ตอนที่ 2149: เป็นเขา (1)
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
Bo Qiange มองไปที่ร่างของ Ah Zuo ที่เคลื่อนไปยังแผนที่
‘เขาติดต่อกับราชวงศ์อย่างที่ลุงชิงพูดจริงๆ เหรอ?
Bo Qiange กัดริมฝีปากของเธออย่างแรงและลิ้มรสเลือดในปากของเธอ
Ah Zuo ฉันหวังว่าคุณจะไม่ทำให้ฉันผิดหวัง!
ถ้าเจ้ากล้าสัมผัสแผนที่จริงๆ แม้แต่ข้าก็ช่วยเจ้าไม่ได้!
Ah Zuo เดินไปที่ตู้และหยิบแผนที่
Bo Qiange รู้สึกคลุมเครือว่าคนของลุง Qing กำลังหยิบอาวุธของพวกเขา
'ตราบใดที่ Ah Zuo เปิดมัน เขาจะถูกยิงเข้าที่ตะแกรง
แต่หลังจากนั้นไม่กี่วินาที Ah Zuo ก็ไม่ขยับแผนที่ เขาใส่มันลงในกล่องไม้แล้วเข้าไปในตู้แทน
ดูเหมือนเขาจะพูดกับตัวเอง “เด็กงี่เง่า ทำไมคุณไม่ทิ้งสิ่งสำคัญแบบนี้ไป”
เสียงของเขาดังพอที่ Bo Qiange จะได้ยิน
เส้นประสาทที่ตึงเครียดของ Bo Qiange ผ่อนคลาย
'อาจั่วไม่ได้ทรยศเธอ!
เธอรู้สึกตื่นเต้นและมีความสุข
‘อา Zuo เดินไปที่เตียง ลดศีรษะลงและจูบที่หน้าผากของ Bo Qiange เขาวางมือบนท้องของ Bo Qiange และพูดเสียงแหบแห้งว่า "Qiange ฉันทำอะไรให้คุณไม่ได้มาก แต่ฉันไม่เคยเสียใจที่ทำแบบนี้"
ขนตายาวของ Bo Qiange กระพือและน้ำตาร่วงหล่นจากมุมตาของเธอ
เธอไม่ได้รักผิดคน Ah Zuo สมควรได้รับความไว้วางใจจากเธอ
หลังจากที่ Bo Qiange ผ่อนคลาย เธอก็ผล็อยหลับไป Ah Zuo นอนข้างเธอและลืมตาจนรุ่งสาง
ตอนนี้มันอันตรายมาก
วันถัดไป.
Bo Qiange ตื่นเช้ามากและพบว่าลุง Qing มีชีวิตชีวา
ลุงชิงทำตามสัญญาเมื่อวานและตกลงที่จะให้อาซู่กลับไปที่ฐานลับกับเขา
อย่างไรก็ตาม ลุง Qing รู้สึกสงสัยและไม่ต้องการให้ Ah Zuo นำบอดี้การ์ดไปด้วย
“คนไปน้อยยิ่งดี”
Bo Qiange ขมวดคิ้ว “ผู้คุ้มกันที่ฉันให้ Ah Zuo คอยปกป้องฉันในเมืองหลวงมาโดยตลอด เขาไว้ใจได้”
ลุงชิงชำเลืองมองผู้คุ้มกันที่อยู่ข้างหลังอาซู่ เขาก้มหัวลงทำความเคารพเจ้านาย ดูเป็นคนซื่อสัตย์
“เมื่อเราไปถึงฐาน จะมีบอดี้การ์ดมากมายให้ Ah Zuo เลือก”
Ah Zuo มองไปที่ลุง Qing และพูดว่า "ฉันคุ้นเคยกับผู้คุ้มกันคนนี้ ท้ายที่สุดฉันเคยรอคนอื่นเหมือนสุนัข ตอนนี้มีคนยอมเป็นหมารอฉันแล้ว”
‘โดยไม่รอให้ลุงชิงพูดอะไรเลย Ah Zuo ยกเท้าขึ้นและพูดกับบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังเขาว่า “มีฝุ่นติดรองเท้าของฉัน”
ผู้คุ้มกันเดินไปข้างหน้า หมอบลง และใช้แขนเสื้อเช็ดรองเท้าหนังของ Ah Zuo
'เมื่อลุงชิงเห็นสิ่งนี้ เขาก็หัวเราะและมองไปที่อาจั๋วอย่างมีความหมาย “ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะเกลียดองค์รัชทายาทมานาน ฉันคิดว่ามือขวาของสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารนั้นภักดีมาก!”
