศเริ่มแปลกไป หากเป็นคนอื่นที่แสดงความคิดเห็นนี้ มันคงแตกต่างออกไป ในฐานะมหาปุโรหิตแห่ง Holy See สแตนควรเป็นศัตรูตัวฉกาจของมอร์แกน อย่างไรก็ตามเขาได้ริเริ่มเห็นด้วยกับเขา ทัศนคติที่เปลี่ยนไปนี้ทำให้ทุกคนประหลาดใจ
ความเกลียดชังหลายปีที่มีร่วมกันไม่ใช่เรื่องน่าหัวเราะ ผู้ชายต้องสามารถปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ของเขาได้ พูดง่ายกว่าทำ แต่มอร์แกนและสแตนได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นไปได้
ในชั่วพริบตาต่อมา สแตนก็บินขึ้นไปบนท้องฟ้า บทสวดของพระองค์แผ่ออกไปทุกทิศทุกทาง ขณะที่เท้าของเขาเหยียบลงบนหอคอยนักเวทโทรมๆ ม่านสว่างก็ลงมาจากท้องฟ้า ปกคลุมเมืองเล็กๆ ด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์
Eregli ได้ปล่อย Kekkai เวทมนตร์ขนาดเล็ก เขาทำให้มอร์แกน เดสวิเดีย และกอลแมนแปลกแยก เพื่อไม่ให้พวกเขาถูกแสงศักดิ์สิทธิ์ส่องเข้ามา Golman พยักหน้าให้ Eregli ด้วยรอยยิ้มเพื่อแสดงความขอบคุณ
ทะเลกระดูกได้กระแทกกับกำแพงเมือง กำแพงซึ่งสูงประมาณ 30 เมตรและมีความกว้างมากกว่า 10 เมตรก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง มันเหมือนไส้เดือนดิ้น แตกกิ่งก้านและใบแตกกระจายไปทั่ว และแตกหน่อใหม่อย่างรวดเร็ว ธาตุดินแตกสลายอย่างต่อเนื่อง และเถาวัลย์ที่หยั่งรากลึกก็เชื่อมธาตุดินเข้าด้วยกันอีกครั้ง
จากระยะไกล กำแพงเมืองทั้งหมดดูสั่นคลอน แต่ก็ไม่พังทลาย
ทุกคนถูกต้องที่จะระมัดระวัง หากสเตเกอร์ไม่ได้ปลดปล่อยวิชากำแพงอย่างสมบูรณ์ เจคอบไม่ได้ทำให้ธาตุดินแข็งตัว และบรูซูรียาโนไม่ได้ใช้เถาวัลย์เพื่อเพิ่มการป้องกันกำแพง กำแพงเมืองคงจะพังทลายลง เฟอร์นันโดอัศวินผู้ยิ่งใหญ่ได้ท้าทายโครงกระดูกกลายพันธุ์ซึ่งต้องการความแข็งแกร่งอย่างมาก พลังของโครงกระดูกกลายพันธุ์เทียบได้กับมืออาชีพระดับสูง พูดตามตรง กองทัพโครงกระดูกกลายพันธุ์สามารถกวาดล้างทั้งทวีปได้!
