ตอนที่ 700: กลายเป็นขี้เถ้า
หลายคนที่นี่ไม่ชอบหลี่ฉีเย่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ฝึกฝนชายหนุ่มที่ต้องการจะจบเขาเพียงเพราะเขามีความงามเหมือนมาดามจื่อหยาน เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับผู้ที่ชื่นชอบเธอที่จะเกลียดเขา!
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพวกเขาจะมองว่าเขาเป็นศัตรู พวกเขายังต้องยอมรับว่าเต๋าแห่งการเล่นแร่แปรธาตุของเขานั้นไม่มีใครเทียบได้ และตอนนี้ เมื่อ Huangfu Hao ปฏิเสธอย่างดื้อรั้นที่จะยอมรับชัยชนะของ Li Qiye มันทำให้คนอื่นรู้สึกว่าเขาไร้ยางอายอย่างแท้จริง
ก่อนหน้านี้ หลายคนชอบ Huangfu Hao และบางคนก็อยากจะเป็นเพื่อนกับเขา เขาเป็นลูกหลานของ Huangfu Clan และเป็นอัจฉริยะรุ่นเยาว์ที่น่าทึ่ง ยิ่งไปกว่านั้น เขามีสายสัมพันธ์บางอย่างกับอาณาจักรนักปรุงยา คนที่นี่คิดว่าในที่สุดเขาจะกลายเป็นวีรบุรุษของคนยุคนี้ แต่ตอนนี้ คนที่เคยอยากเป็นเพื่อนกับเขาอดไม่ได้ที่จะส่ายหัว
หลี่ฉีเย่ชำเลืองมองเขาครั้งหนึ่งและพูดว่า: "ไม่ใช่ว่าฉันไม่ต้องการให้นายเห็นหม้อต้มของฉัน แต่หม้อต้มของฉันมีอารมณ์ร้ายและอาจฆ่าคุณได้ถ้าเราไม่ระวัง นั่นคงไม่ดีแน่ ฉันเป็นคนรักชีวิตและความสงบสุข และไม่ต้องการให้ใครตายโดยไม่มีการฝังศพเพราะกลายเป็นเศษเหล็ก”
หลังจากได้ยินเช่นนี้ นายหญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบา ๆ ถ้านายน้อยของเธอเป็นคนรักชีวิตและความสงบสุข ทุกคนในโลกก็จะถือว่าเป็นนักบุญ หลังจากได้ยินเรื่องนี้ เธอรู้ว่ามีคนกำลังจะตาย
“มันเป็นเพียงหม้อขนาดใหญ่ในขณะที่ฉันเป็นราชาแห่งสวรรค์ แล้วเรื่องใหญ่คืออะไร? ฉันสามารถระงับมันได้ทุกเมื่อ” Huangfu Hao หัวเราะเยาะ: “ในสายตาของฉัน คุณกลัวที่จะให้ฉันดูเพราะฉันจะเปิดโปงเล่ห์เหลี่ยมของคุณ!”
ในเวลานี้ Huangfu Hao โจมตีหลี่ฉีเย่อย่างบ้าคลั่ง เขาจะไม่ปล่อยให้โอกาสใด ๆ หลุดลอยไป จิตใจของเขาถูกกลืนกินโดยสถานการณ์และความคิดของเขาหลงทาง
กลับมาที่ Golem Square หลี่ฉีเย่มีความมั่งคั่งท่วมท้นและทำให้เขาเสียหน้า จากนั้น กลับไปที่สวนเล่นแร่แปรธาตุของดินแดนไผ่ยักษ์ เขาถูกหลี่ฉีเย่พัดไปโดยไม่คำนึงถึงสิ่งใด วันนี้เขาคาดหวังว่าจะพลิกกระแสน้ำและทำให้หลี่ฉีเย่ต้องขายหน้า แต่ในทางกลับกัน เขากลับพบกับการแสดงที่ขมขื่นยิ่งกว่า เขาจะไม่ยกโทษให้หลี่ฉีเย่อย่างแน่นอน คนที่กล้าต่อต้านเขาเช่นนี้ แม้ว่าเขาจะกลายเป็นวิญญาณชั่วร้าย เขาก็ยังไม่ให้อภัยหลี่ฉีเย่!
