ตอนที่ 2263 ขอโทษ
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
Tang Xun ตะโกนด้วยเสียงสั่นเครือ “Tang Mo ฉันไม่ต้องการให้คุณช่วยฉัน กลับเร็ว...”
ก่อนที่ Tang Xun จะพูดจบ เขาก็ถูก Liu Yaohui เตะและคุกเข่าลงครึ่งหนึ่งบนดาดฟ้า
Tang Mo ไม่ได้มองไปที่ Tang Xun
เขามาเพื่อช่วย Tang Xun ไม่ใช่เพราะเขายังมีความรู้สึกมากมายสำหรับพ่อคนนี้
มีเพียงความทรงจำที่สวยงามเมื่อเขายังเด็ก สายสัมพันธ์ทางสายเลือดของพวกเขา และความสัมพันธ์ของคุณปู่เท่านั้นที่ทำให้เขาจากไป
ถ้าเขาโชคดีพอที่จะกลับมามีชีวิตอีกครั้ง เขาจะไม่เรียกถังซุนว่า 'พ่อ' อีกเลย
Tang Xu มองไปที่ Tang Mo ที่สูงและหล่อเหลาและรอยยิ้มเยาะเย้ยปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเขา “มันน่าสะเทือนใจจริงๆ ที่ทำให้ลูกกตัญญูของคุณพิการ!”
“อย่าเรียกเขาว่าพิการ Tang Xu เจ้าสัตว์ร้าย! คุณมันเลว! คุณเป็นคนทำร้ายเขา! คุณยังคงถูเกลือบนแผลของเขา เจ้าจะต้องตายอย่างสยดสยอง!”
Tang Xun ตื่นเต้นยิ่งกว่า Tang Mo!
Tang Xu ตบริมฝีปากของเขาและยกขาขึ้นเพื่อเตะหัวใจของ Tang Xun “ตอนนั้นคุณด่าเขาต่อหน้าฉันเยอะมาก คุณไม่คิดว่าฉันดีกว่า Tang Mo เหรอ”
ริมฝีปากของ Tang Xun สั่นและเขาโกรธมากจนกัดฟัน
Tang Mo มองไปที่ Tang Xu ที่ยุ่งเหยิง ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาไม่แสดงออก "หุบปาก!"
Tang Mo ไม่ต้องการพูดเรื่องไร้สาระกับคนเหล่านี้และพูดอย่างหมดความอดทนว่า “เงินจากบัญชีต่างประเทศของคุณควรอยู่ที่นี่ ฉันได้นำเงินสดมาให้ ปล่อยเธอไปตอนนี้ได้ไหม”
Tang Xu ยิ้มเยาะ “โยนเงินสดลงไปแล้วตรวจสอบกัน”
Tang Mo เม้มริมฝีปากของเขา “ให้เขาเข้ามาก่อน ฉันจะให้เงินคุณโดยธรรมชาติ!”
“ถังโม่ คุณไม่มีทางเลือก!”
Tang Mo ไม่พูดอะไรอีกและโยนถุงไป
Liu Xiu เปิดกระเป๋าและมองไปที่เงินสดข้างใน พยักหน้าให้ Tang Xu
Tang Mo พูดว่า “คุณปล่อยเธอไปตอนนี้ได้ไหม”
Tang Xu ดึง Tang Xun มาข้างหน้าเขาและหยิบกริชที่แหลมคมออกมากดที่คอของเขา “คุกเข่าลงกราบข้าสามครั้ง”
Tang Mo เย้ยหยัน “ฉันแค่กราบไหว้คนตายเท่านั้น”
Tang Xu กรีดคอของ Tang Xun และเลือดไหลออกมา Tang Xun ดูเหมือนจะไม่รู้สึกเจ็บปวดและพูดกับ Tang Mo ว่า "อย่าสนใจฉันเลย ฉันทำผิดกับคุณตลอดหลายปีที่ผ่านมา ออกอย่างรวดเร็ว พวกเขาบ้าไปแล้ว…”
Tang Xu กล่าวว่า "Tang Mo ถ้าคุณเต็มใจมา แสดงว่าคุณมีความรู้สึกต่อ Tang Xun เจ้าเพียงแค่ต้องคุกเข่าสามครั้งและทรมาน!”
นี่ไม่ใช่แค่ความคับข้องใจ แต่เป็นความอัปยศอดสูอย่างโจ่งแจ้ง!
