ผู้แปล: ImmortalEmperorBao
ทุกคนรู้ว่าดาบของ Ninth จะต้องลิ้มรสเลือด ดังนั้นการต่อสู้ครั้งนี้จะจบลงด้วยคนตาย
พวกเขาไม่รู้ว่า Shi Yingxue กำลังซ่อนตัวจาก Ninth หรือเพียงแค่ซื้อเวลาเพื่อพักฟื้น
"วันนี้." เก้าไม่สนใจคำแนะนำของราชาปีศาจ แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะไม่แสดงอารมณ์ใดๆ แต่เขาก็เห็นได้ชัดว่าไม่มีที่ว่างสำหรับการเจรจาต่อรอง
เขาเป็นตัวตนของดาบ - พร้อมที่จะแทงหัวใจของใครบางคนเสมอ ดังนั้นจึงเป็นการยากที่จะปฏิเสธเขา
ผู้ฟังหายใจเข้าลึก ๆ หลังจากได้ยินความมุ่งมั่นในการต่อสู้ของเขา
“นี่เป็นช่วงเวลาที่วุ่นวายและนิกายของเรากำลังยุ่งอยู่กับการจัดการกับหายนะ” ราชาปีศาจไม่สามารถรั้งรอได้อีกต่อไปและตะโกนกลับ: “นายท่าน ออกไปแล้วกลับมาอีกวัน!”
Starshooter King เข้าร่วมด้วย: “ไม่ต้องรีบร้อน Armament Mountain จะไม่ไปไหน ดังนั้นการต่อสู้ของคุณจะเกิดขึ้นในที่สุด เรากำลังยุ่งอยู่ในขณะนี้”
เก้าไม่จำเป็นต้องบอกและยังเข้าใจสถานการณ์
“พระพุทธเจ้าจะเสด็จอุบัติขึ้นเมื่อเราฆ่าพระสงฆ์สองสามองค์” เขาพูดอย่างเย็นชา
“เจตนาของคุณคืออะไร” สีหน้าของราชาปีศาจมืดลง เขารู้สึกถึงลางร้ายบางอย่างที่เข้ามา
“ทำการเคลื่อนไหวของคุณ” เก้าจ้องมองที่กองทหารของ Armament Mountain จากนั้นพูดอย่างห้วนๆ
ไม่ต้องพูดถึงราชาปีศาจ แม้แต่ผู้ชมที่เป็นกลางก็รู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น อนิจจาไม่มีใครกล้าที่จะยืนหยัดต่อสู้กับสัตว์ประหลาดตัวนี้
“ฉันเกรงว่าคุณจะผิดหวังหากต้องการสู้กับเรา ธุระอย่างเป็นทางการของเรายังไม่เสร็จสิ้น ดังนั้นเราจะไม่ต่อสู้กับคุณเพียงเพราะหน้าตา” ราชาปีศาจกล่าว
“เราต้องช่วยสาวกของเราก่อน โปรดยืนห่างๆ” Starshooter King พูดแทรกขึ้นมา
“ช่างมันเถอะ” เก้าตอบแล้วยกดาบขึ้น
“แคร้ง!” ทุกคนเริ่มกลัวผู้ฝึกฝนรวบรวมพลังงาน พวกเขาคิดว่าเขากำลังจะโจมตีกองทหาร
ทั้งราชาปีศาจวานรสวรรค์และราชายิงดาวคว้าอาวุธของพวกเขาและพร้อมที่จะต่อสู้กับศัตรูผู้ยิ่งใหญ่นี้
“หวือ!” อย่างไรก็ตาม เป้าหมายของ Ninth ไม่ใช่ทั้งคู่ ฟันของเขากวาดผ่านที่ราบ ดูเหมือนจะทำให้ราบเรียบ
เชือกที่มัดอัจฉริยะทั้งสามและพรรคพวกถูกตัดขาดจากการฟันเพียงครั้งเดียวนี้ ความแม่นยำของมันทำให้ฝูงชนประหลาดใจ
น่าแปลกที่หลี่ฉีเย่ไม่พยายามที่จะหยุดมันและเฝ้าดูเท่านั้น
“แบม! แบม! แบม!” พวกเชลยล้มลงกับพื้นจากหอคอย