สแตนยังคงสวดมนต์ต่อไป และแสงศักดิ์สิทธิ์ก็สว่างขึ้น เกลียวสีดำใต้โครงกระดูกกลายพันธุ์หรี่ลงภายใต้แสงศักดิ์สิทธิ์ การเคลื่อนไหวของโครงกระดูกกลายพันธุ์ก็ช้าลงเช่นกัน เมื่อเกลียวแห่งความมืดหายไปในที่สุด โครงกระดูกที่อยู่แนวหน้าก็กลายเป็นเถ้าถ่าน
ทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอก พวกเขาตระหนักว่าเวทมนตร์แห่งแสงสามารถฆ่าวิญญาณแห่งความตายส่วนใหญ่ได้ วิญญาณแห่งความตายได้รับพลังทำลายล้างจากบัลลังก์แห่งกระดูก พวกเขาอาจมีโอกาสชนะด้วยซ้ำ
มีเสียงกรีดร้องแหบแห้ง และโครงกระดูกกลายพันธุ์ที่กำลังกระแทกกับกำแพงเมืองอย่างบ้าคลั่งรีบถอยห่างออกไป นักธนูโครงกระดูกที่ยืนอยู่ห่างๆ ดึงคันธนูและเล็งไปที่ร่างบนกำแพงเมือง จากนั้นพวกเขาก็ยิงธนูออกไปหลายดอก
แต่พลังระดับสูงสุดไม่ได้ถูกคุกคามจากการโจมตีดังกล่าว ซาอูลและคนอื่นๆ กังวลว่าพวกเขาจะถูกล้อมรอบด้วยทะเลกระดูกโดยไม่มีการป้องกันใดๆ หากสิ่งนี้เกิดขึ้น พวกเขาจะถูกวิญญาณแห่งความตายกลืนกิน นักธนูโครงกระดูกนั้นฉลาด พวกเขามุ่งเป้าไปที่สแตนซึ่งยืนอยู่บนยอดหอคอยผู้วิเศษ เมื่อนักธนูโครงกระดูกชักคันธนู ราชาเหยี่ยวเมาโซก็รับรู้ได้ว่าพวกเขากำลังเล็งเป้าหมายไปที่ใคร เขากางปีกออกอีกครั้ง และนำ Fernando ขึ้นไปบนยอดหอคอยนักเวทย์ เฟอร์นันโดชูโล่อัศวินของเขาและยืนอยู่ข้างหน้าสแตนเพื่อปกป้องเขา
หลังจากการโจมตีที่ไร้ประโยชน์ นักธนูโครงกระดูกก็ล้มเลิกความพยายามและกระจายไปทั้งสองด้าน โครงกระดูกสองสามร้อยตัวพร้อมไม้เท้าเคลื่อนตัวขึ้นจากด้านหลังไปยังแนวหน้า Douminge และคนอื่น ๆ กลั้นหายใจและรออย่างอดทน พวกเขาไม่กลัวโครงกระดูกกลายพันธุ์ พูดตามเหตุผล เมื่อมีผู้เชี่ยวชาญระดับกลางมากกว่า 10 คนเข้าร่วมกองกำลัง พวกเขาจะเป็นภัยคุกคามและสามารถฆ่าผู้มีอำนาจระดับสูงสุดได้ อย่างไรก็ตาม ในสถานการณ์จริง มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไป พลังระดับสูงมีทักษะสูงในการฆ่า พวกเขาจะไม่หยุดนิ่งในจุดเดียวและต่อสู้กับคู่ต่อสู้ มีหลายวิธีในการต่อสู้ แม้ว่ากำลังต่อสู้ของโครงกระดูกกลายพันธุ์จะทรงพลัง แต่เทคนิคกำแพงอย่างง่ายก็เพียงพอแล้วที่จะลดการโจมตีของพวกมันลงได้อย่างมาก ความแตกต่างไม่เพียงในแง่ของความแข็งแกร่งเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสติปัญญาและประสบการณ์ด้วย
ขณะที่โครงกระดูกพร้อมไม้เท้าเคลื่อนเข้ามาใกล้ แม้แต่มอร์แกนก็กังวล พวกเขารู้ว่าโครงกระดูกกลายพันธุ์ระดับกลางและมังกรหลอนไม่กี่ตัวเป็นภัยคุกคามต่อพวกเขา
หลังจากเดินไป 600 เมตร นักเวทย์โครงกระดูกก็หยุดเคลื่อนไหว อัญมณีบนหน้าผากของพวกเขาเปล่งแสงสลัวๆ องค์ประกอบเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่งระหว่างสวรรค์และโลก ทำให้รู้สึกหายใจไม่ออก
“โอ้ ไม่…” Douminge อ้าปากค้าง