“เอาล่ะ ในเมื่อคุณต้องการเห็นมันมาก ฉันจึงทำอะไรไม่ได้” หลี่ฉีเย่ยิ้มและกล่าวว่า: "อย่างไรก็ตาม หากมีอะไรเกิดขึ้น ฉันจะไม่รับผิดชอบ"
ต้องบอกว่า เขาค่อยๆ หยิบหม้อใหญ่หมื่นสวรรค์ออกมาและเคาะมันเบาๆ
“ฮึ่ม มันเป็นแค่หม้อขนาดใหญ่ — ไปไม่ถึงยอด” Huangfu Hao ยิ้มอย่างรุนแรง เขามั่นใจมากและรับหม้อจากมือของหลี่ฉีเย่
ในเวลานี้ ทุกคนกลั้นหายใจในขณะที่ดูฉากนี้เล่น แม้ว่าจะไม่มีใครเชื่อ Huangfu Hao แต่พวกเขาก็ยังต้องการดูว่ามันเป็นหม้อต้มแบบไหน
"เปิด…!" ในเวลานี้ Huangfu Hao ทำโคลนด้วยมือของเขา แต่หม้อใหญ่หมื่นสวรรค์ไม่มีการตอบสนองแม้แต่น้อย
สถานการณ์ที่น่าอับอายนี้ทำให้ Huangfu Hao รู้สึกทนไม่ได้ ในชั่วพริบตา พลังงานในเลือดของเขาพุ่งสูงขึ้นไปบนท้องฟ้าในลักษณะที่ดุร้ายมาก เขาเปลี่ยนเป็นโคลนอื่นและตะโกน: "เปิด!"
“ฉวัดเฉวียน!” ในเวลานี้ หม้อใหญ่หมื่นสวรรค์ก็เปิดใช้งานในที่สุด สิ่งที่ตกลงบนพื้นคือหม้อขนาดใหญ่ที่มีรูปทรงสม่ำเสมอ
Huangfu Hao ยิ้มเยาะและเดินไปข้างหน้า เขายื่นมือออกไปเพื่อตรวจสอบแหล่งกำเนิดไฟของหม้อต้ม
"กะเทย!" อย่างไรก็ตาม ทันทีที่มือของเขาเข้าไปข้างใน มันก็ระเบิดออกเป็นเถ้าถ่านทันที
“อ่า!” Huangfu Hao ร้องไห้ออกมา น่าสยดสยอง เขาถอยกลับอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม แหล่งกำเนิดไฟของหม้อต้มก็ปะทุขึ้นทันทีราวกับภูเขาไฟ ไฟของหม้อต้มพุ่งออกไปและเต็มท้องฟ้า ล้อมรอบ Huangfu Hao ทันที
“อา…” เสียงกรีดร้องโหยหวนและน่าสังเวชสะท้อนไปทั่วท้องฟ้า ในพริบตา แม้ว่าเขาจะเป็นราชาสวรรค์ แต่เขาก็ยังถูกเผาเป็นเถ้าถ่านทันที ทันทีที่แหล่งกำเนิดไฟกลับมาที่หม้อต้ม คนๆ หนึ่งจะเห็นเพียงเถ้าถ่านที่ปลิวว่อนอยู่บนท้องฟ้า ราชาแห่งสวรรค์เสียชีวิตในลักษณะที่ไม่น่าเชื่อ
นับตั้งแต่ที่มันบรรลุถึงความสำเร็จสูงสุดอย่างสมบูรณ์ในสวนเล่นแร่แปรธาตุที่สาบสูญของอมตะ หม้อน้ำก็เลิกเป็นกบในอดีต
จำไว้ว่าหม้อต้มนั้นไม่เหมือนใครในโลกนี้ เป็นเวลาหลายล้านปีแล้วที่มันค้นหาโอกาสที่จะไปถึงระดับสูงสุดเสมอเพื่อเปลี่ยนรูปแบบเป็นครั้งสุดท้าย ดังนั้น หลังจากการเปลี่ยนแปลง หม้อใหญ่หมื่นสวรรค์จึงไม่ใช่หม้อต้มอีกต่อไปและสามารถเรียกได้ว่าเป็นเทพเจ้า เป็นเทพที่แท้จริง!
