บทที่ 2276 แฝด
ผู้แปล: Atlas Studios บรรณาธิการ: Atlas Studios
Nan Xun ไม่เคยได้ยิน Tang Mo ร้องเพลง แต่เธอเคยได้ยินมาก่อนว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านบาร์และ KTV
เขามักจะหว่านเสน่ห์ผู้หญิงด้วยเสียงเพลงและการเต้นรำ Nan Xun เคยคิดว่ามันเกินจริงเกินไป แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าข่าวลือจะเป็นจริง
เสียงร้องของเขาเหมือนซับวูฟเฟอร์ เมื่อมองไปที่การแสดงออกของเธอ เขาก็มีความรักใคร่และเอ็นดู ทำให้เธอไม่กล้าที่จะมองเขา
Nan Xun ไม่ค่อยอายนัก
เธอหลับตา หันกลับมาและผลักผู้ชายที่อยู่ใกล้เธอออกไป “คุณไร้ยางอาย? คุณไม่เห็นเหรอว่าทุกคนกำลังมองมาที่เรา”
Tang Mo ชำเลืองมอง Ye Jie และคนอื่น ๆ ซึ่งรีบแสร้งทำเป็นเล่นไพ่นกกระจอกต่อไป
หลังจาก Tang Mo ร้องเพลงจบ เขาก็เปิดเพลงเบา ๆ และดึง Nan Xun ขึ้นจากโซฟา "มาเต้นกันเถอะ."
อันซุนวางมือบนไหล่ของเขาแล้วผลักเขาออกไป “สแครม ใครอยากเต้นรำกับคุณ?”
เขาไม่โกรธแม้ถูกดุ เขาจับเอวเธอด้วยมือข้างหนึ่งและอีกข้างถือไมโครโฟน เขามองเธอด้วยรอยยิ้มและพูดอย่างชั่วร้ายว่า “ฉันจะไม่ตะเกียกตะกาย Xun'er ฉันชอบคุณ”
ใบหน้าของ Xun ร้อนจัดจนควันแทบพุ่งออกมา
เขาเป็นคนไร้ยางอายที่สุดเท่าที่เธอเคยพบมา!
“คุณยังจริงจังอยู่หรือเปล่า”
เขาโอบเอวเธอด้วยมือทั้งสองและเต้นรำกับเธอไปพร้อมกับเสียงเพลง เขาพูดเสียงแหบห้าวว่า “ช่างไร้ยางอายอะไรเล่าที่จะสารภาพรักกับผู้หญิงที่คุณชอบ”
อันซุนกัดฟัน “พี่น้องของคุณอยู่ที่นี่ คุณไม่คิดว่ามันน่าอายเหรอ?”
“ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่รู้จักฉัน” Tang Mo ไม่ใช่คนสงวนลิขสิทธิ์ เขาชอบใครสักคนและต้องการให้โลกรู้จักเขา
Xun ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากวางมือของเธอไว้บนไหล่ของเขาและเต้นรำกับเขา
เขามองลงมาที่เธอ ดวงตาของเขาลุกเป็นไฟ เธอก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาเขา
“ชั้นสวยกว่าชั้นเหรอ?” เมื่อเห็นว่าหล่อนไม่ได้มองมาที่เขา เขาจึงเลิกคิ้วขึ้นอย่างไม่พอใจ
อันซุนพูดไม่ออก
เขาปล่อยมือข้างหนึ่งออกจากเอวของเธอและยกคางขึ้นบังคับให้เธอเงยหน้าขึ้น "ฉันทำอะไร? ทำไมหน้าแดงจัง”
“โดนฉันตบเหรอ”
ทันทีที่เขาพูดจบ เธอก็ทุบหน้าอกของเขาอย่างโหดเหี้ยม
“ไร้ยางอาย หลงตัวเอง!”
Nan Xun ไม่สนใจเขาและวิ่งไปที่ด้านข้างของ Bo Cixue เพื่อนั่งลง
Bo Cixue มองไปที่ Nan Xun ที่หน้าแดงและพูดว่า "ฉันคิดว่า Brother Tang Mo จะสามารถกำจัดคุณได้ในไม่ช้า"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลู่โจวก็ขัดจังหวะ “อย่าปล่อยให้เด็กสารเลวนั่นทำสำเร็จง่ายๆ!”
