ตอนที่ 2219 ฉันรักคุณจนตาย
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
เมื่อนึกถึงอดีตที่เธอเคยชอบเขา Bo Cixue รู้สึกเศร้าเล็กน้อย
เธอเม้มริมฝีปากสีชมพูและจ้องมองที่เขา
Ye Jie หยุดรถที่ประตูโรงเรียนและมองไปที่ Bo Cixue ที่ขมขื่น เขาก้มลงจูบริมฝีปากของเธอ “ตอนที่ฉันอยู่มัธยม คุณยังเรียนอยู่ชั้นประถม ฉันคิดอะไรได้บ้าง”
Bo Cixue กำหมัดแน่นแล้วต่อยเขา “ฉันอายุสิบแปดปี แต่ฉันไม่เห็นคุณทำอะไรเลย”
“ฉันแต่งงานกับคุณแล้วก่อนที่คุณจะไปเรียนต่อที่ M Country”
Bo Cixue ตะคอก “ฉันไม่ต้องการแต่งงานกับคุณในลักษณะนั้น”
ถ้าเธอไม่ไป M Country และเขาถูกบังคับให้แต่งงานกับเธอ เขาอาจจะไม่ชอบเธอและอาจรู้สึกรังเกียจด้วยซ้ำ
Ye Jie พา Bo Cixue ไปที่ประตูโรงเรียน
เมื่อเธอกำลังจะถึงประตูโรงเรียน Bo Cixue เห็นยามและรีบหดมือกลับ
เธอไม่เคยมีความสัมพันธ์ในโรงเรียน เมื่อเธอเข้าโรงเรียน เธออยากเป็นเด็กดีเสมอ
Ye Jie ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้
ยามยังคงเป็นเจ้านายคนเดิม เมื่อเจ้านายเห็น Bo Cixue เขาก็จำเธอได้ทันที “มันคือเซียวเสวี่ย คุณโตขึ้นในพริบตา”
ในอดีต เมื่อ Bo Cixue มาหา Ye Jie เธอมักจะนำของว่างไปให้นายใหญ่และ Yan Hua หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็รู้จักกัน อาจารย์อาวุโสยังรู้ว่าเธอมาโรงเรียนเพื่อตามหาเธอ
พี่ชาย.
“คุณปู่ไป๋ ฉันเอง ฉันไม่ได้มาหาคุณนาน ฉันคิดว่าคุณจำฉันไม่ได้!”
“เป็นไปได้อย่างไร? Xiao Xue เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดที่ฉันเคยเห็นมา” ชายชราเหลือบมองชายร่างสูงที่อยู่ข้างหลัง Bo Cixue “เอ๊ะ นี่พี่ชายเธอไม่ใช่เหรอ?”
“ใช่ ฉันมาโรงเรียนกับเขา”
“ฉันจำได้ว่าตอนที่พี่ชายของคุณเรียนอยู่ มีสาวๆ หลายคนชอบเขา เมื่อวานฉันได้ยินจากลูกชายของฉันว่าพี่ชายของคุณขอผู้หญิงออนไลน์ เขาอาจจะแต่งงานแล้วใช่ไหม?”
ใบหน้าของ Bo Cixue แดงเล็กน้อย
“เสี่ยวเสวี่ย แล้วคุณล่ะ? คุณเป็นผู้หญิงที่ดี คุณควรจะมีแฟนใช่ไหม”
ก่อนที่ Bo Cixue จะพูดอะไร Ye Jie ก็เดินไปด้านข้างของเธอแล้วและโอบแขนยาวของเขาไว้รอบไหล่เรียวของเธอ “คุณปู่ไป๋ ซีเซียวคือคู่หมั้นของฉัน”
ชายชราตกตะลึง “คุณไม่ใช่พี่น้อง… ฉันได้ยินมาว่าองค์รัชทายาทมีน้องสาว ฉันคิดว่าเป็นเซียวเสวี่ย!”