แหล่งกำเนิดไฟไม่เท่ากัน ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับมันที่จะเผาราชาแห่งสวรรค์ให้เป็นเถ้าถ่าน
“ช่างเป็นหม้อน้ำที่ทรงพลัง ช่างน่าอัศจรรย์ หม้อต้มชนิดนี้สามารถควบคุมได้โดยนักเล่นแร่แปรธาตุในตำนานหรือนักปรุงยาจักรพรรดิเท่านั้น…” หลังจากเห็นเปลวไฟที่กดขี่ข่มเหงของหม้อต้มที่กลืนกินท้องฟ้า นักเล่นแร่แปรธาตุหลายคนต่างชื่นชมในความชื่นชม หม้อต้มที่ดูเหมือนธรรมดานี้ช่างเหลือเชื่อจริงๆ!
“Aizz คนหนึ่งจะพ่ายแพ้หากพวกเขาไม่ฟังผู้อาวุโสของพวกเขา” ในเวลานี้ หลี่ฉีเย่ค่อยๆ นึกถึงหม้อต้มและพูดว่า: "อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ หม้อต้มใบนี้ค่อนข้างมีอารมณ์ฉุนเฉียว มันไม่ต้องการโต้ตอบกับใครนอกจากฉัน ตอนนี้เขาทิ้งชีวิตของเขาอย่างไม่ใส่ใจ ให้ตายเถอะ หม้อน้ำ คุณทำสำเร็จแล้วจริงๆ เจ้าทำให้ราชาแห่งสวรรค์กลายเป็นขี้เถ้าเช่นนี้ได้อย่างไร? เจ้าคิดว่ามันง่ายสำหรับใครบางคนที่จะเป็นราชาแห่งสวรรค์?”
จู่ๆ ทุกคนก็เงียบไปหลังจากได้ยินเรื่องนี้ ขณะที่นายหญิงก็อดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มออกมา เธอรู้อยู่แล้วว่านายน้อยของเธอคาดหวังผลลัพธ์เช่นนี้ตั้งแต่ Huangfu Hao กำลังต่อสู้กับความตาย
บรรยากาศที่เงียบสงบเกิดขึ้นหลังจากนั้นไม่มีใครกล้าที่จะก้าวออกมาเพื่อเรียกร้องความยุติธรรมให้กับ Huangfu Hao หลายคนเชื่อว่าเขากำลังขออยู่
ราชาเถาองุ่นซึ่งเป็นศัตรูกับหลี่ฉีเย่ก็หน้าซีด ในเวลานี้ ฝ่ามือของเขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น ในขณะที่ตัวเขาเองก็สั่นสะท้านจากความเย็นที่จู่โจมกระดูกสันหลังของเขา
เขาแอบดีใจและสรรเสริญโชคชะตาของตัวเอง โชคดีที่เขาไม่ได้ติดตาม Huangfu Hao ไปจนจบ มิฉะนั้น จุดจบของเขาอาจจะเหมือนกับ Huangfu Hao ที่ถูกเผาเป็นเถ้าถ่านโดยไม่มีการฝังศพ
เขาตัวสั่นและไม่กล้าพูดอะไรอีกหรืออยู่ที่นี่อีกต่อไป เขาหันกลับมาและใช้ความเร็วที่เร็วที่สุดเพื่อออกจาก Dao-sense Peak
ณ จุดนี้ หลี่ฉีเย่รวบรวมชัยชนะของเขา ดอกไม้หินอายุกว่าหนึ่งล้านปี โอสถราชาอายุสามล้านปี และโอสถราชาอายุสี่ล้านปีจาก Saint Alchemy Saint แห่ง Radiant-Sea
“เฮ้อ นี่ไม่ใช่แค่กะหล่ำปลีเหรอ? หากคุณไม่สามารถรับมือกับการสูญเสียได้ ก็แค่พูดออกมา เรื่องใหญ่คืออะไร? เสียชีวิตเพียงเพื่อยาวิญญาณทั่วไปเหล่านี้... มันคุ้มไหม?” หลี่ฉีเย่มองดูของที่ริบมาแต่ไม่ได้สนใจมัน สำหรับคนอื่นๆ ยาของราชาคือสมบัติล้ำค่า แต่หลี่ฉีเย่ขี้เกียจเกินกว่าจะสนใจมัน ไม่ต้องพูดถึงอดีตอันไกลโพ้น เขาได้ใช้ยาของราชาจำนวนหนึ่งจากสวนสาบสูญที่อาจทำให้ผู้คนหวาดกลัวจนตายได้
