ตอนที่ 2194: ฉันจะรอคุณตลอดไป
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
Lan Yue สวมเสื้อสเวตเตอร์คอวีสีเข้มและไม่สวมแจ็กเก็ต แขนเสื้อของเขาพับขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นนาฬิกาสีดำที่ข้อมือซ้ายของเขา
แม้ว่าเขาจะไม่ได้สวมเสื้อผ้าแบรนด์หรู แต่รูปร่างหน้าตาของเขาก็โดดเด่น เขาเป็นราวแขวนเสื้อผ้าทั่วไปและสามารถสวมใส่อะไรก็ได้ที่มีลักษณะเฉพาะของเขาเอง
เย่ เหยามองดูใบหน้าที่หล่อเหลาและสง่างามของเขาแล้วนึกถึงฉากการเลิกราในตอนบ่าย ดูเหมือนเธอจะยังติดเชื้ออยู่และหัวใจของเขาก็เจ็บปวดเล็กน้อย
Ye Yao และ Lan Yue พักอยู่ที่ชั้นเดียวกันของโรงแรม ลิฟต์ยกขึ้นและหลานเยว่ก็หรี่ตาลง ริมฝีปากสีชมพูเม้มแน่น ดูเป็นทุกข์
จากมุมของเย่เหยา ขนตาของเขายาวและหนาแน่น ทำให้ผู้คนอยากสัมผัสมัน
เย่ เหยาทำลายความเงียบในลิฟต์และยกกระเป๋าในมือขึ้น “ฉันซื้อบาร์บีคิวอย่างลับๆ คุณรู้ว่าดาราหญิงไม่สามารถแตะต้องสิ่งเหล่านี้ได้ ผู้จัดการของฉันจับตาดูฉันอย่างใกล้ชิดและฉันก็แอบออกไป”
Ye Yao กระพริบตา ดูขี้เล่นและน่ารัก “ไปกินข้าวด้วยกันไหม?”
Ye Yao ถามสองสามวินาที แต่ Lan Yue ไม่ตอบ เขามองเขาอีกครั้งและพบว่าเขาไม่ได้ขยับตัวและจมอยู่กับความคิดของตัวเองโดยไม่สนใจสิ่งที่เธอพูด
Ye Yao รู้สึกหดหู่และอายเล็กน้อย
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับศิลปินชายที่ไม่แม้แต่จะมองเธออย่างถูกต้องตั้งแต่เธอเดบิวต์
นอกเหนือจากตอนที่พวกเขาแสดงแล้ว ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจเธอเลย
ทำไมเขาถึงหยิ่งผยองนัก
อย่างไรก็ตาม ออร่าที่เศร้าหมองและลึกลับของเขาดึงดูดเธออย่างอธิบายไม่ถูก
บางทีทุกคนอาจมีความปรารถนาที่จะสำรวจสิ่งที่ไม่รู้จัก!
'ลิฟต์มาถึงชั้นของพวกเขาและ Lan Yue ก้าวออกมาก่อน
เขาเอามือล้วงกระเป๋าแล้วเดินเร็วๆ
เย่เหยามองไปที่ด้านหลังของเขาและขมวดคิ้วไล่ตามเขาอย่างรวดเร็ว
เมื่อ Lan Yue เดินไปที่ประตูและหยิบบัตรห้องออกมา Ye Yao ก็ยืนอยู่ข้างหลังเขา
“หลันเยว่” เย่ เหยาเงยหน้าขึ้นมองเด็กชายที่สูงกว่าเธอมาก สายตาของเขาจับจ้องไปที่โครงหน้าที่สวยงามและหล่อเหลาของเขา “ฉันกำลังคุยกับคุณในลิฟต์และคุณไม่สนใจฉัน คุณไม่หยิ่งไปหน่อยเหรอ?”