Ah Zuo ยิ้มอย่างเย็นชา “ใครในโลกนี้ที่ยอมเป็นหมาตลอดไป”
“โอเค ฉันชอบแบบนั้น” ลุงชิงตบไหล่อาซู่ “มันเป็นแค่สุนัข คุณสามารถนำมาด้วยถ้าคุณต้องการ!”
ลุงชิงยังมีเรื่องจะคุยกับป๋อเฉียนเกอ หลังจากทิ้ง Ah Zuo และบอดี้การ์ดไว้ข้างหลัง พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นความตื่นตระหนกและความกลัวในดวงตาของ Ah Zuo เมื่อเขามองไปที่บอดี้การ์ด
Bo Cixue ไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและแสดงรูปสร้อยคอที่เธอได้รับจากคุณ Smith ให้คณบดีดู
อย่างไรก็ตาม หัวหน้าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเพิ่งเข้ามาใหม่เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา หัวหน้าสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าคนก่อนเสียชีวิตแล้ว และเคยเกิดไฟไหม้ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเมื่อไม่กี่ปีก่อน ทำให้ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับอดีตเด็กกำพร้าไหม้
ไม่มีพนักงานเก่าในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอีกต่อไป พนักงานใหม่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอดีตและไม่สามารถบอก Bo Cixue ว่าเธอต้องการรู้อะไร
ผู้กำกับคนใหม่มีความสัมพันธ์บางอย่างกับ Yan Hua และรู้ว่า Bo Cixue ต้องการค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับเด็กชายในภาพ เธอพูดกับ Bo Cixue ว่า “พนักงานเก่าคนหนึ่งลาออกเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาและกลับไปบ้านเกิดเพื่อใช้ชีวิตหลังเกษียณ ฉันจะช่วยคุณค้นหารายละเอียดการติดต่อของเธอในอีกไม่กี่วันข้างหน้า”
Bo Cixue กล่าวด้วยความซาบซึ้งใจว่า “ขอบคุณมาก ผู้อำนวยการ”
Bo Cixue กลับบ้านและพบว่า Bo Yan ซึ่งเพิ่งยุ่งอยู่ที่บ้าน เธอเดินไปด้วยรอยยิ้มและกอดแขนของเขา “นายพลโบ วันนี้คุณพักผ่อนแล้วเหรอ? คุณแก่แล้ว อย่าทำตัวเป็นหนุ่ม คุณต้องจัดสมดุลระหว่างการทำงานและการพักผ่อน ตาของคุณแดงมาก คุณไม่ได้
พักผ่อนมาสองสามวันที่ผ่านมา?”
Bo Yan ตบหลังมือของ Bo Cixue ด้วยความรัก “หลังจากนี้ ทีจะพักร้อนยาวๆ”
“ใช่แล้ว อย่าโต้ตอบกับเซียวเจียในตอนนี้ ถ้าเขามองหาคุณ พยายามหลีกเลี่ยงเขา”
Bo Cixue ขมวดคิ้วของเธอพบว่ามันแปลก
ครั้งสุดท้ายที่คุณป้า Nan Zhi ขอให้ Tiantian ตามหาเธอและไม่ให้เธอติดต่อ Ye Jie พ่อของเธอก็พูดแบบเดียวกัน
Bo Cixue คิดว่า Ye Jie เปลี่ยนไปมากอย่างไรหลังจากตกหน้าผา และเธอก็คาดเดาได้อย่างกล้าหาญ
เมื่อก่อนเธอไม่กล้าคิดเรื่องนี้เพราะรู้สึกว่าจะไม่มีใครกล้าทำแบบนั้น!