คำพูดประชดประชันนี้ทำให้ทุกคนที่นี่พูดไม่ออก พวกเขาทำได้เพียงคร่ำครวญกับข้อเท็จจริงที่ว่าชายผู้นี้มีความสามารถในการแสดงความคิดเห็นที่หยิ่งยโสเช่นนี้
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ เขาได้ทำในสิ่งที่จะทำให้ผู้คนคลั่งไคล้มากยิ่งขึ้น เขามองดูยาของพระราชาในมือแล้วโยนให้จักรพรรดิเดรโก-บูลราวกับว่ามันเป็นกะหล่ำปลีในขณะที่พูดว่า: “มันลำบากมากในการแบกข้ามาทั้งทาง ดังนั้นข้าจะให้รางวัลแก่เจ้าเป็นสิ่งเหล่านี้”
เหตุการณ์ที่พลิกผันนี้ทำให้ทุกคนดูงี่เง่า ตั้งแต่ต้น พวกเขาทั้งหมดคิดว่าหลี่ฉีเย่แค่พูดเล่นเพื่อโอ้อวดความมั่งคั่งของเขาโดยเรียกราชายาว่ากะหล่ำปลี
แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าชายคนนี้ถือว่ายาของราชาเป็นกะหล่ำปลีอย่างแท้จริง! เขาโยนยาราชาล้านปีเหล่านี้ให้ควายกินจริงๆ
“Gnom-nom, nom…” ในเวลานี้ Imperial Draco-Bull เป็นเหมือนวัวที่กินดอกโบตั๋น มันกินยาราชาอย่างรวดเร็ว
"เลขที่!" นักเล่นแร่แปรธาตุชราอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องอย่างโศกเศร้าหลังจากเห็นการกระทำที่สิ้นเปลืองเช่นนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นเมื่อลืมตากว้าง จ้องมองเขาในขณะที่พูดติดอ่าง: “แต่นี่ นี่คือยาของราชา…”
ทุกคนตะลึง ยาราชาทั้งสามนี้ไม่สามารถหาได้จากนักเล่นแร่แปรธาตุหลายคน แม้กระทั่งตัวละครผู้ยิ่งใหญ่หลายคน แม้ว่าจะพยายามค้นหามาทั้งชีวิตก็ตาม แม้แต่พลังที่ยิ่งใหญ่ก็ยังปฏิบัติต่อยาของราชาราวกับสมบัติล้ำค่า
แต่ตอนนี้ สมบัติล้ำค่าเช่นนี้ — ในสายตาของทุกคน — ถูกเลี้ยงควายโดยหลี่ฉีเย่ ในโลกนี้จะมีผู้ใดที่สิ้นเปลืองอย่างไร้เหตุผลมากกว่าหลี่ฉีเย่? บรรพชนตัวน้อย กระฎุมพี และแม้แต่อมตะรุ่นเยาว์ที่ฟุ่มเฟือยที่สุดในสวรรค์ก็ไม่อาจเทียบได้กับผายลมของบุตรชายผู้สุรุ่ยสุร่ายอย่างหลี่ฉีเย่! แม้แต่บรรพชนตัวน้อยที่สุรุ่ยสุร่ายที่สุดก็ไม่ยอมป้อนยาราชาให้กับวัว จริงไหม? นี่เป็นเรื่องไร้สาระ! [1. บรรพบุรุษตัวน้อยเป็นเพียงเด็กที่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยจนถึงจุดที่คุณจะเรียกพวกเขาว่าบรรพบุรุษเพราะคุณต้องดูแลพวกเขาอย่างดีที่สุด