Lan Yue หยุดในเส้นทางของเขา เขาหันกลับไปมองเย่เหยาที่กำลังโกรธและขมวดคิ้วเล็กน้อย “คุณพูดกับฉันเหรอ”
สีหน้าของเขาบอกเธอว่าเขาไม่ได้โกหก เขาเสียสมาธิในลิฟต์และไม่ได้ยินที่เธอพูด
Ye Yao โกรธและทำอะไรไม่ถูก
เข้าวงการบันเทิงด้วยบุคลิกยังไง?
Ye Yao โบกอาหารมื้อเย็นในมือของเขา “ฉันซื้อบาร์บีคิวและต้องการเชิญคุณ”
Lan Yue ปฏิเสธเธอโดยไม่ต้องคิด “ คุณเย่ ฉันไม่มีนิสัยชอบทานอาหารเย็น”
Ye Yao ตกตะลึงกับคำพูดของเขา
“ฉันต้องการคุยเกี่ยวกับสคริปต์สำหรับวันพรุ่งนี้กับคุณและซ้อมกับคุณ” นี่เป็นครั้งแรกที่เย่ เหยาส่งคำเชิญถึงศิลปินชาย เขาอายเล็กน้อยและใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดง
Lan Yue ดูเหมือนจะไม่เห็นความกังวลใจและความตื่นตระหนกของ Ye Yao เขาพูดอย่างใจเย็นว่า “ผมขอโทษ คืนนี้ผมไม่ได้แสดงกับศิลปินหญิง ฉันเกรงว่าแฟนของฉันจะรังเกียจ”
คุณสามารถพูดได้ว่าเขาช้า แต่เขาเฉียบแหลมพอที่จะสังเกตเห็นความตั้งใจของผู้หญิงที่มีต่อเขาและสามารถตัดสินใจได้อย่างรวดเร็วโดยไม่เปิดโอกาสให้ใครได้คิด
คุณสามารถพูดได้ว่าเขาฉลาด แต่เขาสามารถปฏิเสธคนอื่นได้อย่างไร้ความปรานี ทำให้คนรู้สึกอับอาย
ก่อนที่ Ye Yao จะทันได้ตอบสนอง Lan Yue ก็ได้เปิดประตู เข้าไป และปิดประตูแล้ว
เย่ เหยาถูกปฏิเสธ
Lan Yue อาบน้ำเย็นหลังจากกลับไปที่ห้องของเขา
เธอยืนอยู่หน้าหน้าต่างฝรั่งเศสในชุดนอนของเธอ
เธอรู้สึกหดหู่ใจอย่างอธิบายไม่ได้
เขาเทแก้วไวน์ให้ตัวเอง รูปร่างที่สมส่วนของเขาสะท้อนอยู่ในหน้าต่างฝรั่งเศส ผมสั้นสีดำของเขามีหยดน้ำเล็กน้อย และใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาดูหม่นหมองเล็กน้อย
บทสนทนาที่เขาได้ยินเมื่อเขาไปหาเธอปรากฏขึ้นในความคิดของเขา
“คุณไม่โทษฉันเหรอ”
“รู้ว่าคุณกำลังทำสิ่งนี้เพื่อประโยชน์ของตัวเอง แต่ครั้งหน้าอย่าผลีผลาม”
"มันเจ็บ?"
"ไม่เป็นไร. ช่วยฉันและฉันจะทนความเจ็บปวด”
เธอเห็นเรื่องอื้อฉาวเมื่อเช้านี้หรือไม่?
แต่ทำไมเขายังอยู่กับ Qi Chen?
เธอยังโกรธเขาอยู่หรือเปล่า?
ยิ่งเธอคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ อารมณ์ของเธอก็ยิ่งหนักขึ้นเท่านั้น
เขาจับถ้วยแน่นขึ้นและเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดื่มของเหลวในถ้วย
รสเผ็ดร้อนทำให้ลำคอของเขารู้สึกเหมือนถูกไฟไหม้ และดวงตาสีเข้มของเขาก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดง
เขามองออกไปนอกหน้าต่างฝรั่งเศส ริมฝีปากสีชมพูขยับขณะอ่านชื่อ
ตังค์ตังค์.