เมื่อเห็นว่าคอของ Tang Xun มีเลือดออกมากขึ้นเรื่อยๆ Tang Mo ก็ขมวดคิ้วและค่อยๆ ก้าวไปข้างหน้าสองก้าว เขาพูดว่า “ตกลง ฉันจะคุกเข่า”
รูม่านตาของ Tang Xun ตีบตัน “Mo'er ฉันไม่คุ้ม อย่าคุกเข่า…”
Tang Mo ไม่ได้มองไปที่ Tang Xun เขาค่อยๆ งอเข่าและเห็นร่างหลายร่างปีนขึ้นไปบนเรือจากหางตา เตรียมโจมตี Tang Xu และอีกสองคน เขาถือโอกาส
แกว่งมีดขนาดเล็กและตกลงบนข้อมือของ Tang Xu
Tang Xu คลายการเกาะกุมด้วยความเจ็บปวด Tang Mo รวดเร็วและดึง Tang Xun ขึ้นมา
เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ถูกต้อง สีหน้าของ Tang Xu ก็มืดลง Tang Mo ได้แอบนำผู้ช่วยเหลือที่รู้วิธีดำลงไป พวกเขาทั้งสามคนถูกกำหนดชะตาให้ตกอยู่ในเงื้อมมือของพวกเขา
เขายิ้มเยาะและตะโกนด้วยความโกรธ “ถังโม่ แม้ว่าข้าจะตาย ข้าก็จะลากเจ้าลงไปด้วย!”
มีเสียงดังโครมครามบนเรือ
เปลือกตาของ Tang Mo กระตุก
Nan Xun และ Mrs Tang กำลังรออยู่ที่ท่าเรือ
แม้ว่า Tang Mo จะไปช่วย Tang Xun และสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารได้จัดเตรียมเจ้าหน้าที่ดำน้ำชั้นยอดไปกับเขา แต่ทั้งสองคนก็อดไม่ได้ที่จะกังวล
ด้วยอารมณ์ที่ไม่สบายใจนี้ หลังจากนั้นประมาณสี่ชั่วโมง พวกเขาเห็นเรือเร็วแล่นเข้ามา
รถพยาบาลจอดรออยู่ที่ท่าเรือแล้ว เกรงว่าจะมีคนได้รับบาดเจ็บ
Tang Mo และ Tang Xun ได้รับบาดเจ็บสาหัสและเต็มไปด้วยเลือด Nan Xun และ Mrs Tang ร้องไห้ทันทีเมื่อพวกเขาเห็นว่า Tang Mo ได้รับบาดเจ็บสาหัส
Tang Mo ยังคงมีสติอยู่ เขาส่ายหัวที่พวกเขา “อย่ากลัวเลย คุณจะไม่ตาย”
อาการบาดเจ็บของ Tang Xun นั้นร้ายแรงไม่แพ้กัน เขาลืมตาขึ้นครึ่งหนึ่งและมองไปที่ถังโม่ อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่คอของเขาก็แหบแห้ง
เขาจะไม่มีวันลืมฉากที่ Tang Mo ปกป้องเขาเมื่อเกิดการระเบิด
ในตอนนั้น Tang Mo ได้พูดไว้เหนือหัวของเขาว่า “คุณให้ชีวิตฉันและฉันก็ช่วยคุณ ฉันไม่ได้เป็นหนี้อะไรคุณในอนาคต”
ก่อนที่ Tang Xun จะเป็นลม น้ำตาก็ไหลลงมาจากมุมตาของเขา
ขาของ Tang Mo ได้รับบาดเจ็บ
อาการของเขาเป็นพิเศษและแพทย์ไม่กล้าผ่าตัดง่ายๆ เมื่อ Ye Jie รู้เรื่องนี้ เขาก็เชิญหมอมหัศจรรย์ Bai Ye
หลังจากที่ไป่เย่เข้าใจอาการของถังโม่แล้ว เขาก็ให้ความเห็นเกี่ยวกับการผ่าตัด
หรืออีกนัยหนึ่ง Tang Mo กำลังจะตัดขาเป็นครั้งที่สอง
นี่เป็นการโจมตีที่หนักหน่วงและร้ายแรงสำหรับเขาอย่างไม่ต้องสงสัย!