แค่การแสดงออกทางคำพูด กระฎุมพีอาจฟังไม่เข้าท่าในนวนิยายซวนฮวน แต่ก็เป็นคำใหม่ที่เกิดขึ้นหลังจากการปฏิรูปในช่วงปลายทศวรรษ 1970 ในประเทศจีน โดยกล่าวถึงคนรุ่นใหม่ที่ใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยและมีราคาแพง แม้ว่าจะไม่มีการแปลโดยตรงและแม้แต่ฉบับภาษาอังกฤษก็ใช้ Fu Er Dai แต่ฉันคิดว่าเหมาะสมที่จะใช้คำนี้ที่นี่ วาระสุดท้ายคืออมตะอายุน้อยที่ฟุ่มเฟือยที่สุด นี่เป็นการเล่นคำกับบรรพบุรุษตัวน้อย ตัวอักษรสำหรับ “Little Ancestors” คือ “Second Generation Ancestor” — นี่จะเป็นการแปลแบบดิบๆ แน่นอนว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลย ตัวละครของอมตะอายุน้อยที่ฟุ่มเฟือยส่วนใหญ่เป็นบรรพบุรุษรุ่นอมตะ ดังนั้นฉันจึงเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย]
แม้แต่บรรพชนตัวน้อยก็ยังปฏิบัติต่อยาของราชาราวกับสมบัติ! อย่างไรก็ตาม หลี่ฉีเย่ถือว่าพวกมันเป็นกะหล่ำปลี!
หลังจากเห็นควายก่อนที่พวกมันจะกลืนโอสถราชาทั้งหมดหลังจากกัดไปเพียงสามครั้ง ผู้คนจำนวนมากที่นี่รู้สึกเจ็บปวด ไม่มีความยุติธรรมในโลกนี้!
เพียงครู่เดียวหัวใจของผู้คนมากมายก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด พวกเขาต้องเห็นโอสถสามกษัตริย์ถูกควายตัวนี้กลืนเข้าไป
“ให้ตายเถอะ ให้ฉันไปโดดตึกเถอะ พวกคุณอย่าหยุดฉัน!” หลังจากที่ได้เห็นฉากที่สะเทือนใจเช่นนี้ ใครบางคนก็ร้องโหยหวนและทนดูต่อไปไม่ไหว
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่วัวกลืนโอสถราชาทั้งสามเสร็จ มันก็ยังดูราวกับว่ามันต้องการมากกว่านี้และจ้องมองไปที่หลี่ฉีเย่ด้วยท่าทางที่น่าสงสาร วัวตัวนั้นคือเดรโก-บูล และสายพันธุ์ของมันชอบกินยาวิญญาณมากที่สุด สำหรับจักรพรรดิ Draco-Bull ยาของกษัตริย์เป็นอาหารที่เอร็ดอร่อย
หลี่ฉีเย่มองกลับไปที่โอสถราชาอายุมากกว่าสามล้านปีและโอสถจักรพรรดิที่มีอายุเกินห้าล้านปีในมือของเขาและรีบพูดว่า: “ตกลง เรายังมีหนทางอีกยาวไกล และเจ้ายังต้องทำงาน อย่างหนักในภายหลัง เติมพลังให้กับตัวเองและทุ่มเทให้กับมันมากขึ้น”
เมื่อพูดเช่นนั้น เขาก็โยนยาของกษัตริย์และยาของจักรพรรดิให้กับวัวเช่นกัน
“Gnom—nom…” ลิ้นวัวม้วนออกและกวาดเอารากทั้งสองเข้าไปในปากที่มันเริ่มเคี้ยว
ทันใดนั้นหลายคนก็คุกเข่าลงและอยู่ที่นั่น หลายคนหน้าซีดเพราะความเสียใจที่ทนไม่ได้ พวกเขาไม่มีคำพูดใด ๆ สำหรับลูกชายที่สุรุ่ยสุร่าย