Bo Cixue ไม่ได้ซ่อนมันจากเจ้านาย “คุณปู่ไป๋ ฉันเคยมาที่นี่บ่อยๆเพื่อพบเขา ฉันชอบเขาตั้งแต่ยังเด็ก”
เจ้านายพยักหน้า “Xiao Xue เป็นผู้หญิงที่ดีและสมควรได้รับการทะนุถนอม”
หลังจากคุยกับหัวหน้าได้สักพักพวกเขาก็เดินเข้าไปในโรงเรียน
มันเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์และไม่มีนักเรียนในชั้นเรียน โรงเรียนค่อนข้างเงียบ
ทั้งสองคนเดินไปที่สนามและ Bo Cixue ดูเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างได้และหยุด
เธอชี้ไปที่สนามบาสเก็ตบอล “ครั้งหนึ่งฉันเคยร้องไห้ที่นี่”
Ye Jie หรี่ตาลงเล็กน้อย "ทำไม?"
“มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ฉันวิ่งไปดูการแข่งขันบาสเก็ตบอลของโรงเรียนคุณ แล้วบังเอิญคุณอยู่ในสนาม ทีมของคุณชนะเกมนี้ และมีผู้หญิงวิ่งเข้ามาเอาน้ำให้คุณ คุณไม่เคยเอาน้ำจากผู้หญิงคนไหน
มาก่อน แต่คุณเอาเวลานั้นไป”
“นักเรียนหลายคนบอกว่าคุณอาจมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนั้น 1 ยืนที่นี่พร้อมขวดน้ำและร้องไห้โดยไม่รู้ตัว”
บางทีมันอาจจะนานเกินไปแล้ว Ye Jie ก็ไม่รู้สึกประทับใจ “คุณล่ะ”
Bo Cixue จ้องมองมาที่เขา “มีผู้หญิงจำนวนมากเกินไปที่ชอบคุณ คุณอาจจำไม่ได้! หลังจากนั้นไม่นาน โรงเรียนก็จัดงานกีฬาสี และเด็กผู้หญิงคนนั้นก็วิ่งและล้มลง คุณเป็นคนช่วยเธอไปที่คลินิก”
เมื่อได้ยินคำพูดของ Bo Cixue Ye Jie ก็จำได้
“ผู้หญิงที่คุณพูดถึงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉัน” Ye Jie จับมือเรียวและอ่อนนุ่มของ Bo Cixue นิ้วของเขาลูบไล้หลังมือของเธอ “นั่นคือแฟนสาวของถังโม่ เธอเล่นบาสเก็ตบอลและให้ Tang Mo
น้ำ. Tang Mo ขอให้เธอซื้อขวดให้ฉัน ในระหว่างการแข่งขันกีฬา Tang Mo ไม่อยู่และขอให้ฉันดูแลแฟนสาวของเขาแทน เมื่อเขาเห็นเธอล้มลง ฉันช่วยเธอไปที่คลินิกโดยไม่อุ้มเธอ”
Bo Cixue มองไปที่ชายที่กำลังอธิบายอย่างจริงจังและหัวเราะ “ฉันไม่ถือโทษคุณ”
“เป็นตัวของตัวเองมากขนาดนี้ยังไม่โทษฉันอีกเหรอ?”
Bo Cixue เอามือปิดหน้าแดงแล้ววิ่งไปข้างหน้าโดยไม่สนใจเขา
ทั้งสองคนเดินไปที่ห้องเรียนที่ Ye Jie เคยเข้าเรียน
Bo Cixue เดินไปที่หน้าต่าง เธอเคยนอนที่นี่และเฝ้าดูเขาในชั้นเรียน
เมื่อนึกถึงตอนนี้ รู้สึกเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นไม่นานนี้เอง
Ye Jie เปิดประตูห้องเรียนและเดินไปยังที่นั่งที่เขาเคยนั่งมาก่อน
Bo Cixue พิงหน้าต่างและมองไปที่ร่างสูงของเขา Bo Cixue รู้สึกมีก้อนในลำคอของเธอ
Ye Jie วางมือข้างหนึ่งไว้บนโต๊ะ และมองไปด้านข้างที่ Bo Cixue
เมื่อดวงตาสีเข้มและแคบของเขาจ้องมองเธอผ่านหน้าต่าง มันทำให้หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น
เขาทำโดยเจตนาหรือไม่?