การต่อสู้ของ Qi Chen กับ Lin Xiurui นั้นไร้ความปราณีจริงๆ
ผิวหนังที่หลังมือของเธอแตกและมีเลือดไหลซึมออกมา มันเป็นภาพที่น่าสยดสยอง มุมปากและใบหน้าของเธอช้ำไปหมด หลังคอของเธอก็หักเช่นกันเมื่อเธอกระแทกก้อนหินเมื่อเธอล้มลง
เธอไม่จำเป็นต้องไปหน้ากล้องเป็นเวลาสิบวันถึงครึ่งเดือน
หลังจากที่ Tang Wu รับยาฆ่าเชื้อและครีมจากเจ้าอาวาสแล้ว เธอก็เช็ดบาดแผลที่หลังคอของ Qi Chen เธอไม่ได้ช่วยเขาด้วยบาดแผลบนใบหน้าและมือของเขา เธอยื่นยาให้เขา “กลับไปที่รถแล้วเช็ดกระจกด้วยตัวเอง”
เธอรู้สึกขอบคุณมากที่เขายืนหยัดเพื่อเธอ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะช่วยเขาใช้ยา
“มันสายไปแล้ว กลับก่อน!” ถังหวู่เม้มริมฝีปากและถามอย่างลังเลว่า “แม่ของฉันส่งคนมาตามฉันและบอกคุณว่าฉันอยู่ที่นี่เหรอ? อย่าเสียเวลากับฉันในอนาคต”
เขาไม่ได้พูดอะไร แต่เธอเห็นผ่านเขาอย่างชัดเจน
Qi Chen มองไปที่ใบหน้าซีดของ Tang Wu “คุณลดน้ำหนักได้ คุณอยากมีชีวิตแบบนี้จริงๆ เหรอ?”
Tang Wu ไม่พูดอะไรเลย เธอลุกขึ้นเดินไปที่ประตูดึงเปิดออก “ฉันจะไม่เสียใจที่เลือกเอง”
“เมื่อก่อนคุณเลือก Lin Xiurui เพราะคุณคิดว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดในโลก ในที่สุด? ห้าปีไม่พอสำหรับบทเรียนเหรอ?” Qi Chen ถอนหายใจเล็กน้อยและมองไปที่ Tang Wu เหมือนเธอเป็นเด็กที่ไม่มีวันโต “ลืมมันซะ ฉันจะไม่พูดมากเกินไป Tang Tang คุณต้องจำไว้
ว่าฉันจะยืนรอเธออยู่เสมอ”
'โดยไม่รอให้ Tang Wu พูดอะไร Qi Chen ก็เดินออกไป
เมื่อมองไปที่ร่างที่หายไปของเขาในตอนกลางคืน ถังหวู่ก็ปิดประตูอย่างช้าๆ
Qi Chen กลับมาที่รถและขมวดคิ้วเมื่อเห็นใบหน้าแดงและบวมของเขา มองไปที่ยาฆ่าเชื้อและขี้ผึ้งในมือ เขายกมือขึ้นแล้วโยนมันลงไปบนเนินเขา
โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น Qi Chen มองไปที่ ID ผู้โทรและรับสาย
เสียงของ Mother Tang ขาดหายไป “อาเฉิน ฉันได้ยินมาว่าคุณช่วยหญิงสาวที่กำลังตกทุกข์ได้ยาก และ Wuwu ยังพาคุณไปที่ห้องของเธอด้วย ความคืบหน้าของคุณเป็นอย่างไรบ้าง”
“คุณป้า ความรู้สึกไม่สามารถเร่งรีบได้ Tangtang มีเพียงคนคนนั้นในใจของเธอตอนนี้”
แม่ถังตะคอก “เด็กคนนั้นให้อะไร Wuwu ได้บ้าง? เขาไม่สามารถให้ชีวิตที่มั่นคงแก่เธอได้”
“แต่ถังถังชอบมัน”
“อาเฉิน คุณเลิกกับ Wuwu หรือยัง”
คุณป้า ฉันจะทำอะไรได้อีก”
“อาเฉิน อย่ายอมแพ้ คุณป้าจะช่วยเอง..”