ตอนที่ 2096: รักเขา
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
งานเลี้ยงต้อนรับสิ้นสุดลงเกือบสิบโมง
พวกเขากลับไปที่โรงแรม
ท้ายที่สุดเธอมาที่นี่เพื่อเยี่ยมชม เพื่อหลีกเลี่ยงความสงสัย Bo Cixue ไม่ได้อยู่ในห้องชุดเดียวกับ Ye Jie
เพื่อให้เธอทำงานได้ง่ายขึ้น เธอจึงพักในห้องเดียวกับพี่สาวนักแปล
หลังจากที่พี่สาวล่ามอาบน้ำแล้ว Bo Cixue ก็เข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ
“เมื่อเสร็จแล้ว พี่สาวล่ามซึ่งนอนอยู่บนเตียงกำลังอ่านหนังสืออยู่ บอกเธอว่า “เมื่อกี้โทรศัพท์ของคุณดัง”
Bo Cixue หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า
Asmile ปรากฏบนริมฝีปากของเธอเมื่อเธอเห็น ID ผู้โทร
เธอกำลังจะโทรกลับเมื่อเธอได้รับข้อความ WeChat จากเขา
"มาที่ห้องของฉัน."
Asmile ปรากฏในดวงตาที่ชัดเจนของ Bo Cixue และเธอตอบว่า "ธุรกิจหรือส่วนตัว"
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็กลับมา
"คุณคิดอย่างไร?"
Bo Cixue กดล็อคหน้าจอโทรศัพท์ของเธอ ลุกขึ้นจากเตียงและไปที่ห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อเธอออกมา เธอพูดกับพี่สาวล่ามว่า “ฉันจะไปร้านสะดวกซื้อที่ชั้นล่าง พี่สาวอยากกินอะไรไหม”
ล่ามดูเหมือนเธอเคยผ่านมันมาก่อน "ไปเร็ว ๆ. ฉันไม่กินอะไรเลย”
Bo Cixue ออกจากห้องด้วยใบหน้าร้อน
Ye Jie อยู่ในห้องชุดประธานาธิบดีที่ชั้นบนสุดของโรงแรม และ Bo Cixue ขึ้นลิฟต์ไป
เธอถือโทรศัพท์ไว้ด้านหลังและเดินไปที่ห้องของเขาเหมือนนกที่มีความสุข
แต่เมื่อเธอกำลังจะไปถึง ก็พบกับร่างงามยืนอยู่ที่ประตูของเขา
เจ้าหญิงไอลินเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว เธอสวมชุดยาวสีแดงเพลิงผ่าสูง ผมยาวสีเกาลัดของเธอตกลงไหล่ของเธอ ริมฝีปากสีแดงของเธอโค้งขึ้นเล็กน้อย ดูบริสุทธิ์และปีศาจ เธอถือกระเป๋าที่สวยงามในมือข้างหนึ่งและอีกข้างกดกริ่งประตู
สักพักประตูก็เปิดออก
คนที่เปิดประตูคิดว่าเป็น Bo Cixue และกำลังจะเอื้อมมือไปดึงเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาเมื่อเขารู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติจึงรีบหดมือกลับ
Ailin ยิ้มให้ Ye Jie “ฝ่าบาท ท่านกำลังรอข้าอยู่หรือ”
เสียงของ Ai Lin ขี้อายและแม้แต่ Bo Cixue ซึ่งเป็นผู้หญิงก็ขนลุกเมื่อได้ยิน
Ye Jie ขมวดคิ้วไปที่ Irene ซึ่งปรากฏตัวที่ประตูของเขา สีหน้าของเขาเย็นชาและเสียงของเขาต่ำและเย็นชา “ข้าสงสัยว่าเหตุใดองค์หญิงจึงมาที่นี่ในยามดึกดื่นเช่นนี้”
อ้ายหลินโบกถุงที่สวยงามในมือของเธอ “ฉันนำซองทำมือสองสามซองที่มีผลทำให้สงบและนอนหลับ สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารเสด็จมาที่นี่ และฉันมั่นใจว่าการปรับเจ็ตแล็กคงเป็นเรื่องยาก ทำไมคุณไม่ลองซองที่ฉันทำคืนนี้ล่ะ”
Ye Jie เม้มริมฝีปากของเขา “ขอบคุณเจ้าหญิง”
เขารับกระเป๋าด้วยท่าทางเย็นชา “มันสายไปแล้ว เจ้าหญิง กลับไปพักผ่อนเสียแต่เนิ่นๆ!”
