611 ตอนที่ 611:- รุ่งอรุณใหม่สำหรับจักรวรรดิอิสทาริน
“บางทีคุณอาจกำลังมองหาไม้ดำ?” อาทิตยาถามด้วยรอยยิ้ม ปฏิกิริยาของพวกเขาบอกทุกอย่าง “แค่บอกเราทุกอย่างที่คุณรู้ อย่างมาก คุณจะถูกจำคุกเป็นเวลาสองสามสิบปีในความผิดของคุณ แต่อย่างน้อย ชีวิตของคุณก็จะรอด แต่ถ้าคุณไม่พูด.....!” อาทิตยาไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงในขณะที่รูปร่างของรูม่านตาของเขาเปลี่ยนไปเป็นกรีดแนวตั้ง คนอื่นๆ ถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างหวาดกลัว แต่ผู้นำยังคงอยู่ในตำแหน่งของเธอ Aditya ใจดีจริงๆ ในสถานการณ์ปกติ คนเหล่านี้คงตายด้วยน้ำมือของเขา แต่พระองค์ทรงเสนอโอกาสให้พวกเขามีชีวิตและแสวงหาการไถ่บาป นอกจากผู้นำแล้ว ยังมีคนอื่นๆ กำลังพิจารณาข้อเสนอของอาทิตยาอยู่จริงๆ พวกเขารู้สึกว่าการถูกจำคุกสักสองสามทศวรรษไม่ใช่เรื่องเลวร้ายแทนที่จะเสียชีวิต เมื่อเห็นอาทิตยาก่อนเธอก็กลัว แต่ตอนนี้สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเป็นคนอดทนและเย็นชา วินาทีต่อมา เธอทำสิ่งที่แม้แต่ลูกน้องของเธอก็ไม่คาดคิดว่าจะทำ "ฉันขอโทษ แต่นี่คือจุดที่เราทุกคนต้องจากกัน ลาก่อน.....!!!!" ก่อนที่พวกเขาจะเข้าใจว่าผู้นำของพวกเขาหมายถึงอะไร เธอก็หยิบดาบออกมาและแทงตัวเองท่ามกลางความร้อนแรง เมื่อเห็นสิ่งนี้ทุกคนก็ตกใจมาก แม้แต่อาทิตยาก็ยังแปลกใจ เขาไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะทุ่มเทขนาดนี้ แทนที่จะตกไปอยู่ในเงื้อมมือของศัตรู เธออยากจะปลิดชีพตัวเองมากกว่า "ริยา จับพวกมันไว้.....!!!!" เนื่องจากผู้นำเสียชีวิต Aditya รู้สึกว่าพวกเขาจะไม่ได้รับข้อมูลใดๆ จากคนเหล่านี้มากนัก เขาผิดหวังมาก แตก.....!!!!