ในห้องผ่าตัด Tang Mo พยายามบังคับตัวเองไม่ให้เป็นลม เมื่อเขาเห็นไป่เย่เข้ามา เขาก็ขมวดคิ้วและถามเขาว่า “ท่านลุงไป๋ อาการของข้าร้ายแรงหรือไม่?”
ไป่เย่ตอบว่า “คุณสบายดีเมื่อมีฉันอยู่ด้วย”
“ฉันไม่สามารถรู้สึกถึงขาของฉันได้อีกต่อไป ฉันต้องตัดขาพวกเขาอีกครั้งหรือไม่”
ไป่เย่พยักหน้าอย่างเงียบ ๆ
“คราวนี้คุณสกัดกั้นที่ไหน”
“ต้นขาของคุณ”
อาการวิงเวียนในใจของ Tang Mo พุ่งขึ้นราวกับคลื่นยักษ์ เขาถามด้วยเสียงแหบพร่าว่า “แล้วถ้าไม่ผ่าตัดล่ะ?”
ไป่เย่ขมวดคิ้ว “หากไม่มีการผ่าตัดและการรักษาแบบอนุรักษ์นิยม ด้วยทักษะทางการแพทย์ของฉัน ฉันสามารถรับประกันความปลอดภัยของคุณเป็นเวลา 20 ปีเท่านั้น ในช่วงเวลานี้ คุณไม่สามารถประสบอุบัติเหตุได้อีก!”
“ถ้าเป็นการผ่าตัด คุณยังมีอายุยืน”
Tang Mo หลับตาและเปิดขึ้นอีกครั้ง สีหน้าของเขามั่นคง “ฉันเสียน่องไปในอุบัติเหตุครั้งนั้น มันเป็นระเบิดร้ายแรงสำหรับฉันแล้ว ฉันไม่ต้องการทำศัลยกรรมอีก ถ้าฉันนั่งรถเข็นได้ในอนาคต
การมีชีวิตอยู่จะเจ็บปวดยิ่งกว่าการตาย”
“ลุงไป๋ ฉันเลือกการรักษาแบบอนุรักษ์นิยม”
ไป๋เย่เม้มริมฝีปากแน่น “Xiaomo คุณต้องคิดอย่างรอบคอบ ยี่สิบปีผ่านไปในพริบตา คุณคิดถึงครอบครัวและคนรักของคุณบ้างไหม”
Tang Mo หลับตาและพูดด้วยสีหน้าหนักใจว่า “ชีวิตนั้นสั้น ฉันยังมีเวลาอีกยี่สิบปี ฉันพอใจแล้ว”
สองชั่วโมงต่อมา Tang Mo ถูกผลักไปที่ห้อง VIP
เขานอนหลับและเมื่อเขาตื่นขึ้น หน่านซวินเป็นคนเดียวในวอร์ด
Mrs Tang รู้ว่าคนแรกที่ Tang Mo ต้องการพบหลังจากตื่นนอนคือ Nan Xun ดังนั้นเธอจึงส่งญาติและเพื่อนคนอื่นๆ ที่มาหา Tang Mo ออกจากวอร์ด เหลือเพียงคู่รักเท่านั้น
หน่านซวินหยิบสำลีเช็ดริมฝีปากที่แห้งของถังโม่ เมื่อเห็นว่าเขาตื่นขึ้นเขาก็ยิ้ม “คุณตื่นแล้ว คุณรู้สึกไม่สบาย? ฉันจะเรียกหมอมา”
Tang Mo ส่ายหัว ดวงตาที่เรียวขึ้นของเขาจ้องมองที่ Nan Xun ราวกับว่าเขามีบางอย่างจะพูดกับเธอ แต่ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร
หน่านซวินเห็นว่าเขากำลังจ้องมองมาที่เธอ และเธอก็สัมผัสใบหน้าของเธอ “มีอะไรผิดปกติ? ฉันดูน่าเกลียดไปหน่อยไหม?” เมื่อเร็ว ๆ นี้มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นและเธอไม่มีเวลาแต่งตัว ยังมีความมืดจางๆ
เงาใต้ตาของเธอ เธอต้องไม่ดูดีเกินไป
Tang Mo เอื้อมมือเรียวไปหา Nan Xun หน่านซวินวางมือบนมันและกอดเธอไว้แน่น พูดด้วยเสียงแหบพร่าว่า “ซุนเอ๋อ ฉันขอโทษ”