Ai Lin มองไปที่ใบหน้าและใบหน้าที่ชัดเจนของ Ye Jie รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอไม่ลดลง และเธอต้องการจะพูดอะไรบางอย่างกับเขาเมื่อ Ye Jie จู่ๆ ก็พูดว่า “ทำไมคุณยังยืนอยู่ตรงนั้น”
Ai Lin คิดว่า Ye Jie กำลังคุยกับเธอ แต่ดวงตาสีเข้มของเขาไม่ได้มองมาที่เธอ เธอมองตามการจ้องมองของเขาและหันกลับมามอง
เธอเห็นผู้หญิงอีกคนยืนอยู่ไม่ไกล เธอสวมชุดสูทแบบมืออาชีพสีดำและก้มหัวลง จึงไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเธอได้ชัดเจน เธอรู้สึกเพียงว่าผิวของเธอสวยจนสะท้อนแสง
ไอลินรู้สึกสับสน “องค์รัชทายาทนั่นใคร”
ก่อนที่ Ye Jie จะทันได้พูดอะไร เขาก็ได้ยิน Bo Cixue ตอบกลับมาว่า “เจ้าหญิง Irene ฉันเป็นล่ามของมกุฏราชกุมาร”
“เอ่อ แปลค่ะ” ไอลินยิ้มอย่างมีเสน่ห์ “มันสายไปแล้ว ยากจริงๆ ที่สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชยังต้องทรงงาน ใส่ซองไว้นอนคืนนี้หลับสบายแน่นอน ฉันจะไม่รบกวนคุณอีกต่อไป เจอกันพรุ่งนี้."
ไอรีนทิ้งรองเท้าส้นสูงของเธอไว้
หลังจาก Ailin จากไป Bo Cixue ก็เข้าไปในห้องของ Ye Jie
เมื่อเห็นว่าเขากำลังจะโยนถุงจากไอรีนลงถังขยะ โบฉีเซว่ก็เดินไปหยิบมัน
เธอหยิบซองออกมาจากกระเป๋าแล้วดม
กลิ่นหอมหรูหราและสามารถผ่อนคลายประสาทของผู้คน มันมีผลทำให้พวกเขาสงบลง
Bo Cixue มองไปที่ชายที่ยืนอยู่ด้านข้างด้วยท่าทางเย็นชา “ทำไมคุณถึงสูญเสียสิ่งที่ดีเช่นนี้ไป”
Ye Jie หรี่ตาของเขาที่ Bo Cixue เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรบนใบหน้าของเธอ เขาจึงพูดเสียงต่ำว่า “คุณไม่อิจฉาเหรอ?”
Bo Cixue ยิ้มอย่างมีความสุข
'เมื่อเธอยิ้ม ดวงตาของเธอโค้งเป็นเสี้ยว ริมฝีปากสีแดงและฟันขาวของเธอนั้นสวยงามจนสุดจะพรรณนาได้
“เธอไม่ใช่สเป็คของคุณ ทำไมฉันต้องอิจฉาด้วย” Bo Cixue ยกถุงในมือของเธอ “ในเมื่อเจ้าไม่ต้องการมัน ทำไมเจ้าไม่ให้มันกับข้า? มันเจ็บปวดมากที่ต้องเจ็ตแล็กและนอนไม่หลับ!”
Ye Jie ก้าวไปข้างหน้าและดึง Bo Cixue เข้ามาในอ้อมแขนของเขา เขามองลงมาที่ใบหน้ายิ้มของเธอ หลังจากยืนยันว่าเธอไม่สนใจการกระทำของไอรีน เขาก็ยิ้มจางๆ “คืนนี้คุณอยากค้างที่นี่ไหม”
Bo Cixue เบิกตากว้างและส่ายหัวเหมือนกลองสั่น “ บราเดอร์เซียวเจี๋ยคุณแย่แล้ว”
เขายกนิ้วเรียวขึ้นแตะที่ปลายจมูกของเธอ "คุณคิดอะไรอยู่? คุณไม่ได้บอกว่าคุณสามารถนอนหลับอย่างสงบสุขมากขึ้นข้างๆ ฉันเหรอ?”