ทันใดนั้นพื้นดินก็แตกร้าว รอยแตกขนาดใหญ่และเล็กเริ่มปรากฏขึ้นทั่วพื้นดิน หนวดสีเขียวเข้มออกมาจากพื้นผ่านรอยแตกเหล่านี้และพันรอบสมาชิกที่เหลือของกลุ่มนี้ พวกเขาไม่ได้ต่อสู้มากนักเพราะพวกเขารู้ว่าการต่อสู้จะทำให้พวกเขาถูกฆ่าเท่านั้น อย่างน้อยพวกเขาก็สามารถช่วยชีวิตพวกเขาได้โดยการยอมจำนน อธิตยาก้าวไปข้างหน้าแล้วถาม “คุณรู้อะไรเกี่ยวกับไม้ดำนี้บ้าง ฉันอยากรู้ทุกอย่าง” อาทิตยาค่อนข้างจริงจัง แม้ว่าพวกเขาจะกลัว Aditya แต่เนื่องจากราชามังกรเองก็ได้รับรองกับพวกเขาแล้วว่าจะไม่ฆ่าพวกเขาในวันนี้ พวกเขาไม่ได้ปกปิดข้อมูลใด ๆ
“ฝ่าบาท สิ่งที่เรารู้ก็คือ เมือง Lionrock ไม่ใช่เมืองเดียวที่ได้รับผลกระทบจากคำสาปนี้” เซลิน่าพูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว ในขณะเดียวกัน Riya ก็ควบคุมหนวดสีเขียวเข้มตัวอื่นเพื่อพันรอบศพของผู้นำ เมื่อร่างกายของเธอถูกปกคลุมไปด้วยหนวดสีเขียวเข้ม ศพของเธอก็ถูกลากเข้าไปในพื้นผ่านรอยแตกขนาดใหญ่อันหนึ่ง Riya ฝังร่างของเธอลึกลงไปในพื้นดินมากกว่าสองสามร้อยเมตร “เมืองอื่นใดบ้างที่ได้รับผลกระทบจากคำสาปนี้” อาทิตยาถาม “เรารู้ว่าในภาคกลาง นอกเหนือจากเมืองไลอ้อนร็อค ยังมีอีก 9 เมืองที่ถูกสาปด้วยเช่นกัน”
“พวกคุณทำตามคำสั่งใครกัน?” "เราไม่รู้....!!!" เซลิน่าตอบอย่างกล้าๆกลัวๆ ทันใดนั้นหนวดสีเขียวเข้มก็รัดแน่นรอบตัวพวกเขา “คุณควรพูดความจริงดีกว่า ฉันไม่รังเกียจที่จะฝังศพของคุณพร้อมกับศพของผู้นำของคุณ” Riya กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา ปกติแล้วเธอไม่ใช่คนประเภทที่จะทำเรื่องแบบนี้ สิ่งเหล่านี้เหมาะกับ Sasha หรือ Lilith มากกว่า แต่ในฐานะที่เป็นเทพีแห่งธรรมชาติและรู้ว่าป่าดงดิบเหล่านี้ชั่วร้ายแค่ไหน Riya จึงโกรธมาก เธอต้องการที่จะไปถึงจุดต่ำสุดของเรื่องนี้โดยเร็วที่สุด “ฉันสาบานด้วยชื่อแม่ของฉัน ฉันไม่รู้อะไรเลย...!!!!” บิคุร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อเห็นว่าพวกเขาไม่ได้โกหก Riya ก็สูดจมูกก่อนที่จะคลายหนวดออกเล็กน้อย ฮึ่ม....!!!!