"กอลแมน นักเวทย์โครงกระดูกเหล่านี้เติมพลังเวทย์ของพวกเขาได้อย่างไร" ซาอูลซึ่งกำลังยุ่งอยู่ ได้วางคริสตัลเวทมนตร์ชิ้นสุดท้ายไว้บนแผงเวทมนตร์ ขณะที่เขาพูด เขาก็ปรบมือและยืนขึ้น
"จากบัลลังก์แห่งกระดูก"
"พวกเขาใช้เวลาเติมนานไหม"
“ด้วยความเร็วปานกลาง” โกลแมนพูดเบา ๆ “แต่พลังใจและพลังเวทย์ของพวกเขามีจำกัดมาก พวกมันสามารถโจมตีได้ไม่กี่ครั้งเท่านั้น”
“นี่เป็นข่าวที่ดีที่สุดที่ฉันได้ยินในวันนี้” ซาอูลกล่าวด้วยรอยยิ้ม
เกิดความเงียบงันอย่างฉับพลันในสวรรค์และโลก ลูกบอลสีดำลอยออกมาจากไม้เท้าของผู้วิเศษโครงกระดูกแต่ละคน ลูกบอลยังคงขยายตัวและรวมกัน และท้ายที่สุดก็ก่อตัวเป็นกระแสน้ำสีดำอันทรงพลังที่พุ่งเข้าหากำแพงเมือง
สแตนยกมือขึ้นแล้วลดมือลงอีกครั้ง เขาต้องการปลดปล่อยเค็กไคศักดิ์สิทธิ์ แต่การโจมตีของโครงกระดูกผู้วิเศษนั้นน่าประหลาดใจเกินไป มีมากเกินไป เค็กไคศักดิ์สิทธิ์จะไม่มีผลกับพวกเขามากนัก และจะเป็นการสิ้นเปลืองพลังเวทย์
กระแสน้ำสีดำกระทบกำแพงเมือง และสีเขียวบนกำแพงก็เหี่ยวเฉาทันที กำแพงแตกและพังทลายลง
ขณะที่กำลังสวดมนต์ กระจกก็ปรากฏขึ้นในอากาศ จากมุมมองด้านหน้า มันมีขนาดใหญ่หลายสิบเมตร แต่จากมุมมองด้านข้าง มันมองไม่เห็นเลย กระแสน้ำสีดำกระทบกับกระจกและหายไปอย่างน่าอัศจรรย์ Dimensional Mirror ที่ Saul ปล่อยออกมานั้นทรงพลังมาก สำหรับเวทมนตร์ที่อ่อนแอ มันจะเด้งกลับเมื่อโดนกระจก สำหรับเวทมนตร์ที่ทรงพลัง กระจกจะนำมันไปยังพื้นที่นอกมิติ Dimensional Mirror มีจุดอ่อนคือเวลาในการระบายความร้อนที่ยาวนาน มิฉะนั้นจะไม่มีใครเทียบได้กับซาอูล
“เตรียมตัวให้พร้อม เรากำลังเคลื่อนขบวน” ซอลพูดช้าๆ
พวกเขาทั้งหมดรู้ว่าซาอูลหมายถึงอะไรจึงเดินเข้าไปหา สแตนออกจากหอคอยเวทย์มนตร์แล้ว และเฟอร์นันโดก็กระโดดลงมาทันที
อัศวินแห่งความตายพร้อมที่จะโจมตี แม้ว่าพวกเขาจะสูญเสียความสามารถในการบินไปแล้ว แต่เนื่องจากอิทธิพลของ Throne of Bones พวกเขาจึงเปิดการโจมตีอย่างรวดเร็วบนบก ซึ่งทำให้ Fernando ตกตะลึง จุดสีดำพุ่งไปข้างหน้าทีละจุด และเมื่อพวกมันเข้ามาใกล้มากขึ้น จะเห็นรูปลักษณ์ที่ดุร้ายของพวกมันอย่างชัดเจน เบื้องหลังอัศวินแห่งความตายคือมังกรหลอนสองตัว ร่างกายของพวกเขาใหญ่โต และทุกๆ ย่างก้าวที่พวกเขาก้าวไปนั้นทำให้พวกเขาเคลื่อนที่ได้ไกลกว่า 10 เมตร 600 เมตรสำหรับพวกเขานั้นไม่มีนัยสำคัญ
ซาอูลหนักแน่นและมั่นคงมาก เขายืนนิ่ง เมื่ออัศวินแห่งความตายคนแรกเข้าใกล้กำแพงเมืองที่พังทลาย และผู้วิเศษโครงกระดูกปล่อยเวทมนตร์อีกรอบ เขาก็ปล่อยคัมภีร์เวทมนตร์ในมือของเขา
แสงสีขาววาบไปทั่ว ซาอูลและคนที่เหลือก็หายไป เป็นการยากที่จะฆ่านักเวทย์แห่งมิติผู้ยิ่งใหญ่! ยิ่งไปกว่านั้น ซาอูลไม่เพียงนำคัมภีร์เวทย์มาเพื่อเป็นที่กำบังเท่านั้น เขายังนำประตูมิติและมหากวาดมิติมาด้วย แม้ว่าพวกเขาจะไม่สู้คู่ต่อสู้ แต่อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถหลบหนีได้