แต่ตอนนี้ คุณป้า Nan Zhi และพ่อของเธอกำลังเตือนเธอว่าอย่าติดต่อกับเขา
นี่เป็นเรื่องผิดปกติที่เริ่มต้นด้วย
“พ่อครับ คือ...”
ดูเหมือนจะเดาได้ว่า Bo Cixue กำลังจะพูดอะไร Bo Yan ส่ายหัวกับเธอ “เธอแค่ต้องจำสิ่งที่ฉันพูด”
Bo Cixue ไม่ถามอีกต่อไปและพยักหน้าอย่างระมัดระวัง "ตกลง."
ป๋อหยานไปที่วังหลังจากพักผ่อนที่บ้านเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง
‘มูสีหานเรียกเขาไปที่การศึกษา "ฉันถูก. ประเทศใหญ่ที่เขาทำงานด้วยขอให้เขาขโมยความลับของประเทศเรา ตอนนี้เขาคิดว่าเขาเข้าใจแล้ว เขาจะดำเนินการขั้นต่อไปในเร็วๆ นี้”
ป๋อหยานพยักหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง “ฉันสงสัยว่าเซียวเจียเป็นอย่างไรบ้าง? อีกฝ่ายปลอมตัวดีเกินไปในครั้งนี้ หากเซียวเจี๋ยไม่ส่งคนกลับมาพร้อมกับข่าว ผลที่ตามมาจะเป็นไปไม่ได้…”
'เมื่อพวกเขาพบ Ye Jie ครั้งแรกจากหน้าผา เขาผอมมากและทำตัวเหมือน Ye Jie ไม่มีใครสงสัยอะไรเลย
เห็นได้ชัดว่ามันเป็นแผนการที่ไตร่ตรองไว้ล่วงหน้าเพื่อเลียนแบบ Ye Jie ให้ดี นอกจากนี้ แผนนี้ดำเนินมาหลายปีแล้ว มิฉะนั้นจะไม่มีผลกระทบเช่นนี้
อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายประเมินความสามารถของ Ye Jie ต่ำเกินไป และคิดว่าเขาตายใต้หน้าผาจริงๆ
มูสีหานเม้มริมฝีปากบางแน่น “เมื่อเซียวจี้พบฐานลับและทำลายอาวุธทำลายล้างได้ เราจะชนะ สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือทำให้ Xiaojie ตัวปลอมนี้เสถียรและค้นหาตัวตนที่แท้จริงของเขา!”
Bo Cixue รู้สึกไม่สบายใจในช่วงสองวันที่ผ่านมา
เธอไม่รู้ว่าเธอคิดมากเกินไปหรือว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ
กลัวว่าจะเป็นภาระครอบครัวจึงลาป่วยและอยู่บ้าน
เทียนเทียนเป็นคนโทรหาเธอและบอกว่าเธอกำลังจะไปแสดงที่โรงเรียนและเชิญเธอไปดู
Bo Cixue ออกเดินทางพร้อมกับบอดี้การ์ดของเธอ
ระหว่างทาง เธอได้รับโทรศัพท์จากเทียนเทียน “พี่แอปเปิ้ล อย่ามาอีก… บู้ฮู ฉันเผลอล้มข้อเท้าแพลง ฉันไม่สามารถร้องเพลงและเต้นในเวลาเดียวกันได้”
Bo Cixue พูดอย่างกังวลว่า “คุณไปคลินิกมาหรือเปล่า”
“โชคดีที่ฉันได้พบกับดร. เฉิง เขามาโรงเรียนเพื่อตรวจร่างกายผู้อำนวยการคนเก่าและเห็นว่าฉันตก เขาจัดการมันให้ฉัน”
“ก็ดีนะ..เป็นห่วงเลยมาหา!”