Tang Mo เดินเข้าไปโอบข้อศอกรอบคอของ Luo Zhou “โจวโจว คุณมีช่วงเวลาที่ดีหลังจากกอดสาวงามหรือไม่? คุณต้องการให้ฉันบอกเจ้าหญิง Qingcheng เกี่ยวกับประวัติเพลย์บอยของคุณใน
โรงเรียน?"
“ประวัติศาสตร์โรแมนติกอะไร? ฉันอยากรู้จริงๆ!" Ye Qingcheng กระพริบตา
Luo Zhou มองไปที่ Ye Qingcheng ด้วยความรัก “อย่าฟังเรื่องไร้สาระของเขา แฟนของคุณบริสุทธิ์เสมอ”
Tang Mo กล่าวว่า "ผู้หญิงคนหนึ่งเกือบจะกระโดดตึกเพื่อ Zhou Zhou แต่เขาบริสุทธิ์จริงๆ"
หลัวโจวกล่าวว่า "ในบรรดาพวกเราสามคน Mo'er ถูกสารภาพมากที่สุด"
Ye Jie เย็นชาและเป็นมกุฎราชกุมาร เพียงแค่สถานะของเขาเพียงอย่างเดียวก็ทำให้คนไม่กล้าที่จะเข้าใกล้เขา แม้ว่าหลัวโจวจะดูอ่อนโยน แต่เขาไม่ชอบมีปฏิสัมพันธ์กับผู้หญิงมากนัก มีเพียง Tang Mo เท่านั้นที่ชอบเล่น เขา
เย่อหยิ่งและชั่วร้าย และสาวๆ ก็ชอบผู้ชายแบบเขา
“บ้าจริง โจวโจว คุณช่วยพูดอะไรดีๆ หน่อยได้ไหม? อย่าโกรธกับคำพูดของคุณหลังจากที่ฉันเกลี้ยกล่อมเธอในที่สุด คุณต้องรู้ว่าเธออิจฉามากกว่าฉันด้วยซ้ำ”
Nan Xun พูดไม่ออก ใครกันที่อิจฉาบริกรชาย?
หลังจากการชุมนุม Nan Xun และ Tang Mo กลับไปที่ที่พักเก่าของตระกูล Tang
รถหยุดที่สนาม แต่ไม่มีใครออกไป
Tang Mo มองไปที่ใบหน้าที่สวยงามและผอมบางของ Nan Xun ภายใต้แสงและนิ้วเรียวของเขาอดไม่ได้ที่จะลูบไล้ “คุณไม่กินดีเมื่อเร็ว ๆ นี้? ทำไมคุณถึงลดน้ำหนักได้มากขนาดนี้”
Nan Xun ปัดมือของเขาออกไป "พูด."
Tang Mo ยักไหล่ “ฉันกลัวมากเมื่อคิดว่าคุณประสบอุบัติเหตุในวันนั้น Xun'er ในอดีตฉันเป็นคนอหังการมากเกินไป ฉันคิดว่าฉันตัดสินใจเพื่อประโยชน์ของคุณเอง แต่ฉันไม่เคยคิดเกี่ยวกับ
ความรู้สึกที่แท้จริงของคุณ!”