ความฉลาดของวิญญาณแห่งความตายมีจำกัด เมื่อเห็นว่าพวกมนุษย์หายไปก็ตกตะลึง ในขณะนี้ มีไฟประหลาดพุ่งขึ้นฟ้า เกาะกรีนิชทั้งเกาะสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เมฆรูปเห็ดก่อตัวขึ้นจากทราย หิน ฝุ่น และกระดูก หมุนวนขึ้นไปสูงประมาณหนึ่งพันเมตร มันสร้างหลุมขนาดใหญ่—กว้างประมาณสองสามไมล์—ใน Bone kekkai ซึ่งอยู่ทางตอนบนของเกาะ คลื่นกระแทกซึ่งก่อนหน้านี้มีเป้าหมายที่เมืองเล็กๆ กระจายไปทั่ว โครงกระดูกกลายพันธุ์ นักธนูโครงกระดูก และนักเวทย์โครงกระดูก รวมถึงมังกรหลอน ถูกคลื่นกระแทกล้อมรอบทั้งหมด ก็เหมือนใบไม้ที่ถูกลมแรงซึ่งถูกนวดแล้วเหวี่ยงไปมา เมืองเล็ก ๆ ที่ Steger สร้างขึ้นได้หายไป ทิ้งไว้เบื้องหลังหลุมขนาดใหญ่ลึกประมาณ 50 เมตรและกว้าง 500 เมตร
ซาอูลและคนที่เหลือปรากฏตัวที่อีกด้านหนึ่งของเกาะ คลื่นกระแทกสูงประมาณ 100 เมตรกำลังเคลื่อนที่เข้าหาพวกเขาจากระยะไกล ซาอูลได้ปล่อยคาถาแห่งรอยแยก นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาปล่อยมัน ไม่ใช่ว่าเขาชอบคาถานี้ แต่มันต้องการพลังเวทย์น้อยที่สุด ซึ่งทำให้เหมาะสมกับสถานการณ์ปัจจุบันมากที่สุด โดยไม่พูดอะไรสักคำ คนที่เหลือก็ซ่อนตัวอยู่ภายในอย่างรวดเร็ว คนสุดท้ายที่เข้าไปคือ Steger ซึ่งปล่อย Kekkai แช่แข็งและปิดผนึกรอยแตกที่ปลายทั้งสองด้วยน้ำแข็งแข็ง
ก่อนที่ Steger จะไปถึงปลายด้านล่างของรอยแตก คลื่นกระแทกก็กวาดไปทั่วพื้นผิวน้ำแข็ง น้ำแข็งแข็งเริ่มแตก เศษน้ำแข็งร่วงลงมาพร้อมกับทรายและหิน Douminge ปล่อย Kekkai ที่ห่อหุ้มทุกคนไว้
"สวย!!" มอร์แกนสูดหายใจลึก ด้วยความเฉลียวฉลาดและประสบการณ์ของเขา เขารู้ว่าซาอูลกำลังทำอะไร แต่เขาไม่เคยคาดหวังถึงผลลัพธ์ที่ดีเช่นนี้
"เราควรขอบคุณ Anfey" ซาอูลกล่าวด้วยรอยยิ้ม "เขาได้กล่าวถึงพลังของชุดเวทย์มนตร์ Chaotic ฉันกับเจคอบรับทราบ ในช่วงเวลานี้ เราได้คิดหาวิธีที่จะเพิ่มพลังของชุดเวทย์มนตร์ Chaotic แต่... ฉันไม่เคยคาดคิดว่ามันจะเป็น ทรงพลังมาก”
“ซอล คุณใช้คริสตัลเวทมนตร์ไปกี่ชิ้นแล้ว?” Douminge ถามเบา ๆ
"48 คริสตัลระดับสูง"
"48 ชิ้น เกรดสูงสุด?" Douminge ตกใจ
"ใช่." ซาอูลพยักหน้าและพูดว่า "ฉันตั้งใจจะให้สิ่งนี้เป็นของขวัญแก่ไมนอส น่าเสียดาย… แม้ว่าฉันจะสามารถใช้คริสตัลเวทมนตร์ที่เหลือเพื่อสร้างอาร์เรย์เวทมนตร์แห่งความโกลาหลได้อีกสองสามชุด แต่คุณภาพก็ไม่ดีเท่า ดังนั้น อาร์เรย์เวทมนตร์จะไม่ทรงพลังเท่า”
ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องแหบแห้งก็ดังขึ้นจากใจกลางเกาะกรีนิช มันฟังดูน่าขนลุกและทำให้ตัวสั่นไปถึงสันหลัง
“ไมนอสกำลังโกรธ…” กอลแมนออกความเห็น