ขณะที่เธอทำอย่างนั้น พวกเขาสามารถหายใจได้ดีขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย แม้ว่าหนวดจะยังแน่น แต่ก็ไม่สามารถทนได้เหมือนเมื่อก่อน “ผู้นำของเราลึกลับจริงๆ เธอเป็นคนคัดเลือกเธอเข้าร่วมทีมนี้ เธอยังมอบทรัพยากรการฝึกฝนให้กับเราเพื่อฝึกฝนและแข็งแกร่งขึ้น ใครก็ตามที่ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของเธอจะถูกฆ่าทันที นี่คือสิ่งที่ผู้นำของเราเสมอมา ได้รับการ." บิคุกล่าวว่า “ทุกเดือนผู้นำของเราจะหายตัวไปอย่างลึกลับเป็นเวลาสองสามวันและจะกลับมาพร้อมกับภารกิจใหม่ ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาภารกิจของเราคือการเผยแพร่คำสาปนี้ไปทั่วเมือง ก่อนที่ภารกิจของเราจะเป็นสายลับรวบรวมข้อมูล หรือลอบสังหารใครก็ตาม ภารกิจของเรา อยู่ในภาคกลางเสมอ เราไม่เคยไปเกินภาคกลางเลย” “งานของเราคือการฝังศพไม้ดำลึกลับในแต่ละเมืองแล้วรอสักสองสามเดือนก่อนจะกลับไปที่เมืองนั้นเพื่อเอาไม้ดำนั้น ผู้นำของเราเคยเรียกกระบวนการนี้ว่าการเก็บเกี่ยว” อาทิตยาเงียบไปโดยสิ้นเชิง 'พวกเขาไม่รู้มากนักเกี่ยวกับผู้กระทำผิดหรือคนที่อยู่เหนือพวกเขา สุดท้ายแล้ว เราไม่ได้เรียนรู้อะไรเกี่ยวกับผู้กระทำผิดเลย" อาทิตยาคิดขณะลูบคาง แม้ว่า 9 วันนี้จะไม่สูญเปล่าเพราะเขายุ่งอยู่กับงานอื่น แต่สาวๆ กลับรู้สึกเบื่ออย่างแน่นอน รียาผิดหวังที่สุด ถ้าเธอรู้ว่าสิ่งต่างๆ จะเป็นเช่นนี้ เธอคงจะจับผู้นำไว้ก่อน เธอรู้สึกว่านี่เป็นความผิดพลาดในส่วนของเธอ “ตอนนี้หัวหน้าของคุณตายแล้ว ใครจะเก็บเกี่ยวป่าที่เหลืออีก 8 ต้น?” อาทิตยาถาม “เราไม่รู้ นี่เคยเป็นงานของเรา แต่ตอนนี้เมื่อผู้นำเสียชีวิตแล้ว ฉันไม่รู้ว่าใครจะไปเก็บเกี่ยวไม้ยืนต้นที่เหลืออีก 8 ต้น” เมื่อได้ยินเช่นนั้น อาทิตยาก็ถอนหายใจในใจ เขารู้สึกว่าคนข้างบนที่ดึงสายและทำทั้งหมดนี้ระมัดระวังเกินไป พวกเขาไม่ได้ทิ้งการทดลองใดๆ ไว้ข้างหลัง “เอาล่ะ ตั้งชื่อผู้นำ 8 เมือง?” อาทิตยาถาม อย่างน้อยพวกเขาก็ลองไปทั้ง 8 เมืองนี้และเอาไม้ดำก่อนที่ผู้กระทำผิดจะได้ - -
"ฝ่าบาท...!!!!" เฮเลนทักทายอาทิตยา เธอเห็นคนกลุ่มหนึ่งถูกทหารลากออกไป ทหารพาพวกเขาไปที่อาร์เรย์เทเลพอร์ตและหายไปทันทีเมื่ออาร์เรย์เปิดใช้งาน พวกเขากำลังจะเข้าคุก ตอนนี้เขายังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะขังพวกเขาไว้ในคุกนานแค่ไหน เมื่อ Aditya กลับสู่จักรวรรดิ Istarin เขาจะตัดสินชะตากรรมของพวกเขา 'ในอนาคต ฉันจะต้องสร้างคุกบินขนาดยักษ์' อดิตยามีความคิดเช่นนี้ที่จะเห็นนักโทษถูกพาตัวไป