เขาหลงเสน่ห์เธอโดยเจตนาหรือไม่?
Bo Cixue เดินเข้าไปในห้องเรียนและเขียนคำบนกระดานดำ
“บราเดอร์เซียวเจี๋ย ฉันรักคุณจนตาย!”
Bo Cixue เพิ่งเขียนเสร็จ และก่อนที่เธอจะทันได้มองสีหน้าของเขา เสียงฝีเท้าก็ดังขึ้นนอกห้องเรียน
อาจารย์ใหญ่และอาจารย์วินัยมา
ดูจากลักษณะแล้ว เธอน่าจะมาที่นี่เพื่อตามหาเขา
Bo Cixue เช็ดคำพูดออกจากกระดานด้วยความรู้สึกผิด
“บราเดอร์เซียวเจี๋ย ฉันจะออกไปเดินเล่น”
โดยไม่รอให้ Ye Jie พูดอะไร Bo Cixue ก็วิ่งออกไป
Bo Cixue เดินไปรอบ ๆ วิทยาเขตสักพักและพบกับเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังถ่ายรูปด้วยกล้อง
เขาถ่ายรูป Bo Cixue
Bo Cixue ขมวดคิ้วเล็กน้อยและกำลังจะพูดอะไรบางอย่างเมื่อเด็กชายเดินมาหาเธอและทักทายเธอ “สวัสดี คุณเป็นรุ่นน้องคนใหม่หรือเปล่า”
Bo Cixue รู้สึกตลกที่เด็กวัยรุ่นได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นรุ่นน้อง “ฉันไม่ใช่รุ่นน้อง ดังนั้นช่วยลบรูปที่คุณเพิ่งถ่ายฉันด้วย”
“ฉันอยู่มัธยมปลายปีสองและชอบการถ่ายภาพ พูดตามตรง ฉันไม่เคยเจอผู้หญิงแบบคุณเลย พวกเราเป็นเพื่อนกันได้ไหม?"
Bo Cixue พูดไม่ออก ตอนนี้เธอถูกเด็กเข้าหาหรือไม่?
“ฉันขอโทษ ฉันมีคู่หมั้นแล้ว”
“สามีนอกสมรส?” เด็กชายมองไปที่ Bo Cixue “คุณไม่ใช่รุ่นน้องที่นี่จริงๆ เหรอ?”
Bo Cixue เห็นชายร่างสูงเดินมาจากหางตาของเธอและทำท่าให้เด็กชายมองไปข้างหลัง “คู่หมั้นของฉันอยู่ที่นี่”
เด็กชายหันกลับไปและเห็นชายหนุ่มรูปหล่อในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงยีนส์ เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่างเมื่อเขาเห็นใบหน้าของชายคนนั้นอย่างระมัดระวัง สีหน้าของเด็กชายเปลี่ยนไปด้วยความกลัว “เขาคือมงกุฎ
เจ้าชาย? ย-ยัวร์คือมิสโบที่เขาขอเมื่อคืนนี้เหรอ?”
Bo Cixue ยิ้มและไม่ปฏิเสธ
ริมฝีปากของเด็กชายสั่นและเขาวิ่งหนีไปก่อนที่ Ye Jie จะทันได้เดินผ่าน
Ye Jie เห็นเด็กชายวิ่งหนีและถามด้วยเสียงแหบแห้งว่า “เป็นอะไรกับเขา?”
“ฉันกลัวคุณ!”
ขอขอบคุณเด็ก ๆ สำหรับการสนับสนุนและมิตรภาพของคุณ ในปีใหม่ฉันขอให้ทารกมีความสุขสุขภาพและความปลอดภัยในปีใหม่ ฉันได้เตรียมอั่งเปาไว้สามร้อยซองแล้ว เด็กๆ จะเป็นคนจ่ายให้