Bo Cixue มุ่ยริมฝีปากสีแดงของเธอ “แต่เราออกไปทำงานครั้งนี้ ฉันจะนอนห้องเดียวกับล่าม ถ้าฉันไม่กลับไปในคืนนี้ ทีมที่มาด้วยกันอาจจะรู้ในวันพรุ่งนี้”
เธอกระพริบตาที่เขาอย่างสนุกสนาน “ฉันชัดเจนทั้งเรื่องสาธารณะและเรื่องส่วนตัว!”
เขาไม่พูดอะไรอีกและดึงเธอไปที่โซฟา ยกคางขึ้นแล้วกดริมฝีปากกับเธอ
ฝ่ามือขนาดใหญ่ของเขาลูบไล้เส้นผมที่ราวกับเส้นไหมของเธอและจับที่ด้านหลังศีรษะของเธอ ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาอยู่ใกล้เธอมาก ขนตายาวหนาและดำ และการแสดงออกในดวงตาของเขาก็อ่อนโยนและน่ารัก ราวกับทะเลสาบที่ไร้ก้นบึ้งที่สามารถทำให้คนจมลงได้อย่างง่ายดาย
หัวใจของ Bo Cixue กระพือปีกและอ่อนลง
เธอบอกเขาซ้ำๆ ในใจว่าเธอรักเขามากขึ้นเรื่อยๆ
เป็นเวลาสองวัน Bo Cixue ติดตามทีมเพื่อสัมภาษณ์ Ye Jie
ตารางงานของเธอแน่นและเป็นระเบียบ ทุกวันที่เธอกลับมาที่โรงแรม เธอต้องทำงานให้เสร็จก่อนที่เธอจะได้นอน ทุกครั้งที่เธอแตะเตียงเธอก็หลับไป
เขาคงหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง!
โดยปกติแล้ว เธอจะได้เห็นการเยือนต่างประเทศของเขาทางทีวีเท่านั้น คราวนี้เธออยู่กับทีมและได้เห็นเขาด้วยตาของเธอเอง
เขามีเสน่ห์มากกว่าในทีวี เขารู้หลายสิ่งหลายอย่างและมีมุมมองและความคิดที่ไม่เหมือนใคร เขาเป็นคนฉลาดและเก็บตัว เงียบขรึมและลุ่มลึก ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาสามารถหว่านเสน่ห์ให้ผู้หญิงนับไม่ถ้วน
ในบ่ายวันสุดท้ายของการเยือน ประธานาธิบดีและภริยาเชิญ Ye Jie ไปที่เกาะส่วนตัวเพื่อร่วมงานวันเกิดของเจ้าหญิง Irene
ประธานาธิบดีและภรรยาของเขาถามเขาเป็นการส่วนตัว ดังนั้น Ye Jie จึงไม่สามารถปฏิเสธและพา Bo Cixue ไปด้วย
เกาะนี้เต็มไปด้วยดอกไม้และสภาพแวดล้อมก็สวยงาม ทะเลเงียบสงบและเป็นสถานที่ที่ดีในการพักผ่อน
แม้ว่าเกาะแห่งนี้จะเป็นเกาะส่วนตัว แต่ก็เต็มไปด้วยบรรยากาศอันสูงส่ง มีห้างสรรพสินค้า โรงแรม โบสถ์ รีสอร์ท ร้านเสริมสวย… เฉพาะสังคมชั้นสูงและชนชั้นสูงเท่านั้นที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะไปและใช้จ่ายที่นั่น มันเป็นสวรรค์ที่คนธรรมดาสามารถมองขึ้นไปได้
'เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา Bo Cixue ทำงาน เธอใช้การแต่งหน้าเพื่อปกปิดรูปร่างหน้าตาของเธอเพื่อไม่ให้เธอดูโดดเด่นเกินไป...