โดยพื้นฐานแล้วเรือนจำบินขนาดยักษ์จะถูกสร้างขึ้นบนเรือเหาะขนาดยักษ์ ในทางเทคนิคแล้ว เรือเหาะสามารถอยู่บนท้องฟ้าได้ไม่จำกัดระยะเวลาตราบเท่าที่เรือมีแหล่งพลังงานและตราบเท่าที่เรือได้รับการบำรุงรักษาอย่างสม่ำเสมอ เนื่องจากไม่มีใครทราบที่ตั้งของเรือนจำ จึงไม่มีโอกาสที่จะแหกคุกได้ “คุณเฮเลน คุณต้องการอะไรจากฉันหรือเปล่า?” อาทิตยาถาม “ฝ่าบาท ฉันแค่อยากจะบอกคุณว่ามีขุนนางเมืองสองสามคนจากเมืองใกล้เคียงมาขอพบคุณ” เมื่อได้ยินอย่างนี้ อาทิตยะก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้าเมืองจากเมืองอื่นจึงมาที่นี่เพื่อขอพบกับเขา พวกเขาไม่ได้รับใช้เขาด้วยซ้ำ แต่หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ริมฝีปากของอาทิตยาก็โค้งขึ้นเมื่อเขาตระหนักว่าเหตุใดเจ้าเมืองเหล่านี้จึงมาที่นี่เพื่อพบเขา “เอาล่ะ เอาไป…!!!” “สาวๆอยากมาเหรอ?” เขาเพียงแค่ถาม "ไม่!!! เราจะกลับไปที่เรือทะเลทราย" จูเลียกล่าวว่า สำหรับอลิเซีย เธอวางแผนที่จะกลับไปที่จักรวรรดิอิสทารินเพื่อพบกับลูกน้องของเธออย่างรวดเร็ว เนื่องจากเธอพักงานบ้างก็เลยต้องกลับไปพบปะกับลูกน้อง ท้ายที่สุดแล้ว เธอเป็นกระดูกสันหลังและเป็นจิตวิญญาณของธุรกิจของเธอด้วย หากไม่มีเธอปัญหาก็อาจเกิดขึ้นได้
ขณะที่ติดตามเฮเลน Aditya ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าถึงเวลาที่พวกเขาจะต้องออกจากภาคกลาง เนื่องจากวัตถุประสงค์หลักในการอยู่ที่นี่ล้มเหลว เขาจึงไม่เห็นเหตุผลที่จะอยู่ที่นี่ ท้ายที่สุดพวกเขาก็ไปเที่ยวพักผ่อน และสาวๆ ก็เริ่มเบื่อที่จะอยู่ที่นี่มากขึ้น ไม่มีอะไรให้ดูมากนัก 'หญ้ามังกรจะปรากฏขึ้นภายในเวลาไม่ถึง 20 วัน ภายในช่วงเวลานี้ เราต้องไปที่ Ruins Great Starry Sky Empire และค้นหาสิ่งของที่พ่อแม่ของ Lara ทิ้งไว้ให้เธอ อาทิตยาสงสัยว่าเขาจะมายังทวีปอสูรหลังจากได้รับหญ้ามังกรแล้ว หลังจากได้รับหญ้ามังกรแล้ว เขาจะต้องกลับคืนสู่อาณาจักรของเขา Aditya จะยุ่งกับงานของเขาและอาจไม่มีเวลามากพอที่จะพา Lara พร้อมกับเด็กผู้หญิงคนอื่น ๆ ไปยังทวีป Beast ในภายหลัง ขุนนางประจำเมืองกำลังรอราชามังกรอยู่ในคฤหาสน์ของเฮเลน แม้ว่าเฮเลนจะบอกให้พวกเขานั่ง แต่พวกเขาก็ไม่กล้านั่ง ในทางกลับกัน พวกเขากลับยืนรอราชามังกรอย่างงุ่มง่าม ขณะยืนพวกเขามองหน้ากันและพูดคุยกันเล็กน้อย คลิก....!!!!