ไม่มีใครคาดคิดว่า Ninth จะช่วยพวกเขาได้ นักดาบคนนี้อยู่คนเดียวและสนใจแต่ดาบเท่านั้น การช่วยชีวิตผู้คนไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของวิธีการทำงานของเขา
ในขณะเดียวกัน ผู้คนยังคงประหลาดใจกับความเฉยเมยของหลี่ฉีเย่
"วิ่ง!" เหล่าเชลยต่างดีใจและไม่คาดคิดว่าจะมีคนแปลกหน้ามาช่วยพวกเขาแทนผู้อาวุโส พวกเขาลุกขึ้นทันทีและวิ่งหนีออกจากที่ราบ
“ขอบคุณครับท่านสำหรับความกรุณานี้!” ทั้งราชาปีศาจวานรสวรรค์และราชายิงดาวต่างก็แสดงความขอบคุณ
“ฉันไม่ช่วยพวกเขาหรอก” เก้าหันกลับไปมองเชลยที่กำลังหลบหนีและพูดว่า: "เตรียมพร้อมที่จะสกัดกั้นการฟันของฉัน"
นักวิ่ง, กษัตริย์, และแม้แต่ผู้ชมก็ถูกจับโดยสิ่งนี้
“แคร้ง!” บทเพลงแห่งดาบและรัศมีที่แหลมคมปกคลุมไปทั่วบริเวณ
“เชี่ย* เชี่ย!” กษัตริย์ทั้งสองตะโกน: “ระวังตัวด้วย!”
รัศมีที่เข้ามาทำให้เชลยที่กำลังหลบหนีตกใจ พวกเขารวบรวมพลังและความมีชีวิตชีวาในทันที ส่งผลให้เกิดการระเบิดเสียงดัง
ในที่สุดเก้าก็เคลื่อนไหวและยกดาบขึ้น ทิ้งภาพติดตาไว้ตามทาง ดาบที่ไม่มีตัวตนนับพันปรากฏขึ้นรอบตัวเขา
ผู้คนสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่ไร้รูปแบบและไร้ความรู้สึก การฆาตกรรมเป็นสิ่งเดียวที่ขับเคลื่อนเทคนิคนี้
“รูปแบบแรก ไร้ซึ่งความเห็นอกเห็นใจ!” บรรพบุรุษรับรู้การเคลื่อนไหวครั้งแรก
จากนั้นดาบก็บินออกไปด้วยความเร็วแสงพร้อมที่จะปลดปล่อยผู้เสียชีวิต
“อ๊ะ! อ่าห์…” คลื่นเสียงกรีดร้องดังก้อง
เชลยส่วนใหญ่ไม่สามารถสกัดกั้นหรือหลบหลีกได้ทันเวลา ดังนั้นดาบที่ไม่มีตัวตนจึงแทงเข้าที่หน้าอกของพวกเขา อัจฉริยะทั้งสามยังรู้สึกถึงความตายที่กำลังมาถึงพวกเขา
ฮันเดรดเบลดยกมือขึ้นและดาบก็โปรยปรายลงมาเพื่อสร้างบาเรีย Starshooter Prince อาศัยเทคนิคการเคลื่อนไหวของเขา รวดเร็วราวกับดาวตกเพื่อหลบดาบที่บินอยู่ เจ้าชายแปดอาวุธคำรามและตัดสินใจเผชิญหน้ากับดาบแปดฝ่ามือ
"หยุด!" ราชาทั้งสองคำรามเสียงดังสนั่นและเคลื่อนไหวเช่นกัน เลือกที่จะโจมตีที่เก้า
สมาชิกของพยุหเสนาก็เรียกอาวุธของพวกเขาและทำเช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตาม การโจมตีนั้นเร็วเกินไป ทั้งการหลบและการบล็อกไม่ได้ผล
“อ่า!” อัจฉริยะทั้งสามประสบชะตากรรมเดียวกันกับคนของพวกเขา ดวงตาของพวกเขายังคงเบิกกว้างและเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจและความสิ้นหวัง ไม่คาดว่าจะตายหลังจากเห็นความหวังแวบเดียว