“คุณคิดไหมว่าฉันจะมีลูกไม่ได้ในอนาคต ถ้าไม่รังเกียจเรามาเป็นคู่กันเถอะ” เขามองเธออย่างประหม่า กรามหล่อของเขากำแน่น “ถ้าคุณคิด เรารับเด็กเป็นบุตรบุญธรรมได้ เมื่อ
ลูกโตขึ้นฉันจะพาคุณไปรอบโลก”
เขาเอื้อมมือไปจับนิ้วเรียวของเธอที่เข่าแน่น “เมื่อก่อนฉันชอบเล่น แต่ในอนาคต ฉันจะเป็นของคุณคนเดียว ฉันจะไม่ทำอะไรให้คุณเสียใจอีกแล้ว”
“ซุนเอ๋อ คุณให้โอกาสฉันอีกครั้งได้ไหม”
เมื่อเผชิญกับสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรัก หัวใจของหน่านซวินก็เต้นเร็วมาก
เธอไม่ได้ผลักมือของเขาออก แต่ก็ไม่ได้รั้งไว้เช่นกัน เธอจ้องมาที่เขา “คุณต้องคิดให้รอบคอบ หากคุณไม่สามารถมีลูกได้จริงๆ ความคิดของคุณจะเตลิดไปอีกนานไหม? หรือคุณจะผลักฉันไป
คนอื่นเพื่อความสุขของฉัน?”
Tang Mo บีบมือของเธอ “เป็นคนโง่ที่ผลักไสคุณไปหาคนอื่น?”
Nan Xun หัวเราะเบา ๆ “เมื่อคุณรู้ว่าคุณมีชีวิตอยู่ได้อีกแค่ 20 ปี คุณไม่อยากให้ผมหาคนที่จะแก่ไปพร้อมกับผมหรือ”
Tang Mo ตบหัวของเขา “เอาล่ะ ตอนนั้นฉันเป็นคนโง่จริงๆ”
Nan Xun รู้สึกขบขันกับรูปร่างหน้าตาของเขา
เมื่อเห็นรอยยิ้มของเธอ เขาโน้มตัวไปหาเธอ “เราเลิกกันแล้วเหรอ”
Nan Xun เอื้อมมือไปผลักเขาออกไป แต่เขาคว้ามือของเธอและจูบที่ฝ่ามือของเธอ จากนั้นเขาก็โน้มตัวและกดเธอให้พิงพนักพิงเบาะผู้โดยสารด้านหน้า กลิ่นหอมจางๆ ของใบยาสูบผสมอยู่ด้วย
กลิ่นโชยมาเต็มจมูก เธอไม่สามารถจนมุมกับเขาต่อไปได้ และทำได้เพียงยอมจำนน...
เธอโอบแขนรอบคอของเขาและพยักหน้าเบา ๆ ภายใต้การจ้องมองลึก ๆ ของเขา
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา
รอยยิ้มนั้นไม่ปีศาจเหมือนปกติ แต่มาจากก้นบึ้งของหัวใจ เหมือนเด็กที่ได้รับลูกอม
“Xun'er เป็น Mrs Tang ของฉันอีกครั้ง” เขาประคองใบหน้าของเธอด้วยมือทั้งสองและจูบเธออย่างลึกซึ้ง
เมื่อคุณ Tang เห็น Nan Xun ถูก Tang Mo พาเข้าไปในบ้าน เธอก็มีความสุขและตื่นเต้น
Mo'er ได้ Xun'er กลับมาในที่สุด
ทั้งสามคนนั่งคุยกันที่โซฟา Tang Mo มีงานโทรมาและไปที่สวนหลังบ้านเพื่อรับสาย เมื่อมีเพียง Nan Xun และ Mrs Tang ในห้องนั่งเล่น Mrs Tang ก็ดึง Nan Xun
มือและถามว่า “ซุนเอ๋อ ฉันมีเรื่องจะถามคุณ”
หนานซุนพยักหน้า “แม่ครับ ขอตัวนะครับ”
Mrs Tang มองไปที่ท้องของ Nan Xun "คุณกำลังตั้งครรภ์?"
Nan Xun รู้ว่าเธอไม่สามารถซ่อนมันจาก Mrs Tang ได้นาน ดังนั้นเธอจึงพยักหน้า
Mrs Tang เพิ่งเดาครั้งสุดท้ายและไม่แน่ใจ ตอนนี้เธอได้รับการยืนยันจาก Nan Xun แล้ว เธอเกือบจะร้องไห้ด้วยน้ำตาแห่งความสุข
“เยี่ยมเลย เยี่ยมมาก”
“จ. ยังเป็นฝาแฝดกันอยู่เลย”.