ทันทีที่พวกเขาได้ยินเสียงคลิก พวกเขาก็ปิดปากทันที พวกเขายืดหลังให้ตรงและจริงจัง
ในห้องมีร่างอยู่ 4 ตัว สามคนเป็นชายตระกูลอสูร และคนสุดท้ายเป็นตระกูลอสูรหญิง เธอคือ Fox-kin หรือ Kitsune หลังจากนั่งลงแล้วเขาก็ทำท่าทางให้พวกเขานั่งด้วย “นายลงมาเพื่อที่เราจะได้คุยกัน” ตอนนี้ไม่มีใครอยากยุ่งกับจักรวรรดิอิสทารินในปัจจุบัน หากพวกเขาเต็มใจเข้าร่วมจักรวรรดิ Istarin และรับใช้ราชามังกร ในอนาคตพวกเขาจะไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครกล้าบุกรุกดินแดนของจักรวรรดิ Istarin
10:48
แต่แทนที่จะนั่งลง ทั้งสี่คนกลับคุกเข่าลงต่อหน้าอาทิตยา “ฝ่าบาท โปรดให้ความคุ้มครองแก่เราด้วย” 'แน่นอนว่าฉันพูดถูก' อาทิตยามีรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้า “แต่ฉันจะได้อะไรตอบแทนล่ะ?” อธิตยาถามกลับ ขุนนางในเมืองเหล่านี้แต่ละคนยังเป็นผู้เฒ่าแห่งเผ่าอสูรอีกด้วย เจ้าเมืองทั้งสี่มองหน้ากันก่อนจะพูด “ฝ่าบาท เผ่าของเราจะถวายสัตย์ปฏิญาณต่อพระองค์ เราจะรับใช้จักรวรรดิอิสตารินและราชามังกร”
“สิ่งที่ถูกต้องคือเราต้องการให้เมืองของเรากลายเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนของจักรวรรดิอิสตาริน” เฮเลนประหลาดใจเล็กน้อยแต่เธอก็ไม่ได้ตกใจจนเกินไป ในขณะเดียวกันรอยยิ้มของ Aditya ก็กว้างขึ้น จักรวรรดิ Istarin ในปัจจุบันมีอำนาจและมีอิทธิพลมากจน City Lords มาหาเขาและขอร้องให้เขาทำให้ดินแดนของพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิ Istarin แม้ว่านี่หมายความว่าพวกเขาจะต้องจ่ายเงินส่วนหนึ่งให้กับจักรวรรดิอิสทาริน แต่มันก็ยังคุ้มค่าสำหรับพวกเขา ท้ายที่สุดแล้ว ภาคกลางของทวีปอสูรนั้นวุ่นวายและดุร้ายมากกว่าภาคเหนือของทวีปอสูร เนื่องจากภูมิภาคนี้ไม่มีเมืองใดในภาคกลางที่ปลอดภัยอย่างแท้จริง เจ้าเมืองที่มาที่นี่วันนี้อ่อนแอ พวกเขาดิ้นรนอย่างมากเพื่อปกป้องเมืองของตนจากการโจมตีจากภายนอก หากสิ่งนี้ยังคงดำเนินต่อไป ไม่ช้าก็เร็วกลุ่มอื่นก็จะเอาชนะพวกเขาและไล่กลุ่มของพวกเขาออกไป และจะยึดเมืองของพวกเขาและปกครองพวกเขาแทน แทนที่จะยอมรับชะตากรรมที่หลีกเลี่ยงไม่ได้นี้ บรรดาเจ้าเมืองมาที่นี่ในวันนี้เพื่อขอความคุ้มครองจากจักรพรรดิอิสตาริน ตอนนี้ไม่มีใครอยากยุ่งกับจักรวรรดิอิสทารินในปัจจุบัน หากพวกเขาเต็มใจเข้าร่วมจักรวรรดิ Istarin และรับใช้ราชามังกร ในอนาคตพวกเขาจะไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครกล้าบุกรุกดินแดนของจักรวรรดิ Istarin
ในขณะที่ทำเช่นนี้ พวกเขาจะสามารถเข้าถึงทรัพยากรอันกว้างใหญ่และแทบจะไม่มีที่สิ้นสุดของจักรวรรดิเพื่อพัฒนาดินแดนของตน ไม่ต้องพูดถึง จักรพรรดิองค์ปัจจุบันทรงเมตตาและห่วงใยประชาชนของเขา ในสายตาของพวกเขา นี่เป็นสถานการณ์ที่ได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย ในขณะเดียวกัน Aditya จะขยายอาณาจักรของเขาไปยังทวีป Beast และจะมีสถานะที่แข็งแกร่งในทวีป Beast หลังจากมาที่ Lionrock City และเห็นว่าเมืองมีการเปลี่ยนแปลงไปมากเพียงใดในเวลาเพียง 10 วัน ตอนนี้พวกเขาก็เต็มใจที่จะเข้าร่วมจักรวรรดิ Istarin มากขึ้น ----------------